Tuesday, July 22, 2008
ကုန္စည္ခြန္ တိုးျမင့္သြားသျဖင့္ မီဇိုရမ္သို႔ ျမန္မာကုန္ပစၥည္း ရပ္တန္႔သြား
ဇလပ္ေမ
အဂၤါေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 22 2008
အိုက္ေဇာ။ ။ အိႏၵိယႏုိင္ငံ မီဇုိရမ္သုိ႔ ဝင္ေရာက္လာေသာ ျမန္မာကုန္စည္မ်ားအေပၚ ကုန္စည္ခြန္ တုိးျမႇင့္ ေကာက္ခံေနသည့္အတြက္ တရားဝင္ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရး လမ္းအမွတ္ ၂ တြင္ ကုန္ပစၥည္းတင္သြင္းမႈ ရပ္တန္႔ေနသည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ႏွစ္ႏုိင္ငံ နယ္စပ္ေခ်ာင္း တီေရာ္ ဤငသ ေခ်ာင္းမွ မီဇိုရမ္ မဲလ္ဘုခ္ရြာအထိ ဇုိခြါရ္ထာရ္ လူမႈဖူလံုေရး အသင္းမွ ျမန္မာကုန္ပစၥည္း အခြန္ကို ၿပီးခဲ့သည့္ လကုန္ပိုင္းမွ စတင္ကာ တကီလုိလွ်င္ ရူပီးေငြ ၁ ဒႆမ ၅ဝ၊ မဲလ္ဘုခ္မွ စန္ဖုိင္းအထိ စန္ဖုိင္း သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရး သမဂၢမွ ၁ ဒႆမ ၅ဝ ႐ူပီး တိုးေကာက္လိုက္သျဖင့္ ျမန္မာျပည္မွ ကုန္စည္တင္သြင္းမႈ ရပ္တန္႔သြားေစျခင္း ျဖစ္သည္။
“ျမန္မာျပည္မွာ ကုန္ေစ်းႏႈန္း ျမင့္တက္ေနတယ္။ ဒါတင္မကပဲ မီဇုိရမ္ျပည္ထဲမွာ အခုလုိ သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ခ တုိးေကာက္လိုက္လို႔ ဒီတေခါက္ လုပ္ငန္းက အျမတ္ကုိ မရွိေတာ့ဘူး” ဟု မီဇုိရမ္ျပည္နယ္တြင္ ေခတၱလာေရာက္သူ ျမန္မာကုန္သည္တဦးက မဇၩိမကို ေျပာသည္။
မီဇုိရမ္ျပည္နယ္ က်န္ဖုိင္းၿမ့ဳိအနီး မဲလ္ဘုခ္ရြာတြင္ ကုန္စည္ ဂုိေဒါင္အသစ္ ထပ္မံ တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္အေပၚ ဇုိခြါထာရ္ လူမႈဖူလံုေရး အသင္းႏွင့္ စန္ဖုိင္း သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရး သမဂၢတုိ႔အၾကား အျငင္းပြားမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီးေနာက္ အခြန္ႏႈန္းထားမ်ား အသီးသီး တုိးျမႇင့္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
မဲလ္ဘုခ္ ဂုိေဒါင္မေဆာက္မီ တီေရာေခ်ာင္းမွ စန္ဖုိင္းအထိ သယ္ယူ ပုိ႔ေဆာင္ခမွာ တကီလုိလွ်င္ ႐ူပီးေငြ ၁ ဒႆမ ၅ဝ သာ ေကာက္ခံေလ့ ရွိခဲ့သည္။
ယခုအခါ တီေရာမွ ၿမ့ဳိေတာ္ အုိက္ေဇာအထိ ကုန္တင္ကား စီးလုံးဌားခသည္လည္း ယခင္က ႐ူပီး ၈ဝဝဝ ရွိရာမွ ၂၇ဝဝဝ ႐ူပီးအထိ ျမင့္တက္သြားသည္။
မီဇုိရမ္ျပည္နယ္ထဲတြင္ ေရာက္ရွိေနေသာ ျမန္မာကုန္သည္မ်ား အေနျဖင့္ အခြန္ႏႈန္းမ်ား ပုံမွန္အေနအထား ျပန္မေရာက္ေသးသေရြ႔ အျမတ္အစြန္း က်န္ရွိျခင္း နည္းပါးသြားသျဖင့္ ကုန္စည္တင္သြင္းမႈ ျပဳလုပ္ဖြယ္ မရွိေၾကာင္း ျမန္မာကုန္သည္မ်ားက ေျပာဆုိၾကသည္။
ျမန္မာကုန္သည္တဦးက “အာဏာပုိင္ေတြက သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ခ ျပန္မခ်သေရြ႔ေတာ့ လုပ္ငန္းျပန္စဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ဂုိေဒါင္အသစ္ တည္ေဆာက္ျခင္းကို ဇုိခါြထာရ္ လူမႈဖူလံုေရးအသင္းႏွင့္ စန္ဖုိင္း သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရး သမဂၢတုိ႔ အခ်င္းမ်ားခ်ိန္ကလည္း အိႏၵိယ-ျမန္မာ ကုန္သြယ္ေရးကို ၿပီးခဲ့သည့္ ဇြန္လ ၉ ရက္ေန႔မွ ၁၈ ရက္ေန႔အထိ ႏွစ္ႏုိင္ငံကုန္သြယ္ေရး ေခတၱ ရပ္ဆုိင္းခဲ့ေသးသည္။
ဇြန္လေႏွာင္းပိုင္းတြင္မူ ကုန္သြယ္မႈ ျပန္လည္ စတင္ခဲ့ေသာ္လည္း ကုန္စည္အခြန္ တုိးျမႇင့္ရာမွ ျမန္မာကုန္သည္မ်ားအဖို႔ ပစၥည္းတင္သြင္းမႈ တုန္႔ဆုိင္းသြားျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။
ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္မ်ား
ျငိမ္းေ၀
အဂၤါေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 22 2008
(၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂၃ ရက္ေန႔တြင္ အသက္ ၈၉ ႏွစ္အရြယ္၌ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္ခဲ့သည့္အတြက္ ၄၄ ႏွစ္ေျမာက္ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အခါသမယတြင္ ဂုဏ္ျပဳသည့္ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါသည္။)
ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ကို ေလ့လာတဲ့အခါ ဆရာႀကီးသခင္ ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရတဲ့ သမိုင္းေရးေခတ္ကာလ အမ်ဳိးမ်ဳိးကို အေျခခံထားၿပီး ေလ့လာသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္္း ျဖတ္သန္းႀကီးျပင္းလာခဲ့ရတဲ့ သမိုင္းေရးေခတ္ကာလေတြကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
(က) ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္လြန္ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ႏိုးၾကားစကာလ
(ခ) ၁၉၂၀ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္မ်ား အႏိုးၾကားဆံုးကာလ
(ဂ) ၁၉၄၀ - ျပည့္ႏွစ္၀န္းက်င္ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈကာလ
(ဃ) ၁၉၄၈ ခုႏွစ္အလြန္ လြတ္လပ္စ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ဒီမိုကေရး ႀကိဳးပမ္းမႈကာလ
ကဗ်ာဆရာ၊ စာေရးဆရာ၊ သတင္းစာဆရာေတြဟာ သူတို႕ျဖတ္သန္းရတဲ့ ေခတ္ကာလအသီးသီးနဲ႕ တနည္း မဟုတ္တနည္း ပါ၀င္ပါတ္သက္ေနမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းဟာလည္း ကဗ်ာဆရာ၊ သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာတဦးျဖစ္တာမို႔ အထက္က က်ေနာ္တင္ျပခဲ့တဲ့ ေခတ္ကာလ ၄ ခုအတြင္း မလြဲမေသြ ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ အဲဒီေခတ္ကာလ ၄ ခုအတြင္း ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈိင္း ဘယ္လို ရပ္တည္ခဲ့သလဲ။ ဘယ္လိုပါ၀င္ပါတ္သက္ခဲ့သလဲ။
(က) ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္၀န္းက်င္ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ႏိုးၾကားစကာလ
၁၉၀၀ ျပည့္၀န္းက်င္ကာလဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံ၊ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္ တႏိုင္ငံလံုး အၿပီးအပိုင္ ေရာက္ရွိခဲ့ရတဲ့ ၁၈၈၅ - ခုႏွစ္ကစၿပီးတြက္ရင္ ကၽြန္္သက္ ၁၅ ႏွစ္ၾကာ ကာလျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ဘ၀ကိုစၿပီး ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ကစလို႔ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလံုးရဲ႕ ခုခံေရးစစ္ပြဲေတြကို ၁၀ ႏွစ္တာကာလအတြင္း အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕ေတြဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၃ ဦး ကြပ္ကဲတဲ့ စစ္အင္အား ၃၅၀၀၀ ကို အသံုးျပဳၿပီးမွ ႏွိမ္နင္းခဲ့ရပါတယ္။
ကၽြန္ဘ၀ကိုေရာက္ရွိၿပီး ၁၀ ႏွစ္၊ ၁၅ ႏွစ္အထိ ခုခံေရးတိုက္ပြဲေတြ အရွိန္မေသခဲ့ပါဘူး။ ဒီတုန္းက ဆရာႀကီးရဲ႕ အသက္ဟာ ၂၀ ၀န္းက်င္ျဖစ္ပါတယ္။ တမ်ဳိးသားလံုးရဲ႕ ခုခံေရးစစ္ပြဲေတြကို အဂၤလိပ္ေတြက အဆမတန္ အင္အားသံုးၿပီး ႏွိပ္ကြပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ေတြ အညႊန္႔ခ်ဳိးခံရသလိုျဖစ္ၿပီး နယ္ခ်ဲ႕ကို အထင္ႀကီး၊ နယ္ခ်ဲ႕ကို ေၾကာက္ရြံ႕၊ နယ္ခ်ဲ႕နဲ႔ ပူးေပါင္းသြားၾကတဲ့ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ျဖဴေဖ်ာ့သူမ်ား ေပၚေပါက္လာေနတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ဒီေရ က်ဆင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းက ့ ့
"သတင္းလွစြာ၊ အင္း၀တည္စဥ္အခါက
ထီမထင္သကြာ ဘာကိုမွ်မစိုးတဲ့အျပင္
စည္ပင္သာယာ ျမန္မာေတြလဲ မညိႇဳးခဲ့ေပဘု
တမ္းခိုးဂုဏ္ေထာင္ေရာင္ျခည္နဲ႔
ေမွာင္မသီေျပာင္ၾကည္လို႔ထြန္းတဲ့ျပင္
ေတာင္ဒီမွာ ေအာင္စည္ရႊမ္းခဲ့တယ္
နန္းသိုက္ကြာေ၀းကာမွ၊ လြမ္းလိုက္ပါေသး ... " ဆိုတဲ့ မိဘုရားရွင္ဘို႔မယ္ဘြဲ႔ကဗ်ာကို ေရးပါတယ္။ ဒါဟာ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓာတ္ႏိုးၾကားဖို႔အတြက္ အဲဒီအခ်ိန္က ေရွ႕ဆံုးက ရပ္တည္ထားတဲ့ သူရိယသတင္းစာႀကီးမွာ ေရးခဲ့တာပါ။
ဒီေနရာမွာ တဖက္က ကိုယ့္ထီးကိုယ့္နန္း ကိုယ့္ၾကငွါန္းနဲ႔ လြတ္လပ္တဲ့လူမ်ဳိးအျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ ဒဇာတိပုညဒ ကို ေဖာ္ထုတ္အမႊန္းတင္သလို၊ အျခားတဖက္ကလည္း အဲဒီေခတ္ အဲဒီအခါက အဂၤလိပ္အစိုးရက ဖိတခါ ေျခာက္တလွည့္၊ ေျမႇာက္တခါ ပင့္တလွည့္ လုပ္ထားလို႔ ျမန္မာတခ်ဳိ႕က နယ့္ခ်ဲ႕ကို အထင္ႀကီးၿပီး နယ္ခ်ဲ႕ယဥ္ေက်းမႈကို လက္ခံၿပီး ကိုယ့္အမ်ဳိးသားယဥ္ေက်းမႈကို အထင္အျမင္ေသးလာၾကပါတယ္။ ျမန္မာနာမည္ အေခၚအေ၀ၚေတြရဲ႕ေရွ႕က ဦးတို႕၊ ကိုတို႕၊ ေမာင္တို႔ကို ျဖဳတ္ၿပီး မစၥတာေတြ ေရွ႕ကတပ္ၿပီး မွည့္ၾက၊ ေခၚၾကပါတယ္။ မင္းပြဲစိုးပြဲ၊ အခမ္းအနားေတြမွာ ေတာင္ရွည္ပုဆိုးကို ခၽြတ္ၿပီး ေဘာင္းဘီ၀တ္၊ ဘြတ္ဖိနပ္စီးၾကပါတယ္။ ဒီလိုအမ်ဳိးသားယဥ္ေက်းမႈ ေမွးမွိန္ဖို႔ ျဖစ္လာတဲ့အခါ ဆရာႀကီးက ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္သယ္ ေမာင္မိႈင္း၀တၳဳထဲက အင္မတန္ ကိုယ္က်င့္တရားေဖာက္ျပားတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ 'ေမာင္မိႈင္း' ရဲ႕ နာမည္ကိုယူၿပီး အဲဒီေမာင္မိႈင္းရဲ႕ေရွ႕က မစၥတာတပ္ၿပီး 'မစၥတာေမာင္မိႈိင္း' ကေလာင္အမည္နဲ႔ 'ဗိုလ္ဋိီကာ' ေဆာင္းပါးေတြကို ဒလစပ္ ေရးပါေတာ့တယ္။ ဒီအခါက်ေတာ့မွ မစၥတာတပ္ၿပီး ရင္ေကာ့၊ ေျခဖ်ားေထာက္လမ္းေလွ်ာက္ၾကတဲ့ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓာတ္ခၽြတ္ၿခံဳက် ျမန္မာတခ်ဳိ႕ဟာ သတိသံေ၀ဂနဲ႔ အရွက္ရေစခဲ့ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈိင္းဟာ ဇာတိပုညကိုေဖၚထုတ္ၿပီး၊ ဇာတိပုညေမွးမွိန္မႈကို သတိေပးၿပီး အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ျမႇင့္တင္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့သလို ျမန္မာတမ်ိဳးသားလံုး ဆင္းရဲမြဲေတသထက္ မြဲေတလာ ရတဲ့အျဖစ္ဟာ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္အစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္ေသြးစုတ္မႈသာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးကို ေျခရာခံႏိုင္ဖို႔ အခုလို ကဗ်ာမ်ဳိးကိုလည္း ေရးခဲ့ပါတယ္။
” မြဲဘို႔ရာကံၾကမၼာႏွင့္
ဖန္လာပံု ကုသိုလ္ကလည္းမေကာင္းခ်င္ေတာ့
အထက္ဟိုအညာမွာေလ
ၾကက္ဆိုတာေတာင္မွ မေလာင္းခဲ့ပါဘု
အညာေျမ ဌါေနေဟာင္းဆီက
အေၾကြး(တရာ)ကို၊ ေဒြးခါကလည္း ေတာင္းျပန္ေပ့ါတဲ့
'အမယ္မင္း' ေမာင္းစရာရယ္လို႔မ်ားတပ္လိုက္မွျဖင့္
ေခါင္းတခါခါႏွင့္ဆပ္လွစြာေသာ
လွလွ ေစြ႕ေစြ႕ရယ္ႏွင့္၊ ၀၀ျပည့္ျပည့္ နျပာတရွဥ္းကိုလ
ေက်ာင္းတကာကိုသာအပ္လိုက္ေပေရာ့
ရသေရြ႕ဘာဘာညာ ညာရယ္လို႔မျငင္းေလနဲ႔
'မေလးရယ္' ေရာင္းကာသာဆပ္လိုက္ေပေတာ့၊ ရြာေရွ႕ယာတခင္း ဆိုၿပီး ”အညာ မဂၤလာေဆာင္ဘြဲ႔ ေလးခ်ဳိးႀကီး” ကဗ်ာမွာ တစစ ဆင္းရဲမြဲေတလာေနတဲ့ ျမန္မာေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ဘ၀ကိုလည္း မီးေမာင္း ထိုးျပခဲ့ပါတယ္။
(ခ) ၁၉၂၀ ခုႏွစ္၀န္းက်င္ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ အႏိုးၾကားဆံုးကာလ
၁၉၂၀ ခုႏွစ္၀န္းက်င္ဆိုတာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း အသက္အားျဖင့္ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ ကာလျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကာလမွာ အမ်ဳိးသားေရးလႈပ္ရွားမႈေတြဟာလည္း ပင္လယ္ေရလိႈိင္းေတြလို တခုၿပီးတခုု ျမင့္သထက္ ျမင့္လာေနတာေတြ႕ၾကရပါတယ္။ လယ္သမားဆိုရင္လည္း လယ္သမားမို႔၊ အလုပ္သမားဆိုရင္လည္း အလုပ္သမားမို႔၊ ေက်ာင္းသားဆိုရင္လည္း ေက်ာင္းသားအေလ်ာက္၊ လူတန္္းစား အလႊာအသီးသီးဟာ တခ်ိန္က တသီးတကန္႔စီ လႈပ္္ရွားေနခဲ့ၾကရာက တပ္ေပါင္းစုပုံသ႑န္အဆင့္အထိ အမ်ဳိးသားေရးတိုက္ပြဲ ပံုသ႑န္ဟာ တိက်မွန္ကန္အားေကာင္းလာခဲ့ပါတယ္။
ဒီလို အမ်ဳိးသားေရးတိုက္ပြဲ၊ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးတိုက္ပြဲေတြ ထန္ျပင္းလာေနတဲ့အခါ အမ်ဳိသားေရး တိုက္ပြဲ နည္းနာကိစၥမွာလည္း အျငင္းပြားစရာေတြ၊ အျမင္ရႈပ္ေထြးႏိုင္စရာေတြကို ႀကံဳၾကရပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ဟိုတခ်ိန္တုန္းက ကိုယ့္ထီးကိုယ့္နန္းနဲ႔ ဂုဏ္ေရာင္ေျပာင္စြာ ေနလာႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတဲ့ ေခတ္ကို ေဖာ္ထုတ္ ေျပာဆိုတဲ့အခါ အမ်ဳိးသားလြတ္လပ္မႈ၊ အမ်ဳိးသားဂုဏ္္သိကၡာ၊ အမ်ဳိးသားယဥ္ေက်းမႈ အခိုင္အမာရွိမႈကိုပဲ မီးေမာင္းထိုးသင့္ၿပီး ပေဒသရာဇ္စနစ္ကို ျပန္လည္လက္ယပ္မေခၚမိဘို႔၊ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ၾကည္လင္ဖို႔ လိုအပ္တယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ကို လူအေတာ္မ်ားမ်ားက မသိၾကပါဘူး။ နယ္ခ်ဲ႕ကိုဆန္႔က်င္တဲ့အခါ အခုလို ေခတ္မီမွန္ကန္တဲ့ ခံယူခ်က္မထားႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။ ဒီေနရာမွာေတာ့ ဆရာႀကီးဟာ မွားယြင္းတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္နဲ႔ မွန္ကန္တဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ကို ခြဲျခားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အမ်ဳိးသားေရး က်ဳိးပမ္းေဆာင္ရြက္သူေတြထဲမွာ အဲဒီအယူအဆနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အျငင္းပြားလာရင္ ဆရာႀကီးက "မွန္ကန္တဲ့ အမ်ဳိးသားေရးသမား" ေတြဘက္က ရပ္တည္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ဟိုေခတ္ဟိုအခါအေနနဲ႔ လြယ္မေယာင္နဲ႔ ခက္တဲ့ျပႆနာေတြကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ကိစၥတို႔၊ အဂၤလိပ္အစိုးရလက္ေအာက္မွာပဲ အိႏိၵယနဲ႔ တြဲၿပီးေနမလား၊ ခြဲၿပီးေနမလားဆိုတဲ့ တြဲေရး၊ ခြဲေရးျပႆနာ၊ တခါ ကုလားဗမာ အဓိက႐ုဏ္းျပႆနာေတြဟာ အမ်ဳိးသားေရး ႀကိဳးပမ္းမႈ ေလွကားထစ္ အဆင့္တိုင္း အဆင့္တိုင္းမွာ ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းၾကရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္၊ ဒီႏိုင္ငံေရး အက်ပ္အတည္း၊ ဒီနည္းနာကိစၥေတြဟာ တကယ္ေတာ့ အဲဒီေခတ္က စာေပသမားေတြကို စိန္ေခၚခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတုန္းက အဲဒီအမ်ဳိးသားေရး ႀကိဳးပမ္းမႈ၊ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးတိုက္ပြဲ ေလွကားထစ္တခ်ဳိ႕မွာ အမ်ဳိးသားေရး ၀ါဒီဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ မြဲက်ံတဲ့အတြက္ ေလွကားထစ္ဆံုးတဲ့အထိ တက္မလာႏိုင္ဘဲ လမ္းခုလတ္မွာတင္ ေဘးထြက္က်န္ရစ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။
ဒီတုန္းက ဆရာႀကီးက အခုလို ကဗ်ာမ်ဳိးေရးၿပီး သူ႔ရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္ကို ေဖာ္ျပတာေတြ႔ရပါတယ္။
" သို႔ေလာ သို႔ေလာ၊ သေဘာႏွစ္ျဖာ
ၿမိဳ႕ေရာေတာပါ မကြဲတဲ့အျပင္
ေပါင္းအသင္း တညီတညာ
ကေသာင္းကနင္း ဖီလာလဲ မခြဲၾကေပဘု
ဘ၀င္ေစာျဖဴသဒၶါ တေမာက္ေမာက္ကဲခ်ိန္မို႔
ရွင္ေရာလူပါ ေသာက္ ေသာက္လဲပါေရာ ... " ဆိုတဲ့ ကဗ်ာမ်ဳိးကို ေရးပါတယ္။ ဒီကဗ်ာဟာ ဦးဘေဘ၊ ဦးပုနဲ႔ ဦးထြန္းရွိန္တို႔ ဘိလပ္ကို သြားၿပီး အေရးဆိုေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္ပိုင္းက က်န္ေနရစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ဒ၀ိုင္၊ အမ္၊ ဘီ၊ ေအဒ လူႀကီးပိုင္းတခ်ဳိ႕က အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ ၃ ဦးကို ကန္႔ကြက္ၿပီး ဘုရင္ခံက ေရးဆြဲတင္ျပတဲ့ ဓျမန္မာျပည္ အနာဂတ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဓ ဆိုတာကိုပဲ ေထာက္ခံေၾကာင္း ေၾကညာတဲ့အခါ 'ေဘ၊ ပု၊ ရွိန္' သံုးဦးရဲ႕ေနာက္ လူထုတရပ္လံုး ႏွလံုးမကြဲ၊ သေဘာႏွစ္ခု မရွိတဲ့အေၾကာင္း ႏိႈးေဆာ္တဲ့ ကဗ်ာကို ေရးခဲ့တာပါ။
ဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အားလံုးသိရွိၾကတဲ့အတိုင္း ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားထုရဲ႕ ပထမ၊ ဒုတိယ၊ သပိတ္ေတြ၊ အမ်ဳိးသားေက်ာင္းေတြ ေပၚေပါက္လာခဲ့တာေတြ၊ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးႀကိဳးပမ္းမႈ၊ ဂ်ီ၊ စီ၊ ဘီ၊ ေအ အဖြဲ႕ႀကီးရဲ႕ အကြဲအၿပဲကိစၥ၊ ဒိေနာက္ပိုင္း ဆရာစံအေရးေတာ္ပံု၊ ဗိုလ္စံဖဲအေရးေတာ္ပံု၊ ၉၁ - ဌာနအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိစၥ၊ ကုလားဗမာအဓိကရုဏ္း၊ သခင္ဂိုဏ္းႀကီးျပိဳကြဲျခင္း ... အစရွိတဲ့ သမိုင္းေရးျပႆနာေတြအတြင္းမွာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈိင္း ဘယ္လို႐ႈျမင္ခဲ့တယ္၊ ဘယ္လိုရပ္တည္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ကဗ်ာတပိုဒ္ခ်င္းစီ အနည္းငယ္မွ် က်ေနာ္တင္ျပခ်င္ပါတယ္။
" ေအာ္ ... တခ်ိဳ႕ေတြကျဖင့္ အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕ၾကြၾကြၿပီး
ငို႔ဘ ပလီဥာဏ္ျဖင့္
၀စီကံ အလိမ္အညာစကားေတြႏွင့္
အတည္အမွန္ကိုလိမ္ကာ ထားတဲ့ျပင္
အသား ျပာတာတာႏွင့္
ကုလားျမန္မာခြဲလ်င္ျဖင့္
မနည္းေပါင္ တကဲ့ တန္ခိုးေတြက မိုးႏွင့္ကမၻာေတမွ် ေပပ
ကိုးဆယ့္တဌါနကိုလ၊ ျမန္မာရလ်င္ မရွည္ၾကာဘု
တျပည္တရြာ မ်က္ႏွာငယ္ႏွင့္ေျပာင္းလာတဲ့
ကလီကမာ အနက္ထည္ေတြေဂ်ာင္းရမယ့္အျပင္
အေပါင္ဆံုးနယ္ေျမမွာ အေခ်ာင္ဆံုးနယ္ေျမေကာင္းေတြတဲ့
ေၾသာ္ ၀တိန္နီးေအာင္ပ၊ အရွိန္ႀကီးေပတဲ့ သိမ္ႀကီးေစ်း 'စူရတီဘဇာ' ကိုေတာင္
ပုသိမ္မနီးမေ၀း လူစည္ရာသို႔ေျပာင္း တ့ဲၿပီး
အေတြးမသာယာတဲ့ ရေသ့တကာေမြ႕စရာ ေကာင္းပါတဲ့
ေၾသာ္ ... ထမင္း၀၀ေကၽြးမဲ့ဲဘုရင္ကိုေတာင္ မင္းကေမြးတဲ့ အင္းေခြးက အဂၤလန္ေမာင္းမည္သို႔
ကေျပာင္းကျပန္ အ႐ႈပ္ညဏ္သမားေတြရဲ႕
ေၾကာင္းမတန္ မဟုတ္မွန္စကားေတြႏွင့္
မတရားတခ်ဳိ႕ မေတာ္ေလတယ္ေနာ္ကြယ္
နားတၿဖိဳ႕ၿဖိဳ႕၊ ခါးသမို႕သာပ ၾကားလို႔မေလ်ာ္ ... "
ဒါကေတာ့ ၁၉၂၉ ခုႏွစ္မွာျဖစ္လာတဲ့ ဟိုတုန္းက အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ခံျဖစ္တဲ့ အိႏိၵယနဲ႔ တြဲမလား၊ ခြဲမလားဆိုတဲ့ ျပႆနာေပၚလာတဲ့အခါ၊ ကၽြန္အခ်င္းခ်င္း ေၾကာခ်င္းကပ္ၿပီး အမ်ဳိးသားေရး တိုက္ပြဲ၀င္တဲ့ နည္းဟာ မွန္ကန္တယ္ဆိုတဲ့ တြဲေရးအတြက္ ႏိႈးေဆာ္တဲ့အစုနဲ႔၊ အိႏိၵယနဲ႕ ခြဲၿပီးေနသင့္တယ္ဆိုတဲ့ အစုရယ္လို႔ ၂ စု ကြဲတဲ့အခါ အဂၤလိပ္အစိုးရရဲ႕ ေသြးခြဲေရးဥာဏ္္နီဥာဏ္နက္ကို အမ်ဳိးသားေရးေခါင္းေဆာင္ တခ်ိဳ႕က အမွန္အတိုင္း မျမင္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။ ခြဲေရးသမား ၂၁ ဦးကတဖက္၊ တြဲေရးသမား ဦးစိုးသိမ္း၊ ဦးခ်စ္လိႈင္တို႔ အစုကတဖက္ ျဖစ္လာပါတယ္။ လူထုကလည္း ဘယ္ဘက္ကုိ လိုက္ရမွန္း မသိေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သတင္းစာေတြထဲမွာလည္း ခြဲေရးဘက္က ေထာက္ခံတဲ့ သတင္းစာနဲ႔ တြဲေရးဘက္က ေထာက္ခံတဲ့ သတင္းရယ္လို႔ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီတုန္းက ဆရာႀကီးက တြဲေရးဘက္က ေထာက္ခံၿပီး ရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုလိုနီဘ၀လြတ္ေျမာက္ဖို႔ တိုက္ပြဲ၀င္ရာမွာ ကိုလိုနီႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္လာေနတဲ့ အေျခအေနကို အဂၤလိပ္အစိုးရက ညီညြတ္ေရးၿပိဳကြဲေအာင္ ဖန္တီးလိုက္တဲ့ ျပႆနာျဖစ္တယ္ဆိုတာကို နားလည္ပါတယ္၊ ဆရာႀကီးက ႏိုင္ငံေရးအျမင္ မၾကည္လင္ႏိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ ခြဲေရးသမား၂၁ ဦးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အခုလို ကဗ်ာဖြဲ႔ၿပီး ထိုးႏွက္႐ႈတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။
"အစာျမင္လ်င္။ ဗမာမခင္မူ၍
သာသနာပလႅင္ႏွင့္ ေ၀းတဲ့ေအာင္
(အမယ္မင္း)ေကၽြးမဟဲ့ အႏွဴးတြင္ျဖင့္
ေခြးအဖြဲ႔ထူးရယ္လို႔၊ နေဘးလွည့္လွည့္ၿပီး
ေျပးသနဲ႔၊ေကၽြးမကြဲ႔ ျမဴးတတ္တဲ့ ၀န္မင္းရယ္
ေခြးႏွစ္ဆယ့္တဦး ..." ဆိုၿပီးေရးခဲ့ပါတယ္။
ဆရာႀကီးေရးဖြဲ႕႐ႈတ္ခ်ခဲ့တဲ့ အဲဒီခြဲေရးသမား ၂၁ ဦးဟာလည္း အဂၤလိပ္ကေပးတဲ့ လစာ ၅၀၀၀ ကို ယူခဲ့ၾကတာမို႔ အမ်ဳိးသားေရး သစၥာေဖာက္မ်ားအျဖစ္နဲ႔ နာမည္ပ်က္ခဲ့ၾကပါတယ္။
တခါ ... ၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားက ကၽြန္ပညာေရးစနစ္ တိုက္ဖ်က္ေရး တိုက္ပြဲေခၚသံကို ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္၀န္းထဲကေနၿပီး ဟစ္ေၾကြးလိုက္တဲ့ အခါမွာလည္း ့ ့ ့
"ေအာ္ ... ေ၀းခရီးကေပမဲ့
အေရးႀကီးလွ်င္ျဖင့္၊ ေသြးနီးရာပါစၿမဲေပမို႔
ဆရာလည္းကြာ၊ ပထမအရင္ ကနဦးဆီက
ျမန္မာ့တခြင္မွာ၊ သမတ ရွင္ဘုရင္ မလူးခင္ပ
' ထ ' ဆင္ထူးကို တျမည္ျမည္သင္ခဲ့သမို႔
' ထီ ' မထင္ေက်ာင္းေတာ္သားေတြရဲ႕
အမည္စဥ္မွာ ေခါင္းအေပၚဖ်ားမွာလ
မင္း႐ို႕ဆရာကို စာရင္းတို႕ကာ ထားလိုက္ၾကေပေတာ့" လို႔၊ ရဲတင္းသံ အက်ယ္ေလာင္ဆံုးနဲ႔ ျပန္ထူးခဲ့ပါတယ္။
တခါ ... လယ္သမားသူပုန္ႀကီး ဂဠဳန္ဆရာစံရဲ႕ ပုန္ကန္မႈႀကီး ေပၚေပါက္လာတဲ့ အခါက်ျပန္ေတာ့လည္း ဓရဂံုစံ ခ်စ္စရာ တပည့္တို႔မွာျဖင့္၊ ဥံဳအရဟံ သစၥာဂတိေတြႏွင့္၊ ဂဠဳန္သရဏံ ဂစၦာမိၾကေပေတာ့ ..." ဆိုၿပီး အတိအလင္း ေထာက္ခံအားေပးခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုေက်ာင္းသားထုတိုက္ပြဲ၊ လယ္သမားထုတိုက္ပြဲေတြဟာ ရန္၊ငါ စည္းျခားဖို႔ လြယ္ကူတဲ့ျပႆနာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ရန္၊ငါ ခြဲျခားဖို႔ခက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြ ျဖစ္ပြားလာတဲ့ အခါမ်ဳိးမွာ တနည္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး နည္းနာအရ အမွန္အမွား ခြဲျခားဖို႔ရန္ ခက္ခဲတဲ့ ျပႆနာမ်ဳိးေတြမွာ ဆရာႀကီးရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မမွားခဲ့တာ၊ မေတြေ၀ခဲ့တာ၊ မႈန္၀ါးခဲ့တာရယ္လို႔ မရွိခဲ့တဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ တခုေျပာရရင္ ' ကုလားဗမာ အဓိက႐ုဏ္း' ျပႆနာမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ ကုလားေတြဟာ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလံုးရဲ႕ ရန္သူလား။ ရန္သူအစစ္ဟာ ဘယ္သူလဲ။ ဒီလိုခြဲျခားစမ္းစစ္တဲ့အခါ ကုလားလူမ်ဳိးေတြဟာ ျမန္မာေတြရဲ႕ ရန္သူမဟုတ္ဘူး၊ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕ အစိုးရသည္သာ ရန္သူအစစ္ျဖစ္တယ္။ ကုလားဗမာ အဓိကရုဏ္းေတြ ျဖစ္လာရတာကိုက နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရရဲ႕ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္မႈ စနစ္ေၾကာင့္သာျဖစ္တယ္ ကုလားလည္းကၽြန္၊ ဗမာလည္းကၽြန္ပဲ ကၽြန္အခ်င္းခ်င္း လက္တြဲၿပီး ဘံုရန္သူ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕ အစိုးရကိုသာ ဦးတည္တိုက္ၾကရမွာျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ပါတယ္။ ဒီတုန္းက အဲဒီေခတ္၊ အဲဒီႏိုင္ငံေရး ေရခ်ိန္အရ ေျပာရရင္ အခုလို အမွန္အတိုင္းျမင္ဖို႔ရာ ခက္ခဲလွတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီတခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ကုလားဆန္႔က်င္ေရး တရားေတာင္ ေဟာခဲ့ၾကေသးတယ္။ ဒီလိုအင္မတန္ သိမ္ေမြ႕ျမင့္မားလွတဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ဳိးမွာေတာင္မွ ဆရာႀကီးသခင္ကို္ယ္ေတာ္မိႈင္းက " ေၾသာ္ ... အခြန္တိုး စာရင္းေတြႏွင့္၊ ၀န္ထမ္းပိုးမကင္းႏိုင္တဲ့၊ အလြန္ဆိုးျခင္း ပမာမွာေလ၊ ကၽြန္မ်ဳိးခ်င္းစာနာလို႔မွ မႏိႈင္းၾကေရာ့သလား၊ နထိုင္းနပ်က္၊ နနက္-နျပာေတြကိုေနာ္ကြယ္၊ အရိုင္းသက္သက္၊ တလိုင္း ႏွက္သလိုမို႔၊ အို (အုန္းခင္)ရဲ႕၊ ကသိုဏ္းဓမၼစက္၊ စစ္ကိုင္းဘက္ဆီက၊ မိႈင္းရွက္သကြာဓ ဆိုၿပီး ကုလားဗမာအဓိကရုဏ္းကို ဆန္႔က်င္႐ႈတ္ခ်ၿပီး ကုလားလည္းကၽြန္၊ ဗမာလည္းကၽြန၊္ ကၽြန္အခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္ဖို႔ကိုပဲ တိုက္တြန္းခဲ့ ရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။
(ဂ) ၁၉၄၀ ခုႏွစ္လြန္၀န္းက်င္ လြတ္လပ္ေရးႆၾကိဳးပမ္းမႈမ်ားကာလ
ဒီကာလအတြင္းမွာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈိင္းရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးကို အဆြဲေဆာင္ႏိုင္ဆံုးအျဖစ္အပ်က္ ၂ ခုရွိပါတယ္။ တခုက ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႀကီးက ေခါင္းေဆာင္ၿပီး အေထြေထြသပိတ္ႀကီးဆင္ႏႊဲလာတဲ့ အျဖစ္အပ်က္နဲ႔ ေနာက္ တခုက အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား လုပ္ႀကံခံခဲ့ၾကရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။
အေထြေထြသပိတ္ႀကီး ေပၚေပါက္လာတဲ့အခါ ဟိုအရင္ ဗဟန္းေကာလိပ္ သပိတ္တိုက္ပြဲေတြကို ျပန္လည္ ေအာင့္ေမ့ၿပီး စိတ္အားတက္ၾကြေစတဲ့ 'လြတ္လပ္ေရးအတိတ္ သပိတ္ဘြဲ႕ မဟာကဗ်ာ ေလးခ်ဳိးႀကီး' ထဲမွာ ဆရာႀကီး က အခုလို ထည့္သြင္းေရးစပ္ပါတယ္။
" ျမန္မာတခြင္၊ သပိတ္အေမွာက္ေပါခ်ိန္မို႔၊ ဆရာသခင္ အရိပ္နမိတ္ တဆိတ္ေဟာလိုက္မကြဲ႔၊ ေျမႇာက္သနဲ႔ ေျခာက္သနဲ႔၊ ရာဇာဂုဏ္းကို ေျမာက္တဲ့ ေၾကာက္တဲ့ အာရံုမေခၚၾကေလနဲ႔၊ (အမယ္မင္း) အေဟာဒိ႒ ေလာဂ်ိတ္ျပသလိုပ၊ ေစာစိတ္က ေအာင္ပေစ ေအာင္ပေစ ညႊန္းညႊန္းၿပီးေတာ့ (ေၾသာ္) ေတာသပိတ္ ဒကာမေတြနဲ႔၊ ေရာၾကိတ္လိုက္ ေရာၾကိတ္လိုက္ဟလို႔၊ ၾသဒိႆ ေအာင္သေျပ ေညာင္ေရသြန္း ..." ဆိုၿပီး ေရးပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ၾကားညႇပ္ၿပီး ေျပာစရာရွိတာက အေထြေထြသပိတ္ႀကီးကို ေၾကာက္ၿပီး ဘုရင္ခံ ဒဆာေဒၚမန္စမစ္ဒ က ၀မ္းကိုက္လို႔ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပၿပီး အဂၤလန္ကို ျပန္ေျပးတဲ့အခါ ဆရာႀကီးက အဂၤလန္သို႔ ဘုုရင္ခံျပန္ပို႔တဲ့ ေမတၱာစာေလးခ်ဳိးကို ေရးပါတယ္။ ဒီကဗ်ာထဲမွာ ဆရာႀကီးက လူမ်ဳိးျခားအစိုးရပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ့္လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း အစိုးရပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္အစိုးရမဆို မတရား ဖိႏွိပ္ေသြးစုပ္အုပ္ခ်ဳပ္ရင္ လူထုက ဆန္႔က်င္ၾကမွာသာျဖစ္ေၾကာင္း ေရးပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ ဆရာႀကီးတို႕ေခတ္၊ ဆရာႀကီးတို႕ ျဖတ္သန္းေနၾကရတဲ့ ကာလမွာ ဆရာႀကီးရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ ဘယ္ေလာက္အထိ ျမင့္မားၾကည္လင္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို အေျဖထုတ္ေပးတဲ့ ကဗ်ာပိုဒ္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီးက အခုလိုဖြဲ႕ပါတယ္။
" ျမန္ေပၚဇမၺဴ လူတမ်ိဳးဟာက
လူမ်ဳိးျခား အရွင္သခင္မဆိုထားႏွင့္ေတာ့၊
ကိုယ့္အမ်ဳိးသား ဘုရင္ကိုေတာင္ မမွီခိုသာမွျဖင့္
မၾကည္ညိဳ မသဒၵါ ရက္ရက္စက္စက္ ဆဲတဲ့ၿပီး
သည္လိုအခါမွာ အသက္နဲ႔လဲမဟဲ့လို႔
၀က္၀က္ကြဲေအာင္ ဆူၾကပူၾကတဲ့အျပင္
လူအ လူန တက္တက္ရိုးေတြမို႔
(အမယ္္မင္း)အိုးတိုး အတနဲ႔
အမ်ဳိးမ်ိဳး ဂြက် ဂြက်ၿပီး
နသိုးထပိုး ကသကဲ့သို႔ ႐ိုး႐ိုးရြရြ မရႊင္မၿပံဳးမႈ၍
(ေၾသာ္)တန္ခိုးတျပျပ သူခိုးဓားျပကဲ့သို႔ေသာ
အစိုးတရ ရွင္ဘုရင္ကိုေတာင္ မျမင္ခ်င္ေအာင္မုန္းဓ
ဆရာႀကီးရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးကို ထိခိုက္ေစတဲ့ ေနာက္ထပ္အျဖစ္အပ်က္တခုကေတာ့၊ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ အမ်ားသိၾကတဲ့အတိုင္း ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ လုပ္ႀကံခံၾကရတဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ လုပ္ႀကံခံရတဲ့အခါ ဆရာႀကီးက ကဗ်ာတပုဒ္ေရးၿပီး ေၾကကြဲခဲ့ပါတယ္။ ဒီကဗ်ာတပုဒ္ဟာျဖင့္ ဆရာႀကီးဘယ္ေလာက္အထိ စိတ္ထိခိုက္ ေၾကကြဲခဲ့ရတယ္ဆိုတာ အလြန္ ေပၚလြင္ေစတဲ့ ကဗ်ာပါ။
" ေၾသာ္ ... အေဆာင္ေဆာင္နန္းေတြ ၾကငွါန္းေတြႏွင့္ေႏွာ
အေခါင္မျမန္းခင္က ေအာင္စာတမ္းခ်ဳိ႕ေစဘို႕
ေအာင္ပန္းညိႇဳ႕ရရွာတဲ့၊ ေတာင္တမန္းတို႔ ဗမာမွာ အေဟာင္းသံသရာ အငုတ္ေတြႏွင့္
ေအာင္ဆန္းတို႔ မသာမယာဟာ ၎ကံၾကမၼာအလုပ္ေပထင့္
ေသာင္းျမန္ မရဏာစမုတ္မွာေတာ့ ခ်ဳပ္သနဲ႔ ယင္းအလိုတြင္
ေဒါင္းလံ ပု၀ါအုပ္ပါလို႔ က်ဳပ္ျဖင့္ သၿဂိဳလ္ခ်င္ ..." ဆိုၿပီး ေရးပါတယ္။
(ဃ) ၁၉၄၈ ခုႏွစ္လြန္ လြတ္လပ္စ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး ႀကိဳးပမ္းမႈကာလ
၁၉၄၈ ခုႏွစ္ လြတ္လပ္ၿပီးေနာက္၊ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္တ၀ိုက္မွာ အမ်ဳိးသားေသြးကြဲမႈႀကီး ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အမ်ဳိးသား စည္းလံုးေရးၿပိဳကြဲမႈကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၾကတဲ့အခါ တိုင္းရင္းညီအကိုအခ်င္းခ်င္း၊ ကိုယ့္လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း၊ ေသြးစြန္းတဲ့အထိ ေသြးကြဲလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို အမ်ဳိးသား ညီညြတ္ေရးၿပိဳကြဲၿပီး ေသြးစြန္းတဲ့အထိ ပဋိပကွၡေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခါ ဆရာႀကီးက ဒီျပႆနာေတြကို ႏိုင္ငံေရးနည္း၊ တနည္းအားျဖင့္ အၾကမ္းမဖက္တဲ့ နည္းနဲ႔သာ ေျဖရွင္းဖို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း အာဏာရအစိုးရ တာ၀န္ရွိသူေတြဟာ ဆရာႀကီးရဲ႕စကားကို လ်စ္လွ်ဴ႐ႈခဲ့ၾကပါတယ္။ အျပဳတ္တိုက္ေရးလမ္းစဥ္ဟာ မွားၿပီး အၾကမ္းမဖက္ ေဆြးေႏြးညိႇႏိုင္းေရး လမ္းစဥ္က မွန္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕ သင္ပုန္းေခ်တဲ့ နည္းနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္ လုပ္ဖို႔ဆိုတာ အစိုးရကိုယ္တိုင္က မက်င့္သံုးႏိုင္ေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္မီးဟာ တဟုန္းဟုန္း ထေတာက္ပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္္မို႔ ဆရာႀကီးက ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရး အဖြဲ႔ႀကီးကို ဖြဲ႔ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လံုးကၽြတ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လူထုဆႏၵျပပြဲႀကီး လုပ္ပါတယ္။ လူထုပရိသတ္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ပါ၀င္ၿပီး၊ သံဃာထု ၃၀၀၀ ပါ၀င္တဲ့ သံဃာထုအစည္းအေ၀းႀကီး ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပန္ၾကားလႊာေတြ ထုတ္ပါတယ္။ ဒီကိစၥကို ထိေရာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ ႏိုင္ငံေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ ေတြ႔ခြင့္ရဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုက အေတြ႔မခံခဲ့ပါဘူး။ ဒီတုန္းက ဆရာႀကီးရဲ႕ " သူမသာ ကိုမနာ နည္းနဲ႔ ၿငိမး္ခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ၾကပါ၊ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၾကပါဆိုတဲ့ ၾသ၀ါဒ" ဟာ တမ်ဳိးသားလံုးရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာ စြဲမက္သြားေစခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့လည္း တတိုင္းျပည္လံုး ျပည္တြင္းစစ္မီး တားမရ ဆီးမရ၊ ၿငိွ္မ္းမရ သတ္မရ ျဖစ္လာတဲ့အခါ ဆရာၾကီးခမ်ာ ေသာကဖိစီးၿပီး အခုလို ကဗ်ာမ်ဳိးကို ဖြဲ႔ပါတယ္။
" ဒဂံုၿမိဳ႕က အလြန္အကၽြံ ခ်ီးၾကတဲ့
ခၽြန္လည္း ခၽြန္သတည္းဆိုတဲ့ ထိုတကဲ့၀န္ႀကီးခမ်ာေတြကို
အလြန္လည္း ဆရာသနားမိတဲ့အျပင္
အမ်ားတပည့္ ကိုယ့္အမ်ိဳးဘာသာေတြမွာ ခိုကိုးရာမဲ့ခ်ိန္မို႔
တလွဲ႕တဖံုမ်ဳိးသာပ ဘိုးဘိုးေခၚဒဆရာေအာင္ဒႏွင့္
ျမန္မာေဘာင္ ကနက္ဘမရာသနဆီသို႔
လာမေယာင္ ' စၾကၤာ ' တမိပါေတာ့
ေလာကတခြင္မွာေနာ္ကြယ္
ေဟာမရ ေျပာမရေတြေၾကာင့္ ေသာက ပူပင္" ဆိုၿပီး ပူေဆြးျမည္တမ္းခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီ လြတ္လပ္စေခတ္ဦးမွာပဲ အာဏာရအစိုးရက ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္္းကို ' အလကၤာ ေက်ာ္စြာဘြဲ႔' အပ္ႏွင္းပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ အေထာက္အပံ့ဆိုတာမ်ဳိးေတြ ေပးပါတယ္။ ဒီအခါက်ေတာ့ လူတခ်ဳိ႕က ဆရာၾကီးကို အစိုးရက ခ်ီးေျမႇာက္သလိုလိုနဲ႕ စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းတာ ခံေနရၿပီလို႔ ေ၀ဖန္ၾကပါတယ္။ ဆရာႀကီးကေတာ့ ေဟာသလိုကဗ်ာမ်ဳိး ေရးၿပီး သူ႔ရပ္တည္ခ်က္က ဘယ္လိုဆိုတာ ႏိုင္ငံသိေအာင္ ေၾကညာလိုက္ပါတယ္။
" ေၾသာ္ ...ႏွီသည့္ အတြက္ကယ္ေၾကာင့္
ဆီထည့္သည့္ ခြက္လိုေပါ့
ပီတိပြက္ပြက္ၿပီဲး ျပည္ႀကီးဘက္မွာ အေတာ္ေပါတ့ဲျပင္
ေဘာ္ေၾကာ့ဘက္မွာ တသက္လည္း ခ်စ္မကြာ ခ်စ္မကြာနဲ႔ ေမတၱာေရာက္ေလေတာ့
တခ်က္တည္း ပစ္ပစ္ခါခါ သစၥာေဖာက္မယ္လို႔
သခင္ - အထင္မေရာက္ၾကေလနဲ႔
မေၾကာက္မညႇာာ မွန္ရာလုပ္သူမို႔
အႏုတ္စုတ္ ဂုတ္စုတ္၊ အေျမႇာက္စိန္ ေဖါက္ခ်ိန္လို႔ ခြဲသလိုေပါ့
တသုပ္ေနာက္တႀကိမ္ ေပါက္ဆိန္ပြဲမွာလဲ
ေၾသာ္ - အသင္းတို႔ အပင္းတို႔ သတင္းတို႔နဲ႔ အဆက္မကြာေအာင္ဟာ
မင္းတို႔ဘက္မွာသာ ႀကဲမဲ့ ႏႊဲမဲ့ျပင္ ..."
ဒါကေတာ့ ဆရာႀကီးက သူဟာ လူထုဖက္သာရပ္မယ့္လူျဖစ္တယ္လို႔ အတိအလင္းေၾကညာတဲ့ ကဗ်ာပါပဲ။
၁၉၅၂ ခုႏွစ္အလြန္မွာ ကိုရီးယားစစ္ပြဲဟာ၊ ကမၻာၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ၿခိမ္းေျခာက္လာပါတယ္။ ျပည္တြင္း စစ္မီးက မၿငိမ္းသတ္ႏိုင္တဲ့ၾကားက ကမၻာ့စစ္မီး ထေတာက္ေတာ့မယ့္ အႏၱရာယ္ကိုလည္း ျမင္ရေတာ့ ဆရာႀကီးအဖို႔ အင္မတန္ ေသာကေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ျမန္မာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လႈပ္္ရွားမႈေတြကို အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ကာမွ လူငယ္ေတြနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းၿပီး အလုပ္လုပ္ရရွာပါတယ္။
၁၉၅၂ ခု၊ တရုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံမွာ က်င္းပတဲ့ ႏိုင္ငံေပါင္း ၃၇ ႏိုင္ငံ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားနဲ႔အတူ ကမၻာ့့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ညီလာခံႀကီးကို ဆရာႀကီး တက္ေရာက္ၿပီး ကမၻာ့့စစ္မီး ထေတာက္မယ့္အေရးကို ၀ိုင္း၀န္းေျဖရွင္းၾကဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္၊ ဟန္ေဂရီႏိုင္ငံမွာ က်င္းပတဲ့ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ညီလာခံႀကီးကိုလည္း တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဆရာႀကီးထားရွိတဲ့၊ ဆရာႀကီးလက္ကိုင္ထားတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး နည္းနာဆိုတာ၊ မူအားျဖင့္ လူထုနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္တဲ့ နည္းျဖစ္ပါတယ္။ လူထုညီညြတ္ရင္ စစ္မီးေတြကို ႏိုင္ေအာင္ၿငိွမ္းႏိုင္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ စစ္မီးေတြ၊ ျပည္တြင္းစစ္မီးေတြကို ေမႊးတဲ့ တရားခံဟာ၊ နယ္ခ်ဲ႕သမားေတြနဲ႔ ေဖာက္ျပန္မွားယြင္းတဲ့ အစိုးရေတြသာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ စစ္ကိုဖန္တီးတဲ့ စစ္ရဲ႕တရားခံကိုလည္း ရွင္းရွင္းျပတ္ျပတ္ပဲ ျမင္ပါတယ္။ တခါ စစ္မီးေတြကို အၿပီးအျပတ္ ၿငိွမ္းသတ္ႏိုင္တဲ့နည္းဟာ အျပဳတ္တိုက္ေရးနည္း မဟုတ္ဘဲ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး ညိႇႏိႈင္းတဲ့နည္းသာ မွန္တယ္ဆိုတဲ့ နည္းကို ဆရာႀကီးက ယံုၾကည္ပါတယ္။
တခါ ...၊ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းတဲ့အခါ လူတန္းစားအျမင္ ၾကည္လင္ဖို႔လည္း လိုအပ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးဟာ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား လူတမ္းစား ၂ ရပ္ရဲ႕ အေရးပါပံုကို လက္ခံသူျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဟိုေခတ္ ဟိုအခါ သမိုင္းေရးအေျခအေနမွာ အမွန္ကန္ဆံုးနဲ႕ အတိုးတက္ဆံုးအျမင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအယူအဆကို ဆရာႀကီးရဲ႕ ကဗ်ာတပုဒ္မွာ အခုလိုေတြ႕ရပါတယ္။
" ေၾသာ္ ... ဇမၶဴတခြင္တြင္ျဖင့္
လူအသြင္ အျပင္ႏွင့္တကြ
မူအဆင္ဆင္ေတြႏွင့္ အယူအငင္မွာေတာ့
တူခ်င္လည္းတူၾက၊ မတူခ်င္လဲ ေနၾကေပါ့ေနာ္
ျဖဴျဖဴစင္စင္ ျဗဟၼာစရိယ ဂုိဏ္းေတြနဲ႕
တူတံဇင္ ဓမၼ ကထိကမိႈင္းရယ္လို႕
ကမၻာ့အထိကရ ႏွစ္ပိုင္းတြင္ျဖင့္
စစ္ကိုင္းေအာင္ ကမၻားယံတခြင္
(အိုကြယ္)ကမၻာ့က၀ိဓစ မိႈင္းရယ္လို႔
သမိုင္းေအာင္လံတင္ ..." ဆိုၿပီး ေရးတာေတြ႕ရပါတယ္။
ဒီကဗ်ာပိုဒ္ထဲက ေအာက္ပါစာသားေတြကို ဂရုတစိုက္ထားၿပီး ဖတ္ၾကည့္ပါ။
" လူအသြင္ အျပင္ႏွင့္တကြ
မူအဆင္ဆင္ေတြႏွင့္ အယူအငင္မွာေတာ့
တူခ်င္လည္း တူၾက၊မတူခ်င္လဲ ေနၾကေပါ့ေနာ္ ..."
ဒီကဗ်ာစာသားေတြဟာ ဒီကေန႔ လက္ခံက်င့္သံုးလာၾကတဲ့ ဒဗဟု၀ါဒဒ ကို ဆရာႀကီးက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ၀န္းက်င္ကတည္းက လက္ခံယံုၾကည္ က်င့္သံုးခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို အံ့ၾသဘြယ္ ေတြ႕ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဂိုဏ္းဂနကိစၥ၊ ပုဂၢလကိစၥ၊ အယူ၀ါဒကိစၥ၊ လူမ်ဳိးကိစၥ၊ ဘာသာကိစၥေတြမွာ ဆရာႀကီးရဲ႕အျမင္ဟာ ဓမတူတာေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရးဓဆိုတဲ့ ဒဗဟု၀ါဒဒ ကို ဆရာႀကီး လက္ခံယံုၾကည္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သိတာထင္ရွားေစႏိုင္တဲ့ ကဗ်ာစာသားမ်ားျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈိင္းရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ေတြကို က်ေနာ္ဘာ့ေၾကာင့္တင္ျပခဲ့ရသလဲ။
က်ေနာ္တို႔ စာေပသမားေတြအေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ေခတ္မွာ က်ေနာ္တို႔ကို စိန္ေခၚေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းတဲ့အခါ ဘယ္လိုရပ္တည္ခ်က္မ်ဳိးနဲ႔ ရပ္တည္ေျဖရွင္းသင့္သလဲဆိုတဲ့ အေျဖကိုရဖို႔အတြက္ ဆရာႀကီးရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ေတြကို က်ေနာ္ တင္ျပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးဆီက က်ေနာ္တို႕အတုယူ သင့္တဲ့အေၾကာင္း တင္ျပခဲ့တာပဲျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္အားျဖင့္ ၀န္ခံရမယ္ဆိုရင္ ဆရာႀကီးရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ကို က်ေနာ္ တင္ျပခဲ့တာ ၿပီးျပည့္စံုျခင္း မရွိဘူးဆိုတာ ၀န္ခံရမွာျဖစ္ေပမယ့္ က်ေနာ္ လက္လွမ္းမီသေလာက္ အခုလို တင္ျပျခင္းျဖင့္ပဲ စာေပရဲေဘာ္မ်ားအတြက္ တစံုတရာ အက်ဳိးရွိေစမယ့္ တင္ျပခ်က္ ျဖစ္ႏိုင္ေကာင္းရဲ႕လို႔ က်ေနာ္ ယံုၾကည္မိပါတယ္။
ညိႇိႏိႈင္းကိုးကားသည့္ စာအုပ္မ်ား
(၁) ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ေလးခ်ဳိးေပါင္းခ်ဳပ္
(၂) သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း လက္ေရြးစဥ္ေလးခ်ဳိးတရာ (ေမာင္တင္ေရႊ)
(၃) ဗိုလ္ဋီကာ (မစၥတာေမာင္မိႈင္းး)
(၄) စာေပအင္အား (အထက္ဗမာႏိုင္ငံစာေရးဆရာအသင္း)
(၅) ေခြးဋီီကာ (သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း)
(၆) ျမန္မာကဗ်ာစာတမ္းမ်ား(စာေပဗိမာန္ထုတ္၊ ျပည္သူ႔လက္စြဲစာစဥ္)
(၇) သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း(ေမာင္တင္ေရႊ)
(၈) မွာေတာ္ပံုႏွင့္ စစ္ကိုင္းျပန္မွာေတာ္ပံု (ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈိင္း)
Rest of your post
အဂၤါေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 22 2008
(၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂၃ ရက္ေန႔တြင္ အသက္ ၈၉ ႏွစ္အရြယ္၌ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္ခဲ့သည့္အတြက္ ၄၄ ႏွစ္ေျမာက္ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အခါသမယတြင္ ဂုဏ္ျပဳသည့္ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါသည္။)
ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ကို ေလ့လာတဲ့အခါ ဆရာႀကီးသခင္ ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရတဲ့ သမိုင္းေရးေခတ္ကာလ အမ်ဳိးမ်ဳိးကို အေျခခံထားၿပီး ေလ့လာသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္္း ျဖတ္သန္းႀကီးျပင္းလာခဲ့ရတဲ့ သမိုင္းေရးေခတ္ကာလေတြကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
(က) ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္လြန္ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ႏိုးၾကားစကာလ
(ခ) ၁၉၂၀ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္မ်ား အႏိုးၾကားဆံုးကာလ
(ဂ) ၁၉၄၀ - ျပည့္ႏွစ္၀န္းက်င္ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈကာလ
(ဃ) ၁၉၄၈ ခုႏွစ္အလြန္ လြတ္လပ္စ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ဒီမိုကေရး ႀကိဳးပမ္းမႈကာလ
ကဗ်ာဆရာ၊ စာေရးဆရာ၊ သတင္းစာဆရာေတြဟာ သူတို႕ျဖတ္သန္းရတဲ့ ေခတ္ကာလအသီးသီးနဲ႕ တနည္း မဟုတ္တနည္း ပါ၀င္ပါတ္သက္ေနမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းဟာလည္း ကဗ်ာဆရာ၊ သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာတဦးျဖစ္တာမို႔ အထက္က က်ေနာ္တင္ျပခဲ့တဲ့ ေခတ္ကာလ ၄ ခုအတြင္း မလြဲမေသြ ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ အဲဒီေခတ္ကာလ ၄ ခုအတြင္း ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈိင္း ဘယ္လို ရပ္တည္ခဲ့သလဲ။ ဘယ္လိုပါ၀င္ပါတ္သက္ခဲ့သလဲ။
(က) ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္၀န္းက်င္ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ႏိုးၾကားစကာလ
၁၉၀၀ ျပည့္၀န္းက်င္ကာလဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံ၊ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္ တႏိုင္ငံလံုး အၿပီးအပိုင္ ေရာက္ရွိခဲ့ရတဲ့ ၁၈၈၅ - ခုႏွစ္ကစၿပီးတြက္ရင္ ကၽြန္္သက္ ၁၅ ႏွစ္ၾကာ ကာလျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ဘ၀ကိုစၿပီး ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ကစလို႔ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလံုးရဲ႕ ခုခံေရးစစ္ပြဲေတြကို ၁၀ ႏွစ္တာကာလအတြင္း အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕ေတြဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၃ ဦး ကြပ္ကဲတဲ့ စစ္အင္အား ၃၅၀၀၀ ကို အသံုးျပဳၿပီးမွ ႏွိမ္နင္းခဲ့ရပါတယ္။
ကၽြန္ဘ၀ကိုေရာက္ရွိၿပီး ၁၀ ႏွစ္၊ ၁၅ ႏွစ္အထိ ခုခံေရးတိုက္ပြဲေတြ အရွိန္မေသခဲ့ပါဘူး။ ဒီတုန္းက ဆရာႀကီးရဲ႕ အသက္ဟာ ၂၀ ၀န္းက်င္ျဖစ္ပါတယ္။ တမ်ဳိးသားလံုးရဲ႕ ခုခံေရးစစ္ပြဲေတြကို အဂၤလိပ္ေတြက အဆမတန္ အင္အားသံုးၿပီး ႏွိပ္ကြပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ေတြ အညႊန္႔ခ်ဳိးခံရသလိုျဖစ္ၿပီး နယ္ခ်ဲ႕ကို အထင္ႀကီး၊ နယ္ခ်ဲ႕ကို ေၾကာက္ရြံ႕၊ နယ္ခ်ဲ႕နဲ႔ ပူးေပါင္းသြားၾကတဲ့ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ျဖဴေဖ်ာ့သူမ်ား ေပၚေပါက္လာေနတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ဒီေရ က်ဆင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းက ့ ့
"သတင္းလွစြာ၊ အင္း၀တည္စဥ္အခါက
ထီမထင္သကြာ ဘာကိုမွ်မစိုးတဲ့အျပင္
စည္ပင္သာယာ ျမန္မာေတြလဲ မညိႇဳးခဲ့ေပဘု
တမ္းခိုးဂုဏ္ေထာင္ေရာင္ျခည္နဲ႔
ေမွာင္မသီေျပာင္ၾကည္လို႔ထြန္းတဲ့ျပင္
ေတာင္ဒီမွာ ေအာင္စည္ရႊမ္းခဲ့တယ္
နန္းသိုက္ကြာေ၀းကာမွ၊ လြမ္းလိုက္ပါေသး ... " ဆိုတဲ့ မိဘုရားရွင္ဘို႔မယ္ဘြဲ႔ကဗ်ာကို ေရးပါတယ္။ ဒါဟာ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓာတ္ႏိုးၾကားဖို႔အတြက္ အဲဒီအခ်ိန္က ေရွ႕ဆံုးက ရပ္တည္ထားတဲ့ သူရိယသတင္းစာႀကီးမွာ ေရးခဲ့တာပါ။
ဒီေနရာမွာ တဖက္က ကိုယ့္ထီးကိုယ့္နန္း ကိုယ့္ၾကငွါန္းနဲ႔ လြတ္လပ္တဲ့လူမ်ဳိးအျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ ဒဇာတိပုညဒ ကို ေဖာ္ထုတ္အမႊန္းတင္သလို၊ အျခားတဖက္ကလည္း အဲဒီေခတ္ အဲဒီအခါက အဂၤလိပ္အစိုးရက ဖိတခါ ေျခာက္တလွည့္၊ ေျမႇာက္တခါ ပင့္တလွည့္ လုပ္ထားလို႔ ျမန္မာတခ်ဳိ႕က နယ့္ခ်ဲ႕ကို အထင္ႀကီးၿပီး နယ္ခ်ဲ႕ယဥ္ေက်းမႈကို လက္ခံၿပီး ကိုယ့္အမ်ဳိးသားယဥ္ေက်းမႈကို အထင္အျမင္ေသးလာၾကပါတယ္။ ျမန္မာနာမည္ အေခၚအေ၀ၚေတြရဲ႕ေရွ႕က ဦးတို႕၊ ကိုတို႕၊ ေမာင္တို႔ကို ျဖဳတ္ၿပီး မစၥတာေတြ ေရွ႕ကတပ္ၿပီး မွည့္ၾက၊ ေခၚၾကပါတယ္။ မင္းပြဲစိုးပြဲ၊ အခမ္းအနားေတြမွာ ေတာင္ရွည္ပုဆိုးကို ခၽြတ္ၿပီး ေဘာင္းဘီ၀တ္၊ ဘြတ္ဖိနပ္စီးၾကပါတယ္။ ဒီလိုအမ်ဳိးသားယဥ္ေက်းမႈ ေမွးမွိန္ဖို႔ ျဖစ္လာတဲ့အခါ ဆရာႀကီးက ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္သယ္ ေမာင္မိႈင္း၀တၳဳထဲက အင္မတန္ ကိုယ္က်င့္တရားေဖာက္ျပားတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ 'ေမာင္မိႈင္း' ရဲ႕ နာမည္ကိုယူၿပီး အဲဒီေမာင္မိႈင္းရဲ႕ေရွ႕က မစၥတာတပ္ၿပီး 'မစၥတာေမာင္မိႈိင္း' ကေလာင္အမည္နဲ႔ 'ဗိုလ္ဋိီကာ' ေဆာင္းပါးေတြကို ဒလစပ္ ေရးပါေတာ့တယ္။ ဒီအခါက်ေတာ့မွ မစၥတာတပ္ၿပီး ရင္ေကာ့၊ ေျခဖ်ားေထာက္လမ္းေလွ်ာက္ၾကတဲ့ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓာတ္ခၽြတ္ၿခံဳက် ျမန္မာတခ်ဳိ႕ဟာ သတိသံေ၀ဂနဲ႔ အရွက္ရေစခဲ့ပါတယ္။ဒီေနရာမွာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈိင္းဟာ ဇာတိပုညကိုေဖၚထုတ္ၿပီး၊ ဇာတိပုညေမွးမွိန္မႈကို သတိေပးၿပီး အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ျမႇင့္တင္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့သလို ျမန္မာတမ်ိဳးသားလံုး ဆင္းရဲမြဲေတသထက္ မြဲေတလာ ရတဲ့အျဖစ္ဟာ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္အစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္ေသြးစုတ္မႈသာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးကို ေျခရာခံႏိုင္ဖို႔ အခုလို ကဗ်ာမ်ဳိးကိုလည္း ေရးခဲ့ပါတယ္။
” မြဲဘို႔ရာကံၾကမၼာႏွင့္
ဖန္လာပံု ကုသိုလ္ကလည္းမေကာင္းခ်င္ေတာ့
အထက္ဟိုအညာမွာေလ
ၾကက္ဆိုတာေတာင္မွ မေလာင္းခဲ့ပါဘု
အညာေျမ ဌါေနေဟာင္းဆီက
အေၾကြး(တရာ)ကို၊ ေဒြးခါကလည္း ေတာင္းျပန္ေပ့ါတဲ့
'အမယ္မင္း' ေမာင္းစရာရယ္လို႔မ်ားတပ္လိုက္မွျဖင့္
ေခါင္းတခါခါႏွင့္ဆပ္လွစြာေသာ
လွလွ ေစြ႕ေစြ႕ရယ္ႏွင့္၊ ၀၀ျပည့္ျပည့္ နျပာတရွဥ္းကိုလ
ေက်ာင္းတကာကိုသာအပ္လိုက္ေပေရာ့
ရသေရြ႕ဘာဘာညာ ညာရယ္လို႔မျငင္းေလနဲ႔
'မေလးရယ္' ေရာင္းကာသာဆပ္လိုက္ေပေတာ့၊ ရြာေရွ႕ယာတခင္း ဆိုၿပီး ”အညာ မဂၤလာေဆာင္ဘြဲ႔ ေလးခ်ဳိးႀကီး” ကဗ်ာမွာ တစစ ဆင္းရဲမြဲေတလာေနတဲ့ ျမန္မာေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ဘ၀ကိုလည္း မီးေမာင္း ထိုးျပခဲ့ပါတယ္။
(ခ) ၁၉၂၀ ခုႏွစ္၀န္းက်င္ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ အႏိုးၾကားဆံုးကာလ
၁၉၂၀ ခုႏွစ္၀န္းက်င္ဆိုတာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း အသက္အားျဖင့္ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ ကာလျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကာလမွာ အမ်ဳိးသားေရးလႈပ္ရွားမႈေတြဟာလည္း ပင္လယ္ေရလိႈိင္းေတြလို တခုၿပီးတခုု ျမင့္သထက္ ျမင့္လာေနတာေတြ႕ၾကရပါတယ္။ လယ္သမားဆိုရင္လည္း လယ္သမားမို႔၊ အလုပ္သမားဆိုရင္လည္း အလုပ္သမားမို႔၊ ေက်ာင္းသားဆိုရင္လည္း ေက်ာင္းသားအေလ်ာက္၊ လူတန္္းစား အလႊာအသီးသီးဟာ တခ်ိန္က တသီးတကန္႔စီ လႈပ္္ရွားေနခဲ့ၾကရာက တပ္ေပါင္းစုပုံသ႑န္အဆင့္အထိ အမ်ဳိးသားေရးတိုက္ပြဲ ပံုသ႑န္ဟာ တိက်မွန္ကန္အားေကာင္းလာခဲ့ပါတယ္။
ဒီလို အမ်ဳိးသားေရးတိုက္ပြဲ၊ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးတိုက္ပြဲေတြ ထန္ျပင္းလာေနတဲ့အခါ အမ်ဳိသားေရး တိုက္ပြဲ နည္းနာကိစၥမွာလည္း အျငင္းပြားစရာေတြ၊ အျမင္ရႈပ္ေထြးႏိုင္စရာေတြကို ႀကံဳၾကရပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ဟိုတခ်ိန္တုန္းက ကိုယ့္ထီးကိုယ့္နန္းနဲ႔ ဂုဏ္ေရာင္ေျပာင္စြာ ေနလာႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတဲ့ ေခတ္ကို ေဖာ္ထုတ္ ေျပာဆိုတဲ့အခါ အမ်ဳိးသားလြတ္လပ္မႈ၊ အမ်ဳိးသားဂုဏ္္သိကၡာ၊ အမ်ဳိးသားယဥ္ေက်းမႈ အခိုင္အမာရွိမႈကိုပဲ မီးေမာင္းထိုးသင့္ၿပီး ပေဒသရာဇ္စနစ္ကို ျပန္လည္လက္ယပ္မေခၚမိဘို႔၊ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ၾကည္လင္ဖို႔ လိုအပ္တယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ကို လူအေတာ္မ်ားမ်ားက မသိၾကပါဘူး။ နယ္ခ်ဲ႕ကိုဆန္႔က်င္တဲ့အခါ အခုလို ေခတ္မီမွန္ကန္တဲ့ ခံယူခ်က္မထားႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။ ဒီေနရာမွာေတာ့ ဆရာႀကီးဟာ မွားယြင္းတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္နဲ႔ မွန္ကန္တဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ကို ခြဲျခားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အမ်ဳိးသားေရး က်ဳိးပမ္းေဆာင္ရြက္သူေတြထဲမွာ အဲဒီအယူအဆနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အျငင္းပြားလာရင္ ဆရာႀကီးက "မွန္ကန္တဲ့ အမ်ဳိးသားေရးသမား" ေတြဘက္က ရပ္တည္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ဟိုေခတ္ဟိုအခါအေနနဲ႔ လြယ္မေယာင္နဲ႔ ခက္တဲ့ျပႆနာေတြကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ကိစၥတို႔၊ အဂၤလိပ္အစိုးရလက္ေအာက္မွာပဲ အိႏိၵယနဲ႔ တြဲၿပီးေနမလား၊ ခြဲၿပီးေနမလားဆိုတဲ့ တြဲေရး၊ ခြဲေရးျပႆနာ၊ တခါ ကုလားဗမာ အဓိက႐ုဏ္းျပႆနာေတြဟာ အမ်ဳိးသားေရး ႀကိဳးပမ္းမႈ ေလွကားထစ္ အဆင့္တိုင္း အဆင့္တိုင္းမွာ ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းၾကရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္၊ ဒီႏိုင္ငံေရး အက်ပ္အတည္း၊ ဒီနည္းနာကိစၥေတြဟာ တကယ္ေတာ့ အဲဒီေခတ္က စာေပသမားေတြကို စိန္ေခၚခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတုန္းက အဲဒီအမ်ဳိးသားေရး ႀကိဳးပမ္းမႈ၊ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးတိုက္ပြဲ ေလွကားထစ္တခ်ဳိ႕မွာ အမ်ဳိးသားေရး ၀ါဒီဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ မြဲက်ံတဲ့အတြက္ ေလွကားထစ္ဆံုးတဲ့အထိ တက္မလာႏိုင္ဘဲ လမ္းခုလတ္မွာတင္ ေဘးထြက္က်န္ရစ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။
ဒီတုန္းက ဆရာႀကီးက အခုလို ကဗ်ာမ်ဳိးေရးၿပီး သူ႔ရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္ကို ေဖာ္ျပတာေတြ႔ရပါတယ္။
" သို႔ေလာ သို႔ေလာ၊ သေဘာႏွစ္ျဖာ
ၿမိဳ႕ေရာေတာပါ မကြဲတဲ့အျပင္
ေပါင္းအသင္း တညီတညာ
ကေသာင္းကနင္း ဖီလာလဲ မခြဲၾကေပဘု
ဘ၀င္ေစာျဖဴသဒၶါ တေမာက္ေမာက္ကဲခ်ိန္မို႔
ရွင္ေရာလူပါ ေသာက္ ေသာက္လဲပါေရာ ... " ဆိုတဲ့ ကဗ်ာမ်ဳိးကို ေရးပါတယ္။ ဒီကဗ်ာဟာ ဦးဘေဘ၊ ဦးပုနဲ႔ ဦးထြန္းရွိန္တို႔ ဘိလပ္ကို သြားၿပီး အေရးဆိုေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္ပိုင္းက က်န္ေနရစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ဒ၀ိုင္၊ အမ္၊ ဘီ၊ ေအဒ လူႀကီးပိုင္းတခ်ဳိ႕က အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ ၃ ဦးကို ကန္႔ကြက္ၿပီး ဘုရင္ခံက ေရးဆြဲတင္ျပတဲ့ ဓျမန္မာျပည္ အနာဂတ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဓ ဆိုတာကိုပဲ ေထာက္ခံေၾကာင္း ေၾကညာတဲ့အခါ 'ေဘ၊ ပု၊ ရွိန္' သံုးဦးရဲ႕ေနာက္ လူထုတရပ္လံုး ႏွလံုးမကြဲ၊ သေဘာႏွစ္ခု မရွိတဲ့အေၾကာင္း ႏိႈးေဆာ္တဲ့ ကဗ်ာကို ေရးခဲ့တာပါ။
ဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အားလံုးသိရွိၾကတဲ့အတိုင္း ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားထုရဲ႕ ပထမ၊ ဒုတိယ၊ သပိတ္ေတြ၊ အမ်ဳိးသားေက်ာင္းေတြ ေပၚေပါက္လာခဲ့တာေတြ၊ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးႀကိဳးပမ္းမႈ၊ ဂ်ီ၊ စီ၊ ဘီ၊ ေအ အဖြဲ႕ႀကီးရဲ႕ အကြဲအၿပဲကိစၥ၊ ဒိေနာက္ပိုင္း ဆရာစံအေရးေတာ္ပံု၊ ဗိုလ္စံဖဲအေရးေတာ္ပံု၊ ၉၁ - ဌာနအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိစၥ၊ ကုလားဗမာအဓိကရုဏ္း၊ သခင္ဂိုဏ္းႀကီးျပိဳကြဲျခင္း ... အစရွိတဲ့ သမိုင္းေရးျပႆနာေတြအတြင္းမွာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈိင္း ဘယ္လို႐ႈျမင္ခဲ့တယ္၊ ဘယ္လိုရပ္တည္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ကဗ်ာတပိုဒ္ခ်င္းစီ အနည္းငယ္မွ် က်ေနာ္တင္ျပခ်င္ပါတယ္။
" ေအာ္ ... တခ်ိဳ႕ေတြကျဖင့္ အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕ၾကြၾကြၿပီး
ငို႔ဘ ပလီဥာဏ္ျဖင့္
၀စီကံ အလိမ္အညာစကားေတြႏွင့္
အတည္အမွန္ကိုလိမ္ကာ ထားတဲ့ျပင္
အသား ျပာတာတာႏွင့္
ကုလားျမန္မာခြဲလ်င္ျဖင့္
မနည္းေပါင္ တကဲ့ တန္ခိုးေတြက မိုးႏွင့္ကမၻာေတမွ် ေပပ
ကိုးဆယ့္တဌါနကိုလ၊ ျမန္မာရလ်င္ မရွည္ၾကာဘု
တျပည္တရြာ မ်က္ႏွာငယ္ႏွင့္ေျပာင္းလာတဲ့
ကလီကမာ အနက္ထည္ေတြေဂ်ာင္းရမယ့္အျပင္
အေပါင္ဆံုးနယ္ေျမမွာ အေခ်ာင္ဆံုးနယ္ေျမေကာင္းေတြတဲ့
ေၾသာ္ ၀တိန္နီးေအာင္ပ၊ အရွိန္ႀကီးေပတဲ့ သိမ္ႀကီးေစ်း 'စူရတီဘဇာ' ကိုေတာင္
ပုသိမ္မနီးမေ၀း လူစည္ရာသို႔ေျပာင္း တ့ဲၿပီး
အေတြးမသာယာတဲ့ ရေသ့တကာေမြ႕စရာ ေကာင္းပါတဲ့
ေၾသာ္ ... ထမင္း၀၀ေကၽြးမဲ့ဲဘုရင္ကိုေတာင္ မင္းကေမြးတဲ့ အင္းေခြးက အဂၤလန္ေမာင္းမည္သို႔
ကေျပာင္းကျပန္ အ႐ႈပ္ညဏ္သမားေတြရဲ႕
ေၾကာင္းမတန္ မဟုတ္မွန္စကားေတြႏွင့္
မတရားတခ်ဳိ႕ မေတာ္ေလတယ္ေနာ္ကြယ္
နားတၿဖိဳ႕ၿဖိဳ႕၊ ခါးသမို႕သာပ ၾကားလို႔မေလ်ာ္ ... "
ဒါကေတာ့ ၁၉၂၉ ခုႏွစ္မွာျဖစ္လာတဲ့ ဟိုတုန္းက အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ခံျဖစ္တဲ့ အိႏိၵယနဲ႔ တြဲမလား၊ ခြဲမလားဆိုတဲ့ ျပႆနာေပၚလာတဲ့အခါ၊ ကၽြန္အခ်င္းခ်င္း ေၾကာခ်င္းကပ္ၿပီး အမ်ဳိးသားေရး တိုက္ပြဲ၀င္တဲ့ နည္းဟာ မွန္ကန္တယ္ဆိုတဲ့ တြဲေရးအတြက္ ႏိႈးေဆာ္တဲ့အစုနဲ႔၊ အိႏိၵယနဲ႕ ခြဲၿပီးေနသင့္တယ္ဆိုတဲ့ အစုရယ္လို႔ ၂ စု ကြဲတဲ့အခါ အဂၤလိပ္အစိုးရရဲ႕ ေသြးခြဲေရးဥာဏ္္နီဥာဏ္နက္ကို အမ်ဳိးသားေရးေခါင္းေဆာင္ တခ်ိဳ႕က အမွန္အတိုင္း မျမင္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။ ခြဲေရးသမား ၂၁ ဦးကတဖက္၊ တြဲေရးသမား ဦးစိုးသိမ္း၊ ဦးခ်စ္လိႈင္တို႔ အစုကတဖက္ ျဖစ္လာပါတယ္။ လူထုကလည္း ဘယ္ဘက္ကုိ လိုက္ရမွန္း မသိေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သတင္းစာေတြထဲမွာလည္း ခြဲေရးဘက္က ေထာက္ခံတဲ့ သတင္းစာနဲ႔ တြဲေရးဘက္က ေထာက္ခံတဲ့ သတင္းရယ္လို႔ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီတုန္းက ဆရာႀကီးက တြဲေရးဘက္က ေထာက္ခံၿပီး ရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုလိုနီဘ၀လြတ္ေျမာက္ဖို႔ တိုက္ပြဲ၀င္ရာမွာ ကိုလိုနီႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္လာေနတဲ့ အေျခအေနကို အဂၤလိပ္အစိုးရက ညီညြတ္ေရးၿပိဳကြဲေအာင္ ဖန္တီးလိုက္တဲ့ ျပႆနာျဖစ္တယ္ဆိုတာကို နားလည္ပါတယ္၊ ဆရာႀကီးက ႏိုင္ငံေရးအျမင္ မၾကည္လင္ႏိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ ခြဲေရးသမား၂၁ ဦးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အခုလို ကဗ်ာဖြဲ႔ၿပီး ထိုးႏွက္႐ႈတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။
"အစာျမင္လ်င္။ ဗမာမခင္မူ၍
သာသနာပလႅင္ႏွင့္ ေ၀းတဲ့ေအာင္
(အမယ္မင္း)ေကၽြးမဟဲ့ အႏွဴးတြင္ျဖင့္
ေခြးအဖြဲ႔ထူးရယ္လို႔၊ နေဘးလွည့္လွည့္ၿပီး
ေျပးသနဲ႔၊ေကၽြးမကြဲ႔ ျမဴးတတ္တဲ့ ၀န္မင္းရယ္
ေခြးႏွစ္ဆယ့္တဦး ..." ဆိုၿပီးေရးခဲ့ပါတယ္။
ဆရာႀကီးေရးဖြဲ႕႐ႈတ္ခ်ခဲ့တဲ့ အဲဒီခြဲေရးသမား ၂၁ ဦးဟာလည္း အဂၤလိပ္ကေပးတဲ့ လစာ ၅၀၀၀ ကို ယူခဲ့ၾကတာမို႔ အမ်ဳိးသားေရး သစၥာေဖာက္မ်ားအျဖစ္နဲ႔ နာမည္ပ်က္ခဲ့ၾကပါတယ္။
တခါ ... ၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားက ကၽြန္ပညာေရးစနစ္ တိုက္ဖ်က္ေရး တိုက္ပြဲေခၚသံကို ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္၀န္းထဲကေနၿပီး ဟစ္ေၾကြးလိုက္တဲ့ အခါမွာလည္း ့ ့ ့
"ေအာ္ ... ေ၀းခရီးကေပမဲ့
အေရးႀကီးလွ်င္ျဖင့္၊ ေသြးနီးရာပါစၿမဲေပမို႔
ဆရာလည္းကြာ၊ ပထမအရင္ ကနဦးဆီက
ျမန္မာ့တခြင္မွာ၊ သမတ ရွင္ဘုရင္ မလူးခင္ပ
' ထ ' ဆင္ထူးကို တျမည္ျမည္သင္ခဲ့သမို႔
' ထီ ' မထင္ေက်ာင္းေတာ္သားေတြရဲ႕
အမည္စဥ္မွာ ေခါင္းအေပၚဖ်ားမွာလ
မင္း႐ို႕ဆရာကို စာရင္းတို႕ကာ ထားလိုက္ၾကေပေတာ့" လို႔၊ ရဲတင္းသံ အက်ယ္ေလာင္ဆံုးနဲ႔ ျပန္ထူးခဲ့ပါတယ္။
တခါ ... လယ္သမားသူပုန္ႀကီး ဂဠဳန္ဆရာစံရဲ႕ ပုန္ကန္မႈႀကီး ေပၚေပါက္လာတဲ့ အခါက်ျပန္ေတာ့လည္း ဓရဂံုစံ ခ်စ္စရာ တပည့္တို႔မွာျဖင့္၊ ဥံဳအရဟံ သစၥာဂတိေတြႏွင့္၊ ဂဠဳန္သရဏံ ဂစၦာမိၾကေပေတာ့ ..." ဆိုၿပီး အတိအလင္း ေထာက္ခံအားေပးခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုေက်ာင္းသားထုတိုက္ပြဲ၊ လယ္သမားထုတိုက္ပြဲေတြဟာ ရန္၊ငါ စည္းျခားဖို႔ လြယ္ကူတဲ့ျပႆနာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ရန္၊ငါ ခြဲျခားဖို႔ခက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြ ျဖစ္ပြားလာတဲ့ အခါမ်ဳိးမွာ တနည္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး နည္းနာအရ အမွန္အမွား ခြဲျခားဖို႔ရန္ ခက္ခဲတဲ့ ျပႆနာမ်ဳိးေတြမွာ ဆရာႀကီးရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မမွားခဲ့တာ၊ မေတြေ၀ခဲ့တာ၊ မႈန္၀ါးခဲ့တာရယ္လို႔ မရွိခဲ့တဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ တခုေျပာရရင္ ' ကုလားဗမာ အဓိက႐ုဏ္း' ျပႆနာမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ ကုလားေတြဟာ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလံုးရဲ႕ ရန္သူလား။ ရန္သူအစစ္ဟာ ဘယ္သူလဲ။ ဒီလိုခြဲျခားစမ္းစစ္တဲ့အခါ ကုလားလူမ်ဳိးေတြဟာ ျမန္မာေတြရဲ႕ ရန္သူမဟုတ္ဘူး၊ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕ အစိုးရသည္သာ ရန္သူအစစ္ျဖစ္တယ္။ ကုလားဗမာ အဓိကရုဏ္းေတြ ျဖစ္လာရတာကိုက နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရရဲ႕ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္မႈ စနစ္ေၾကာင့္သာျဖစ္တယ္ ကုလားလည္းကၽြန္၊ ဗမာလည္းကၽြန္ပဲ ကၽြန္အခ်င္းခ်င္း လက္တြဲၿပီး ဘံုရန္သူ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕ အစိုးရကိုသာ ဦးတည္တိုက္ၾကရမွာျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ပါတယ္။ ဒီတုန္းက အဲဒီေခတ္၊ အဲဒီႏိုင္ငံေရး ေရခ်ိန္အရ ေျပာရရင္ အခုလို အမွန္အတိုင္းျမင္ဖို႔ရာ ခက္ခဲလွတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီတခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ကုလားဆန္႔က်င္ေရး တရားေတာင္ ေဟာခဲ့ၾကေသးတယ္။ ဒီလိုအင္မတန္ သိမ္ေမြ႕ျမင့္မားလွတဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ဳိးမွာေတာင္မွ ဆရာႀကီးသခင္ကို္ယ္ေတာ္မိႈင္းက " ေၾသာ္ ... အခြန္တိုး စာရင္းေတြႏွင့္၊ ၀န္ထမ္းပိုးမကင္းႏိုင္တဲ့၊ အလြန္ဆိုးျခင္း ပမာမွာေလ၊ ကၽြန္မ်ဳိးခ်င္းစာနာလို႔မွ မႏိႈင္းၾကေရာ့သလား၊ နထိုင္းနပ်က္၊ နနက္-နျပာေတြကိုေနာ္ကြယ္၊ အရိုင္းသက္သက္၊ တလိုင္း ႏွက္သလိုမို႔၊ အို (အုန္းခင္)ရဲ႕၊ ကသိုဏ္းဓမၼစက္၊ စစ္ကိုင္းဘက္ဆီက၊ မိႈင္းရွက္သကြာဓ ဆိုၿပီး ကုလားဗမာအဓိကရုဏ္းကို ဆန္႔က်င္႐ႈတ္ခ်ၿပီး ကုလားလည္းကၽြန္၊ ဗမာလည္းကၽြန၊္ ကၽြန္အခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္ဖို႔ကိုပဲ တိုက္တြန္းခဲ့ ရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။
(ဂ) ၁၉၄၀ ခုႏွစ္လြန္၀န္းက်င္ လြတ္လပ္ေရးႆၾကိဳးပမ္းမႈမ်ားကာလ
ဒီကာလအတြင္းမွာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈိင္းရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးကို အဆြဲေဆာင္ႏိုင္ဆံုးအျဖစ္အပ်က္ ၂ ခုရွိပါတယ္။ တခုက ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႀကီးက ေခါင္းေဆာင္ၿပီး အေထြေထြသပိတ္ႀကီးဆင္ႏႊဲလာတဲ့ အျဖစ္အပ်က္နဲ႔ ေနာက္ တခုက အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား လုပ္ႀကံခံခဲ့ၾကရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။
အေထြေထြသပိတ္ႀကီး ေပၚေပါက္လာတဲ့အခါ ဟိုအရင္ ဗဟန္းေကာလိပ္ သပိတ္တိုက္ပြဲေတြကို ျပန္လည္ ေအာင့္ေမ့ၿပီး စိတ္အားတက္ၾကြေစတဲ့ 'လြတ္လပ္ေရးအတိတ္ သပိတ္ဘြဲ႕ မဟာကဗ်ာ ေလးခ်ဳိးႀကီး' ထဲမွာ ဆရာႀကီး က အခုလို ထည့္သြင္းေရးစပ္ပါတယ္။
" ျမန္မာတခြင္၊ သပိတ္အေမွာက္ေပါခ်ိန္မို႔၊ ဆရာသခင္ အရိပ္နမိတ္ တဆိတ္ေဟာလိုက္မကြဲ႔၊ ေျမႇာက္သနဲ႔ ေျခာက္သနဲ႔၊ ရာဇာဂုဏ္းကို ေျမာက္တဲ့ ေၾကာက္တဲ့ အာရံုမေခၚၾကေလနဲ႔၊ (အမယ္မင္း) အေဟာဒိ႒ ေလာဂ်ိတ္ျပသလိုပ၊ ေစာစိတ္က ေအာင္ပေစ ေအာင္ပေစ ညႊန္းညႊန္းၿပီးေတာ့ (ေၾသာ္) ေတာသပိတ္ ဒကာမေတြနဲ႔၊ ေရာၾကိတ္လိုက္ ေရာၾကိတ္လိုက္ဟလို႔၊ ၾသဒိႆ ေအာင္သေျပ ေညာင္ေရသြန္း ..." ဆိုၿပီး ေရးပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ၾကားညႇပ္ၿပီး ေျပာစရာရွိတာက အေထြေထြသပိတ္ႀကီးကို ေၾကာက္ၿပီး ဘုရင္ခံ ဒဆာေဒၚမန္စမစ္ဒ က ၀မ္းကိုက္လို႔ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပၿပီး အဂၤလန္ကို ျပန္ေျပးတဲ့အခါ ဆရာႀကီးက အဂၤလန္သို႔ ဘုုရင္ခံျပန္ပို႔တဲ့ ေမတၱာစာေလးခ်ဳိးကို ေရးပါတယ္။ ဒီကဗ်ာထဲမွာ ဆရာႀကီးက လူမ်ဳိးျခားအစိုးရပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ့္လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း အစိုးရပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္အစိုးရမဆို မတရား ဖိႏွိပ္ေသြးစုပ္အုပ္ခ်ဳပ္ရင္ လူထုက ဆန္႔က်င္ၾကမွာသာျဖစ္ေၾကာင္း ေရးပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ ဆရာႀကီးတို႕ေခတ္၊ ဆရာႀကီးတို႕ ျဖတ္သန္းေနၾကရတဲ့ ကာလမွာ ဆရာႀကီးရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ ဘယ္ေလာက္အထိ ျမင့္မားၾကည္လင္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို အေျဖထုတ္ေပးတဲ့ ကဗ်ာပိုဒ္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီးက အခုလိုဖြဲ႕ပါတယ္။
" ျမန္ေပၚဇမၺဴ လူတမ်ိဳးဟာက
လူမ်ဳိးျခား အရွင္သခင္မဆိုထားႏွင့္ေတာ့၊
ကိုယ့္အမ်ဳိးသား ဘုရင္ကိုေတာင္ မမွီခိုသာမွျဖင့္
မၾကည္ညိဳ မသဒၵါ ရက္ရက္စက္စက္ ဆဲတဲ့ၿပီး
သည္လိုအခါမွာ အသက္နဲ႔လဲမဟဲ့လို႔
၀က္၀က္ကြဲေအာင္ ဆူၾကပူၾကတဲ့အျပင္
လူအ လူန တက္တက္ရိုးေတြမို႔
(အမယ္္မင္း)အိုးတိုး အတနဲ႔
အမ်ဳိးမ်ိဳး ဂြက် ဂြက်ၿပီး
နသိုးထပိုး ကသကဲ့သို႔ ႐ိုး႐ိုးရြရြ မရႊင္မၿပံဳးမႈ၍
(ေၾသာ္)တန္ခိုးတျပျပ သူခိုးဓားျပကဲ့သို႔ေသာ
အစိုးတရ ရွင္ဘုရင္ကိုေတာင္ မျမင္ခ်င္ေအာင္မုန္းဓ
ဆရာႀကီးရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးကို ထိခိုက္ေစတဲ့ ေနာက္ထပ္အျဖစ္အပ်က္တခုကေတာ့၊ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ အမ်ားသိၾကတဲ့အတိုင္း ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ လုပ္ႀကံခံၾကရတဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ လုပ္ႀကံခံရတဲ့အခါ ဆရာႀကီးက ကဗ်ာတပုဒ္ေရးၿပီး ေၾကကြဲခဲ့ပါတယ္။ ဒီကဗ်ာတပုဒ္ဟာျဖင့္ ဆရာႀကီးဘယ္ေလာက္အထိ စိတ္ထိခိုက္ ေၾကကြဲခဲ့ရတယ္ဆိုတာ အလြန္ ေပၚလြင္ေစတဲ့ ကဗ်ာပါ။
" ေၾသာ္ ... အေဆာင္ေဆာင္နန္းေတြ ၾကငွါန္းေတြႏွင့္ေႏွာ
အေခါင္မျမန္းခင္က ေအာင္စာတမ္းခ်ဳိ႕ေစဘို႕
ေအာင္ပန္းညိႇဳ႕ရရွာတဲ့၊ ေတာင္တမန္းတို႔ ဗမာမွာ အေဟာင္းသံသရာ အငုတ္ေတြႏွင့္
ေအာင္ဆန္းတို႔ မသာမယာဟာ ၎ကံၾကမၼာအလုပ္ေပထင့္
ေသာင္းျမန္ မရဏာစမုတ္မွာေတာ့ ခ်ဳပ္သနဲ႔ ယင္းအလိုတြင္
ေဒါင္းလံ ပု၀ါအုပ္ပါလို႔ က်ဳပ္ျဖင့္ သၿဂိဳလ္ခ်င္ ..." ဆိုၿပီး ေရးပါတယ္။
(ဃ) ၁၉၄၈ ခုႏွစ္လြန္ လြတ္လပ္စ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး ႀကိဳးပမ္းမႈကာလ
၁၉၄၈ ခုႏွစ္ လြတ္လပ္ၿပီးေနာက္၊ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္တ၀ိုက္မွာ အမ်ဳိးသားေသြးကြဲမႈႀကီး ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အမ်ဳိးသား စည္းလံုးေရးၿပိဳကြဲမႈကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၾကတဲ့အခါ တိုင္းရင္းညီအကိုအခ်င္းခ်င္း၊ ကိုယ့္လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း၊ ေသြးစြန္းတဲ့အထိ ေသြးကြဲလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို အမ်ဳိးသား ညီညြတ္ေရးၿပိဳကြဲၿပီး ေသြးစြန္းတဲ့အထိ ပဋိပကွၡေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခါ ဆရာႀကီးက ဒီျပႆနာေတြကို ႏိုင္ငံေရးနည္း၊ တနည္းအားျဖင့္ အၾကမ္းမဖက္တဲ့ နည္းနဲ႔သာ ေျဖရွင္းဖို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း အာဏာရအစိုးရ တာ၀န္ရွိသူေတြဟာ ဆရာႀကီးရဲ႕စကားကို လ်စ္လွ်ဴ႐ႈခဲ့ၾကပါတယ္။ အျပဳတ္တိုက္ေရးလမ္းစဥ္ဟာ မွားၿပီး အၾကမ္းမဖက္ ေဆြးေႏြးညိႇႏိုင္းေရး လမ္းစဥ္က မွန္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕ သင္ပုန္းေခ်တဲ့ နည္းနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္ လုပ္ဖို႔ဆိုတာ အစိုးရကိုယ္တိုင္က မက်င့္သံုးႏိုင္ေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္မီးဟာ တဟုန္းဟုန္း ထေတာက္ပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္္မို႔ ဆရာႀကီးက ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရး အဖြဲ႔ႀကီးကို ဖြဲ႔ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လံုးကၽြတ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လူထုဆႏၵျပပြဲႀကီး လုပ္ပါတယ္။ လူထုပရိသတ္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ပါ၀င္ၿပီး၊ သံဃာထု ၃၀၀၀ ပါ၀င္တဲ့ သံဃာထုအစည္းအေ၀းႀကီး ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပန္ၾကားလႊာေတြ ထုတ္ပါတယ္။ ဒီကိစၥကို ထိေရာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ ႏိုင္ငံေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ ေတြ႔ခြင့္ရဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုက အေတြ႔မခံခဲ့ပါဘူး။ ဒီတုန္းက ဆရာႀကီးရဲ႕ " သူမသာ ကိုမနာ နည္းနဲ႔ ၿငိမး္ခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ၾကပါ၊ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၾကပါဆိုတဲ့ ၾသ၀ါဒ" ဟာ တမ်ဳိးသားလံုးရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာ စြဲမက္သြားေစခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့လည္း တတိုင္းျပည္လံုး ျပည္တြင္းစစ္မီး တားမရ ဆီးမရ၊ ၿငိွ္မ္းမရ သတ္မရ ျဖစ္လာတဲ့အခါ ဆရာၾကီးခမ်ာ ေသာကဖိစီးၿပီး အခုလို ကဗ်ာမ်ဳိးကို ဖြဲ႔ပါတယ္။
" ဒဂံုၿမိဳ႕က အလြန္အကၽြံ ခ်ီးၾကတဲ့
ခၽြန္လည္း ခၽြန္သတည္းဆိုတဲ့ ထိုတကဲ့၀န္ႀကီးခမ်ာေတြကို
အလြန္လည္း ဆရာသနားမိတဲ့အျပင္
အမ်ားတပည့္ ကိုယ့္အမ်ိဳးဘာသာေတြမွာ ခိုကိုးရာမဲ့ခ်ိန္မို႔
တလွဲ႕တဖံုမ်ဳိးသာပ ဘိုးဘိုးေခၚဒဆရာေအာင္ဒႏွင့္
ျမန္မာေဘာင္ ကနက္ဘမရာသနဆီသို႔
လာမေယာင္ ' စၾကၤာ ' တမိပါေတာ့
ေလာကတခြင္မွာေနာ္ကြယ္
ေဟာမရ ေျပာမရေတြေၾကာင့္ ေသာက ပူပင္" ဆိုၿပီး ပူေဆြးျမည္တမ္းခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီ လြတ္လပ္စေခတ္ဦးမွာပဲ အာဏာရအစိုးရက ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္္းကို ' အလကၤာ ေက်ာ္စြာဘြဲ႔' အပ္ႏွင္းပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ အေထာက္အပံ့ဆိုတာမ်ဳိးေတြ ေပးပါတယ္။ ဒီအခါက်ေတာ့ လူတခ်ဳိ႕က ဆရာၾကီးကို အစိုးရက ခ်ီးေျမႇာက္သလိုလိုနဲ႕ စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းတာ ခံေနရၿပီလို႔ ေ၀ဖန္ၾကပါတယ္။ ဆရာႀကီးကေတာ့ ေဟာသလိုကဗ်ာမ်ဳိး ေရးၿပီး သူ႔ရပ္တည္ခ်က္က ဘယ္လိုဆိုတာ ႏိုင္ငံသိေအာင္ ေၾကညာလိုက္ပါတယ္။
" ေၾသာ္ ...ႏွီသည့္ အတြက္ကယ္ေၾကာင့္
ဆီထည့္သည့္ ခြက္လိုေပါ့
ပီတိပြက္ပြက္ၿပီဲး ျပည္ႀကီးဘက္မွာ အေတာ္ေပါတ့ဲျပင္
ေဘာ္ေၾကာ့ဘက္မွာ တသက္လည္း ခ်စ္မကြာ ခ်စ္မကြာနဲ႔ ေမတၱာေရာက္ေလေတာ့
တခ်က္တည္း ပစ္ပစ္ခါခါ သစၥာေဖာက္မယ္လို႔
သခင္ - အထင္မေရာက္ၾကေလနဲ႔
မေၾကာက္မညႇာာ မွန္ရာလုပ္သူမို႔
အႏုတ္စုတ္ ဂုတ္စုတ္၊ အေျမႇာက္စိန္ ေဖါက္ခ်ိန္လို႔ ခြဲသလိုေပါ့
တသုပ္ေနာက္တႀကိမ္ ေပါက္ဆိန္ပြဲမွာလဲ
ေၾသာ္ - အသင္းတို႔ အပင္းတို႔ သတင္းတို႔နဲ႔ အဆက္မကြာေအာင္ဟာ
မင္းတို႔ဘက္မွာသာ ႀကဲမဲ့ ႏႊဲမဲ့ျပင္ ..."
ဒါကေတာ့ ဆရာႀကီးက သူဟာ လူထုဖက္သာရပ္မယ့္လူျဖစ္တယ္လို႔ အတိအလင္းေၾကညာတဲ့ ကဗ်ာပါပဲ။
၁၉၅၂ ခုႏွစ္အလြန္မွာ ကိုရီးယားစစ္ပြဲဟာ၊ ကမၻာၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ၿခိမ္းေျခာက္လာပါတယ္။ ျပည္တြင္း စစ္မီးက မၿငိမ္းသတ္ႏိုင္တဲ့ၾကားက ကမၻာ့စစ္မီး ထေတာက္ေတာ့မယ့္ အႏၱရာယ္ကိုလည္း ျမင္ရေတာ့ ဆရာႀကီးအဖို႔ အင္မတန္ ေသာကေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ျမန္မာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လႈပ္္ရွားမႈေတြကို အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ကာမွ လူငယ္ေတြနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းၿပီး အလုပ္လုပ္ရရွာပါတယ္။
၁၉၅၂ ခု၊ တရုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံမွာ က်င္းပတဲ့ ႏိုင္ငံေပါင္း ၃၇ ႏိုင္ငံ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားနဲ႔အတူ ကမၻာ့့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ညီလာခံႀကီးကို ဆရာႀကီး တက္ေရာက္ၿပီး ကမၻာ့့စစ္မီး ထေတာက္မယ့္အေရးကို ၀ိုင္း၀န္းေျဖရွင္းၾကဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္၊ ဟန္ေဂရီႏိုင္ငံမွာ က်င္းပတဲ့ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ညီလာခံႀကီးကိုလည္း တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဆရာႀကီးထားရွိတဲ့၊ ဆရာႀကီးလက္ကိုင္ထားတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး နည္းနာဆိုတာ၊ မူအားျဖင့္ လူထုနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္တဲ့ နည္းျဖစ္ပါတယ္။ လူထုညီညြတ္ရင္ စစ္မီးေတြကို ႏိုင္ေအာင္ၿငိွမ္းႏိုင္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ စစ္မီးေတြ၊ ျပည္တြင္းစစ္မီးေတြကို ေမႊးတဲ့ တရားခံဟာ၊ နယ္ခ်ဲ႕သမားေတြနဲ႔ ေဖာက္ျပန္မွားယြင္းတဲ့ အစိုးရေတြသာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ စစ္ကိုဖန္တီးတဲ့ စစ္ရဲ႕တရားခံကိုလည္း ရွင္းရွင္းျပတ္ျပတ္ပဲ ျမင္ပါတယ္။ တခါ စစ္မီးေတြကို အၿပီးအျပတ္ ၿငိွမ္းသတ္ႏိုင္တဲ့နည္းဟာ အျပဳတ္တိုက္ေရးနည္း မဟုတ္ဘဲ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး ညိႇႏိႈင္းတဲ့နည္းသာ မွန္တယ္ဆိုတဲ့ နည္းကို ဆရာႀကီးက ယံုၾကည္ပါတယ္။
တခါ ...၊ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းတဲ့အခါ လူတန္းစားအျမင္ ၾကည္လင္ဖို႔လည္း လိုအပ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးဟာ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား လူတမ္းစား ၂ ရပ္ရဲ႕ အေရးပါပံုကို လက္ခံသူျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဟိုေခတ္ ဟိုအခါ သမိုင္းေရးအေျခအေနမွာ အမွန္ကန္ဆံုးနဲ႕ အတိုးတက္ဆံုးအျမင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအယူအဆကို ဆရာႀကီးရဲ႕ ကဗ်ာတပုဒ္မွာ အခုလိုေတြ႕ရပါတယ္။
" ေၾသာ္ ... ဇမၶဴတခြင္တြင္ျဖင့္
လူအသြင္ အျပင္ႏွင့္တကြ
မူအဆင္ဆင္ေတြႏွင့္ အယူအငင္မွာေတာ့
တူခ်င္လည္းတူၾက၊ မတူခ်င္လဲ ေနၾကေပါ့ေနာ္
ျဖဴျဖဴစင္စင္ ျဗဟၼာစရိယ ဂုိဏ္းေတြနဲ႕
တူတံဇင္ ဓမၼ ကထိကမိႈင္းရယ္လို႕
ကမၻာ့အထိကရ ႏွစ္ပိုင္းတြင္ျဖင့္
စစ္ကိုင္းေအာင္ ကမၻားယံတခြင္
(အိုကြယ္)ကမၻာ့က၀ိဓစ မိႈင္းရယ္လို႔
သမိုင္းေအာင္လံတင္ ..." ဆိုၿပီး ေရးတာေတြ႕ရပါတယ္။
ဒီကဗ်ာပိုဒ္ထဲက ေအာက္ပါစာသားေတြကို ဂရုတစိုက္ထားၿပီး ဖတ္ၾကည့္ပါ။
" လူအသြင္ အျပင္ႏွင့္တကြ
မူအဆင္ဆင္ေတြႏွင့္ အယူအငင္မွာေတာ့
တူခ်င္လည္း တူၾက၊မတူခ်င္လဲ ေနၾကေပါ့ေနာ္ ..."
ဒီကဗ်ာစာသားေတြဟာ ဒီကေန႔ လက္ခံက်င့္သံုးလာၾကတဲ့ ဒဗဟု၀ါဒဒ ကို ဆရာႀကီးက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ၀န္းက်င္ကတည္းက လက္ခံယံုၾကည္ က်င့္သံုးခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို အံ့ၾသဘြယ္ ေတြ႕ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဂိုဏ္းဂနကိစၥ၊ ပုဂၢလကိစၥ၊ အယူ၀ါဒကိစၥ၊ လူမ်ဳိးကိစၥ၊ ဘာသာကိစၥေတြမွာ ဆရာႀကီးရဲ႕အျမင္ဟာ ဓမတူတာေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရးဓဆိုတဲ့ ဒဗဟု၀ါဒဒ ကို ဆရာႀကီး လက္ခံယံုၾကည္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သိတာထင္ရွားေစႏိုင္တဲ့ ကဗ်ာစာသားမ်ားျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈိင္းရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ေတြကို က်ေနာ္ဘာ့ေၾကာင့္တင္ျပခဲ့ရသလဲ။
က်ေနာ္တို႔ စာေပသမားေတြအေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ေခတ္မွာ က်ေနာ္တို႔ကို စိန္ေခၚေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းတဲ့အခါ ဘယ္လိုရပ္တည္ခ်က္မ်ဳိးနဲ႔ ရပ္တည္ေျဖရွင္းသင့္သလဲဆိုတဲ့ အေျဖကိုရဖို႔အတြက္ ဆရာႀကီးရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ေတြကို က်ေနာ္ တင္ျပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးဆီက က်ေနာ္တို႕အတုယူ သင့္တဲ့အေၾကာင္း တင္ျပခဲ့တာပဲျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္အားျဖင့္ ၀န္ခံရမယ္ဆိုရင္ ဆရာႀကီးရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ကို က်ေနာ္ တင္ျပခဲ့တာ ၿပီးျပည့္စံုျခင္း မရွိဘူးဆိုတာ ၀န္ခံရမွာျဖစ္ေပမယ့္ က်ေနာ္ လက္လွမ္းမီသေလာက္ အခုလို တင္ျပျခင္းျဖင့္ပဲ စာေပရဲေဘာ္မ်ားအတြက္ တစံုတရာ အက်ဳိးရွိေစမယ့္ တင္ျပခ်က္ ျဖစ္ႏိုင္ေကာင္းရဲ႕လို႔ က်ေနာ္ ယံုၾကည္မိပါတယ္။
ညိႇိႏိႈင္းကိုးကားသည့္ စာအုပ္မ်ား
(၁) ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ေလးခ်ဳိးေပါင္းခ်ဳပ္
(၂) သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း လက္ေရြးစဥ္ေလးခ်ဳိးတရာ (ေမာင္တင္ေရႊ)
(၃) ဗိုလ္ဋီကာ (မစၥတာေမာင္မိႈင္းး)
(၄) စာေပအင္အား (အထက္ဗမာႏိုင္ငံစာေရးဆရာအသင္း)
(၅) ေခြးဋီီကာ (သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း)
(၆) ျမန္မာကဗ်ာစာတမ္းမ်ား(စာေပဗိမာန္ထုတ္၊ ျပည္သူ႔လက္စြဲစာစဥ္)
(၇) သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း(ေမာင္တင္ေရႊ)
(၈) မွာေတာ္ပံုႏွင့္ စစ္ကိုင္းျပန္မွာေတာ္ပံု (ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈိင္း)
Rest of your post
ကုလ လူသားခ်င္းစာနာမႈ အႀကီးအကဲ မုန္တိုင္းသင့္ေဒသ ေလ့လာ
ကုလသမဂၢ လူသားခ်င္း စာနာ ေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အႀကီးအကဲ မစၥတာ ဂၽြန္ဟုမ္းစ္။
22 July 2008
ျမန္မာႏုိင္ငံ ေလေဘးကယ္ဆယ္ေရးအတြက္ေဒၚလာသန္း ၁,၀၀၀ ေလာက္ လိုအပ္မယ္လုိ႔
ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ အကဲျဖတ္ဆန္းစစ္ခ်က္ေတြ ထြက္ေပၚလာခ်ိန္မွာပဲ ကုလ
သမဂၢ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆိုင္ရာအႀကီးအကဲ မစၥတာ ဂၽြန္ဟုမ္းစ္ (John Holmes)ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသကို ဒီေန႔သြားေရာက္ေလ့လာပါတယ္။ မစၥတာဂၽြန္ဟုမ္းစ္ဟာ ႏုိင္ငံတကာအလႉရွင္ေတြနဲ႔လည္း ေတြ႕ဆုံဖို႔အစီအစဥ္ရွိတယ္လုိ႔ ကုလသမဂၢ အရာရွိေတြကေျပာပါတယ္။ အေသးစိတ္ကို ဦးသိန္းထိုက္ဦးကတင္ျပေပးထားပါတယ္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ကုလသမဂၢ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆိုင္ရာ အႀကီးအကဲ မစၥတာဂၽြန္ဟုမ္းစ္ဟာ ဒီေန႔မနက္ပိုင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ေရာက္တယ္ဆုိရင္ပဲ ခ်က္ခ်င္း ဧရာ၀တီတုိင္း ဘုိကေလးၿမိဳ႕ကို ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါတယ္။
သူနဲ႔အတူ ျမန္မာစစ္အစိုးရ ဒုတိယႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးနဲ႔ အျခားအရာရွိေတြလည္း
လိုက္ပါသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔ညေနပိုင္းမွာ ရန္ကုန္ကိုျပန္လာၿပီး ကုလသမဂၢ အရာရွိ
ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမွာျဖစ္တယ္လို႔ ရန္ကုန္ ကုလသမဂၢ႐ုံး သတင္းျပန္ၾကားေရး
အရာရွိ အီရာ ေနာ္ဗီယာ လက္စ္မီတာ (Eira Noviera Laksmita) က ေျပာပါတယ္။
မစၥတာဟုမ္းစ္ရဲ႕ သုံးရက္ခရီးစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ …
"မနက္ျဖန္မွာ မစၥတာဂၽြန္ဟုမ္းစ္ဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာပဲ ရွိေနဦးမွာျဖစ္ၿပီး ႏုိင္ငံတကာ
အလႉရွင္ေတြ၊ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ ႏုိင္ငံတကာ အစိုးရ
လက္ေအာက္ခံမဟုတ္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြကို ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ၾကာသပေတးေန႔မွာေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ကိုသြားေရာက္ၿပီး ျမန္မာစစ္အစိုးရ
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္နဲ႔ ေတြ႕ဆုံမွာျဖစ္ၿပီး အျခားအရာရွိေတြကိုလည္း
ေတြ႕မွာျဖစ္ပါတယ္" လို႔ ရန္ကုန္ ကုလသမဂၢ႐ုံး ျပန္ၾကားေရးအရာရွိ အီရာ ေနာ္ဗီယာ
လက္စ္မီတာက ေျပာဆုိသြားတာပါ။
ဒါ႔အျပင္ မစၥတာ ဂၽြန္ဟုမ္းစ္ရဲ႕ အခုခရီးစဥ္နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ...
"အခု မစၥတာဂၽြန္ဟုမ္းစ္ရဲ႕ ခရီးစဥ္ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း လူသားခ်င္း စာနာ
ေထာက္ထားမႈ အကူအညီေပးေရးအဖြဲ႕ေတြရဲ႕ ေလေဘးကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ကိုင္
ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ တုိးတက္မႈအေျခအေနေတြကို ေလ့လာဆန္းစစ္ဖုိ႔ သြားတာပါ။
ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ ပထမဆုံးတင္ျပတဲ့ သတင္းအခ်က္
အလက္ေတြကို ရယူဖို႔ပါ" လို႔ အီရာ ေနာ္ဗီယာ လက္စ္မီတာက ေျပာဆုိသြားတာပါ။
ကုလသမဂၢ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆိုင္ရာ အႀကီးအကဲ မစၥတာဂၽြန္ဟုမ္းစ္
ဟာ ၾကာသပေတးေန႔ ေနျပည္ေတာ္ကျပန္လာၿပီး ထိုင္းႏုိင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ကေန
နယူးေယာက္ခ္ကို ျပန္မွာျဖစ္ပါတယ္။
အခုလုိ မစၥတာဂၽြန္ဟုမ္းစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို သြားေရာက္တဲ့အခ်ိန္ဟာ ျမန္မာေလေဘးနဲ႔
ပတ္သက္လို႔ ကုလသမဂၢ၊ အာဆီယံနဲ႔ စစ္အစိုးရ သုံးဖြဲ႕ေပါင္းဆန္းစစ္ခ်က္ အစီရင္ခံစာ
ေတြ အာဆီယံ အစည္းအေ၀းအတြင္း တင္ျပခဲ့တဲ့အခ်ိန္နဲ႔လည္း တုိက္ဆုိင္ေနပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း ေလေဘးေၾကာင့္ ပ်က္ဆီးတဲ့ပမာဏ အေမရိကန္ေဒၚလာ
သန္းေပါင္း ၁၇,၀၀၀ နဲ႔ လူေတြရဲ႕၀င္ေငြ ဆုံး႐ႈံးမႈ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းေပါင္း
၂၃,၀၀၀ စုစုေပါင္း သန္းေပါင္း ၄,၀၀၀ ေလာက္ ပ်က္ဆီးခဲ့တယ္လုိ႔ အစီရင္ခံစာက
ဆုိပါတယ္။ လတ္တေလာ သုံးႏွစ္အတြက္ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈ အကူအညီ
အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၁,၀၀၀ လိုအပ္မယ္လို႔ အစီရင္ခံစာက ေျပာပါတယ္။
အန္န္အယ္လ္ဒီ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ မုန္တိုင္းဒဏ္ကယ္ဆယ္ေရးေကာ္မတီ
ဥကၠ႒ ဦးအုံးႀကိဳင္ကေတာ့ ဒီလို ဆန္းစစ္ခ်က္ အစီရင္ခံစာပါ အကူအညီပမာဏနဲ႔
ပတ္သက္လို႔ အခုလုိ ေျပာပါတယ္။
"ကယ္ဆယ္ကူညီေရးကိစၥ သက္သက္ကိုပဲ အဲဒီေလာက္လုိပါတယ္။ ျပန္လည္ထူေထာင္
ေရးအတြက္ဆုိရင္ေတာ့ စနစ္တက် ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေလ့လာဖုိ႔ အခ်ိန္လည္း လုံလုံ
ေလာက္ေလာက္ မရွိေသးပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ သြားလာလႈပ္ရွားဖို႔ အကန္႔အသတ္ေတြ
လည္း အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ဆုိရင္ေတာ့ ဒါ့ထက္
က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔၊ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေလ့လာၿပီးေတာ့ တုိင္းထြာၾကည့္႐ႈၿပီးမွ ေျပာႏုိင္ပါ
မယ္။"
မုန္တုိင္းကယ္ဆယ္ေရး ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီေတြ ရယူရာမွာ အခုထုတ္ျပန္လိုက္တဲ့
ဆန္းစစ္ခ်က္ အစီရင္ခံစာက အေထာက္အကူျပဳလိမ့္မယ္လို႔ အာဆီယံေခါင္းေဆာင္
ေတြက ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဦးအုံးႀကိဳင္ကေတာ့ ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီေတြနဲ႔
ပတ္သက္လို႔ အခုလုိ ေျပာပါတယ္။
"ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႕ခ်ဳပ္မူအရ
လူသားခ်င္းစာနာတဲ့ အကူအညီေတြ ေပးတဲ့ေနရာမွာ ျမင္သာထင္သာရွိရမယ္၊
စစ္ေဆးႀကီးၾကပ္ပုိင္ခြင့္ ရွိရမယ္၊ တာ၀န္ယူႏုိင္ရမယ္။ အဲဒါမွသာ ဒီအကူအညီေတြဟာ
က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က အခုေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ပုံစံအတုိင္း အထိေရာက္ဆုံးနဲ႔ အျမန္ဆုံး၊
အေကာင္းဆုံး၊ တကယ့္ အလိုအပ္ဆုံးေနရာေတြကိုေရာက္ေအာင္ Mechanism
ကလည္း လုိပါတယ္။ အဲဒါ က်ေနာ္တုိ႔ေျပာခ်င္ပါတယ္။"
ျမန္မာစစ္အစိုးရ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းကေတာ့ ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီ
ေတြ မရရင္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ရွိတဲ့အရင္းအျမစ္ကိုသုံးၿပီး ျပန္လည္
တည္ေဆက္ေရးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္မယ္လုိ႔ အာဆီယံ အစည္းအေ၀းအတြင္း ဆန္းစစ္
ခ်က္ အစီရင္ခံစာ ထုတ္ျပန္ၿပီးခ်ိန္မွာ ေျပာဆိုထားပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ ႏုိင္ငံ
တကာအေနနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ၀ိုင္း၀န္းကူညီဖုိ႔လည္း သူက ပန္ၾကားသြားပါတယ္။
နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ေငြေဖာင္းပြမႈ (၄၀) ရာႏႈန္းေက်ာ္ႏုိင္
သတင္းေထာက္ ေမာင္မန္း / ၂၂ ဇူလုိင္ ၂၀၀၈
နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ေငြေဖာင္းပြမႈ ႏႈန္းမွာ ၂၀၀၇ ခုတြင္ (၃၄) ရာႏႈန္းရွိရာမွ ၂၀၀၈ ခုတြင္ (၄၀) ရာႏႈန္းထိ ေထာင္တက္သြားႏုိင္ၿပီး ျမန္မာ စီးပြားေရးအတြက္ စိုးရိမ္ဖြယ္ အေျခအေနမွာ ဆက္လက္ရွိေနမည္ဟု ဇူလုိင္ (၂၁) ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္သည့္ ကုလသမဂၢ၊ အာဆီယံ၊ ျမန္မာ သုံးပြင့္ဆုိင္ဗဟုိအဖြဲ႕ (PONJA) အစီရင္ခံစာက ေထာက္ျပထားသည္။
ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ကာလမ်ားတြင္ ေငြေဖာင္းပြမႈႏႈန္းပါ တြဲပါလာတတ္ သည့္ သာဓကအမ်ားအျပားရွိခဲ့သည္။ ဆူနာမီေဘးထိ ခဲ့သည့္ အင္ဒိုနီးရွားႏုိင္ငံ အာခ်ဲျပည္နယ္ဆုိလွ်င္ ဆူနာမီမတုိင္မီက ေငြေဖာင္းပြမႈႏႈန္း (၇) ရာႏႈန္းကေန ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကာလတြင္ ေငြေဖာင္းပြမႈ (၄၀) ရာႏႈန္းထိ တက္သြားသည္ဟု အစီရင္ ခံစာက ေထာက္ျပထားသည္။ သို႔ေသာ္ အမွန္တကယ္ ေငြေဖာင္းပြမႈႏႈန္းက (၄၀) ရာႏႈန္းထက္ ပုိမ်ားႏုိင္သည္ဟု ျမန္မာစီးပြားေရး ပညာရွင္မ်ားက မွန္းထားသည္။
PONJA အစီရင္ခံစာအရဆုိလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေငြေဖာင္းပြမႈႏႈန္းသည္ နာဂစ္ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး အစီအစဥ္၊ လုပ္ကို္င္ပုံအေနထား၊ လုိအပ္ခ်က္ေတြ ျပည့္မီေအာင္ ျဖည့္ဆည္းမႈအတုိင္းအတာေပၚ မူတည္၍ ထပ္တက္လာႏုိင္သည္ဟု ဆုိသည္။
မုန္တုိင္းတုိက္သည့္အတြက္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ပ်က္စီးမႈ၊ ေစ်းကြက္မ်ား၊ သိုေလွာင္ရိကၡာ ပ်က္စီးမႈ၊ အသက္ဆုံး႐ႈံးမႈတို႔ေၾကာင့္ လက္ရွိေငြေဖာင္းပြမႈႏႈန္းကုိ တုိးျမင့္ေစသကဲ့သုိ႔ ကုန္စည္ ျဖန္႔ျဖဴးေရးကုိလည္း ထိခုိက္ေစႏုိင္သည္ဟု အစီရင္ခံစာက ေဖာ္ျပထားသည္။
မုန္တုိင္းထိသည့္ ေဒသမ်ားတြင္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား စသည္ႏွင့္ လုပ္အားလုိ လာျခင္း၊ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းသုံး ပစၥည္းမ်ား ပုိမုိလုိလာျခင္း စသည့္အခ်က္မ်ားေၾကာင့္ လည္း ေငြေဖာင္းပြမႈကုိ ထပ္မံျမင့္တက္ေစသည့္ အေၾကာင္းတရားမ်ားျဖစ္သည္ဟုပါ အစီရင္ ခံစာတြင္ ေထာက္ျပထားသည္။
အမ်ိဳးသမီး ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ႏွင့္အဖြဲ႔ ခ်င္းမုိင္တြင္ ျမန္မာ့အေရးေဆြးေႏြး
ေက်ာ္ထင္/ ၂၂ ဇူလုိင္ ၂၀၀၈
ႏုိဘယ္လ္္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ပါေမာကၡJody Williams ၊ ယူနက္စကုိ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသံတမန္ ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ Mia Farrow အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံတကာမွ ထင္ရွားသည့္ ႏုိင္ငံေရးအခြင့္ အေရးလႈပ္ရွားသူ အမ်ိဳးသမီးေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရး အပါအ၀င္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ ခ်င္းမုိင္တကၠသုိလ္တြင္ ေဆြးေႏြးပြဲျပဳ လုပ္ခဲ့သည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ယမန္ေန႔က ျပဳလုပ္ေသာ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ Jody Williams ႏွင့္ အမ်ိဴးသမီးေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဆူဒန္၊ အာဖဂန္နစၥတန္ႏွင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံတုိ႔တြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္ခံရမႈ မ်ားႏွင့္ ျမန္မာႏွင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံတို႔မွ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေရးကုိ အေလးထား ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။
၁၉၉၇ ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ Jody Williams ႏွင့္အဖြဲ႕သည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္-ျမန္မာႏုိင္ငံ (WLB) မွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္လည္း ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး ယခု သူမတို႔ခရီးစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး လာမည့္ ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံတြင္ တင္ျပသြားမည္ဟု ေဆြးေႏြးပြဲအၿပီး သတင္းေထာက္မ်ားအား ေျပာသည္။
စင္ကာပူတြင္ က်င္းပဆဲျဖစ္သည့္ အာဆီယံႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမ်ားအစည္းအေ၀း အေစာပုိင္းတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မၾကာမီ လြတ္ေျမာက္လာႏုိင္သည္ဟု သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာမႈအေပၚ Jody Williams က “သူ တကယ္လြတ္ေျမာက္တဲ့အခါက်မွ က်မယုံၾကည္မယ္၊ က်မအေနနဲ႔ ျမန္မာ စစ္အာဏာရွင္ေတြအေပၚ ဘယ္လုိမွ ယုံၾကည္မႈ မရွိပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔ဆုိေတာ့ သူတုိ႔က လိမ္ေန တာေလ၊ သူတုိ႔က ကုိယ့္ျပည္သူေတြကုိ သတ္ျဖတ္ၿပီး အာဏာတည္ၿမဲေရး လုပ္ေနတာပဲ” ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိယ္စား ပါ၀င္ေဆြးေႏြးသူတဦးျဖစ္သည့္ WLB သဘာပတိအဖြဲ႔၀င္ ေဒၚတင္ တင္ညိဳက ျပည္တြင္းရွိ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားတက္ႂကြသည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေရး အပါအ၀င္ နယ္စပ္ ဒုကၡသည္စခန္း အေျခအေန၊ ျပည္တြင္း ပုန္းေရွာင္ဒုကၡသည္မ်ား အေရးကုိလည္း ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးဆုရွင္မ်ားအဖြဲ႔ႏွင့္ ေဆြးေႏြးခဲ့ေၾကာင္း ေျပာသည္။
ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္မ်ားအဖြဲ႕၏ ျမန္မာ့အေရး ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ၎က “သူတုိ႔ဟာ ႏုိင္ငံတကာမွာဆုိရင္ အသိမွတ္ျပဳခံရတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ Jody Williams တုိ႔လုိ၊ Mia Farrow တုိ႔လို အမ်ိဳးသမီးေတြက ကမာၻက အသိမွတ္ျပဳခံရတဲ့သူေတြ၊ ၾသဇာေညာင္းတဲ့သူေတြေလ။ သူတုိ႔အေနနဲ႔ ျမန္မာ့အေရးကုိ ႏုိင္ငံတကာမွာ လုိက္ၿပီး ေလးေလး နက္နက္နဲ႔ Lobby လုပ္ေပးႏုိင္မယ္၊ ေျပာေပးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ က်မယုံၾကည္တာက ႏုိင္ငံတကာ အစုိးရေတြ၊ UN ရွိတဲ့လူေတြ၊ သာမန္လူေတြကအစ ပုိၿပီးေတာ့ က်မတုိ႔အေရးကုိ အာ႐ုံစုိက္ လာမယ္၊ အေလးအနက္ထားလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုကုိ အမ်ိဳးသမီး(၁၂) ဦးအား ခ်ီးျမႇင့္ေပးခဲ့ၿပီး လက္ရွိတြင္ (၇) ဦး သက္ရွိ ထင္ရွားရွိကာ ၎တို႔အထဲ၌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ တဦးတည္းေသာ အက်ဥ္းက်ခံ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးဆုရွင္ျဖစ္သည္။
နာဂစ္ရန္ပုံေငြ ကာတြန္းျပပြဲ ဆင္ဆာအလုပ္ခံရ
NEJ/ ၂၂ ဇူလိုင္ ၂၀၀၈နာဂစ္ရန္ပုံေငြအတြက္ ျမန္မာကာတြန္းဆရာမ်ား၏ “မုန္တုိင္းမွ ႏုိးထျခင္း” အမည္ရွိ ကာတြန္းျပပြဲ ကုိ ယေန႔နံနက္ပိုင္းတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ပန္းဆိုးတန္းရိွ ေလာကနတ္ ပန္းခ်ီခန္းမတြင္ ျပသသည္။
ပန္းခ်ီကားေပါင္း (၁၄၆) ကားကို ပန္းခ်ီဆရာ (၆၄) ဦးက ေရးဆြဲကာ နာဂစ္မုန္တိုင္း ဒုကၡသည္မ်ား အတြက္ ရည္ရြယ္၍ ပထမဦးဆုံး က်င္းပသည့္ ကာတြန္းျပပြဲျဖစ္သည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ပါ၀င္ျပသၾကသည့္ ကာတြန္းဆရာမ်ားမွာ နာမည္ႀကီး ကာတြန္းဆရာ ေအာ္ပီက်ယ္၊ ကုိေရႊထူး (ျပည္) ကာတြန္းျမင့္သိန္း၊ ေရႊမင္းသား၊ စုိးေသာ္တာ၊ ကာတြန္းလွေဖ၊ ေအာက္တုိဘာေအာင္ႀကီး၊ အကိန္း၊ ေဖသစ္တည္၊ ညီပုေခ်၊ ေအာင္ေဌးမင္း၊ ေအာင္မင္းမင္း၊ ေနာက္ေနာက္၊ ေမာင္နႏၵ၊ ေမာင္တင္ယု စသူတို႔ ပါ၀င္ၾကသည္။
ကာတြန္းဆရာတဦးလွ်င္ ကာတြန္း (၃) ခုထိ ပါ၀င္ျပသခြင့္ရၿပီး ကာတြန္းမ်ားကို စစ္ေဆးေရး အဖြဲ႕က လာေရာက္စစ္ေဆးသည္။
ကာတြန္းဆရာ ညီပုေခ်၏ “ၿပီးစလြယ္” ကာတြန္းကား၊ ဆရာေအာင္ေကာင္း၏ “႐ုကၡစုိး”၊ ဆရာ ေအာက္တုိဘာေအာင္ႀကီး၏ “ကံေကာင္းျခင္းလက္ေဆာင္”၊ ဆရာ၀င္းေအာင္၏ “ေလာကကုိအလွ ဆင္မယ္” စုစုေပါင္း ကာတြန္း (၄) ကားကို အားလုံးျပသရန္ နံရံတြင္ ကပ္ထားၿပီးမွ ကာတြန္း စိစစ္ေရးက ျပသခြင့္မျပဳဘဲ ျပန္ျဖဳတ္ခုိင္းခဲ့သည္။
ျပပြဲလာသူ စာေရးဆရာ ေမာင္၀ံသက “ ဘ၀မုန္တုိင္း၊ ေလာကဓံမုန္တုိင္း၊ ႏုိင္ငံေရးမုန္တုိင္းေတြ ရွိတယ္။ ျမန္မာကာတြန္းဆရာေတြက ျပည္သူေတြကုိ တင္ျပတဲ့အခါ ေမတၱာ၊ ဂ႐ုဏာ၊ ေစတနာ ေတြနဲ႔ တင္ျပတာရွိတယ္၊ အခုနာဂစ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကာတြန္းမွာ အဲဒီလုိ တင္ျပမႈေတြအျပင္
၀ိညာဥ္ေတြက မုန္တုိင္းလာမယ္ဆုိတာကုိ သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ျပင္းမယ္ဆုိတာ၊ ဘယ္လုိကာကြယ္ရမယ္ဆုိတာ မသိခဲ့ဘူးဆုိတဲ့ ကာတြန္းေတြ၊ သစ္ပင္ေတြကုိ ၀ိသမေလာဘနဲ႔ ခုတ္ေရာင္း၊ စီးပြားရွာ၊ တဖက္ႏုိင္ငံကုိ ေရာင္းလုိ႔ ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္တဲ့အတြက္ နာဂစ္တုိက္တာ ဆုိတာမ်ဳိး၊ ဒီေရေတာေတြ ျပဳန္းတီးမႈပုံရိပ္ေတြ၊ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္တဲ့အခါ ျဖတ္စား၊ လာဘ္စားလုပ္တာေတြ စသျဖင့္ အားလုံးကုိ တင္ျပထားတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒါဟာ ျမန္မာ ကာတြန္းဆရာေတြရဲ႕ အႏုပညာ အစြမ္းေတြပါ” ဟု ေျပာသည္။
ကာတြန္းအားလုံးကို လာၾကည့္သူတိုင္းက စိတ္၀င္စား ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကၿပီး “ေအာ္ပီက်ယ္ရဲ႕ ကာတြန္းမွာ မုန္တုိင္းတုိက္လုိ႔ အားလုံးလြင့္ၿပီးကုန္ေနတာေတာင္ ထုိင္ခုံေပ်ာက္မွာစုိးလုိ႔ လက္နဲ႔ အတင္းဖိထားတာ လူတုိင္းႀကိဳက္တယ္” ဟု ျပပြဲလာသူတဦးက ေေျပာသည္။
ကာတြန္းတကားလွ်င္ က်ပ္(၅,၀၀၀) မွ က်ပ္ (၅၀,၀၀၀) ထိေရာင္း ၿပီး ယေန႔စတင္ျပသည့္ မြန္းလြဲ ပိုင္းအထိ (၁၀) ကားခန္႔ ေရာင္းရၿပီး ျပပြဲကို ဇူလိုင္ (၂၂) ရက္မွ (၂၆) ရက္အထိ ျပသသြားမည္ ျဖစ္သည္။ ကာတြန္းျပပြဲကို Ecovision ဂ်ာနယ္က တာ၀န္ယူ ေဆာင္ရြက္ၿပီး ကာတြန္းေရာင္းရ ေငြမ်ားကို နာဂစ္မုန္တိုင္းရန္ပုံေငြအျဖစ္ လႉဒါန္းသြားမည္ျဖစ္သည္။ ။
ေနာ္အုန္းလွ ကားေမွာက္ၿပီး ဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ရ
ပီတာေအာင္/ ၂၂ ဇူလိုင္ ၂၀၀၈
ရန္ကုန္တိုင္း ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕အ၀င္ဆိုင္းဘုတ္အနီး၌ ခရီးသည္တင္ ယာဥ္တစီး ယမန္ေန႔ညေနက မေတာ္တဆ တိမ္းေမွာက္သြားၿပီး ေနာ္အုန္းလွအပါအ၀င္ ခရီးသည္အခ်ဳိ႕ ဒဏ္ရာရရွိသြားသည္ဟု ေမွာ္ဘီေဆး႐ံုမွ သိရသည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ကားေမွာက္မႈတြင္ ေက်ာင္းသားငယ္တဦး အပါအ၀င္ အမ်ဳိးသမီး (၆) ဦး အမ်ဳိးသား (၁) ဦးတုိ႔ ဒဏ္ရာရရွိသြားေၾကာင္း ေနာ္အံုးလွမွ လြဲ၍ အျခားသူမ်ား ျပင္ပလူနာဌာနတြင္ ေဆးကုသမႈ ခံယူၿပီး
ေဆး႐ံုမွ ဆင္းသြားၾကၿပီဟု ေမွာ္ဘီေဆး႐ံုမွ တာ၀န္ရွိသူတဦးက ေျပာသည္။
ေနာ္အုန္းလွမွာ ဦးေခါင္း၊ ေက်ာႏွင့္ ေျခေထာက္တို႔တြင္ ဒဏ္ရာရသြားၿပီး ဒဏ္ရာျပင္းသျဖင့္ ေမွာ္ဘီ ေဆး႐ံုမွတဆင့္ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ ေဆး႐ံုႀကီးသို႔ ပို႔ေဆာင္၍ ေဆးကုသေနရသည္ဟု သူမ၏ မိတ္ေဆြ တဦးက ေျပာသည္။
၎က “မေနာ္က မေန႔ကတုန္းက ေမွာ္ဘီကားေမွာက္ၿပီးေတာ့ ေခါင္းမွာ ဒဏ္ရာရတယ္။ ခါး႐ိုး လည္း က်ဳိးသြားတယ္။ ညႇပ္႐ိုးတေခ်ာင္းလည္း က်ဳိးသြားတယ္။ ခုရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးမွာ ေစာင့္ၾကည့္ အေရးေပၚ လူနာခန္းထဲမွာ။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို နာက်င္ကိုက္ခဲေနတယ္။ ေခါင္းမွာလည္း ေတာ္ ေတာ္ေလး ခ်ဳပ္ထားရတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္ေဟာင္း ေနာ္အုန္းလွသည္ အာဏာပိုင္မ်ားက ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕ျပင္ မထြက္ရန္ ေျခခ်ဳပ္ခ်ထားခံေနရသူတဦးျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေမြးေန႔ အဂၤါေန႔
ေရာက္တုိင္း ေဆာင္ရြက္ေလ့ရွိသည့္ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းပြဲ (၄) ႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ ယေန႔ ဆြမ္းကပ္ရန္ ရွိသည့္အတြက္ ေမွာ္ဘီေစ်း၌ ေစ်း၀ယ္ၿပီးအျပန္ ကားေမွာက္မႈႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ ရျခင္းျဖစ္သည္။ ။
ရန္ကုန္တိုင္း ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕အ၀င္ဆိုင္းဘုတ္အနီး၌ ခရီးသည္တင္ ယာဥ္တစီး ယမန္ေန႔ညေနက မေတာ္တဆ တိမ္းေမွာက္သြားၿပီး ေနာ္အုန္းလွအပါအ၀င္ ခရီးသည္အခ်ဳိ႕ ဒဏ္ရာရရွိသြားသည္ဟု ေမွာ္ဘီေဆး႐ံုမွ သိရသည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ကားေမွာက္မႈတြင္ ေက်ာင္းသားငယ္တဦး အပါအ၀င္ အမ်ဳိးသမီး (၆) ဦး အမ်ဳိးသား (၁) ဦးတုိ႔ ဒဏ္ရာရရွိသြားေၾကာင္း ေနာ္အံုးလွမွ လြဲ၍ အျခားသူမ်ား ျပင္ပလူနာဌာနတြင္ ေဆးကုသမႈ ခံယူၿပီး
ေဆး႐ံုမွ ဆင္းသြားၾကၿပီဟု ေမွာ္ဘီေဆး႐ံုမွ တာ၀န္ရွိသူတဦးက ေျပာသည္။
ေနာ္အုန္းလွမွာ ဦးေခါင္း၊ ေက်ာႏွင့္ ေျခေထာက္တို႔တြင္ ဒဏ္ရာရသြားၿပီး ဒဏ္ရာျပင္းသျဖင့္ ေမွာ္ဘီ ေဆး႐ံုမွတဆင့္ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ ေဆး႐ံုႀကီးသို႔ ပို႔ေဆာင္၍ ေဆးကုသေနရသည္ဟု သူမ၏ မိတ္ေဆြ တဦးက ေျပာသည္။
၎က “မေနာ္က မေန႔ကတုန္းက ေမွာ္ဘီကားေမွာက္ၿပီးေတာ့ ေခါင္းမွာ ဒဏ္ရာရတယ္။ ခါး႐ိုး လည္း က်ဳိးသြားတယ္။ ညႇပ္႐ိုးတေခ်ာင္းလည္း က်ဳိးသြားတယ္။ ခုရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးမွာ ေစာင့္ၾကည့္ အေရးေပၚ လူနာခန္းထဲမွာ။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို နာက်င္ကိုက္ခဲေနတယ္။ ေခါင္းမွာလည္း ေတာ္ ေတာ္ေလး ခ်ဳပ္ထားရတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္ေဟာင္း ေနာ္အုန္းလွသည္ အာဏာပိုင္မ်ားက ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕ျပင္ မထြက္ရန္ ေျခခ်ဳပ္ခ်ထားခံေနရသူတဦးျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေမြးေန႔ အဂၤါေန႔
ေရာက္တုိင္း ေဆာင္ရြက္ေလ့ရွိသည့္ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းပြဲ (၄) ႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ ယေန႔ ဆြမ္းကပ္ရန္ ရွိသည့္အတြက္ ေမွာ္ဘီေစ်း၌ ေစ်း၀ယ္ၿပီးအျပန္ ကားေမွာက္မႈႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ ရျခင္းျဖစ္သည္။ ။
နာဂစ္မုန္တုိင္းအၿပီး က်ားမ လူမႈေရးရာ ဂ်င္ဒါစဥ္းစားဘုိ႔ ယူနီဆက္ဖ္ထုတ္ျပန္
ကုိ၀ုိင္း/ ၂၂ ဇူလိုင္ ၂၀၀၈
အမ်ဳိးသားႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအၾကား ျဖစ္တည္ေနေသာ ကြဲျပားလ်က္ရွိသည့္ ပါ၀င္မႈအခန္းက႑၊ စြမ္းေဆာင္ရည္၊ ထိခိုက္နစ္နာလြယ္မႈႏွင့္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳ စဥ္းစားမွသာလ်င္ ထိေရာက္ေသာ သဘာ၀ေဘးစီမံခန္႔ခြဲမႈတခု ျဖစ္လာႏိုင္ေၾကာင္း ကုလသမဂၢ ႏိုင္ငံတကာ ကေလးမ်ား အေရးေပၚ ရန္ပံုေငြအဖြဲ႔ (ယူနီဆက္ဖ္) က ယခုလတြင္ ထုတ္ျပန္သည္။
ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ အမ်ဳိးသားတို႔၏ အခန္းက႑ကို ကြဲျပားစြာတည္ေဆာက္ ထားေသာေၾကာင့္ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း တိုက္ခိုက္စဥ္ကာလတြင္ ၎တို႔သည္ မတူကြဲျပားေသာ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကရေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ခ်က္၌ ေဖာ္ျပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သဘာ၀ေဘး စီမံခန္႔ခြဲမႈကို က်ား-မ လူမႈေရးရာ (ဂ်န္ဒါ) ႐ႈေထာင့္မွ လုပ္ေဆာင္ရာ၌ အဆိုပါ ကြဲျပားခ်က္မ်ားကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားျခင္းသည္ အေရးပါေသာ အဓိကအခ်က္ျဖစ္သည္။
အေရးေပၚအေျခအေနတရပ္ကို တံု႔ျပန္ေျဖရွင္းရာ၌ ဂ်န္ဒါအား ထည့္သြင္း အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရာတြင္ မူ၀ါဒ ေရးဆြဲရန္၊ စနစ္က်ေသာ လူမႈေရးရာႏွင့္ က်ား-မ ဆိုင္ရာ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ေလ့လာမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရာတြင္ အသံုးျပဳႏိုင္ရန္္ ဂ်န္ဒါဆိုင္ရာ သီးျခားစည္းမ်ဥ္းဥပေဒမ်ားကို ရွင္လင္းစြာ သိရွိထားရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ခ်က္က ေဖာ္ျပသည္။
ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားမ်ားအေနျဖင့္ ၎တို႔၏ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ ဒိြဟျဖစ္ေစ ႏိုင္ေသာ အေျခအေန အေၾကာင္းရပ္မ်ားကို နားလည္ေျဖရွင္းႏိုင္ရန္ ရွင္လင္းျပတ္သားေသာ အေတြးအျမင္မ်ား ရွိရမည္ျဖစ္သည္။ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ၎တို႔၏ အေကာင္း-အဆိုး ခံစားခ်က္မ်ားကိုလည္း ေျဖရွင္းႏိုင္ရမည္ျဖစ္သည္။
ထို႔အျပင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်သည့္ အဆင့္အားလံုး၌ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ပါ၀င္ႏိုင္ေစရန္ လမ္းဖြင့္ေပးျခင္း၊ လိုအပ္ခ်က္မ်ား စုေဆာင္းေကာက္ယူရာ၌ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ အျမင္ကိုလည္း ရယူျခင္း၊ ေရတို ေရရွည္ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမ်ားကို မွတ္တမ္းတင္မႈႏွင့္ စီမံကိန္းေရးဆြဲ စီစဥ္မႈတို႔အတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္ေစရန္ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို က်ား-မ ခြဲျခမ္းေကာက္ယူျခင္းတို႔သည္ ထိေရာက္ေသာ သဘာ၀ေဘး စီမံခန္႔ခြဲမႈတခု ျဖစ္လာေစရန္ ဂ်န္ဒါ ရႈေထာင့္ကို ထည့္သြင္း လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ အေျခခံအားျဖင့္ ေကာင္းမြန္လက္ေတြ႔က်သည့္ လုပ္ဟန္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
မုဆိုးမ၊ အမ်ဳိးသမီး ဦးစီးေသာ အိမ္ေထာင္စုႏွင့္ မသန္မစြမ္း အမ်ဳိးသမီးကဲ့သို႔ေသာ လူ႔အသိုင္း
အ၀ိုင္းမွ ထုတ္ပယ္ခံထားရဖြယ္ ရွိသူမ်ားကို အထူးျပဳ စဥ္းစား၍ ေဆာင္႐ြက္ရန္၊ အမ်ဳိးသမီး မ်ားအား ေခါင္းပံုျဖတ္မႈ၊ အၾကမ္းဖက္မႈ၊ ဒဏ္ရာအနာတရျဖစ္ေစမႈတို႔မွ ကာကြယ္ရန္ ရည္႐ြယ္၍ ကူညီေရး ပစၥည္းအရင္းအျမစ္မ်ား ျဖန္႔ေ၀ေပးသည့္ အသင္းအဖြဲ႔မ်ားတြင္ က်ား-မ ဦးေရ တန္းတူ ပါ၀င္ေစရန္ကိုလည္း သတိျပဳရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ယူနီဆက္ဖ္၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္အတြင္း ေဖာ္ျပ ထားသည္။
အေျပာႏွင့္အလုပ္မညီသည့္ အာဆီယံ
Agencies/ ၂၂ ဇူလိုင္ ၂၀၀၈
ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ထိန္းသိမ္းထားမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာ အစိုးရအေပၚတြင္ “လြန္စြာ စိတ္ပ်က္မိသည္” ဟု ေျပာခဲ့ေသာ အာဆီယံသည္ အေျပာႀကီးေျပာခဲ့ ေသာ္လည္း စစ္အစိုးရအေပၚ၌ သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈ ႀကီးႀကီးမားမား မရွိခဲ့ဟု ေလ့လာသံုးသပ္ သူမ်ားက ေျပာသည္။
ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
အတိတ္က အာဆီယံအဖြဲ႕၀င္ ႏိုင္ငံမ်ားထဲတြင္ သင္းကြဲပမာ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ခိုင္ခိုင္မာမာ အေရးယူရန္ ပ်က္ကြက္ျခင္းမ်ားရွိခဲ့၍ ေ၀ဖန္မႈမ်ားခံခဲ့ရသည့္ အာဆီယံသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အျပင္းထန္ဆံုး အစီခံစာ တရပ္ကို ၿပီးခဲ့သည့္ တနဂၤေႏြေန႔က တင္သြင္းလိုက္သည္။
“ျမန္မာစစ္အစိုးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ သက္တမ္းကို ထပ္မံတိုးျမႇင့္ လိုက္တဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးေတြအေနနဲ႔ လြန္စြာစိတ္ပ်က္မိပါတယ္” ဟု အာဆီယံ (၁၀) ႏိုင္ငံ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမ်ားကို တည္ခင္းသည့္ ညစာစားပြဲအၿပီးတြင္ အိမ္ရွင္ စင္ကာပူ ႏိုင္ငံျခား
ေရး၀န္ႀကီး ေဂ်ာ့ခ်္ယိုက ေျပာသည္။
ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမ်ားသည္ စစ္အစိုးရကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးရန္ တိုက္တြန္းထားၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား အားလံုးကို လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုၾကသည္။
ထိုတိုက္တြန္းခ်က္မွာ လြန္ခဲ့သည့္ (၂) ႏွစ္အတြင္း စစ္အစိုးရကို အာဆီယံက ဖိအားေပးေနသည့္ လုပ္ရပ္မ်ားစြာထဲမွ ေနာက္ဆံုးေပၚ တိုက္တြန္းခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္ဟု ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရး ၫြန္႔ေပါင္းအဖြဲ႕မွ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ အီဂိြဳင္း ဘန္စ္က ေျပာသည္။
အာဆီယံသည္ ျမန္မာျပည္ရွိ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေ၀ဖန္ေျပာ ၾကားေလ့ရွိေသာ္လည္း အေျပာႏွင့္အလုပ္ မညီျဖစ္ေနသည္ဟု ဘင္စ္က ေျပာသည္။
“အခုိင္အမာ ေျပာရရင္ သူတို႔မူ၀ါဒထဲမွာ ေျပာင္းလဲမႈဆိုလို႔ မေတြ႔ရပါဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ သံတမန္ဆန္တဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈေတြဟာ အလြန္႔အလြန္ကိုပဲ သတိထားေနရတဲ့ အေနအထားမွာရွိၿပီး သူတို႔ရဲ႕ အစီရင္ ခံစာေတြနဲ႔ ကိုက္ညီမႈ မရွိဘူး” ဟု ဘန္စ္က ေျပာသည္။
တနဂၤေႏြေန႔က ၀န္ႀကီးမ်ား ညစာစားပြဲတြင္ ေျပာၾကားခဲ့ေသာ “လြန္စြာ စိတ္ပ်က္မိသည္” ဆိုေသာ စကားသည္ ေနာက္တေန႔ အမွန္တကယ္ျပဳလုပ္သည့္ ေနာက္ဆံုး အစည္းအေ၀းပြဲတြင္ ထိုစကား လံုးမ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္ၿပီး ျဖစ္ေနသည္။
သူတို႔ေတြဟာ တႏိုင္ငံနဲ႔ တႏိုင္ငံ ျပည္တြင္းေရးေတြကို ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈေတြ မရွိေသးဘူးလို႔ဘဲ ေျပာခ်င္တယ္” ဟု ယခင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ၾသစေၾတးလ် သံအမတ္ေဟာင္းျဖစ္သူ ထရီဗြာ ၀ီလ္
ဆင္က ေျပာသည္။
စင္ကာပူႏိုင္ငံ၏ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ေလ့လာေရးတကၠသိုလ္မွ ဒါ႐ိုက္တာျဖစ္သူ ေကကီဆာ၀ါပန္ နီက အာဆီယံေျပာေသာ စိတ္ပ်က္သည္ဆိုေသာ အေနအထားသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ႏွစ္ကာလ အတြင္း ေျပာခဲ့သည့္ ပံုစံမ်ိဳးအတိုင္းပင္ ရွိေနေသးသည္ဟု ဆိုသည္။
အာဆီယံသည္ ျမန္မာျပည္တြင္ ေျပာင္းလဲမႈကို လိုလားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္လာမွတံု႔ျပန္သည္ထက္ ျဖစ္ေအာင္ အေျခအေနကို ဖန္တီးယူေသာ ရပ္တည္ခ်က္မ်ိဳးဘက္မွ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု ကီဆာ၀ါပန္နီက ေျပာသည္။ ။
စည္းကမ္းသစ္ေၾကာင့္ ရန္ကုန္လူထု ကေမာက္ကမျဖစ္
ေအးခ်မ္းေျမ့ ဇူလိုင္ ၂၁၊ ၂၀၀၈
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ လမ္းမႀကီးမ်ားတြင္ သြားလာၾကေသာ ခရီးသည္တင္ယာဥ္မ်ားႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ယာဥ္မ်ား သီးျခားစီခြဲ၍ ေမာင္းႏွင္ရၿပီး ခရီးသည္တင္ယာဥ္မ်ားမွာ တစီးကိုတစီး ေက်ာ္တက္ခြင့္ မရွိဘဲ တန္းစီစနစ္ျဖင့္ ေမာင္းႏွင္ရန္ သတ္မွတ္ ထားေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံမ်ားထံမွ ၾကားသိရသည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
“ရန္ကုန္တိုင္းမႉး ေျပာင္းတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီအစီအစဥ္ စတာပါ။ ခုလိုလုပ္တာ တပတ္ေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ စည္းကမ္းတက် ျဖစ္ေအာင္လို႔ေတာ့ ေျပာတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ေန႔တိုင္း ႐ံုးေနာက္က်တယ္” ဟု အင္းစိန္ၿမိဳ႕ နယ္မွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ ေန႔စဥ္႐ံုးတက္ ႐ံုးဆင္း ျပဳလုပ္ ေနသည့္ ကုမၸဏီဝန္ထမ္း တဦးက ေျပာသည္။
ခရီးသည္တင္ယာဥ္မ်ားမွာ မွတ္တိုင္တြင္ရပ္၍ အခ်ိန္ၾကာ ျမင့္စြာ လူတင္ခြင့္မရွိေတာ့ဘဲ လူအတင္အခ် ျပဳလုပ္ၿပီး သည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း မွတ္တိုင္မွ ထြက္ခြာရသည္။ ထြက္ခြာၿပီး သည့္ေနာက္တြင္လည္း တျခားယာဥ္မ်ားကို ေက်ာ္တက္ျခင္း မျပဳဘဲ ခရီးသည္တင္ယာဥ္မ်ားသြားရန္ သတ္မွတ္ထားသည့္ ယာဥ္ေက်ာ၌ တျခားခရီးသည္တင္ယာဥ္မ်ား ေနာက္မွ တန္းစီလိုက္ပါရသည္ဟု သိရသည္။
“သိမ္ႀကီးေစ်းေလာက္ကေန ဆိပ္ကမ္းသာလမ္းေလာက္ ေရာက္ဖို႔ နာရီဝက္ေလာက္ေမာင္းရတယ္။ ခရီးသိပ္ မေဝးရင္ လမ္းေလွ်ာက္။ ႐ံုးေနာက္က် မခံႏိုင္ရင္ တကၠစီငွားစီး အဲလိုပဲလုပ္ရတာပဲ” ဟု ၎ကုမၸဏီဝန္ထမ္း က ေျပာသည္။
ယခင္ ရန္ကုန္တိုင္း တိုင္းမႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္လွေဌးဝင္း ေနရာတြင္ေရာက္ရွိလာေသာ တပ္မ(၇၇)မွ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ဝင္းျမင့္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို စည္းကမ္းတက်ျဖစ္ေစရန္ ယခုကဲ့သို႔ စတင္ ကိုင္တြယ္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ရန္ကုန္ အေျခစိုက္ သတင္းေထာက္ တဦးက ေျပာျပသည္။
“ကားသမားေတြေတာ့ ေတာ္ေတာ္ညည္းၾကတယ္။ ခုလိုတစီးေနာက္က တစီးလိုက္ေနရေတာ့ တေန႔စာ ေခါက္ေရမျပည့္ ေတာ့ဘူး။ ဝင္ေငြေလ်ာ့ကုန္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ တျခားအခ်ိန္ေတြ ျပႆနာ မရွိေပမယ့္ ႐ံုးတက္ ႐ံုးဆင္းခ်ိန္ေတြမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္မေျပဘူး” ဟု ၎ကဆက္ေျပာသည္။
ယခုေနာက္ပိုင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးမ်ား ပိုမိုတင္းက်ပ္သည့္ အေနႏွင့္ လမ္းေဘး ေစ်းသည္မ်ား ကိုလည္း ရွင္းလင္းထားၿပီး လွည္းတန္း အစရွိသည့္ ဆင္ေျခဖုံး ေဒသမ်ားတြင္ လမ္းေဘး ေစ်းသည္မ်ားကို လံုးဝ မေတြ႕ရ ေတာ့ေၾကာင္း သူက ေျပာသည္။
“တေယာက္ေျပာင္းလာလိုက္ တမ်ိဳးစမ္းၾကည့္လိုက္နဲ႔ လူေတြကေတာ့ အစမ္းသပ္ခံပါပဲ။ တကယ္ခံရတာက လက္လုပ္ လက္စားေတြ၊ ပ်ံက် ေစ်းသည္ေတြပါ။ ဖမ္းတယ္၊ ဆီးတယ္ ဆိုတာနဲ႔ သူတို႔ေတြအားလံုး အေျခပ်က္ကုန္ၾကတာ။ ခု ဘတ္စ္ ကားကိစၥလည္း ဒီလိုပဲ ေခါက္ေရမျပည့္ရင္ အံုနာက မနစ္နာဘူး။ ကားသမား ေတြက အိတ္စိုက္ျဖစ္ကုန္ၾကေကာ” ဟု ရန္ကုန္သတင္းေထာက္က သံုးသပ္သည္။ ယခုကာလသည္ စမ္းသပ္ကာလျဖစ္ႏိုင္ၿပီး ေအာင္ျမင္ႏိုင္မည္ဟု မထင္ေၾကာင္း ၎ကဆက္ေျပာသည္။
စက္သံုးဆီေစ်းမ်ား အဆမတန္ ျမင့္တက္ခ်ိန္၊ ဒီဇယ္မွ စီအန္ဂ်ီယာဥ္မ်ားသို႔ စတင္ေျပာင္းခါစ၊ ယခုကဲ့သို႔ စည္းကမ္း အသစ္ စတင္ထုတ္ျပန္ခ်ိန္ စသည္ျဖင့္ အေျပာင္းအလဲကာလတုိင္းတြင္ ခရီးသည္တင္ ယာဥ္ ေမာင္းမ်ား၊ ယာဥ္ေနာက္လိုက္မ်ား တြက္ေျခမကိုက္သည့္ ဒုကၡခံရသည္ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ေျပးဆြဲေနသည့္ ခရီးသည္တင္ယာဥ္တစီးမွ ယာဥ္ေနာက္လိုက္ တဦးက ေျပာျပသည္။
“စည္းကမ္းအတုိင္း မလိုက္နာရင္ ဖမ္းတယ္။ အဖမ္းခံရတာနဲ႔ အလုပ္႐ႈပ္၊ ပိုက္ဆံကုန္၊ ဝင္ေငြေလ်ာ့ ကုန္ေတာ့ အဖမ္းမခံ ရဲဘူး။ လမ္းမွာ ရဲေတြ႕သမွ်ကိုလည္း ၅၀၊ ၁၀၀ ဆက္ေၾကးလို ေပးရေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ တခုခု ျဖစ္ရင္ က်ေနာ္တို႔ပဲ နစ္နာတာ။ ဒီၾကားထဲ လူတိုင္း ဒုကၡေရာက္တဲ့၊ နာဂစ္မုန္တိုင္း တိုက္တဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာလည္း က်ေနာ္တို႔ပါ ဒုကၡေရာက္ရတာ။ ဘယ္ဟာမွမလြတ္ဘူး” ဟု ၎ကေျပာသည္။
မႏၲေလးေထာင္အတြင္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတဦး ေသဆုံး
ကုိစိုး ဇူလိုင္ ၂၁၊ ၂၀၀၈
စစ္အစိုးရ မႏၲေလး အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း ဇူလိုင္လ ၁၈ ရက္ေန႔က အသက္ (၄၆)ႏွစ္ရွိ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ကိုခင္ေမာင္တင့္ (ခ) ထိပ္တင္ေမာင္ေမာင္ရာျပည့္(ခ) ကိုရာျပည့္သည္ တီဘီေရာဂါျဖင့္ ေသဆုံးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
၎ ကိုခင္ေမာင္တင့္သည္ အက်ဥ္းေထာင္တြင္း၌ က်န္းမာေရး ဆိုး႐ြားေနခ်ိန္တြင္ ေဆး၀ါးကုသခြင့္ ထိေရာက္စြာ မရရွိ ေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ ေသဆုံးရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ထိုင္းႏိုင္ငံ အေျခစိုက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ ေရးအသင္း(AAPP) အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ဦးတိတ္ႏိုင္က ေျပာသည္။
“သူက အဲဒီေရာဂါ ျဖစ္ေနတာ နည္းနည္းၾကာၿပီလို႔ သိရတယ္၊ အဓိကက လုံး၀ေဆး၀ါးကုသခြင့္မရတဲ့ ပုံစံမ်ိဳး ျဖစ္တာ၊ သူ႔မိသားစုကလည္း သိပ္နားမလည္ဘူး၊ အခုဆုံးတဲ့အခါ ၾကေတာ့မွ သြားေတြ႕ရတာ”ဟု ဦးတိတ္ႏိုင္က ေျပာ ဆိုသည္။
အဆိုပါ ကိုခင္ေမာင္တင့္မွာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမုိကေရစီ အေရးေတာ္ပုံမွ စတင္၍ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သူျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
၎သည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး (ABSDF) (ေျမာက္ပိုင္း) ႏွင့္ ဆက္သြယ္လႈပ္ရွားခဲ့ေၾကာင္း၊ ထို႔ေနာက္ ယင္း ABSDF စခန္းမွ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းသို႔ ျပန္လည္ ေရာက္ရွိလာကာ ဒီမုကေရစီေရးႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးတို႔ အတြက္ လုပ္ကိုင္ေနရင္း ၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္ စစ္အစိုးရ၏ ထပ္မံ ဖမ္းဆီးျခင္းခံခဲ့ရၿပီး ပုဒ္မ ၁၂၄ ျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ အႏွစ္ ၂၀ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသူ ျဖစ္ေၾကာင္း ယမန္ေန႔ က ထုတ္ျပန္သည့္ AAPP ၏ ေၾကညာခ်က္တြင္လည္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ဇြန္လ ၃ ရက္ေန႔ကလည္း သာယာ၀တီေထာင္တြင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ကို၀င္းတင္ ေသဆုံးခဲ့ၿပီး ယခု ကိုခင္ေမာင္တင့္ အပါအ၀င္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း အက်ဥ္းေထာင္တြင္း၌ ေသဆုံးသည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂ ဦး ရွိၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွ ယေန႔အထိေသဆုံးခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေပါင္း ၁၃၇ ဦး ရွိေၾကာင္း ဦးတိတ္ႏိုင္က ေျပာျပသည္။
တခ်ိန္တည္းတြင္ပင္ ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ မတိုင္မီ ဇူလိုင္ ၁၇ ရက္ေန႔ကစတင္၍ ၂ ရက္ဆက္ကာ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) အဖြဲ႕၀င္ ၇ ဦးကို စစ္အာဏာပိုင္မ်ားက အေၾကာင္း ျပခ်က္မေပး ဘဲ ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး အာဇာနည္ေန႔ ညေနပိုင္းႏွင့္ တနဂၤေႏြေန႔ တို႔တြင္မွ ျပန္လည္လႊတ္ေပးခဲ့ေၾကာင္း အန္အယ္လ္ဒီ ေျပာခြင့္ရ ပုဂၢဳိလ္ ဦးဥာဏ္၀င္းကလည္း ေျပာသည္။
ယင္းသို႔ ဖမ္းဆီးခံရသူမ်ားတြင္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃ ရက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေမြးေန႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဓာတ္ပုံကို အေလးျပဳသည့္အတြက္ ေထာင္ ၃ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံရေသာ တြံေတးၿမိဳ႕မွ က်ဴရွင္ဆရာ ဦးေအာင္ေဖသည္လည္း ၿပီးခဲ့သည့္ အာဇာနည္ေန႔ မတိုင္မီ ေသာၾကာေန႔ညက ထပ္မံဖမ္းဆီးခံခဲ့ရေၾကာင္း သိရ သည္။
“အဲဒီ ဆရာ ဦးေအာင္ေဖလည္း ျပန္လြတ္လာပါၿပီ၊ က်ေနာ္ သိသေလာက္ ၁၉ ရက္ေန႔ ညေနက ၃ ဦး၊ ေနာက္ ရက္ မွာ ၄ ဦး ျပန္လြတ္လာပါတယ္၊ အားလုံးျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္”ဟု ဦးဥာဏ္၀င္းက ေျပာသည္။
စစ္အစိုးရ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားအတြင္း ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ခံေနရသည့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေပါင္း ယေန႔ အထိ ၂၀၅၂ ဦး ရွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း AAPP ၏ ေျပာဆိုခ်က္အရ သိရသည္။
အာဆီယံပဋိညာဥ္စာတမ္းတြင္ ျမန္မာလက္မွတ္ထိုး
ျမန္မာႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းႏွင့္ စင္ကာပူႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မစၥတာ ေဂ်ာ့ယို (ဓာတ္ပံု - ေအပီ)
ကိုသက္ ဇူလိုင္ ၂၁၊ ၂၀၀၈
စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပလ်က္ရွိသည့္ အာဆီယံ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမ်ားအစည္းအေ၀း၌ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မတီ ဖြဲ႔စည္းမႈပါ၀င္မည့္ အာဆီယံ ပဋိညာဥ္စာတမ္းတြင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရကိုယ္စား ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းက လက္မွတ္ေရးထိုးလိုက္ေၾကာင္း သိရသည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
စစ္အစိုးရက အာဆီယံပဋိညာဥ္စာတမ္းတြင္ လက္မွတ္ထိုးခဲ့ေသာ္လည္း ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္း အ၀န္းက နအဖ စစ္အစိုးရအား သံသယျဖစ္လ်က္ ရွိသည္။
အန္အယ္လ္ဒီပါတီ၏ ျပန္ၾကားေရးအဖြဲ႔၀င္ ဦးဟံသာျမင့္က “အာဆီယံပဋိညာဥ္စာတမ္းကို အစိုးရလက္ခံတယ္ဆိုတာ အျမင္ေကာင္းေအာင္လို႔ သူတို႔ရဲ႕ပံုရိပ္ကိုတည္ေဆာက္တာတခုပဲျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ လက္မွတ္ထိုးတာထက္ တကယ္လုပ္တာက ပိုအေရးႀကီးပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္းတြင္ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ေသာ္လည္း လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ားႏွင့္ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈမ်ားကို ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ေတြ႔ျမင္ေန ရေသာေၾကာင့္ လက္မွတ္ေရးထိုး႐ံုသက္သက္ထက္ လက္ေတြ႔က်က် လိုက္နာေဆာင္႐ြက္ျခင္းက ပိုမိုအေရးႀကီးသည္ဟု ဦးဟံသာျမင့္က ရွင္းျပသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အာဆီယံပဋိညာဥ္စာတမ္းကို လက္မွတ္ထိုးသည့္ႏိုင္ငံမ်ားအနက္ ၇ ႏိုင္ငံေျမာက္ျဖစ္ၿပီး ထိုင္း၊ အင္ဒိုနီးရွား ႏွင့္ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံတို႔က သေဘာလက္မွတ္မထိုးေသးပဲ လက္မွတ္ထိုးမည့္အခ်ိန္ကာလကိုလည္း အတည္မျပဳေသးေပ။
ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား မလႊတ္ေပးသ၍ အာဆီယံပဋိညာဥ္စာတမ္းတြင္ လက္မွတ္ မထိုးဟု ဖိလစ္ပိုင္ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္တခ်ိဳ႕က ေျပာဆိုခဲ့ဖူးသည္။
နအဖ စစ္အစိုးရက ေနာက္ ၆ လ ၾကာလွ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပန္လႊတ္ေပးႏိုင္ဖြယ္ရွိသည္ဟု စင္ကာပူ ႏိုင္ငံျခား ေရး၀န္ႀကီး မစၥတာ ေဂ်ာ့ယို က စစ္အစိုးရ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္း၏ ေျပာဆိုခ်က္ကို ကိုးကား၍ ယမန္ေန႔ညက သတင္းေထာက္မ်ားအား ေျပာဆိုလိုက္သည္။
စစ္အစိုးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးအမိန္႔ျဖင့္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္တႏွစ္ထားခြင့္ရွိကာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အမိန္႔ျဖင့္ ၅ ႏွစ္၊ စုစုေပါင္း ၆ ႏွစ္ ထားခြင့္ရွိသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အဆိုပါအမိန္႔ ၂ ရပ္ျဖင့္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ထားသည္မွာ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္လာၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေနာက္ ၆ လ ၾကာလွ်င္ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဖြယ္ရွိသည္ဟု ဦးဉာဏ္၀င္းက မစၥတာ ေဂ်ာ့ယိုကို ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလြတ္ေျမာက္ေရးသည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ား ေျပလည္ေစေရး အတြက္ အခ်က္တခ်က္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အာဆီယံ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရး ကို ထပ္မံေတာင္းဆိုေၾကာင္းလည္း ေဂ်ာ့ယို က သတင္းေထာက္မ်ားအား ေျပာဆိုသည္။
ဦးဟံသာျမင့္ကမူ “လြတ္လာမွပဲ ယံုရမယ့္သေဘာရွိတယ္။ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းေျပာတာဟာ အခ်က္အလက္ ခိုင္လံုတယ္လို႔ ေျပာလို႔မရေသးေတာ့ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ ဘာမွေျပာစရာမရွိေသးပါဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ အတြင္းေရးမႉး ဦးေအးသာေအာင္ကလည္း “ဒါေတြက ေျပာလို႔တာ ၾကားရတာ၊ အန္ကယ္ကေတာ့ မယံုဘူး။ ဘာေၾကာင့္မယံုလည္းဆိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဥပေဒကတျခား၊ တာ၀န္ရွိသူေတြကလည္း သူတို႔မလိုရင္ မလိုသလို၊ လိုရင္ လိုသလို လုပ္ေနတာေတြ မ်ားလာတဲ့အခါက်ေတာ့ ဥပေဒအတိုင္း ေျပာဆိုဖို႔၊ လက္ခံဖို႔ ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား လြန္ခဲ့သည့္ေမလက အက်ယ္ခ်ဳပ္တႏွစ္ သက္တမ္းတိုးလိုက္သည့္အေပၚ အာဆီယံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀န္းက နအဖ စစ္အစိုးရကို အျပစ္တင္ေ၀ဖန္မႈမ်ားရွိခဲ့သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမလတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ဒီပဲယင္း အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈအၿပီးမွ စတင္၍ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ထိန္းသိမ္းခံေနရသည္မွာ ၅ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွစ၍ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ဘဝျဖင့္ ေနရခ်ိန္ စုစုေပါင္းမွာ ၁၂ ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည္။
စင္ကာပူတြင္ က်င္းပလ်က္ရွိသည့္ အာဆီယံႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းတြင္ နာဂစ္ မုန္တိုင္းကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားဆိုင္ရာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ ထိုင္း-ကေမာၻဒီးယား ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား လတ္တေလာအျငင္းပြားလ်က္ရွိသည့္ နယ္ေျမပိုင္ဆိုင္မႈဆိုင္ရာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေဆြေႏြးမည္ဟု သိရသည္။
နာဂစ္မုန္တုိင္းေဘး ကယ္ဆယ္ေရး အေထာက္အကူ ေဒၚလာသန္းေပါင္း ၁,၀၀၀ ေက်ာ္ လုိအပ္
22 July 2008
ျမန္မာႏုိင္ငံက နာဂစ္မုန္တုိင္းဒဏ္သင့္ေဒသေတြ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးနဲ႔
တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ လာမယ့္ ၃ ႏွစ္အတြင္း အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းေပါင္း
၁,၀၀၀ ေက်ာ္ လုိအပ္တယ္လို႔ မေန႔က ကုလသမဂၢ၊ အာဆီယံနဲ႔ ျမန္မာစစ္အစိုးရတုိ႔
ပူးတြဲထုတ္ျပန္လုိက္တဲ့ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ဒီကုန္က်စရိတ္ လုိအပ္ေငြေတြထဲမွာ အေရးေပၚလုိအပ္ေနတဲ့ မုန္တုိင္းသင့္ေဒသ
အတြက္ စားနပ္ရိကၡာ၊ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရးနဲ႔ လူထုျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္း
ေတြအတြက္ အဓိကထားၿပီး ကိန္းဂဏန္းေတြကုိ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဒီအစီရင္ခံစာ ထြက္ရွိလာေရးအတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္ ကူညီပံ့ပိုး လုပ္ကုိင္ေပးခဲ့
တဲ့ အာဆီယံအသင္းႀကီးကို ေက်းဇူးတင္ရွိေၾကာင္း ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္
ဘန္ကီမြန္း (Ban Ki-moon) က ေျပာၾကားလုိက္ၿပီး ေရွ႕ေလွ်ာက္လည္း ကုလသမဂၢနဲ႔
အာဆီယံတုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ လက္တြဲေဆာင္ရြက္သြားႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္
တယ္လုိ႔ မစၥတာဘန္ကီမြန္းက ဆုိပါတယ္။
ကုလသမဂၢနဲ႔ အာဆီယံတို႔ရဲ႕ ပူးတြဲအစီရင္ခံစာအရ နာဂစ္ဆုိင္ကလုံးမုန္တုိင္းေၾကာင့္
အေဆာက္အဦေတြနဲ႔ ပိုင္ဆုိင္မႈအေထြေထြ တန္ဖုိးေပါင္း အေမရိကန္ေဒၚလာ
သန္းေပါင္း ၁,၇၀၀ ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးခဲ့ရၿပီး ေဒသခံလူထုရဲ႕ ၀င္ေငြအေနနဲ႔ ေဒၚလာ
သန္းေပါင္း ၂,၃၀၀ ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရတယ္၊ စုစုေပါင္းဆုံး႐ႈံးမႈ ေဒၚလာသန္းေပါင္း ၄,၀၀၀
ေက်ာ္ရွိခဲ့တယ္လုိ႔ ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ထားပါတယ္။
ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးမႈေတြထဲမွာ စာသင္ေက်ာင္းေပါင္း ၄,၀၀၀၊ ေဆး႐ုံ၊ ေဆးေပးခန္းေတြ
အားလုံးရဲ႕ ၇၅%၊ လူေနအိမ္ေျခ ၈၀၀,၀၀၀ နဲ႔ စုိက္ပ်ဳိးေျမ ဟက္တာေပါင္း ၆၀၀,၀၀၀
ေက်ာ္ ပ်က္စီးသြားခဲ့ရပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပန္လြတ္ႏုိင္သည့္အဆုိ နားလည္မႈ လြဲမွားျခင္းျဖစ္
21 July 2008
ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနတဲ့ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
အေနနဲ႔ ေနာက္တႏွစ္မျပည့္ခင္ အခ်ိန္အတြင္းမွာ လြတ္ေျမာက္လာႏုိင္တဲ့သေဘာမ်ဳိး
ျမန္မာႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းက ရည္ၫႊန္းေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း စင္ကာပူ
ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ေဂ်ာ့ခ်္ယိုး (George Yeo) က အေစာပုိင္းမွာ ေျပာခဲ့တာဟာ
နားလည္မႈလြဲၿပီး ေျပာခဲ့တာလို႔ စင္ကာပူ ႏုိင္ငံျခားေရးဌာနက ဒီေန႔မွာ ေျဖရွင္းခ်က္
ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ဥပေဒအရ ႏုိင္ငံေရးသမားတေယာက္ကို ၆ ႏွစ္အထိ ထိန္းသိမ္းထားႏုိင္
ေၾကာင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ထိန္းသိမ္းထားတာ ေနာက္ ၆ လအတြင္းမွာ ၆
ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မွာျဖစ္ေၾကာင္းကို တနဂၤေႏြေန႔တုန္းက အာဆီယံအဖြဲ႕၀င္ ႏုိင္ငံျခားေရး
၀န္ႀကီးေတြရဲ႕ ညစာစားပြဲမွာ ဦးဉာဏ္၀င္းက ရွင္းျပခဲ့ေၾကာင္း ေဂ်ာ့ခ်္ယိုးက ေျပာခဲ့
တာပါ။
တကယ္ကေတာ့ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေမလကေန ေနာက္ထပ္ ၆ လအၾကာမွာမွ ထိန္းသိမ္း
ထားတဲ့သက္တမ္း ျပည့္မွာျဖစ္တယ္လို႔ ျမန္မာဘက္က ျပန္ၿပီးရွင္းျပေၾကာင္း စင္ကာပူ
အစိုးရရဲ႕ ဒီေန႔ ေျဖရွင္းခ်က္ထဲမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕
ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္သက္တမ္းကို ျမန္မာစစ္အစိုးရက ထပ္ၿပီး သက္တမ္းတုိးခဲ့တဲ့
အေပၚမွာ အင္မတန္စိတ္ပ်က္မိေၾကာင္း အာဆီယံအဖြဲ႕က အေစာပုိင္းတုန္းက
ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရး
အက်ဥ္းသားအားလံုးကို စစ္အစိုးရက လႊတ္ေပးဖို႔လည္း ေၾကညာခ်က္ထဲမွာ ထပ္ၿပီး
ေတာင္းဆိုထားပါတယ္။
တခါ အာဆီယံအဖြဲ႕၀င္ ႏုိင္ငံေတြၾကားမွာ လူ႕အခြင့္အေရးေတြ တိုးတက္လာေစဖို႔
ရည္ရြယ္တဲ့ အာဆီယံပဋိညာဥ္ကို ျမန္မာစစ္အစိုးရက အတည္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ အဖြဲ႕၀င္
၁၀ ႏုိင္ငံပါ၀င္တဲ့ အာဆီယံ၀န္ႀကီးမ်ားရဲ႕ ႏွစ္ပတ္လည္စည္းေ၀းပြဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံျခား
ေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းက အာဆီယံပဋိညာဥ္ကို ျမန္မာႏုိင္ငံက အတည္ျပဳေၾကာင္း
ေျပာၾကားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခုလို အာဆီယံပဋိညာဥ္ကို အတည္ျပဳလုိက္တာဟာ
အာဆီယံရဲ႕ ဘံုတန္ဖိုးေတြကို အေလးအနက္ထားတယ္ဆိုတာ ျပသတာလည္းျဖစ္တယ္
လို႔ ၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းက ေျပာခဲ့ပါတယ္။
အာဇာနည္ဗိမာန္တြင္ သတင္းဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူခြင့္ တားျမစ္ခံရ
ၾကည္ေဝ/ ရန္ကုန္ ဇူလိုင္ ၂၁၊ ၂၀၀၈
၆၁ ႏွစ္ျပည့္ အာဇာနည္ေန႔က အာဇာနည္ ဗိမာန္အနီး သတင္းယူရန္ သြားေရာက္ခဲ့ၾကေသာ ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္ သတင္း ေထာက္မ်ားကို စစ္အစုိးရ၏ လံုၿခံဳေရးမ်ားက သတင္းဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူခြင့္ တားျမစ္ပိတ္ပင္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ေရႊတိဂံုေစတီ အနီးႏွင့္ အာဇာနည္ဗိမာန္အနီးတြင္ စစ္အစိုးရခ်ထားေသာ လံုထိန္းမ်ား၊ ရဲမ်ားႏွင့္ အရပ္၀တ္လုံၿခံဳေရးမ်ားက ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္တိုက္ အသီးသီးမွ သတင္းေထာက္မ်ား သတင္းဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူစဥ္ ဓာတ္ပံုမ႐ိုက္ရန္ေျပာဆိုျခင္း၊ ကင္မရာ ထဲမွ ႐ိုက္ၿပီးသား ဓာတ္ပံုမ်ားကို ဖ်က္ခိုင္းျခင္း၊ ကင္မရာမ်ား သိမ္းယူျခင္း၊ သတင္း ေထာက္ကတ္မ်ား သိမ္းယူျခင္း ျပဳလုပ္ ခဲ့သည့္အျပင္ သတင္းေထာက္တဦးကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ႐ိုက္ႏွက္ခဲ့ေၾကာင္း သတင္းေထာက္မ်ားက ေျပာျပသည္။
“က်ေနာ္တို႔နဲ႔ လံုထိန္းေတြ ျပႆနာတက္ၾကတယ္။ သူတို႔က က်ေနာ္တို႔ကို မိုက္မိုက္႐ိုင္း႐ိုင္း ေျပာတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ မ်က္ႏွာကို ႐ိုက္လိုက္တာ က်ေနာ္က လက္နဲ႔ ကာလိုက္လို႔ လက္ကိုပဲ ႐ိုက္မိသြားတယ္” ဟု ဓာတ္ပံုသတင္းေထာက္တဦးက သတင္းဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူရန္ ႀကိဳးပမ္းစဥ္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ႐ိုက္ႏွက္ခံခဲ့ရပံုကုို ေျပာျပသည္။
တျခားေသာ ဂ်ာနယ္သတင္းေထာက္တဦး ဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူရာတြင္လည္း ကင္မရာႏွင့္ သတင္းေထာက္ကတ္ သိမ္းဆည္းခံ ခဲ့ရၿပီး ထိုသတင္းေထာက္၏ ဂ်ာနယ္တိုက္သို႔ ဖုန္းႏွင့္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းကာ သက္ဆိုင္ရာဂ်ာနယ္တိုက္မွ အာမခံေပးမွ ထိုသတင္းေထာက္ကို ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
“ဓာတ္ပံု႐ိုက္တဲ့ သူတုိင္းကို လံုၿခံဳေရးေတြက ျပႆနာရွာတာပဲ။ ႐ိုက္ၿပီးသား ပံုေတြကိုလည္း ဖ်က္ခိုင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကုိလည္း နာမည္ေမးၿပီး ဓာတ္ပုံျပန္႐ိုက္ထားတယ္” ဟု ရန္ကုန္အေျခစိုက္ သတင္းေထာက္ တဦးကလည္း ေျပာသည္။
ေရႊတိဂံုေစတီ အေရွ႕ဘက္မုခ္၊ ဓာတ္ေလွကား အေဆာက္အအံု အနီးတြင္လည္း သတင္းေထာက္ အမ်ိဳးသမီးတဦးႏွင့္ လံုထိန္းမ်ား ျပႆနာျဖစ္ပြားခဲ့ေသးသည္ဟု သတင္းေထာက္မ်ားက ေျပာသည္။
အဆိုပါ အမ်ိဳးသမီး သတင္းေထာက္ သတင္းဓာတ္ပံု ႐ိုက္ယူေနစဥ္ လံုထိန္းမ်ားေရာက္လာၿပီး ဓာတ္ပံုမ်ားကို ဖ်က္ခိုင္းရာ သတင္းေထာက္က ဖ်က္မေပးသည့္အတြက္ ရဲေမတဦးကိုေခၚကာ ကင္မရာဆြဲလုသိမ္းခိုင္းရင္း ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖစ္ေနစဥ္ အရပ္၀တ္ရဲတဦး ေရာက္လာၿပီး သတင္းေထာက္ အမ်ိဳးသမီးကို ျပန္ရန္ေျပာဆိုကာ ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ရန္ လူ ၂ ေယာက္ ထည့္ေပးလိုက္ေၾကာင္း သိရသည္။
ထို႔အျပင္ ေရႊတိဂံုေစတီေျမာက္ဘက္ ဘုရားေစာင္းတန္းေပၚမွေန၍ အာဇာနည္ကုန္းသို႔ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူရန္ ႀကိဳးပမ္းေသာ သတင္းေထာက္ တဦးကိုလည္း လံုၿခံဳေရးမ်ားက ကင္မရာသိမ္းကာ အမည္ေမးျခင္း၊ မွတ္ပံုတင္ ယူထားျခင္း၊ ဂ်ာနယ္တိုက္ ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေမးျမန္းစစ္ေဆးျခင္းမ်ားကို မိနစ္ ၃၀ ခန္႔ၾကာေအာင္ ျပဳလုပ္ေၾကာင္း အဆိုပါသတင္းေထာက္ႏွင့္ နီးစပ္သူ တဦးက ေျပာျပသည္။
လံုထိန္းမ်ား၊ ရဲမ်ား၊ အရပ္၀တ္ရဲမ်ားႏွင့္ စြမ္းအားရွင္မ်ားမွာ ေရႊတိဂံုေစတီ၏ ေလးဘက္ ေလးတန္ ေစာင္းတန္းမ်ားတြင္ လည္းေကာင္း၊ အာဇာနည္ကုန္း အနီးပတ္၀န္းက်င္တြင္ လည္းေကာင္း၊ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ႐ံုးေရွ႕ႏွင့္ ႐ံုးအနီး ပတ္ပတ္လည္တြင္ လည္းေကာင္း ေစာင့္ၾကည့္လ်က္ရွိၿပီး ဓာတ္ပံု႐ိုက္သူ မွန္သမွ်ကို ၎တို႔က ျပန္လည္ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ မွတ္တမ္းယူထားျခင္းမ်ား၊ ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရး ဆႏၵျပပြဲႏွင့္ စက္တင္ဘာ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ ေရးတို႔တြင္ သတင္းဓာတ္ပံု ႐ိုက္ယူခဲ့ၾကေသာ ျပည္တြင္း သတင္းေထာက္မ်ားကို စစ္အာဏာပိုင္တို႔က ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးခဲ့ၿပီး နာဂစ္ မုန္တိုင္းအၿပီး ဧရာဝတီတိုင္းသို႔ သြားေရာက္ သတင္းယူသည့္ ျပည္တြင္း သတင္းေထာက္မ်ားကိုလည္း ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
အန္အယ္ဒီ ပါတီဝင္ ၆ ဦး ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာ
သန္းထုိက္ဦး၊ ျမင့္ေမာင္
တနလၤာေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 21 2008
ခ်င္းမုိင္။ ။ မၾကာေသးခင္က ဖမ္းဆီးခံရသူ ရန္ကုန္တိုင္း အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဝင္ ၆ ဦးႏွင့္ က်ဴရွင္ဆရာ တဦးကို ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ ညေနပုိင္းတြင္ အာဏာပိုင္မ်ားက ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့သည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္သည့္ ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ မတိုင္ခင္ ႏွစ္ရက္အတြင္း နယ္ေျမခံ အထူး ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားက ေမးျမန္းရန္ရွိသည္ ဟုဆုိကာ သူတို႔ကို ေနအိမ္မ်ားမွ ရန္ကုန္ၿမ့ဳိ ျပည္ထဲေရး႐ံုးခ်ဳပ္ႏွင့္ နီးစပ္ရာ ရဲစခန္းမ်ားတြင္ ထိန္းသိမ္းၿပီးေနာက္ ျပန္လႊတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ၾကည့္ရတာက သူတုိ႔က ထိန္းခ်ဳပ္တာေပါ့ေနာ္။ အဲဒီ (အာဇာနည္ကုန္း) ကုိ မေရာက္ေအာင္၊ လႈပ္ရွားမႈ မရွိေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ သေဘာပဲ။ မနက္ျဖန္ ဘယ္သြားဖို႔ ရွိလဲေပါ့။ က်ေနာ္က သြားမယ္၊ ႏွစ္တုိင္း ခ်ီတက္ေနက်ပဲ၊ အာဇာနည္ကုန္းအထိ သြားအေလးျပဳမယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲဒီေလာက္ပါပဲ” ဟု တံြေတးမွ က်ဴရွင္ဆရာ ဦးေအာင္ေဖက မဇၩိမကို ေျပာသည္။
သူက ဆက္ၿပီး “က်ေနာ္က ေမးတယ္။ အဲဒီထဲက ဒု-ရဲအုပ္ တေယာက္ကို ေမးတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒီလိုပဲ ေခၚလို႔ ရလားလို႔ဆိုေတာ့ - မဟုတ္ဘူးတဲ့၊ က်ေနာ္တို႔က အဲဒီလို ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မသကၤာတဲ့အခါမ်ိဳးမွ ေခၚေမးလို႔ ရတာေပါ့ေနာ္။ သူတုိ႔က အဲဒီလို ေျပာတယ္။ ၂၄ နာရီအတြင္းမွာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္း မရွိဘဲနဲ႔ ေခၚေမးလို႔ ရတယ္တဲ့” ဟု ေျပာသည္။
အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ လူငယ္တာဝန္ခံ (၁) ကိုသီဟန္ (ဒဂံုၿမ့ဳိသစ္)၊ မထက္ထက္ဦးေဝ (ေရႊျပည္သာ)၊ ရန္ကုန္တုိင္း လူမႈအေထာက္အကူျပဳ အဖဲြ႔ဝင္ ကိုျမင့္ေဌး (တာေမြ)၊ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ လူငယ္အဖြဲ႔ ကိုဝင္းျမင့္ေမာင္ (ခရမ္းၿမ့ဳိ)၊ လူမႈအေထာက္အကူျပဳအဖဲြ႔ဝင္ ဦးသိန္းျမင့္ထြန္း (ဒဂံုၿမ့ဳိသစ္)၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္လူငယ္ တာဝန္ခံ (၂) ကုိေက်ာ္ေဇယ် (ေမာင္းမကန္) ႏွင့္ က်ဴရွင္ဆရာ ဦးေအာင္ေဖ (တြံေတး) တို႔ကို ယခုလ ၁၇ ရက္ႏွင့္ ၁၈ ရက္ေန႔မ်ားတြင္ ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဦးသိန္းျမင့္ထြန္းကမူ သူ႔ကို ဇူလိုင္လ ၁၈ ရက္ ည ၁၂ နာရီခန္႔တြင္ ေတာင္ဒဂံု ရဲစခန္းသုိ႔ စတင္ေခၚေဆာင္ၿပီး ေနာက္ရက္တြင္ ျပည္ထဲေရး ႐ံုးခ်ဳပ္သို႔ ေခၚေဆာင္ကာ အေနာက္ပိုင္းခ႐ိုင္ မူးယစ္အထူးတပ္ဖဲြ႔က စစ္ေဆးခဲ့သည္ဟု ေျပာသည္။
သူက “စခန္းေရာက္ေတာ့ SP ကားနဲ႔ ျပည္ထဲေရးကို ေခၚသြားတာ။ က်ေနာ္နဲ႔အတူ ကိုသီဟန္ကို ျပည္ထဲေရး႐ံုးမွာ အခန္းတခန္းစီ ထားပါတယ္။ ဟုိေရာက္ေတာ့ မူးယစ္အထူးမွာ ထားတယ္။ မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာ မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းတာေတြ ၾကားလားလို႔ပဲ ေမးတယ္။ က်ေနာ္က ႏိုင္ငံေရးသမားမို႔လို႔ ဘာမွမသိဘူးလို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ေမာင္းမကန္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္လူငယ္ တာဝန္ခံ (၂) ကိုေက်ာ္ေဇယ်ကို ဇူလိုင္လ ၁၈ ရက္ေန႔ ည ၉ နာရီခဲြခန္႔တြင္ ေျမာက္ဥကၠာပၿမ့ဳိနယ္ ျပည္သူ႔ရဲစခန္းသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး ေနာက္တရက္တြင္ ဒုရဲအုပ္ ရဲဝန္ထမ္းတဦးက အန္အယ္ဒီ လူငယ္အခ်ဳိ့ႏွင့္ စြမ္းအားျမႇင့္ ျမန္မာေက်ာင္းသား စစ္သည္ေတာ္မ်ားအေၾကာင္း သူ႔ကို ေမးျမန္းခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
ကိုေက်ာ္ေဇယ်က “ေရႊျပည္သာမွာ ေဖာက္ခြဲတဲ့ ရယက ႐ံုး ဗံုးေဖာက္ကြဲတဲ့ ကိစၥေတြေမးတယ္။ အဲဒါေတြ မသိေၾကာင္း၊ သူတို႔ေျပာမွ သိေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔လည္း အဲဒီလို လုပ္ရပ္ေတြကို ဆန္႔က်င္ေၾကာင္း၊ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔လည္း မသက္ဆိုင္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပတယ္” ဟု ေျပာသည္။
“(အာဇာနည္ႀကီးမ်ား က်ဆံုးခ်ိန္) မနက္ ၁ဝ နာရီ ၃၇ မိနစ္မွာ စစ္ေဆးေနတဲ့ အေတာအတြင္းမွာပဲ က်ေနာ္ ထၿပီးေတာ့ အေလးျပဳလိုက္ပါတယ္။ ေဘးနားမွာ စစ္ေနတဲ့ သူေတြအားလံုး ထၿပီးေတာ့ အေလးျပဳၾကပါတယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
အားလံုးကို ခံဝန္ကတိ လက္မွတ္ေရးထုိးျခင္းႏွင့္ တစံုတရာ လႈပ္ရွားမႈ မျပဳလုပ္ရန္ ဖိအားေပးျခင္း မရွိဘဲ ျပန္လႊတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ျမန္မာ့စီးပြားေရး၏ (၃) ရာႏႈန္းပ်က္စီး
NEJ/ ၂၁ ဇူလိိုင္ ၂၀၀၈
ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ တိုက္ခတ္ခဲ့သည့္ ဆိုင္ကလုန္း နာဂစ္မုန္တိုင္း အပ်က္အစီး အေသးစိတ္ အေျခ အေနႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာ-အာဆီယံႏွင့္ ကုလသမဂၢသံုးပြင့္ဆုိင္ ဗဟုိအဖဲြ႕၏ ပူးတြဲအကဲ ျဖတ္ခ်က္ အစီရင္ခံစာကို ယေန႔ ထုတ္ျပန္သည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
အစီရင္ခံစာ၌ နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ အိမ္ေျခ (၄) သိန္းခြဲ ပ်က္စီးၿပီး အျခားအေဆာက္အဦ (၃၅၀,၀၀၀) ပ်က္စီးသည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ မုန္တိုင္းထိေဒသမ်ားတြင္ က်န္းမာေရး အေဆာက္ အဦ (၇၅) ရာခိုင္ႏႈန္း ပ်က္စီးၿပီး စာသင္ေက်ာင္း (၄,၀၀၀) ၀န္းက်င္ပ်က္စီးသြားသည္။
မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ေရလႊမ္းမိုးသြားသည့္ စိုက္ပ်ဳိးဧက (၁.၅) သန္း ရွိၿပီး ခိုင္းကၽြဲ၊ ခိုင္းႏြား (၅၀) ရာခိုင္ ႏႈန္း ေသေက်ပ်က္စီးမႈရွိသည္ဟု ဆက္လက္ေဖာ္ျပသည္။ နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ စီးပြားေရး ဆံုး႐ံႈး မႈမွာ ၂၀၀၈ ခုအတြက္ လ်ာထားသည့္ စုစုေပါင္း ျပည္တြင္းအသားတင္ထုတ္လုပ္မႈတန္ဖိုး (ဂ်ီဒီပီ) ၏ (၂.၇) ရာႏႈန္းရွိသည္ဟု အစီရင္ခံစာ၌ ေဖာ္ျပထားသည္။
ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းအတြက္ ေနာက္ထပ္ (၃) ႏွစ္ၾကာသည္အထိ လုပ္ကိုင္ရမည္ ျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း (၁,၀၀၀) လိုအပ္မည္ဟု အဆိုပါအစီရင္ခံစာ၌ မွန္းထားသည္။
ျပည္တြင္း သတင္းေထာက္မ်ား အာဇာနည္ေန႔မွာ ေႏွာင့္ယွက္ခံရ
NEJ/ ၂၁ ဇူလိုင္ ၂၀၀၈
ၿပီးခဲ့သည့္ အာဇာနည္ေန႔ (၁၉) ဇူလိုင္တြင္ ျပည္တြင္းသတင္းေထာက္မ်ားကို နအဖ အာဏာပိုင္ မ်ားက ေႏွာင့္ယွက္မႈမ်ား လုပ္ခဲ့ေၾကာင္း သတင္းေထာက္မ်ားက ေျပာသည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
အာဇာနည္ေန႔တြင္ တာ၀ါလိန္းလမ္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုက္၊ ေရႊတိဂုံဘုရား၊ ေရႊဂုံတိုင္ အန္အယ္လ္ဒီ ႐ုံးခ်ဳပ္အနီး သြားေရာက္ၾကသည့္ ျပည္တြင္းမွ သတင္းဂ်ာနယ္အခ်ိဳ႕မွ သတင္းေထာက္မ်ားအား နအဖအာဏာပိုင္မ်ားက ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ယူျခင္း၊ သတင္းေထာက္ကင္မရာမွ ဓာတ္ပုံမ်ားကို ဖ်က္ခုိင္းျခင္း စသည့္ ေႏွာင့္ယွက္မႈမ်ား လုပ္ခဲ့ေၾကာင္း ကာယကံရွင္ သတင္းေထာက္မ်ားက ေျပာသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုက္တြင္ ဓာတ္ပုံအ႐ိုက္ခံရသည့္ သတင္းေထာက္တဦးက “ျပတိုက္ထဲကို ကင္မရာေရာ အျခားဘာမွမယူရဘူးဆိုလို႔ ဘာမွမပါဘဲ ဒီအတုိင္း၀င္တယ္။ ဒါကို အရပ္၀တ္ လူတေယာက္က က်ေနာ့္မ်က္ႏွာနားကပ္ၿပီး ဓာတ္ပုံေတြ႐ိုက္တယ္၊ ဒါနဲ႔ ဘာလို႔ ႐ိုက္ရသလဲ ေမးေတာ့ မေျပာဘဲ ျပန္ထြက္သြားတယ္၊ က်ေနာ္က လိုက္ဆြဲေတာ့ က်ေနာ္ကို တြန္းထုတ္တယ္။ ဒါနဲ႔ ျပတိုက္တာ၀န္ ရိွသူကို သြားေျပာေတာ့ တာ၀န္အရလုပ္တာ၊ က်ေနာ့္မိသားစုလာရင္လည္း ဓာတ္ပုံကေတာ့ ႐ိုက္မွာပဲတဲ့” ဟု ေျပာသည္။
အလားတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုက္သို႔ ေရာက္ရိွသြားသည့္ အျခားသတင္းေထာက္မ်ားကိုလည္း လိပ္စာ ကပ္ျပားမ်ား ေတာင္းယူစစ္ေဆးၿပီး ဂ်ာနယ္တိုက္သို႔ စုံစမ္းေမးျမန္းေၾကာင္း၊ ထို႔ျပင္ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ ကူးခြင့္ ကန္႔သတ္မထားသည့္ ေရႊတိဂုံရင္ျပင္ေတာ္တြင္ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္သည့္ သတင္းေထာက္မ်ား ကိုလည္း ေဂါပကတံဆိပ္တပ္ ၀တ္စုံ၀တ္ထားသူမ်ားက ႐ိုက္ကူးထားသည့္ ဓာတ္ပုံမ်ားကို ဖ်က္ ခိုင္းေၾကာင္း၊ ဖ်က္ေပးရန္ ျငင္းဆန္သူမ်ားကို ရဲက ေခၚယူဖ်က္ခိုင္းေၾကာင္း ကိုယ္တိုင္ႀကံဳခဲ့ ရသူမ်ားက ေျပာသည္။
သတင္းေထာက္ အခ်ဳိ႕က ဖ်က္ခုိင္းသည့္ ဓာတ္ပုံမ်ားကို ဖ်က္ေပးခဲ့ၾကေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕က လြယ္လြယ္ကူကူ ဖ်က္မေပးဘဲ ၎တို႔သည္ ျပည္တြင္း၌ တရား၀င္ထုတ္ေ၀ေနသည့္ ဂ်ာနယ္မ်ားမွ သတင္းေထာက္မ်ား ျဖစ္သျဖင့္ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ကူးခြင့္ရိွေၾကာင္း ေျပာသျဖင့္ အေခ်အတင္ စကား မ်ားၾကေၾကာင္း သိရသည္။
ယခုကဲ့သို႔ စစ္အစိုးရက အာဇာနည္ေန႔တြင္ သတင္းေထာက္မ်ားအေပၚ တိုးျမွင့္ဖိႏွိပ္လာမႈအေပၚ ပုဂၢလိကဂ်ာနယ္မ်ားမွ သတင္းေထာက္မ်ား၊ အယ္ဒီတာမ်ားက မေက်မနပ္ျဖစ္ေနၾကေၾကာင္း စုံစမ္းသိရသည္။
ေရႊဂုံတိုင္လမ္းဘက္တြင္မူ လမ္းထဲ၀င္မည့္သူမ်ားအနက္ မသၤကာသူမ်ား၏လြယ္အိတ္မ်ားကို ရွာေဖြ ၿပီး ကင္မရာ ပါလာပါက သိမ္းဆည္းထားလိုက္ၿပီး ျပန္ထြက္လာမွ ျပန္ေပးသည္ဟု သိရသည္။
အာဇာနည္ေန႔တြင္ အန္အယ္လ္ဒီ႐ုံး ပတ္၀န္းက်င္တေလွ်ာက္ ကား၀င္ခြင့္ ပိတ္ပင္ထားသည့္ အတြက္ ကားမ်ား ရွင္းေနသကဲ့သို႔ စစ္ေဆးမည့္သူမ်ား ေစာင့္ၾကပ္ေနသည့္အတြက္ လူအ၀င္ အထြက္နည္းကာ လုံၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားႏွင့္ အရပ္၀တ္ စြမ္းအားရွင္အဖြဲ႕၀င္မ်ားသာမ်ားသည္ဟု ၿမိဳ႕ခံမ်ားက ေျပာသည္။ ။
Rest of your post
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တကယ္လြတ္ေတာ့မလား
သံုးသပ္ခ်က္
္ပီတာေအာင္/ ၂၁ ဇူလုိင္ ၂၀၀၈
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ျမန္မာစစ္အစိုးရက ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္သက္တမ္း ထပ္တိုးျခင္းကို အာဆီယံ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမ်ားအေနျဖင့္ အလြန္စိတ္ပ်က္မိေၾကာင္းႏွင့္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္၏ တစိတ္တပိုင္းအျဖစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အျခားႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားကို ျပန္လႊတ္ေပးရန္ ထပ္မံေတာင္းဆိုေၾကာင္း အာဆီယံအ လွည့္က် ဥကၠ႒ စင္ကာပူ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ေဂ်ာ့ခ်္ယိုးက အာဆီယံကိုယ္စား ယမန္ေန႔က ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ထုိအခ်က္သည္ အာဆီယံအဖြဲ႔ တေလွ်ာက္လံုး ကိုင္စြဲထားသည့္ တႏိုင္ငံ၏ ျပည္တြင္းေရးကို တႏိုင္ငံက ၀င္မစြက္ဖက္ေရးဆိုသည့္ မူေဘာင္ကို ေက်ာ္လြန္၍ ေျပာဆိုျခင္းျဖစ္ၿပီး တဖက္က လည္း ယေန႔ စတင္က်င္းပေနသည့္ အာဆီယံ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀း၌ အေမရိ ကန္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ကြန္ဒိုလီဇာ႐ိုက္စ္ တက္ေရာက္ရန္ရွိေနသျဖင့္ အေမရိကန္ႀကိဳက္ေအာင္ ေလသံပစ္ျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု အခ်ိဳ႕ေလ့လာသူမ်ားက ယူဆသည္။
ထို႔အျပင္ စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ ေရာက္ရွိေနသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဥာဏ္၀င္းကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ျပန္လႊတ္ေပးမည္ဟု တိတိက်က် မေျပာဆိုေသာ္လည္း ေနာက္ (၆) လအၾကာ၌ ျပန္လႊတ္ေပးေတာ့မေယာင္ အာဆီယံသတင္းယူေနသည့္ ႏုိင္ငံျခားသတင္းဌာန မ်ားက သတင္းေခါင္းစဥ္ တပ္ၾကသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပန္လြတ္္ရန္ အၿမဲတမ္း ေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ္လည္း နအဖ စစ္ေခါင္းေဆာင္ မ်ားသည္ ေျပာသည့္အတိုင္း မလုပ္သည္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကံဳဖူးေနၾကျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဥပေဒေၾကာင္း အရ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ အမ်ားဆံုး (၅) ႏွစ္သာ ခ်ထားႏိုင္သည္ဟု အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးဥာဏ္၀င္းက ေခတ္ၿပိဳင္ကို ေျပာသည္။
၎က “ဥပေဒမွာ ပါတဲ့ဟာ က်ေနာ္တို႔ အျမင္အရ (၅) ႏွစ္ပဲ။ သူတုိ႔ကေတာ့ (၆) ႏွစ္လို႔ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ သူတုိ႔နဲ႔ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုတာ လြဲေနတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က အဓိပၸာယ္ဖြင့္တာ (၅) ႏွစ္၊ သူတို႔က အဓိပၸာယ္ဖြင့္တာ (၆) ႏွစ္ ဒါပဲ” ဟု ေျပာသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၲရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၀ (ခ) ျဖင့္ အေရးယူထားျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုဥပေဒ အရ အေရးယူျခင္းခံရသူအား (၁) ႏွစ္ထိ ဗဟုိအဖြဲ႕ (ျပည္ထဲေရး) က တားဆီးမႈ ျပဳလုပ္ႏိုင္ ေၾကာင္း၊ လိုအပ္ပါက ၀န္ႀကီးအဖြဲ႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ တႀကိမ္လွ်င္ (၁) ႏွစ္ထက ္မပိုေစဘဲ စုစုေပါင္း (၅) ႏွစ္ထိ ခြင့္ျပဳႏိုင္ေၾကာင္း ဥပေဒ၌ ပါရွိသည္။
ထိုဥပေဒသည္ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္က ျပ႒ာန္းထားသည့္ တႀကိမ္လွ်င္ ရက္ေပါင္း (၁၈၀) ထက္ မပိုေစဘဲ စုစုေပါင္း (၃) ႏွစ္ အထိဆိုသည့္ စကားရပ္ကို တႀကိမ္လွ်င္ (၁) ႏွစ္ထက္ မပိုေစဘဲ စုစုေပါင္း (၅) ႏွစ္အထိဆိုသည့္ စကားရပ္ျဖင့္ ၁၉၉၁ ခု ၾသဂုတ္ (၉) ရက္က န၀တ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေစာေမာင္၏ အမိန္႔ျဖင့္ ျပင္ဆင္သတ္မွတ္ခဲ့သည့္ ဥပေဒျဖစ္သည္။
အန္အယ္လ္ဒီႏွင့္ နအဖ စစ္အစိုးရတို႔အၾကား ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ သက္တမ္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဓိပၸာယ္ ေကာက္ယူပံု ကြာျခားေနသည္ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အမည္မေဖာ္လိုသူ ဗဟိုတရား႐ံုးခ်ဳပ္ ေရွ႕ေနတဦးက ေျပာၾကားသည္။
၎က “အဲဒီမွာ ၀န္ႀကီးအဖြဲ႕လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို (၃) ႏွစ္က (၅) ႏွစ္အထိ တိုးထားတယ္။ အန္အယ္လ္ ဒီက အဓိပၸာယ္ေကာက္တာကေတာ့ ဗဟိုအဖြဲ႕ေရာ၊ ၀န္ႀကီးအဖြဲ႔ေရာ ေပါင္းၿပီးေတာ့ (၅) ႏွစ္ယူ ပံုရတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္က အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုတာကေတာ့ သူ႔ဘာသူ (၆) ႏွစ္လို႔ ေကာက္ယူၿပီးေတာ့ ဒီလိုမ်ဳိး တားဆီးတယ္လို႔ ယူဆႏိုင္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ဖမ္းဆီးသည့္ ေန႔ရက္ကို တိတိက်က် ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ခ်ျပၿပီး ဗဟိုအဖြဲ႔ႏွင့္ ၀န္ႀကီးအဖြဲ႔၏ အမိန္႔ တေပါင္းတည္းျဖစ္သင့္ေၾကာင္း ေထာက္ျပကာ နအဖ၏ ဥပေဒကို ေခ်ပသင့္ေၾကာင္း ၎က ဆက္လက္ေျပာသည္။
သို႔ေသာ္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးဥာဏ္၀င္းက ရွင္းျပရာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၂၀၀၃ ခု ေမလ (၃၀) ရက္၌ စတင္ဖမ္းဆီးခံရသည္ကိုသာ သိရွိၿပီး ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ စခ်ထားခံရသည့္ေန႔ကို မသိရွိေၾကာင္း ေျပာသည္။
၎က “က်ေနာ္တုိ႔က စၿပီးဖမ္းတဲ့ရက္နဲ႔ ၾကာေနတာကိုပဲ ေျပာႏိုင္တယ္။ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ ဘယ္ အခ်ိန္က ဘယ္လို စတယ္ဆိုတာ အစိုးရက ဘယ္တုန္းကမွ လူသိရွင္ၾကား မလုပ္ခဲ့ဘူး။ မလုပ္ခဲ့ တဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔ ဒီအေပၚမွာ ေျပာလို႔မရပါဘူး” ဟု ေျပာၾကားသည္။
မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ သက္တမ္း (၆) ႏွစ္ျပည့္သြားပါက ဥပေဒေၾကာင္းအရ ေနာက္ထပ္ ဖမ္းခ်ဳပ္ထား၍ မရေတာ့ေၾကာင္း ရန္ကုန္ေရွ႕ေနမ်ားက ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ စစ္အစိုး ရသည္ ပုဒ္မ-၁၀ ခ ႏွင့္ ဖမ္းထားသူမ်ားကုိ ျပန္လႊတ္ၿပီး ျပန္ဖမ္းလိုပါက ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ (၃၀) ၀န္းက်င္ခ်ႏုိင္သည့္ ကိစၥမ်ားျဖစ္သည့္ လက္နက္ကုိင္ ေသာင္းက်န္းသူ အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္မႈ၊ ႏုိင္ငံျခားအစုိးရမ်ားထံမွ အေထာက္အပံ့ရယူမႈ စသည့္ စြဲခ်က္တခုခု တပ္ေလ့ရွိသည့္အတြက္ ထုိစြဲခ်က္မ်ားကုိ “၀မ္းဆက္” ဟု ရန္ကုန္ ေရွ႕ေနေလာကတြင္ သုံးႏႈန္းေလ့ရွိသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ေနာက္ (၆) လမွာ ျပန္လႊတ္ေပးလည္း ပုဒ္မ-၁၀ ခ ႏွင့္ မဖမ္းေတာ့ဘဲ အဆုိပါ ၀မ္းဆက္ပုဒ္မမ်ားကုိ စစ္အစိုးရက ကုိင္ထားသည့္အတြက္ ေနာက္ထပ္ အလြယ္တကူ ျပန္ဖမ္းႏုိင္သည့္ အေနအထားတြင္ ရွိသည္ဟု ရန္ကုန္ေရွ႕ေနမ်ားက ယူဆသည္။
အာဆီယံဘက္က ၾကည့္လွ်င္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးထက္ အေမရိကန္-အာဆီယံ အုပ္စုခ်င္း ဆက္ဆံေရး မ်က္ႏွာမပ်က္ရန္က ပို၍အေရးႀကီးေနသည္။ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္ကေန အာဆီယံကုိ ႏွစ္စဥ္ေပးေနသည့္ ကၽြမ္းက်င္မႈ အကူအညီမ်ား အမ်ားအျပား ရွိသည့္အတြက္ ျမန္မာအေရး ေျပလည္ရန္ထက္ အေမရိကန္ မၿငိဳျငင္ေရးသာ အာဆီယံက အၿမဲ ဂ႐ုစုိက္ေလ့ရွိသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ အာဆီယံထိပ္သီး အစည္းအေ၀းမတုိင္ခင္ ျမန္မာအေရးကုိ မီဒီယာမ်ားမွတဆင့္ ခပ္ ဆတ္ဆတ္ေလး ေ၀ဖန္ေပးၿပီး ထိပ္သီးအစည္းအေ၀းအၿပီး ထုတ္ျပန္သည့္ အာဆီယံ ပူးတြဲေၾက ညာခ်က္တြင္မူ ျမန္မာအေၾကာင္း မပါေတာ့ဘဲ ေလသံေလွ်ာ့ပစ္သည့္နည္း အာဆီယံက်င့္သုံး ခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာၿပီ ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ စင္ကာပူတြင္ က်င္းပေနသည့္ လက္ရွိ အာဆီယံထိပ္သီးအစည္းအေ၀းကေန အေကာင္း ဘက္ ႀကံဖန္ေျပာရလွ်င္ ျမန္မာနာဂစ္မုန္တုိင္းကိစၥတြင္ အာဆီယံက ႏွမ္းျဖဴးေပးခဲ့သည့္ လုပ္ရပ္ကုိ မီးေမာင္းထုိးျပမည့္အခ်က္ဟု ယူဆႏုိင္သည္။ ။
Rest of your post
လပြတၱာကယ္ဆယ္ေရးစခန္းမွ မုန္တုိင္းဒုကၡသည္မ်ား အဓမၼေရႊ႕ေျပာင္းခံရ
NEJ/ ၂၁ ဇူလိုင္ ၂၀၀၈
လပြတၱာၿမိဳ႕ (၃) မိုင္ႏွင့္ (၅) မိုင္ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းမ်ားတြင္ ခိုလွႈံေနၾကသည့္ မုန္တုိင္း ဒုကၡ သည္မ်ားကို သက္ဆိုင္ရာ ေက်းရြာမ်ားသုိ႔ ေရႊ႕ေျပာင္းေနေၾကာင္း မ်က္ျမင္ေတြ႕ၾကရသည့့္ လပြတၱာ ၿမိဳ႕ခံမ်ားက ေျပာျပၾကသည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ၿမိဳ႕ခံတဦးက “က်ေနာ္ ဇူလိုင္ (၂၀) ေန႔လယ္ (၁၁) နာရီေလာက္က သေဘၤာဆိပ္ကို ေရာက္သြား တယ္။ အဲဒီမွာ မုန္တုိင္းဒုကၡသည္ေတြကို သူတို႔ မူရင္းေက်းရြာေတြကို သေဘၤာ (၄) စီးနဲ႔ ျပန္ပို႔ဖို႔ စီစဥ္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ျပန္ပုိ႔မည့္အခ်ိန္၌ မိုးသည္းထန္စြာ ရြာေနသည့္အတြက္ လမ္းခရီး လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရမႈ ရွိမရွိ မေျပာႏိုင္ ေၾကာင္း၊ ေလေဘးသင့္ျပည္သူမ်ားကို ၾကည့္ရသည္မွာ စိတ္မခ်မ္းသာစရာ အလြန္ေကာင္းၿပီး သေဘၤာဆိပ္ခံ၌ပင္ အာဏာပိုင္မ်ားက ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ႏွင့္ မားမားေခါက္ဆဲြထုတ္၊ ဆန္ အပါအ၀င္ (၂) ပတ္စာ ရိကၡာ ေ၀ေပးေနေၾကာင္း၊ ျပန္ပို႔မည့္ သေဘၤာမ်ားမွာ ငါးဖမ္းေလွမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း အဆုိပါ ၿမိဳ႕ခံက ေျပာသည္။
အဆိုပါ မုန္တုိင္းဒုကၡသည္မ်ားထဲမွ လႊစာေက်းရြာကို ျပန္မည့္ လူတဦးက ၎တို႔အေနျဖင့္ မျပန္ ခ်င္ေသာ္လည္း ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းကို ပိတ္သိမ္းေတာ့မည္ျဖစ္၍ မျဖစ္မေန ျပန္ၾကရေၾကာင္း၊ ၎တို႔ ျပန္ရမည့္ ရပ္ရြာတြင္ ေနစရာ အိမ္အဆင္သင့္ မရွိသည့္အတြက္ မည္သုိ႔ ေနထိုင္ ရမည္ကုိ မသိရေသးေၾကာင္း ေျပာသည္။
ဒုကၡသည္မ်ားကိုျပန္ပို႔သည့္ သေဘၤာဆိပ္တြင္ ကမာၻ႕ကုလသမဂၢ စားနပ္ရိကၡာအစီအစဥ္မွ တာ၀န္ ရွိသူ ႏိုင္ငံျခားသား၀န္ထမ္းကိုလည္းေတြ႕ျမင္ရၿပီး ၎တို႔လည္း ၾကည့္႐ႈေနၾကေၾကာင္း၊ ယခုကဲ့သုိ႔ စခန္းမွ ေနရင္းျပန္ခိုင္းျခင္းကုိ ဇူလိုင္ (၁၉) ရက္မွ စတင္ၿပီး လာမည့္ ဇူလိုင္ (၂၅) ရက္၌ အၿပီး ေျပာင္းေရႊ႕ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
အဆိုပါ လပြတၱာၿမိဳ႕ (၃) မိုင္ႏွင့္ (၅) မိုင္ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းမ်ားသည္ မုန္တိုင္းတိုက္ၿပီး တပတ္ ခန္႔အၾကာမွ ႏိုင္ငံတကာက အကူအညီေပးသည့္ ရြက္ဖ်က္တဲမ်ားကို မက္စ္ျမန္မာကုမၸဏီက တည္ေဆာက္ေပးၿပီးေနာက္ လပြတၱာၿမိဳ႕ ဘုရားႀကီး၀င္းႏွင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ား၌ ခိုလႈံ ေနသည့္ မုန္တုိင္းဒုကၡသည္မ်ားကို ဘတ္စ္ကားမ်ားျဖင့္ ေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အဆိုပါ မုန္တုိင္းဒုကၡသည္စခန္းကို စစ္အစိုးရ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ႏိုင္ငံျခားသား တာ၀န္ရွိသူမ်ား သြားေရာက္ေလ့ရွိသည့္ စခန္းတခုျဖစ္သည္။ ။
ကရင္ဒုကၡသည္မ်ားအား ႏွင္ထုတ္သည့္ ထုိင္းအစိုးရကုိ လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႕ ႐ႈတ္ခ်
ဇူလုိင္ (၁၇) ရက္ နံနက္က ျမန္မာဘက္ျခမ္းသို႔ ျပန္ပို႔ခံရသူ ကရင္ဒုကၡသည္မ်ား
NEJ/ ၂၁ ဇူလိုင္ ၂၀၀၈
ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မယ္ေဟာင္ေဆာင္ခ႐ိုင္အတြင္း႐ိွ မယ္ရာမို ကရင္ဒုကၡသည္စခန္းမွ ကရင္ ဒုကၡသည္ (၄၄) ဦးကုိ ႏွင္ထုတ္သည့္အတြက္ ထုိင္းအစုိးရကုိ လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႕က ျပစ္တင္ ႐ႈတ္ခ်လုိက္သည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
လြန္ခဲ့သည့္ (၄) လေက်ာ္က ေတာင္ငူႏွင့္ ေညာင္ေလးပင္ခ႐ိုင္မွ ေရာက္႐ိွလာသူ ကရင္ဒုကၡသည္ (၄၄) ဦးအား ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားက ျမန္မာဘက္ျခမ္းသို႔ စက္ေလွ (၃) စီးျဖင့္ ဇူလုိင္ (၁၇) နံနက္ ပိုင္းက ျပန္ပို႔ၿပီးေနာက္ပုိင္း အေမရိကန္ႏုိင္ငံ နယူးေယာ့ခ္အေျခစုိက္ လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႕မွ ယခု ကဲ့သို႔ ႐ႈတ္ခ်လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
အဆိုပါကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္္၍ ကရင္ဒုကၡသည္ေကာ္မီတီ KRC ဥကၠ႒ ေစာေရာဘတ္ေထြးက “ဒီလူ ေတြက ၿပီးခဲ့တဲ့ မတ္၊ ဧၿပီက ေရာက္လာေတာ့ စခန္းမွာက လူသစ္ေတြကို လံုး၀လက္မခံေတာ့ ဘူးလို႔ သိရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ျပန္ပို႔လိုက္တာျဖစ္တယ္။ မယ္ရာမိုစခန္းမွာ ဒုကၡသည္ လူသစ္ေတြကို အသိအမွတ္ျပဳ မွတ္ပံုတင္ လုပ္ေပးတာက ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေနာက္ဆံုးပဲ” ဟု ေခတ္ၿပိဳင္ သို႔ေျပာသည္။
ျပန္ပို႔ခံရသူမ်ားအတြက္ လိုက္လံကူညီေဆာင္႐ြက္ေပးသူ ကရင္အမ်ိဳးသမီးအစည္းအ႐ံုး (KWO) မွ တြဲ ဖက္အတြင္းေရးမႉး ေနာ္ဘလူးမင္းႏိုက္ဇန္က “အခုလို စခန္းထဲေရာက္လာၿပီးမွ ျပန္ပို႔ခံရတာ ဟာ ပထမဆံုးျဖစ္ရပ္ပဲ။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေနာက္ဆံုးမွတ္ပံုတင္အၿပီးမွာ၂၀၀၆-၂၀၀၇ ထပ္ေရာက္လာ တဲ့လူေတြကို စခန္းက လက္ခံထားသလိုပဲ သူတို႔ကို လက္ခံသင့္တယ္။ သူတို႔ဟာ တကယ္စစ္ ေဘးဒဏ္ခံေနရတဲ့ေဒသက လူေတြျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြကို လူသားခ်င္း စာနာမႈ ႐ႈေထာင့္ကေန စဥ္းစားေစခ်င္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ျပန္ပို႔မည့္ လူစာရင္းမွာ (၅၈) ဦး ျဖစ္ေသာ္လည္း က်န္းမာေရး မေကာင္းသူမ်ားအား ေလာေလာ ဆယ္ မပို႔ေသးဘဲ က်န္ (၄၄) ဦးကို ျမန္မာဘက္ျခမ္းရိွ ေကအန္ယူ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမရိွရာ သံလြင္ ျမစ္တဖက္ကမ္း အီတူးထာ ဒုကၡသည္စခန္းသို႔ ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားက ႏွင္ထုတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာဘက္ျခမ္းရွိ အီတူးထာ ဒုကၡသည္စခန္းသည္ မယ္လာမို ဒုကၡသည္စခန္းမွ ေရဆန္အတုိင္း စက္ေလွျဖင့္သြားပါက (၄) နာရီေက်ာ္ခန္႔ ၾကာျမင့္သည္။
မယ္လဒုကၡသည္စခန္းမွ ဒုကၡသည္တဦးျဖစ္သူ ေစာကေညာကလည္း “အခု ၾကားရတဲ့ မယ္လာ မိုကိစၥ ဒါလုံး၀ နည္းလမ္းမက်ဘူး။ ကရင္ဒုကၡသည္စခန္း (၇) ခု ရွိတဲ့အထဲမွာ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ႏိုင္ငံ ျခားသြားရဖို႔ ေငြေပးၿပီး စခန္းထဲ လာ၀င္ေနတာ ရွိတယ္။ လူစားထုိးၿပီး သြားတာေတြ နည္းလမ္း အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ဒုကၡသည္ အသိအမွတ္ျပဳ လက္မွတ္ရေအာင္ လုပ္ေနၾကတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာဆိုရင္ ဒီလိုကိစၥ ျပႆနာျဖစ္လို႔ ႐ုံးေရာက္ ဘာေရာက္နဲ႔ ေျဖရွင္းရတာေတြ အမ်ား ႀကီးပဲ။ ၿပီးခဲ့တဲ့လက ဒုကၡသည္ အစစ္အမွန္ေတြကို စခန္းက ရိကၡာမေပးလို႔ မဲေဆာက္ ယူအန္႐ုံး အထိ သြားၿပီး ဆႏၵျပတာျဖစ္ခဲ့တယ္။ စခန္းတိုင္းမွာ အစစ္နဲ႔ အတုရွိတယ္။ အတုက စာရင္း၀င္ၿပီး ရိကၡာရတယ္၊ ႏိုင္ငံျခားသြားရတယ္။ အစစ္ကေတာ့ ရိကၡာမရတဲ့အျပင္ ျမန္မာျပည္ဘက္ အခုလို ျပန္ပို႔ခံရတာေတြရွိတယ္။ အာဏာပိုင္ေတြအေနနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ စိစစ္ၿပီးမွ ဟုတ္မဟုတ္ ဆုံးျဖတ္ ေစခ်င္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တေလွ်ာက္တြင္ မယ္လာအူး၊ မယ္လာမို၊ မယ္လ၊ အုန္းဖ်ံ၊ ႏို႔ဖိုး၊ ဘန္းတုံယမ္း ႏွင့္ ထမ္းဟင္အပါအ၀င္ ကရင္ဒုကၡသည္စခန္း (၇) ခု ရွိသည္။ မယ္လာမိုစခန္းသည္ မယ္ေဟာင္ ေဆာင္ခ႐ုိင္၊ မယ္စရီးယမ္းၿမိဳ႕နယ္ သံလြင္ျမစ္ကမ္းေဘးတြင္ တည္ရွိသည္။ ။
ကဏန္းရန္ေၾကာင့္ လယ္သမားမ်ား စပါးပ်ဳိးမေအာင္ျမင္
NEJ/ ၂၁ ဇူလိုင္ ၂၀၀၈
ဖ်ာပုံခ႐ိုင္ ေဒးဒရဲၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွ ရြာမ်ားရိွ လယ္ေျမမ်ားတြင္ ပ်ဳိးႀကဲထားသည့္ မ်ိဳးစပါးမ်ားကို ပင္လယ္ကဏန္းမ်ား ဖ်က္ဆီးသျဖင့္ ပ်ဳိးမေအာင္ ျဖစ္ၾကရေၾကာင္း ေဒသခံရြာသားမ်ားက ေျပာသည္။ ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
“ေဒသအေခၚ ပဲေလွာ္လို႔ေခၚတဲ့ ပင္လယ္ကဏန္းေတြက စပါးေစ့ေတြကို လက္မနဲ႔ ပိုင္းၿပီး ဖ်က္ တယ္ေလ၊ စပါးေစ့ေတြ ႀကဲထားသေလာက္ အပင္မေပါက္ ျဖစ္ရတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ မ်ဳိးမေအာင္ ျဖစ္ရတယ္။ ဒီကဏန္းေတြက မုန္တိုင္းကာလမွာ ပင္လယ္ေရနဲ႔ ပါလာတာေတြ၊ ႏွိမ္နင္းလို႔ မရလို႔ ခက္ေနတယ္” ဟု ေဒးဒရဲၿမိဳ႕နယ္မွ ရြာသားတဦးက ေျပာသည္။
နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ စပါးမ်ား ေရစိုပ်က္စီးကုန္သျဖင့္ လယ္ေျမ ထြန္ယက္စိုက္ပ်ဳိးရန္ မ်ိဳးစပါး မရိွသည့္ အခက္အခဲ၊ ကၽြဲႏွင့္ လယ္ထြန္စက္မ်ား မလုံေလာက္မႈ အခက္အခဲမ်ားၾကားမွ ေငြေၾကး တတ္ႏိုင္သူ လယ္သမားအခ်ဳိ႕ မ်ဳိးစပါး၀ယ္ကာ ပ်ဳိးႀကဲထားသည့္ လယ္မ်ားတြင္ ကဏန္းမ်ား ဖ်က္ဆီး၍ မ်ဳိးမေအာင္ ျဖစ္ေနရသည္ဟု ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။
ထိုေၾကာင့္ လယ္သမားမ်ား၏ စပါးစိုက္ပ်ဳိးမႈႏွင့္ စပါးထြက္ရိွမႈမွာ လက္ရိွလုပ္ေနရသည့္ အေျခ အေနမွာပင္ ထြက္ရိွမႈ အဆင္ေျပႏိုင္ မေျပႏိုင္၊ ထြက္ႏႈန္း ေကာင္းမေကာင္းဆိုသည္မွာ မေသခ်ာ မေရရာ ျဖစ္ေနသည္။
ေဒးဒရဲၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွ မ်ဳိးစပါးမ်ား ကဏန္းဖ်က္ဆီးခံရသည့္ ရြာမ်ားမွာ မငဲႀကီး၊ ကံစု၊ မက်ည္း ကန္၊ ဘုရားေလး၊ ဖိုးခ်မ္းႀကီး စသည့္ရြာအမ်ားစု ပါ၀င္သည္။ အဆိုပါ ေက်းရြာမ်ားမွ လယ္သမား တဦးလွ်င္ လယ္ (၁၀) ဧကမွ ဧက (၅၀) အထိ ပိုင္ဆိုင္သူမ်ား ရိွသည္။
“ကဏန္းညႇပ္လို႔ ကုန္သြားတဲ့ မ်ဳိးစပါးေတြေနရာမွာ ခုေနခါ အစားထိုးႀကဲရင္ အခ်ိန္ေနာက္က် ေနၿပီ။ ေနာက္က်ပါေစ ႀကဲမယ္ဆိုျပန္ေတာ့လည္း မ်ဳိးစပါးက မရိွ ျဖစ္ေနတယ္” ဟု ေဒသခံရြာ သားတဦးက ေျပာသည္။
မ်ဳိးစပါးမ်ားကို လယ္တြင္ စတင္ႀကဲ၍ ပ်ိဳးေထာင္ခ်ိန္မွာ နယုန္လတြင္း၌ ျပဳလုပ္ေသာ္လည္း နာဂစ္ ေလမုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ပ်ဳိးစပါးမ်ား အခက္အခဲျဖစ္ကာ ၀ါဆိုလဆန္းကမွ လယ္သမားအမ်ားစု ပ်ဳိးႀကဲၾကျခင္းျဖစ္သည္။
အစိုးရက မ်ဳိးစပါး မေပးသည့္အတြက္ ေဒးဒရဲခ႐ိုင္အတြင္းရိွ လယ္သမားအမ်ားစုသည္ ဖ်ာပုံမွ ပုဂၢလိက ဆန္စက္တခုျဖစ္သည့္ ေခတ္သစ္ဆန္စက္မွ မ်ဳိးစပါး (၁) တင္း က်ပ္ (၁) ေသာင္းျဖင့္ ၀ယ္ယူစိုက္ပ်ဳိးရေၾကာင္း၊ အစိုးရ စိုက္ခိုင္းသည့္ (၃) လၾကာ ရိတ္သိမ္းႏိုင္သည့္ ေရႊ၀ါထြန္း၊ ကမာ ၾကည္ စသည့္ သက္ႏုစပါးမ်ားမွာ ေစ်းမရသည့္အတြက္ လယ္သမားမ်ားက မစိုက္ၾကေၾကာင္း၊ ယင္းေဒသတြင္ ယခုႀကဲထားသည့္ မ်ဳိးမ်ားမွာ ေဘးၾကားစပါးမ်ဳိးျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ။
Subscribe to:
Posts (Atom)
