ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ စစ္ဆင္ေရး

ေအာင္ေဇာ္ ဇြန္ ၁၂၊ ၂၀၀၈

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက မုန္တိုင္းကပ္ေဘး ဆိုးက်ဳိးမ်ားကို အမွန္တကယ္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈခဲ့ျခင္းေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ျမစ္၀ကၽြန္း ေပၚေဒသရွိ ယခင္သူပုန္ေဟာင္း ကရင္ရြာသားမ်ားကို အညိႇဳးအေတးျဖင့္ စေတးခဲ့ျခင္းေလာ... သို႔ေလာ သို႔ေလာ ေတြးဆဖြယ္ ျဖစ္ေနရသည္။
ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
မုန္တိုင္းသင့္ ဒုကၡသည္မ်ားအား ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ လိုက္လံေတြ႔ဆံုစဥ္ (ဓာတ္ပံု - ေအအက္ဖ္ပီ)

နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းဒဏ္ခံရၿပီး ရက္သတၱ ၂ ပတ္ၾကာသည့္အခ်ိန္တြင္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လွ်ဳိ႕၀ွက္သိပ္သည္းလြန္းလွ သည့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးျဖစ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက ေနာက္ဆံုးတြင္ လူထုေရွ႕ေမွာက္သို႔ ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ သူက ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံရေသာေနရာမ်ားရွိ ဟန္ျပေဆာက္လုပ္ထားသည့္ စခန္းမ်ားကို လွည့္လည္ ၾကည့္႐ႈ စစ္ေဆးခဲ့သည္။

သိမီသမွ်ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သမိုင္းတေလွ်ာက္ အဆိုးရြားအျပင္းထန္ဆံုးေသာ မုန္တိုင္းႀကီး တိုက္ခတ္ေနစဥ္ႏွင့္ ေနာက္ပိုင္းကာလတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက လူျမင္ကြင္းမွ ေပ်ာက္ကြယ္ေနခဲ့သည္။ ကပ္ေဘးဒုကၡအေပၚ မည္သို႔မွ် တုံ႔ျပန္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းလည္း မရွိခဲ့ပါ။ ဤသို႔ျပဳမူေနခဲ့ျခင္းကိုပင္ လူအမ်ားက သူရဲေဘာေၾကာင္မႈဟု ထင္ျမင္ယူဆခဲ့ၾကသကဲ့သို႔ လူထုအေပၚ ႀကီးမားသည့္အမွားအယြင္းတရပ္ က်ဴးလြန္ခဲ့သည္ဟုလည္း ျမင္ၾကသည္။

မည္သို႔ျဖစ္ေစ စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းသည့္ ေမးခြန္းမွာ ၎ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက အမွန္တကယ္ပင္ ပ်က္စီးဆံုးရႈံးရမႈ သတင္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ မသိရွိရဘဲ လိမ္ညာခံထားရျခင္းေလာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ သိလွ်က္ႏွင့္ တမင္တကာ ရည္ရြယ္ ခ်က္ျဖင့္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားျခင္းေလာဟူသည့္ ေမးခြန္းပင္ ျဖစ္သည္။

ကမၻာ့ႏိုင္ငံမ်ားက စိုးရိမ္ပူပန္၍ ေျပာဆိုေနၾကသံမ်ားက ပဲ့တင္ထပ္ေနသည္။ ဤအသံမ်ားက သူ၏ နားထဲသို႔လည္း ေရာက္ ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ႀကီးက အေျခအေနဆိုးရြားျပင္းထန္မႈကို မၿခံဳငံုမိ၊ မဆုပ္ကိုင္မိ ဆိုသည္ ကေတာ့ ယံုၾကည္ရန္ ခက္ခဲပါသည္။ မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္ ျပည္သူမ်ားထံ အကူအညီမ်ား မေရာက္ရွိရေလေအာင္ ပိတ္ဆို႔ထား သည္ ဆိုသည္မွာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊကိုယ္တိုင္ ကိုင္စြဲထားသည့္ စံႏႈန္းမ်ားႏွင့္ တိုင္းတာလ်င္ပင္ လူသား မဆန္၊ စာနာမႈ ကင္းမဲ့လြန္းသည့္အသြင္ သက္ေရာက္ေနပါသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားရန္အခ်က္တခုမွာ စစ္အစိုးရ၏ အျမင္တြင္ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသ ဆိုသည္မွာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရရွိခ်ိန္မွစ၍ တေလွ်ာက္လံုး သူပုန္သူကန္မ်ား ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ရာေဒသ ျဖစ္ေနခဲ့ သည္။

၁၉၉၁ မုန္တိုင္းစစ္ဆင္ေရးအတြင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊကို ေတြ႔ရစဥ္

ကရင္သူပုန္ေခါင္းေဆာင္ အမ်ားစုမွာ ျမစ္၀ကၽြန္း ေပၚေဒသတြင္ ေမြးဖြားႀကီးျပင္း ခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္ၿပီး ဤေဒသသည္ ကရင္ အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး (ေကအန္ယူ) အတြက္ လူသစ္စုေဆာင္းရာ ေရခံ ေျမခံေဒသႀကီး ျဖစ္ေနပါသည္။ အလားတူပင္ ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ား အထိ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗမာ ျပည္) ၏ လူသစ္စုေဆာင္းသိမ္းသြင္းရာ အေရး ပါသည့္ ေဒသတခုလည္း ျဖစ္ေနခဲ့ပါသည္။

မုန္တိုင္းဒဏ္မွရွင္က်န္ရစ္ရသူမ်ားအေနျဖင့္လည္း ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ဘိုကေလးေဒသ စစ္ဆင္ေရးမွ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ျပန္၍ ျမင္ေယာင္ အမွတ္ရ ေနႏိုင္ပါေသးသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊဦးေဆာင္၍ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္က တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ "မုန္တိုင္း စစ္ ဆင္ေရး" ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ကရင္သူပုန္မ်ားကို အျမစ္ျဖဳတ္သုတ္သင္ႏိုင္ေရးအတြက္ ျမစ္၀ကၽြန္း ေပၚေဒသတြင္ ထိုးစစ္ မ်ားျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး တိုက္ပြဲမ်ားလည္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႀကံဳခဲ့ရပါေသးသည္။

ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ သူပုန္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ (ၾကည္း္တပ္) အၾကား ပဋိပကၡျဖစ္ပြားလာခဲ့သည္မွာ သမိုင္းႏွင့္ ခ်ီ၍ ရွိလာခဲ့ၿပီ ျဖစ္ၿပီး ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၿဗိတိသွ်တို႔ထံမွ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး မေရွးမေႏွာင္း ျပည္တြင္းစစ္ စတင္လာ ကတည္းကဟုပင္ ဆိုရပါလိမ့္မည္။

၁၉၄၉ ခုႏွစ္ အင္းစိန္တိုက္ပြဲအၿပီးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဦးေဆာင္သည့္ ျမန္မာအစိုးရတပ္မ်ားက ကရင္သူပုန္မ်ားကို ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕၏ ဆင္ေျခဖုံး ေဒသမွေန၍ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင့္ နယ္စပ္ကပ္လွ်က္ရွိေသာ ကရင္ျပည္နယ္ ေတာင္တန္းမ်ားေပၚသို႔ ေမာင္းႏွင္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။

ဤေသြးထြက္သံယို ျဖစ္ရသည့္ တိုက္ပြဲမ်ားအတြင္း၌ပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေနာက္ထပ္ ေတာ္လွန္ေရးသမား မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား ကို ေမြးထုတ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ဤေခါင္းေဆာင္မ်ားအနက္တြင္ ေစာဘသင္စိန္လည္း တဦးအပါအ၀င္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေကအန္ယူအဖြဲ႔အစည္း၌ သူက ဥကၠ႒အျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ရာ အသက္ ၈၂ ႏွစ္အရြယ္ မၾကာေသးမီ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလက ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။

ဗ်ဴဟာအရဆိုလွ်င္ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသက အေရးပါလွသည္။ ပဲခူး႐ိုးမ၊ ရခိုင္ရိုးမမ်ားႏွင့္ ကပ္လွ်က္တည္ရွိသလို ယခင္တခ်ိန္က ဤေတာင္တန္းမ်ားေပၚတြင္ ကြန္ျမဴနစ္သူပုန္မ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးတပ္ဖြဲ႔မ်ားက ဌာနခ်ဳပ္ မ်ား၊ အေျခစိုက္စခန္းမ်ား တည္ေထာင္၍ အံတုျခားနားခဲ့ၾကဖူးသည္။

ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားႏွင့္ ကရင္သူပုန္တို႔၏ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈ က်န္ရွိေနေသးေၾကာင္း သိရွိထားသည့္ နည္းတူ ယခင္အာဏာရွင္ေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းႏွင့္ သူ၏ တပ္မႉးမ်ားကလည္း ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသအတြင္းတြင္ ပံုမွန္ ဆိုသလို ထိုးစစ္မ်ား ၀င္ေရာက္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကဖူးသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ သူပုန္မ်ားကို အျမစ္ျဖဳတ္သုတ္သင္ႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ေပ။

၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းက ဗိုလ္မႉးႀကီးသန္းတင္ကို ဦးေဆာင္ေစ၍ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသကို "အျဖဴေရာင္ေဒသ" ျဖစ္ေစရန္ စစ္ဆင္ေရးဆင္းေစခဲ့သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ သူပုန္သူကန္မ်ား ကင္းရွင္း၍ က်ဴပင္ခုတ္ က်ဴငုတ္အစအန မက်န္ ရွင္းလင္းေစေရးပင္ ျဖစ္သည္။ တက္ႂကြ၍ ထက္ျမက္သည့္ ဗိုလ္မႉးႀကီးသန္းတင္ကို ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရွမ္းျပည္နယ္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေစ၍လည္း ကြန္ျမဴနစ္ သူပုန္မ်ားကို ႏွိမ္နင္းေစခဲ့ျပန္သည္။

ဗိုလ္မႉးႀကီးသန္းတင္က ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚရွိ ေက်းရြာအမ်ားအျပားကို စုစည္းကာ ေက်းရြာသစ္မ်ား တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ "ေက်းရြာသစ္" မ်ားဟု ေခၚဆိုေသာ္လည္း အမွန္တြင္မူ အခ်ဳပ္စခန္းေက်းရြာမ်ား ျဖစ္သည္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ ေကအန္ယူ ၏ ေရွးဦးမဆြ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္သည့္ ကရင္အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးတပ္ (ေကအန္ဒီအို) မ်ားအေပၚ သစၥာခံသူဟု ယူဆရ သည့္ ရြာသားမ်ားကို စုစည္းေစ၍ တင္းက်ပ္စြာေစာင့္ၾကပ္ထားေစေသာ စခန္းေက်းရြာမ်ားသာ ျဖစ္သည္။

ဤစုစည္းေက်းရြာမ်ားအားလံုးကို စစ္စခန္းမ်ားႏွင့္ နီးကပ္စြာ တည္ေဆာက္ထားခဲ့သည္။ ထိုေက်းရြာမ်ားတြင္ ရံဖန္ ရံခါဆိုသလို ၀င္ေရာက္ရွာေဖြရန္အတြက္လည္း အထူးကြန္မင္ဒိုတပ္ဖြဲ႔မ်ားကို ညႊန္ၾကားထားခဲ့ေသးသည္။ ဤသို႔ ေရွာင္ တခင္၀င္ေရာက္စစ္ေဆးသည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္ မေတြ႔ရဘဲ ပ်က္ကြက္ေနသူမ်ားကို သူပုန္ဟူ၍ သတ္မွတ္ အေရးယူ အျပစ္ ေပးမႈမ်ားလည္း ရွိခဲ့ပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း၏ လက္စြဲသာ၀ကတဦးျဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာခဲ့သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စန္းယုကို ဗိုလ္မႉးႀကီးသန္းတင္က အေျခအေနမ်ားကို တင္ျပခဲ့ကာ ဆန္စပါးထြက္ရာ စပါးက်ီဟု ေခၚႏိုင္သည့္ ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္း ေပၚေဒသအတြင္း ေသာင္းက်န္းသူႏွိမ္နင္းေရး လွ်ဳိ႕၀ွက္စစ္ဆင္ေရးမ်ား ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ျပဳရန္ အမိန္႔ေတာင္း ခံခဲ့ပါသည္။

ဗိုလ္မႉးႀကီးသန္းတင္ ကိုယ္တိုင္ေရးေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္စာအုပ္တြင္ စကားကို ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းစြာ ေျပာဆို တတ္သူတဦးျဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း သမၼတျဖစ္လာသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စန္းယုက "ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၏ စပါးက်ီျဖစ္သလို၊ တၿပိဳင္နက္တည္းမွာ သူပုန္အဖြဲ႔ေတြရဲ႕ ၀မ္းဗိုက္ျဖစ္တယ္" ဟု ေျပာေၾကာင္း ေဖာ္ျပ ပါရွိသည္။

ဤေဒသကို သူပုန္မ်ားေပါက္ဖြားရာေဒသဟု အာဏာပိုင္မ်ားဘက္က ျမင္ထားၾကသည့္အျပင္ ျမန္မာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ၀င္ သူပုန္အဖြဲ႔မ်ားကလည္း ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚရွိ ေက်းရြာမ်ားမွ တႏွစ္လွ်င္ က်ပ္ ၃ သန္းေက်ာ္ အခြန္အတုတ္ေကာက္ခံရရွိေန သည္ဟု တြက္ဆထားၾကသည္။ ထို႔ျပင္ (ေကအန္ ဒီအို) အဖြဲ႔ကလည္း တႏွစ္လွ်င္ ၅ သန္းမွ် ဤေဒသမွ ေငြ၀င္လမ္းရွိ သည္ဟု တြက္ဆခဲ့ၾကျပန္သည္။

ဗိုလ္မႉးႀကီးသန္းတင္ ေနာက္ထပ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရသည့္တာ၀န္မွာ စစ္တပ္၏ ေသာင္းက်န္းသူႏွိမ္နင္း ေရး စစ္ဆင္ေရးမ်ား တြင္ ေဒသခံျပည္သူမ်ား ပါ၀င္လာေစရန္ႏွင့္ သူပုန္အဖဲြ႔မ်ားကို ႐ႈတ္ခ်ဆန္႔ က်င္ၾကေစရန္ ျဖစ္ပါသည္။

သူပုန္အဖြဲ႔မ်ားအေနျဖင့္လည္း အၾကပ္အတည္းႀကံဳလာၾကရပါသည္။ လုယက္မႈမ်ားႏွင့္ ဓားျပမႈမ်ား ပို၍ျဖစ္ပြားလာၿပီး ေက်းရြာလူႀကီးမ်ားက စစ္တပ္ကို ၀င္ေရာက္၍ လံုၿခံဳမႈေပးပါရန္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။

စစ္တပ္၏ ေသာင္းက်န္းသူႏွိမ္နင္းေရး အစီအစဥ္ကို တန္ျပန္ရန္အတြက္ ေကအန္ယူအဖြဲ႔က ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္မွ သူတို႔ ရဲေဘာ္မ်ားကို ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသသို႔ ေစလႊတ္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ ေတာင္ပိုင္းရွိ ရေနာင္း မွတဆင့္ ပို႔ေဆာင္ရန္ စီစဥ္ခဲ့သည္။ ၎သူပုန္ရဲေဘာ္မ်ားကို ေကအန္ယူအဖြဲ႔အေပၚ စာနာေထာက္ခံသူအမ်ား အျပား ေနထိုင္ၾကသည့္ ဘိုကေလးေဒသ၊ ကဒံုကနိေက်းရြာသို႔ တိတ္တဆိတ္ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ၾကပါသည္။

ေကအန္ယူအဖြဲ႔ ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္လာသည့္သတင္း ၾကားျဖတ္သိရွိခဲ့ရာ ဗိုလ္မႉးႀကီးသန္းတင္က "ေထာ္ပိုင္စစ္ဆင္ေရး" ဆင္ႏဲႊ၍ ဘိုကေလးၿမိဳ႕ ေထာ္ပိုင္ျမစ္႐ိုးတေလွ်ာက္တြင္ ထိုးစစ္မ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။

စက္ေသနတ္မ်ားတင္ေဆာင္ထားသည့္ စစ္ေရယာဥ္မ်ားက ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားၾကားတြင္ အထူးအသံုး၀င္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာစစ္တပ္၏ ေျခလ်င္တပ္မ်ားကို အားျဖည့္ေပးႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ဤစစ္ဆင္ေရးကို ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ထိ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၿပီး ဗိုလ္မႉးႀကီးသန္းတင္ကေတာ့ ထိုအခ်ိန္တြင္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသကို "အျဖဴေရာင္ေဒသ" အျဖစ္ ေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့ၿပီဟု ဆိုခဲ့ပါသည္။

ဗိုလ္မႉးႀကီးသန္းတင္၏ ေဒါသအာဃာတဒဏ္ကို ေနာက္ထပ္ ခံစားေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရသူမ်ားမွာ ကြန္ျမဴနစ္သူပုန္မ်ား ျဖစ္သည္။ သူက စစ္ဆင္ေရးမ်ားကို ပဲခူးတိုင္းဘက္လွည့္ခဲ့ၿပီး ရွိေနသည့္ သူပုန္စခန္းမ်ားကို ရွင္းလင္းေစခဲ့သည္။ ဤစစ္ဆင္ေရးမ်ား တြင္ ကြန္ျမဴနစ္မ်ား၏ နာမည္ႀကီးေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္သူ သခင္ဇင္ႏွင့္ သခင္ခ်စ္တို႔ က်ဆံုးခဲ့ၾကရသည္။

ယင္းေနာက္ပိုင္းတြင္ စစ္အစိုးရအေပၚ ခုခံဆန္႔က်င္ သူပုန္ထမႈမ်ား ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ ကာလတစံုတရာတိုင္ ၿငိမ္ သက္သြားခဲ့သည္ဟု ေျပာလ်င္ ရႏိုင္ပါသည္။

ေနာက္တဖန္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ လူထုအံုႂကြမႈမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဆက္လက္႐ိုက္္ခတ္လာျပန္သည္။ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သမီးျဖစ္သူ လူထုေထာက္ခံမႈ အႀကီးအက်ယ္ ရရွိေနသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသသို႔ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ခရီးထြက္ခဲ့ရာ လမ္းခရီးတေလွ်ာက္တြင္ ေထာက္ခံအားေပးသူ လူထုက ကမ္းျပည့္လမ္းျပည့္ ထြက္၍ ဆီးႀကိဳခဲ့ၾကျပန္သည္။

ဤခရီးစဥ္တြင္ လူသိမ်ားထင္ရွားသည့္ အျဖစ္အပ်က္တခု ျဖစ္ခဲ့ေသးသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လမ္းေလွ်ာက္ သြားေနစဥ္ စစ္သားတခ်ဳိ႕က ရပ္တန္႔ရန္ အမိန္႔ေပးခဲ့ရာ သူမက အမိန္႔ဖီဆန္၍ ဆက္လက္လမ္းေလွ်ာက္ ခ်ီတက္ခဲ့သည္။ စစ္ဗိုလ္တဦးက ပစ္ခတ္မည္ၿခိမ္းေျခာက္၍ ေသနတ္ႏွင့္ပင္ ခ်ိန္ထားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေဒၚစုက အာခံရပ္တည္ေနဆဲ။ ဤသို႔ အေျခအေန တင္းမာေနခ်ိန္၌ ၎စစ္ဗိုလ္က အမိန္႔ကို ျပန္႐ုပ္သိမ္း ေပးခဲ့သည္။ ေဒၚစုႏွင့္ လူထုက ဆက္လက္ လမ္းေလွ်ာက္ ခ်ီတက္ခဲ့ၿပီး သူမ၏ ရဲရဲေတာက္ သတၱိေျပာင္ေျမာက္လွသည့္ ၎ျဖစ္ရပ္သည္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေဒသသာမက အျခားေနရာမ်ားတိုင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ ေက်ာ္ေစာခဲ့ပါသည္။

ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေဒသသည္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ ေဒၚစုဦးေဆာင္သည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ၏ အမာခံ ခံတပ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူ႔ပါတီသည္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အျပတ္အသတ္ အႏိုင္ရရွိခဲ့ျပန္သည္။

ဤအျဖစ္အပ်က္ႏွင့္ တခ်ိန္တည္းေသာကာလတြင္ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္၌ ျပည္တြင္းစစ္မီးက ျပင္းထန္စြာ ေတာက္ေလာင္ ေနဆဲ၊ တိုက္ပြဲမ်ားလည္း ျပင္းထန္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ေကအန္ယူအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေသာင္ရင္းျမစ္ကမ္းပါးရွိ မာနယ္ ပေလာေဒသတြင္ ဌာနခ်ဳပ္ျပဳ၍ အာခံေနၾကသည္။ သူတို႔က ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသရွိ သူတို႔၏ အမာခံမ်ားကို သံုး၍ ျပန္လည္ ထိုးစစ္ဆင္ႏိုင္ရန္လည္း ႀကံစည္ေနခဲ့ၾကသည္။

ေကအန္ယူအဖြဲ႔က ထား၀ယ္ေဒသမွတဆင့္ လက္နက္မ်ားကို ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚသို႔ တိတ္တဆိတ္ ခိုးသြင္းခဲ့ၾက သည္။ စစ္အစိုးရ မွတ္တမ္းမ်ားအရ အေစာဆံုး ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလမွစတင္၍ ဤသို႔ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည္ဟု ဆို သည္။ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ အမာခံမ်ား အမ်ားအျပား ရွိေနၾကဆဲျဖစ္ၿပီး သူတို႔ကေတာ္ လွန္ေရးတြင္ ပူးေပါင္းပါ ၀င္ရန္ စိတ္အားထက္သန္ေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ အမ်ားစုမွာ ယခင္ ေကအန္ဒီအိုအဖြဲ႔၀င္မ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ဗိုလ္မွဴးႀကီးသန္းတင္ စီစဥ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ စုစည္းအက်ဥ္းခ်ရြာမ်ားအတြင္း၌ ျဖတ္သန္း ရွင္သန္ႏိုင္ခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္ သည္။

ေကအန္ယူတို႔က ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ တပ္မ ၇ ခုဖြဲ႔ၿပီး ေျမေအာက္ကြန္ယက္မ်ား စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ၿပီးသည့္အခါ ေဒသခံ ရြာသားမ်ားကို ေျပာက္က်ားစစ္ေရးဗ်ဴဟာမ်ား ေလ့က်င့္သင္တန္းေပးရန္ အဖြဲ႔တခု ေစလႊတ္ခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္လည္း ရဲလွည့္ကင္းတခုက ေရွ႕ေျပး ေရဒီယို ဆက္သြယ္ေရးစက္မ်ား၊ က်ည္ဆန္မ်ား ဘိုကေလးၿမိဳ႕သို႔ သယ္ ေဆာင္လာသည့္ အဖြဲ႔တခုကို ေဖာ္ထုတ္ဖမ္းဆီးႏိုင္ခဲ့သည္။ ဤကနဦး ထိေတြ႔တိုက္ပြဲမွ အစျပဳ၍ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမစ္၀ ကၽြန္းေပၚေဒသ၌ အႀကီးအက်ယ္ စစ္ဆင္ေရး ဆင္ႏႊဲခဲ့ရသည့္ အေျခအေနတိုင္ ဆိုက္ေရာက္ေစခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္က တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဒု-ဦးစီးခ်ဳပ္လည္းျဖစ္ (န၀တ) စစ္အစိုးရ၏ ဒု-ဥကၠ႒လည္းျဖစ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ က ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသ စစ္ဆင္ေရးမ်ားကို စစ္ဦးစီး အရာရွိခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ဦး၊ စစ္ေဒသတိုင္းမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ တို႔ႏွင့္ အတူ ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲ ခဲ့ရသည္။ ဤစစ္ဆင္ေရးမ်ားက စစ္အစိုးရက "မုန္တိုင္းစစ္ဆင္ေရး" ဟု အမည္ေပး ခဲ့ၾကသည္။

ေျမျပင္ေပၚရွိ တပ္မ်ားကို အားျဖည့္ေပးရန္အတြက္ ရဟတ္ယာဥ္မ်ား၊ ဂ်က္တိုက္ေလယာဥ္မ်ား၊ ေရတပ္စစ္သေဘၤာမ်ားကို ေခၚယူ အသံုးျပဳခဲ့ၾကၿပီး သူပုန္ဟု ထင္သမွ် သကၤာမကင္းျဖစ္ခံရသူအားလံုးကို ရွာေဖြေခ်မႈန္းခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤစစ္ဆင္ေရးတြင္ ထိခိုက္ရသူ အမ်ားစုမွာ သာမန္အရပ္သားမ်ားသာ ျဖစ္ၾကပါသည္။

ဤစစ္ဆင္ေရးနိဂံုးခ်ဳပ္တြင္ စစ္အစိုးရ၏ စာရင္းမ်ားအရ ရန္သူ တိုက္ခိုက္ေရးသမား ၂၇၅ ဦး က်ဆံုး၊ ၁၃ ဦး ဒဏ္ရာရ၊ ၃ ဦး လက္နက္ခ်လာသည္ဟု ေဖာ္ျပပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေလ့လာသူမ်ားကမူ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရမႈ ထိုထက္ပို၍ မ်ားျပား ႏိုင္သည္ဟု ဆိုၾကပါသည္။

ကရင္ရြာသားမ်ားက ေျပာျပၾကရာတြင္ ေသဆံုးရသူအမ်ားစုမွာ သာမန္အရပ္သားမ်ားျဖစ္ၿပီး စစ္တပ္က သတ္ျဖတ္ ကြပ္မ်က္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ေလေၾကာင္းမွ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈမ်ားေၾကာင့္ ေသဆံုးရသည္ဟု ေျပာဆိုၾကပါသည္။

ဖမ္းဆီးခံရသူမ်ားမွာလည္း ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းခံၾကရၿပီး တခ်ဳိ႕မွာ လူမဆန္ေသာ ရက္စက္ညႇဥ္းပန္းမႈမ်ား ႀကံဳခဲ့ၾကရသည္။ ရာႏွင့္ခ်ီသည့္ ရြာသားအမ်ားအျပားကိုလည္း ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ခဲ့ၿပီး ၎တို႔အထဲတြင္ အသက္ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးမ်ားပင္ ပါဝင္ခဲ့သည္။ ယေန႔တိုင္ တခ်ဳိ႕ေသာ ကရင္ရြာသားမ်ားမွာ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံေနၾကရဆဲ ရွိေသးသည္။

နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္းႀကံဳရခ်ိန္တြင္ ဘိုကေလး၊ လပြတၱာႏွင့္ အျခားေသာ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသမ်ားရွိ လူမ်ား အေနျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္ ထပ္မံက်ေရာက္ၾကရသည္မွာ အထူးေၾကကြဲဖြယ္ရာ ျဖစ္သည္။ ယခုတႀကိမ္တြင္ လည္း သူက ေလေဘးသင့္၍ ရွင္က်န္ရစ္ရသူ ဒုကၡသည္မ်ားထံ အကူအညီမ်ား မေရာက္ႏိုင္ရန္ တားဆီးေနျပန္သည္။ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသသို႔ အကူအညီေပးမည့္ ရဟတ္ယာဥ္မ်ား၊ သေဘၤာမ်ား၊ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား မေရာက္ႏိုင္ေအာင္ ဟန္႔တား ေနျပန္သည္။

တနည္းဆိုရလ်င္ မုန္တိုင္းစစ္ဆင္ေရး၏ အဆက္ ပို၍ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သည့္ အပိုင္းကို ေဆာင္ရြက္ေနၿပီဟု ဆိုႏိုင္ပါ သည္။ ယခုတႀကိမ္တြင္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက လူသားခ်င္းစာနာမႈ ကူညီပံ့ပိုးမႈမ်ားထက္ စစ္ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္း ခ်က္မ်ားကို ၾကည့္႐ႈ ေရွ႕တန္းတင္ လုပ္ေဆာင္ေနျပန္သည္။

ယခုတႀကိမ္ ေနာက္ပိုင္း မၿပီးျပတ္ေသးသည့္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚစစ္ဆင္ေရးတြင္လည္း ေထာင္ႏွင့္ခ်ီသည့္ အျပစ္မဲ့ျပည္သူမ်ား ထပ္မံေသေၾကၾကရဖြယ္ ရွိေနပါေတာ့သည္။

ေအာင္ေဇာ္ေရးသားသည့္ Operation Delta ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။

Rest of your post