ေအာင္ေမာ္ဦး
တနလၤာေန႔၊ ဇြန္လ 16 2008 16:00 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
“ႏိုင္ငံသားတိုင္း၌ မိမိတို႔လိုခ်င္သည့္ အစိုးရမ်ဳိးကို မိမိတို႔ဘာသာ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ ရွိၾကေပသည္။ ဤအခြင့္အေရးကို ဆုပ္ကိုင္၍ မိမိတို႔ ဆႏၵအေလ်ာက္ မိမိတို႔ဘာသာ မေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကပါက မိမိတို႔ မလိုခ်င္သည့္ အစိုးရမ်ဳိးကိုသာ ရရွိၾကေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ အရာရာ ေႏွာင္းသြားၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ညံ့ဖ်င္းသည့္ အစိုးရကို သာလွ်င္ မိမိတို႔ႏွင့္ တန္သည့္ အစိုးရအျဖစ္ သေဘာပိုက္၍ လူမဆန္သည့္ အစိုးရ၏ အဓမၼျပဳက်င့္မႈကို ျပားျပား၀ပ္မွ် ခံၾကရေပလိမ့္မည္”ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
စစ္အုပ္စုက ဆႏၵခံယူပြဲ၌ (၉၂.၄) ရာခိုင္ႏႈန္း ေထာက္ခံမဲ ရရွိခဲ့သည္ဟု ေၾကညာခဲ့သည္။ စကတည္းက လိမ္လည္ညစ္ပတ္ လိမ့္မည္ဆိုသည္ကို ႀကိဳခန္႔မွန္းထားႏွင့္ၾကသည့္ လူမ်ားအတြက္မူ ဤေၾကညာခ်က္သည္ ျပက္လံုးတခုသဖြယ္ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ဤ ျပက္လံုးသည္ ဘ၀ႏွင့္ရင္း၍ ရယ္ရမည့္ ျပက္လံုးမ်ဳိး၊ အနာဂတ္ကို ထိုးေကၽြး၍ ရယ္ရမည့္ ျပက္လံုးမ်ဳိး၊ သခင္ေရွ႕ေမွာက္ ဒူးေထာက္၍ ကၽြန္ရယ္ ရယ္ရမည့္ ျပက္လံုးမ်ဳိး ျဖစ္ေနသျဖင့္ ရယ္ရ ခက္ၾကေပလိမ့္မည္။
လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ဆႏၵခံယူပြဲရလဒ္ကို ၆၀% - ၄၀% ခန္႔ ျဖစ္ႏိုင္ဘြယ္ရာ ရွိသည္ဟူ၍ မွန္းဆထားခဲ့ပါသည္။ ျပည္သူ လူထုကို ေလွ်ာ့တြက္၍ မဟုတ္ဘဲ စစ္အုပ္စု၏ လိမ္လည္ ညစ္ပတ္မႈကို ထည့္တြက္၍ ဤသို႔ ခန္႔မွန္းထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အကယ္၍ လူအမ်ား မွန္းဆထားသလို စစ္အုပ္စုက ႏွာတဖ်ားသာ႐ံုေလး ကပ္၍ ေၾကညာခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ လူတိုင္းလိုလို မ်က္ေစ့ လည္သြားႏိုင္ပါသည္။ (၁) စစ္အုပ္စုကို လိမ္လည္ ညစ္ပတ္သည္ဟူ၍ တိတိက်က် ေျပာရန္ ခက္ခဲႏိုင္ပါသည္။ (၂) ျပည္သူလူထုအတြင္း ငါက ကန္႔ကြက္တယ္၊ နင္က ေထာက္ခံတယ္ဟူ၍ အခ်င္းခ်င္း အထင္အျမင္ လြဲမွားမႈမ်ား ေပၚေပါက္ လာႏိုင္ပါသည္။ (၃) ႏုိင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားႏွင့္ ကမာၻ႔ျပည္သူမ်ားအားလည္း ရွင္းျပရန္ အေတာ့္ကို ခက္ခဲႏိုင္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ စစ္အုပ္စုက (၉၂.၄%) ဟု ေၾကညာလိုက္သျဖင့္ (၁) စစ္အုပ္စု၏ လိမ္လည္ ညစ္ပတ္မႈမွာ ဘြားဘြားႀကီး ေပၚထြက္ လာခဲ့ပါသည္။ (၂) ျပည္သူ အားလံုးသည္လည္း မိမိတို႔ လိမ္ညာခံရ၊ မတရားျပဳခံရသည္ကို မ်က္ျမင္ဒိဌိ သိရွိခြင့္ ရရွိသြားခဲ့ၾကပါသည္။ (၃) ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားႏွင့္ ကမာၻ႔ျပည္သူမ်ားအားလည္း ရွင္းျပရန္ မလိုေတာ့ေလာက္ေအာင္ပင္ စစ္အုပ္စု ၏ ငါတေကာေကာသည့္ လုပ္ရပ္က ဘူးေပၚသလို ေပၚေနပါေတာ့သည္။
တ႐ုတ္ျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရး ႀကိဳးပမ္းစဥ္ကာလက ဗံုးမိုးရြာေနသည့္ ဂ်ပန္ ေလယာဥ္ပ်ံမ်ားအား ခုခံေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဥကၠဌေမာ္ ေျပာခဲ့သည့္ စကားတခြန္း ရွိပါသည္။ “ငါတို႔က ဂ်ပန္စစ္တပ္ဟာ မေကာင္းဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ဂ်ပန္စစ္တပ္ကို ခံတိုက္ၾကဆိုၿပီး ငါတို႔ျပည္သူေတြကို တကူးတက ရွင္းျပေနစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ငါတုိ႔ ေျပာခ်င္တဲ့စကားကို ငါတို႔ကိုယ္စား ဂ်ပန္ေတြက ဗံုးေတြက်ဲၿပီး ေျပာလိုက္ၾကၿပီ။ ရန္သူက ငါတို႔ျပည္သူေတြကို အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲဆင္ၾကဖို႔ လံႈ႕ေဆာ္ေပးလိုက္ၿပီ” ဟူ၍ ေမာ္က အဆိုးထဲမွ အေကာင္းကို ထုတ္ေဖာ္ တင္ျပခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ေမာ္က “ဂ်ပန္ စစ္တပ္ဟာ တ႐ုတ္ျပည္မွာ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ဖူးတဲ့ အမ်ဳိးသား ညီၫြတ္ေရးကို ယူေဆာင္လာခဲ့တယ္” ဟူ၍ တပ္နီေတာ္ႏွင့္ ကူမင္တန္တို႔အၾကား အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရး တည္ေဆာက္ရန္ လမ္းပြင့္သြားမႈကိုပါ ထုတ္ေဖာ္ တင္ျပခဲ့သည္။
က်ေနာ္တို႔ အေနျဖင့္လည္း စစ္အုပ္စုသည္မတရား၊ စစ္အုပ္စုသည္ မမွ်တ၊ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္အုပ္စုကို ေတာ္လွန္ၾကဟူ၍ ေျပာေနရန္ လိုပါဦးမည္လား။ စစ္အုပ္စုသည္ အမ်ား ေျပာခ်င္သည့္စကားကို အားလံုးကိုယ္စား ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွ ေၾကညာေပးခဲ့သည္။ ေရဒီယိုမွ ထုတ္လႊင့္ေပးခဲ့သည္။ သတင္းစာမ်ားမွ ပံုႏွိပ္ ေဖာ္ျပေပးခဲ့သည္။ ထိုမွ်မက စစ္အုပ္စု၏ လိမ္လည္ ညစ္ပတ္မႈသည္ “ဒုတိယ ရွစ္ေလးလံုး” ဟု ဆိုႏိုင္မည့္ လူထုအံုႂကြမႈႀကီးတရပ္ ေပၚေပါက္လာေစရန္ပင္ တပ္လွန္႔ေပးလိုက္ေပသည္။
သို႔ေသာ္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အထိ အႏွစ္ ၆၀ လံုးလံုး စစ္ကၽြန္ဘ၀ ေရာက္ေနခဲ့ၾကရသည္မွာ ႏိုင္ငံသား အခြင့္အေရးအတြက္ ေတာင္းဆို တုိက္ပြဲ၀င္ၾကသည့္ ႏုိင္ငံသား အေရအတြက္က စစ္သား အေရအတြက္ထက္ နည္းပါးေနျခင္းေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေလမည္လား မေျပာတတ္ပါ။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ လႈပ္ရွားမႈ အပါအ၀င္ အျခားေသာ အေရးေတာ္ပံုႀကီးငယ္မ်ားတြင္ ပြဲတိုင္းလိုလို ဒီလူေတြခ်ည္း လႈပ္ရွားလိုက္၊ ဒီလူေတြခ်ည္း ေထာင္ခ်ခံရလိုက္၊ ဒီလူေတြခ်ည္း ေျမလွ်ဳိးရလိုက္၊ ဒီလူေတြခ်ည္း နယ္စပ္သို႔ ေရွာင္တိမ္းၾကရလိုက္၊ ဒီလူေတြခ်ည္း ဘ၀ပ်က္ခံရလိုက္၊ ဒီလူေတြခ်ည္း မိသားစုႏွင့္ ေကြကြင္းရလိုက္၊ ဒီလူေတြခ်ည္း အသက္စြန္႔လႊတ္ရလိုက္ႏွင့္ တကယ္လႈပ္ရွားသူ အေရအတြက္မွာ လက္ခ်ဳိး ေရႏိုင္႐ံုေလာက္မွ်သာ ရွိခဲ့သည္ဟူ၍ အေရးေတာ္ပံု မွတ္တမ္းမ်ားက သက္ေသထူျပေနသည္ကို က်ေနာ္တို႔ မျငင္းႏုိင္ပါ။
လႈပ္ရွားမႈမ်ား၌ ဒီလူေတြခ်ည္းလိုလို ျဖစ္ေနရသည့္ ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ အယ္ဒီတာတဦးက ေျပာဖူးပါ သည္။ အေျခခံ ျပႆနာမွာ လူထုစည္း႐ံုးမႈ အ၀န္းအ၀ိုင္းကို မခ်ဲ႔ထြင္ႏိုင္ဟု ဆိုပါသည္။ အေရးေတာ္ပံု တပ္သားမ်ား (တနည္း) လူထု စည္း႐ံုးေရးသမားမ်ား အေနျဖင့္ ေက်းလက္ေဒသမ်ားအထိ ကြင္းဆင္း၍ လူထုစည္း႐ံုးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ေဇာက္ခ် မလုပ္ႏုိင္ဘဲ ၿမိဳ႕ျပေဒသမ်ား၌သာ ဆႏၵျပ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနၾကျခင္းကို ေတြ႔ေနရသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုတုန္းက တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ အထက/အလက ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ (ေက်ာင္းမ်ား ပိတ္ပစ္လိုက္ျခင္းကို အခြင့္ေကာင္းယူ၍) ေက်းလက္ေဒသမ်ားအထိ ကြင္းဆင္း၍ ေတာင္သူဦးႀကီးမ်ားအား လႈပ္ရွားမႈထဲ ဆြဲေခၚႏိုင္ခဲ့ၾကပါသည္။ စက္႐ံုအလုပ္႐ံုမ်ားမွ ေကာ္လာျပာ လုပ္သားမ်ားႏွင့္ လက္လုပ္လက္စား အလုပ္သမား မ်ားအား လႈပ္ရွားမႈထဲ ဆြဲေခၚႏိုင္ခဲ့ၾကပါသည္။ သို႔ႏွင့္ ျပည္လံုးကၽြတ္ အေထြေထြ လူထုလႈပ္ရွားမႈႀကီးတရပ္ ေပၚေပါက္ခဲ့ရပါသည္။ ယေန႔ အေျခအေန၌ ဆိုလွ်င္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ေဆးဘက္ဆိုင္ရာ၊ လူမႈ ေစာင့္ေရွာက္ေရးဆိုင္ရာ ပညာရွင္မ်ားပါ ပါ၀င္ လႈပ္ရွားေနၾကသျဖင့္ လူထုစည္း႐ံုးေရး နယ္ပယ္ကို ခ်ဲ႕ထြင္ရန္ အခြင့္အခါ သင့္လွေပသည္။
ဆိုၾကပါစို႔။ ယေန႔၌ အသက္ ၂၀ အရြယ္ရွိသည့္ လူငယ္ေလးတဦးသည္ အာဏာရွင္စနစ္ ေအာက္၌ အႏွစ္ ၂၀ မွ် ျဖတ္သန္း ႀကီးျပင္းခဲ့ရေပလိမ့္မည္။ ထိုလူငယ္၏ မိဘႏွစ္ပါးသည္ အသက္ ၄၀ ၀န္းက်င္ အရြယ္မ်ား ျဖစ္ႏုိင္သျဖင့္ တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ႏွင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ႏွစ္ခုေပါင္းေအာက္၌ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ မွ် ျဖတ္သန္း ႀကီးျပင္းခဲ့ၾကရေပလိမ့္မည္။ ထိုလူငယ္ေလး၏ ဘိုးဘြားတို႔သည္လည္း အသက္ ၆၀ ၀န္းက်င္ အရြယ္မ်ား ျဖစ္ႏုိင္သျဖင့္ လြတ္လပ္ေရးအရ ျပည္တြင္းစစ္အစဟု ဆိုရမည့္ ေခတ္ကာလမ်ားမွသည္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ကာလမ်ားအထိ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ စနစ္ဆိုး ရိုက္ခတ္မႈဒဏ္ကို ခံစားခဲ့ၾကရ ရွာေပလိမ့္မည္။
မ်ဳိးဆက္ ၃ ဆက္မွ် ေခတ္ဆိုး စနစ္ဆိုးမ်ား ေအာက္၌ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကရသည့္ သမိုင္းသည္ ဤတြင္ တခန္းရပ္သင့္ပါၿပီ။ ထို႔အတူ ထိုလူငယ္ေလး မွ ေမြးဖြားလာမည့္ မ်ဳိးဆက္သစ္ ရင္ေသြးေလးမ်ားချမာ သူတို႔၏ ဘိုးဘြားမိဘမ်ားနည္းတူ ေခတ္ဆိုး စနစ္ဆိုးႀကီးမ်ား ေအာက္၌ ထပ္မံ ျဖတ္သန္းၾကရဦးေတာ့မည့္အေရး မျဖစ္သင့္ေတာ့ပါ။ အနာဂတ္၏ ရင္ေသြးငယ္ေလးမ်ား (တနည္း) စတုတၳ မ်ဳိးဆက္ေလးမ်ားအား ဤေခတ္၊ ဤစနစ္ႏွင့္ ဤလို ဖက္စစ္အုပ္စု၏ ေသနတ္ေျပာင္းေအာက္၌ ႀကီးျပင္းေစ၊ လူလားေျမာက္ေစရန္ မသင့္ေတာ္ပါ။
ဆန္ႏွင့္ ေလာင္စာဆီ ျပႆနာကို ကမၻာႏွင့္အ၀န္း ရင္ဆုိင္ေနၾကရခ်ိန္တြင္ မြဲျပာက်၍ ခၽြတ္ၿခံဳက်ေနသည့္ ျမန္မာျပည္အဖို႔ ပို၍ အလူးအလဲ ခံရမည္မွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္ မလြဲေခ်။ ယေန႔ (သို႔) မနက္ျဖန္၌ လူထုသည္ သူတို႔ အသက္ရွင္ ရပ္တည္ေရးအတြက္ အစားအစာရရွိေရး၊ အမိုးအကာရရွိေရး၊ ထြန္ယက္စိုက္ပ်ဳိးစရာ ရရွိေရး စသျဖင့္ အေျခခံ အက်ဆံုးေသာ လိုအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ ေတာင္းဆိုၾကေပလိမ့္မည္။ ငတ္၍ ေသရမည့္ အတူတူ တိုက္၍သာ ေသေတာ့မည္ ဟူသည့္ ပိုင္းျဖတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ လူထုလႈပ္ရွားမႈသည္ အားႏွင့္အင္ႏွင့္ ေပၚေပါက္လာႏိုင္ေပ သည္။ ထိုသို႔ ေပၚေပါက္လာႏုိင္သည့္ လူထုအုံႂကြမႈအား တေနရာတည္း၌ ကြက္က်ား မျဖစ္ေစဘဲ ေနရာအႏွံ႔အျပား၌ အက်ယ္အျပန္႔ ျဖစ္ေစေရးႏွင့္ ၿမိဳ႕ျပေရာ၊ ေက်းလက္ပါ ပါ၀င္ေစေရးတို႔အတြက္ လူထုစည္း႐ံုးေရးသမားမ်ား အေနျဖင့္ ျပင္ဆင္ၾကရန္ လိုေပမည္။ ထိုမွ်မက ေသြးေခ်ာင္းစီးမႈ နည္းႏိုင္သမွ် နည္းပါးေစေရးအတြက္ ရႏိုင္သမွ်ေသာ နည္းလမ္းမ်ားအား အသံုးျပဳၾကရန္လည္း လိုေပလိမ့္မည္။
“ကယ္ဆယ္ေရး အကူအညီမ်ားကို ပိတ္ပင္သည့္ နည္းျဖင့္ ျပည္သူ သန္းေပါင္းမ်ားစြာကို ေသတြင္းပို႔႐ံုႏွင့္ အားမရ၊ ဆႏၵခံယူပြဲ၌ မဲလိမ္သည့္ နည္းျဖင့္ ျပည္သူ သန္းေပါင္းမ်ားစြာကို ကၽြန္ျပဳရန္ စီမံကိန္းခ် အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနသည့္ စစ္အုပ္စုကို ဒီအတိုင္း ထင္တိုင္းက်ဲခြင့္ ျပဳထားဦးမည္ဆိုလွ်င္ ႏိုင္ငံ့သမိုင္း၌ ရာဇ၀င္ ႐ိုင္းရေပေရာ့မည္။”
Rest of your post
Monday, June 16, 2008
အေရးေတာ္ပံုကား မ်ဳိးဆက္တိုင္းအား တပ္လွန္႔၍ ေနေခ်ၿပီ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment