စစ္အာဏာ႐ွင္စနစ္ က်ဆံုးပါေစ

Thursday, December 13, 2007

Articles that posted in Arts & Literature Exhibtion

Leading Monk Charged with Treason


By Wai Moe


November 15, 2007

A 29 year-old leading monk in the recent mass demonstrations, U Gambira, has been charged with treason by the Burmese junta, according to his family. The punishment for high treason in Burma is a life sentence or death.

His mother told The Irrawaddy on Wednesday that authorities told U Gambira's family that he is charged with treason for his leading role in the September mass demonstrations.

U Gambira was arrested from a hiding place in Kyaukse, central Burma, in early November. "They [the security forces] also arrested his father at the time," said U Gambira's mother.

U Gambira, leader of the Alliance of All Burma Buddhist Monks, which played a significant role in the September demonstrations, had been in hiding since the demonstrations were violently suppressed by the authorities.

U Gambira was born in the town of Pauk in central Burma. He has three brothers and one sister.

"I am very worried," said his mother. "I am so sad for my son and my husband. They might be tortured during interrogation. But I am proud of him [U Gambira]. Since his childhood, my son has been active in helping other people."

The monk's father, Min Lwin, is believed to be in Burma's infamous Insein Prison, said U Gambira's mother.

U Gambira's brother, Kyaw Kyaw, was also arrested in October as an exchange while the monk was in hiding. But his brother has not been freed since the monk's capture. His mother and three other family members were also detained and interrogated before he was arrested.

In October, the mother and mother-in-law of an activist, Thet Thet Aung, were also detained as the authorities called for an exchange with the fugitive activist. Human rights organizations claim this form of arresting activists' family members is simply "taking hostages."

In the past, monk leaders have been charged with treason for their leading roles in peaceful demonstrations. In 1989, U Kawira, a leading monk from Mandalay, was sentenced to death for treason. He was a monk leader during the 1988 uprising.

အၿပည္႔အစံုဖတ္လိုလွ်င္

Articles that posted in Arts & Literature Exhibtion

တပ္မေတာ္မ်ဳိးဆက္သစ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား အလို႐ွိသည္

ရဲထြဋ္ | ႏို၀င္ဘာ ၂၂၊ ၂၀၀၇

ယခုအခ်ိန္သည္ တပ္မေတာ္မ်ဳိးဆက္သစ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအတြက္ သူတို႔၏ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္လည္ျမႇင့္တင္ အဖတ္ ဆယ္ရန္ အခြင့္အခါေကာင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ယခင္အတိတ္ကာလက စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ မွားယြင္းျပဳမူခဲ့မႈမ်ား၊ ဆံုးရႈံးရ မႈမ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳ၍ ျပည္သူအမ်ားက ေလးစားအားကိုးၾကရေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သူရဲေကာင္းစစ္သည္မ်ားအျဖစ္ ျပန္လည္ အသိအမွတ္ျပဳမႈ ခံရေစရန္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ၾကရေတာ့မည့္ အခ်ိန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ရဟန္းသံဃာမ်ား၏ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပပြဲမ်ားကို အစိုးရက ရက္စက္စြာအၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြဲခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း အေျခအေနတြင္ ယခင္ကအတိုင္း ပံုမပ်က္ျပန္သြားေရးဆိုသည္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့သလို ျမန္မာျပည္သူမ်ားကလည္း လက္သင့္မခံႏိုင္ၾက ေတာ့ပါ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ တိုက္ရိုက္စကားေျပာဆိုရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊက ကမ္းလွမ္းလာခဲ့ရသည္။ ဤေတြ႔ဆံုမႈ အတြက္ ႀကိဳတင္ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ထားေသးသည္ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း အနည္းဆံုး အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ ေရးအတြက္ အေျဖရွာၾကရန္ လမ္းေၾကာင္းပြင့္လာၿပီဟု ဆိုႏိုင္သလို ပဏာမေဆြးေႏြးပြဲ အဆင့္မ်ားလည္း စတင္ေနခဲ့ရၿပီ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ျဖစ္ေပၚ တိုးတက္လာရျခင္းမွာ တစိတ္တပိုင္းအားျဖင့္ ကုလသမဂၢ အထူးသံကိုယ္စားလွယ္ အီဗရာဟင္ ဂမ္ဘာရီ၏ ၾကား၀င္ေစ့စပ္ေပးမႈေၾကာင့္ ျဖစ္သလို၊ ႏိုင္ငံတကာမိသားစု အထူးသျဖင့္ ေဒသဆိုင္ရာႏိုင္ငံမ်ား၏ အစိုးရ မ်ားက ေထာက္ခံအားေပးမႈမ်ားေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါသည္။

ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကိစၥအေပၚ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ၏ သေဘာထားကို လူအမ်ားက သံသယ ျဖစ္ေနၾကသည္မွာ ခိုင္လံုလွေသာ္လည္း ယခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အစိုးရ၏ ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္တို႔အၾကား ေဆာင္ရြက္ေနၾကေသာ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးမႈမ်ားက အမွန္တကယ္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး လမ္းေၾကာင္းဆီသို႔ ဦးတည္သြားႏိုင္ဖြယ္ လည္း ရွိေနပါသည္။

သို႔ေသာ္ျငား ႏိုင္ငံတကာမိသားစုက ႏွစ္ဆတိုး၍ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္လာခဲ့လွ်င္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ အေျပာင္းအလဲမ်ား အတြက္ လံုေလာက္ေစ့ငွမႈ ရွိလိမ့္ဦးမည္ဟု မဆိုႏိုင္ပါ။ တပ္မေတာ္၏ မ်ဳိးဆက္သစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက အတြင္းမွေန၍ တိုက္တြန္း ဖိအားေပးမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ၾကရန္လည္း လိုအပ္ေနပါသည္။

စစ္တပ္က တိုင္းျပည္၏ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ ေပၚေပါက္လာေစေရးအတြက္ အေရးပါသည့္ အခန္းက႑တြင္ ရွိေနၿပီး ထိုဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒကိုလည္း ျပည္သူအမ်ားစုက လက္ခံရန္ လိုအပ္ပါသည္။ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္သည့္ အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ားအၾကား ရင္ဆိုင္ေန ၾကရေသာ ေရွ႕မတိုး ေနာက္မဆုတ္သာ အၾကပ္အတည္းကို ေျဖရွင္းႏိုင္ရန္အတြက္ ကုလသမဂၢ အထူးသံကိုယ္စားလွယ္က အၾကံျပဳခဲ့သည္မွာ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲရာတြင္ အေပးအယူျပဳ ညိႇႏိႈင္းၾကရန္ပင္ ျဖစ္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ တပ္မေတာ္ကို တည္ေထာင္ခဲ့သူ ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သမီးျဖစ္ၿပီး တပ္မေတာ္၏ ဂုဏ္သိကၡာကိုလည္း အေလးအနက္ထား စဥ္းစားသူတဦး ျဖစ္ပါသည္။ သူက တပ္မေတာ္ႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ပါမည္ဟု ပင္ လူသိရွင္ၾကား ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ၿပီး အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရးကိုလည္း အေလးေပးေဖာ္ျပထားခဲ့ပါသည္။

တပ္မေတာ္သည္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အင္အားအေတာင့္တင္းဆံုး အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္သလို သမိုင္းေပးတာ၀န္အရ လည္း ၎တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ရေတာ့မည့္ အခ်ိန္က်ေရာက္ေနပါသည္။ ဤဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒဆိုင္ရာ ညိႇႏိႈင္း အေပးအယူျပဳမႈမ်ားႏွင့္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ား၌ တပ္မေတာ္က ဟန္႔တားပိတ္ဆို႔ေနသည့္ အတားအဆီးတခု ျဖစ္မေနေစသင့္ပါ။ ထိုမွ်မက တပ္မေတာ္အေနျဖင့္ ဤလုပ္ငန္းစဥ္အတြင္း၌ က႑တရပ္အေနျဖင့္ အေျဖတရပ္အျဖစ္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္သင့္လွပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေျခခံက်သည့္ ျပႆနာမွာ ျပည္သူလူထုကို ကာကြယ္ေပးမည့္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတရပ္ ရွိမေနျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤလစ္ဟာခ်က္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊဦးေဆာင္ေသာ လက္ရွိစစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက ျဖည့္ ဆီးရန္ ႀကိဳးပမ္းေနသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း အရပ္ဘက္လူမႈအဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို ပစ္ပယ္၍ အႂကြင္းမဲ့လႊမ္းမိုးထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္ေရး ကို ဦးတည္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကပါသည္။

မ်ဳိးဆက္သစ္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနျဖင့္ သေဘာေပါက္ထားရမည့္အခ်က္မွာ တပ္မေတာ္သည္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ ပင္မေက်ာရိုး မ႑ိဳင္သဖြယ္ျဖစ္သည္ဟူေသာ အယူအဆကို ပထမဦးစြာ စတင္ခ်မွတ္ခဲ့သူမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း ျဖစ္ၿပီး လြတ္လပ္ေရး ေနာက္ပိုင္းကာလ အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရးတည္ေဆာက္ႏိုင္ရန္ နည္းနာတခုအျဖစ္ ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္း လည္း ျဖစ္ပါသည္။ လက္၀ဲအင္အားစု ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကို ေဘးဖယ္ထားလိုသည့္ သေဘာျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ သည္။ဤသို႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့မႈေၾကာင့္ အဆက္ဆက္ေသာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္မ်ား ေပၚေပါက္ လာခဲ့ရသလို တျခားႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ထြန္းတိုးတက္မႈ၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး ျဖစ္ထြန္း တိုးတက္မႈမ်ားကိုလည္း မေဆာင္က်ဥ္းႏိုင္ ျဖစ္ခဲ့ၾကရပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက ယခုအခါ ဤအယူအဆကိုပင္ ဆက္လက္၍ က်င့္သံုးေနၿပီး ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံ ဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ စစ္တပ္ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံ ျပဳထားသည့္ မင္းစိုးဧကရာဇ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ စနစ္ ဆန္ ဆန္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုကို အတည္ျပဳႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနပါသည္။ ျမန္မာ့သမိုင္းမွ ထင္ရွားသည့္ ဘုရင္သံုးပါးရုပ္တုမ်ားအား ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္ ေနျပည္ေတာ္တြင္ စိုက္ထူေစခဲ့သည္ကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သူ၏ စံျပဳထားခ်က္မ်ား၊ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ား ကိုလည္း ထင္ဟပ္ေနပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊသည္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သည့္ အုပ္စိုးသူသာ ျဖစ္သည္။ သူက ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို အႂကြင္းမဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ခရီးလမ္းတေလွ်ာက္တြင္ ခလုတ္ကန္သင္း မွန္သမွ်ကို အင္အားျဖင့္ သုတ္သင္ဖယ္ရွားခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္သည့္ မည္သည့္ႏိုင္ငံတခု၏ စံခ်ိန္စံႏႈန္းမ်ားႏွင့္မွ် တိုင္းတာသည္ျဖစ္ေစ ဤသို႔ ျပဳမူ က်င့္သံုးပံုမ်ဳိးကို လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ မရွိပါ။

လက္ရွိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊဦးေဆာင္ေနသည့္ စစ္ကၽြန္ျပဳေရး၊ စစ္တပ္က လႊမ္းမိုးထိန္းခ်ဳပ္ထားေရး လမ္းေၾကာင္းျဖင့္သာ ဆက္သြားပါက ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ အဖတ္ဆယ္မရသည့္ ႏိုင္ငံတခုျဖစ္သြားမည့္ အလားအလာ အႏၱရာယ္လည္း ရွိေနပါသည္။ တနည္းဆိုရလွ်င္ ႏိုင္ငံေရးေျပာင္းလဲမႈမ်ား ရုတ္ခ်ည္းျဖစ္ေပၚလာပါက၊ လူအမ်ားက စိတ္ဆႏၵျပင္းျပစြာ လႈပ္ရွား ေဆာင္ရြက္လာၾကပါလ်ွင္လည္း ႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ဖရိုဖရဲ မင္းမဲ့အေျခအေနမ်ဳိး ဆိုက္ေရာက္ရမည့္ အႏၱရာယ္လည္း ရွိေနပါ ေသးသည္။

ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ သူတို႔အက်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္ေပးမည့္၊ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးမည့္ တပ္မေတာ္ တခုကို လိုအပ္ေနၾကပါသည္။ အရပ္ဘက္လူမႈအဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို ေလးစားမႈရွိသည့္ ဒီမိုကေရစီ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံ ဥပေဒတရပ္ကို သစၥာေစာင့္သိရိုေသမည့္ တပ္မေတာ္ကို အလိုရွိေနၾကပါသည္။ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ တပ္မေတာ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဤအခြင့္ေကာင္းကို အမိအရဆုပ္ကိုင္ရန္ လိုအပ္ၿပီး ဖြဲ႔စည္းပံု ဆိုင္ရာ အေပးအယူညိႇႏိႈင္းမႈ၊ ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ပိုမိုလွ်င္ျမန္တိုးတက္မႈရွိေစရန္ ေဆာင္ရြက္သင့္ၾက ပါသည္။

ကၽြမ္းက်င္၍ အရည္အခ်င္းျပည့္၀သည့္ စစ္တပ္တရပ္ထားရွိေရးသည္ ႏိုင္ငံတခု၏ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ၿပီး တိုင္းျပည္၏ ျပင္ပ ရန္မ်ား ကာကြယ္ေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္ ထားရွိရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရးကိစၥမ်ားတြင္ ရဲတပ္ဖြဲ႔မ်ားခ်ည္း သက္သက္ႏွင့္ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေသာ ကိစၥမ်ားတြင္လည္း စစ္တပ္ကို ႏိုင္ငံ၏ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံ ဥပေဒအတိုင္း တရားနည္းက် ေခၚဆို၍ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈ ရယူႏိုင္ပါသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒတရပ္ မရွိသည့္အေျခအေနတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက စစ္တပ္ကို လိုသလို အမိန္႔ေပး၍ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပခဲ့ၾကေသာ၊ သူတို႔၏ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးမ်ားကို က်င့္သံုးခဲ့ၾကေသာ အျပစ္မဲ့ျပည္သူမ်ားကို ဖိႏွိပ္ေနခဲ့ ပါသည္။

တပ္မေတာ္သားမ်ားအေနျဖင့္ သတိျပဳသင့္သည့္အခ်က္မွာ လတ္တေလာျဖစ္ခဲ့ေသာ ဆႏၵျပပြဲမ်ားမွာ လူထုက စစ္တပ္ကို ဆန္႔က်င္ၾကျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း သိေစသင့္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက အစိုးရအႀကီးအကဲအေနျဖင့္ အဆမတန္ အင္အားသံုး၍ ဤဆႏၵျပပြဲမ်ားကို ေခ်မႈန္းၿဖိဳခြင္းရန္၊ တရားလက္လြတ္ ေဆာင္ရြက္ေစရန္ ၫႊန္ၾကား အမိန္႔ေပးခဲ့ ပါသည္။

သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ယခုအခ်ိန္တြင္ မ်ဳိးဆက္သစ္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနျဖင့္ ၎တို႔၏ ကြပ္ကဲမႈ

ေအာက္ရွိစစ္သားမ်ား ကို ပညာေပးသြန္သင္သင့္ၿပီး ၎တို႔၏ အထက္အရာရွိမ်ားကိုလည္း တိုက္တြန္းေျပာဆိုရေတာ့မည့္အခ်ိန္ ျဖစ္ပါသည္။ တပ္မေတာ္အေနျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံဆိုင္ရာ အေပးအယူျပဳ ညိႇႏိႈင္းမႈႏွင့္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး တည္ေဆာက္ ရန္ သမိုင္းေပးတာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ရေတာ့မည့္ အခ်ိန္လည္း ျဖစ္ပါသည္။

ထိုမွ်မက လက္ရွိျပင္ဆင္ထားသည့္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒသည္ အထူးတလည္ မဟုတ္ လက္ရွိအေျခအေနကို ဟန္မပ်က္ ဆက္ေနေရး၊ အာဏာကို ေရရွည္ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္ေရးအတြက္သာ ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း သူတို႔နားလည္ သေဘာေပါက္ထားသင့္ေပသည္။ အေျပာင္းအလဲမ်ား မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါက ေနာက္ထပ္လူထုအံုႂကြမႈမ်ားႏွင့္ မလြဲမေသြ ၾကံဳၾကရဦးမည္ ျဖစ္သည္။

အရပ္ဘက္ အာဏာပိုင္ ဖြဲ႔စည္းပံုမ်ား ခိုင္ခိုင္မာမာ ရွိမေနသည့္ အေျခအေနတြင္ ဗဟိုမွ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည့္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္သာ ၿပိဳလဲခဲ့ပါက ျပည္ေထာင္စုႀကီးအေနျဖင့္ အသီးသီးေသာ စစ္ဘုရင္အုပ္စုမ်ားက နယ္စားပယ္စားမ်ားသဖြယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနၾကသည့္ အေျခအေနသို႔ အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာၿပိဳကြဲသြားႏိုင္သည့္ အႏၱရာယ္လည္း ရွိေနပါသည္။

သို႔အတြက္ေၾကာင့္ တပ္မေတာ္အေနျဖင့္ အရဲစြန္႔၍ အစပ်ဳိး လုပ္ေဆာင္သင့္ေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္သည့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳ ေကာ္မတီတရပ္ကို မၾကာေသးမီက ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီတြင္ ပါ၀င္ဖြဲ႔စည္းမည္ဆိုလွ်င္လည္း ထည့္သြင္းႏိုင္ပါသည္။ ဤ နည္းျဖင့္ ပို၍ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾက ေသာ၊ ပြင့္လင္းျမင္သာေသာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေစေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါသည္။

ထို႔အျပင္ မစၥတာဂမ္ဘာရီ အၾကံျပဳခဲ့ေသာ ဆင္းရဲမႈေလ်ာ့နည္း က်ဆင္းေရးေကာ္မတီကိုလည္း ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ပါသည္။ ဤ နည္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာက နအဖ စစ္အစိုးရအေပၚ စီးပြားေရး ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားကို ေရွာင္လႊဲႏိုင္မည့္အျပင္ ႏိုင္ငံ အတြက္ အထူးလိုအပ္ေနေသာ ဘ႑ာေရး အကူအညီမ်ားကိုလည္း ရယူႏိုင္ၾကပါလိမ့္မည္။

တပ္မေတာ္အေနျဖင့္လည္း ၎၏ လမ္းေၾကာင္းကို ေျပာင္းလဲရန္ အဆင္သင့္ျပင္ဆင္ထားသင့္ၿပီး ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာ ႏိုင္ငံအတြင္းရွိ ျပည္သူလူထုက လက္ခံႏိုင္မည့္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတရပ္ ေပၚေပါက္ေစေရးအတြက္လည္း ျပည္သူမ်ားႏွင့္အတူ လက္တြဲ ေဆာင္ရြက္ ၾကရေတာ့မည့္ အခ်ိန္ ျဖစ္ပါသည္။

သို႔မွသာ တပ္မေတာ္အေနျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ျပည္သူမ်ားအေပၚ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ ေပးေနသည့္ ၎၏ဂုဏ္သိကၡာ ကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏိုင္ေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာ ၂၀ ရက္ ဧရာ၀တီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာတြင္ ရဲထြဋ္ ေရးသည့္ New Generation of Tatmadaw Officers Needed to Promote Change ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။

ရဲထြဋ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ေနထိုင္ေနသူတဦးျဖစ္ၿပီး တပ္မေတာ္အရာရွိ မိသားစုမွ

ေပါက္ဖြားႀကီးျပင္းလာသူ ျဖစ္ပါသည္။

အၿပည္႔အစံုဖတ္လိုလွ်င္

Articles that posted in Arts & Literature Exhibtion

Friday, November 9, 2007

ေပးစာတစ္ေစာင္

ျမန္မာႏိုင္ငံမွ႐ုရွားႏိုင္ငံသို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီးမားစြာေစလႊတ္ခဲ့ေသာ စစ္ဗိုလ္မ်ားသည္ စီးပြားေရးမ်ား အၿပိဳင္အဆိုင္ လုပ္ေနၾကသျဖင့္ ႐ုရွား ႏိုင္ငံေရာက္ စစ္ဗိုလ္အမ်ားစုမွာ ဒုကၡေရာက္ေနရပါတယ္။ ပထမစီးပြားေရးမွာ ေငြေၾကးမ်ားအား စစ္သားအခ်င္းခ်င္း အေမရိကန္ေဒၚလာ (၁၀၀) ကို႐ူဘယ္(လ္) (၂၀၀)ႏွဳန္းျဖင့္ ေခ်းစားျခင္းၿဖစ္ပါတယ္။ ထိုျဖစ္ရပ္မွာ ႐ုရွားတြင္မစား၊ မေသာက္မ၀ယ္မျခမ္းပဲ စုထားေသာေငြမ်ားအား အတိုးေပးၿပီး ေခ်းျခင္းၿဖစ္ပါတယ္။ အတိုးႏွဳန္းမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ(၁၀၀)ကို ႐ူဘယ္(လ္)(၁၅၀) သာျဖစ္ေသာ္လည္း ၾကားမွပြဲစားက တာ၀န္ယူၿပီးေခ်းေသာအခါ အတိုးႏွဳန္းမွာ ႐ူဘယ္(လ္)(၂၀၀) ခန္႔အထိ တိုးျမင့္သြားပါတယ္။

ဒုတိယတစ္ခုမွာ ျမန္မာမွစစ္ဗိုလ္မ်ားေရာက္ရွိလာခ်ိန္ ၾသဂုတ္လေလာက္တြင္ျဖစ္ပါသည္။ ႐ုရွေရာက္ Ph.D Senior ေက်ာင္းသားမ်ား ႏွင့္အျခားစီးပြားေရးလုပ္ခ်င္ေသာသူမ်ားမွ ျမန္မာမွ အစားအေသာက္မ်ားကို ေလယာဥ္ပ်ံျဖင့္ သယ္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုသို႔သယ္ရာတြင္ တံတား ဦးေလဆိပ္မွ ႐ုရွသို႔သယ္သည္ျဖစ္ရာ ျမန္မာေလဆိပ္မွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားျဖင့္ ေစ်းညိႇကာ ျမန္မာအစားအေသာက္မ်ားျဖစ္ေသာ လက္ဖက္၊ ဆတ္သားေျခာက္၊ ေဆးေပါ့လိပ္၊ လန္ဒန္၊ ငါးေျခာက္စသည္ျဖင့္ ပစၥည္းမ်ားကို အထုပ္ႀကီးမ်ားစြာျဖင့္ သယ္ခဲ့ပါတယ္။ ႐ုရွေလဆိပ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါတြင္ ပိုင္ရွင္မ်ားမွ သူတို႔၏ပစၥည္းမ်ားကို လာယူသြားပါတယ္။ ထိုပစၥည္းမ်ားမွာ ျမန္မာတြင္ လဖက္တစ္ထုပ္ကို ျမန္မာက်ပ္ (၂၀၀) တန္ကို ႐ုရွတြင္ (၂)ေဒၚလာျဖင့္ေရာင္းပါတယ္။ (၁)ေဒၚလာမွာ ျမန္မာတြင္ (၁၃၀၀)က်ပ္ေက်ာ္ပါတယ္။ ထိုကဲ့သို႔ ေရာင္းခ်ခဲ့ေသာ ျမန္မာပစၥည္းမ်ားစြာရွိပါတယ္။


တတိယတစ္ခုမွာ ဖုန္းကဒ္မ်ားေရာင္းခ်ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ႐ုရွေရာက္ျမန္မာစစ္သားမ်ားမွာ မိမိတို႔အိမ္သို႔ ဖုန္းဆက္ရာတြင္(megafon ကဒ္) အသံုးျပဳပါတယ္။ ထိုဖုန္းကဒ္မွာ ျမန္မာသို႔ (၁)မိနစ္လွ်င္ (၁၀)႐ူဘယ္(လ္) က်ပါတယ္။ ထိုဖုန္းကဒ္အားမူရင္း (၁၅၀)႐ူဘယ္(လ္) ယူကာ လကုန္ေပးအေၾကြးစနစ္ (၁၇၀)ျဖင့္ ေရာင္းခ်ပါတယ္။ ထိုဖုန္းကဒ္မွာ ေတာ္ပါေသးတယ္။ ယခုေတာ့႐ုရွားတြင္ နံမည္ႀကီးေနေသာ Internet မွ hacking လုပ္ၿပီးသံုးစြဲရေသာ net ကဒ္မ်ားကိုေရာင္းခ်အသံုးျပဳေနၾကပါတယ္။Yahoo မွ Webcall Direct ကဒ္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ထိုကဒ္ မ်ား၏အရင္းမွာ (၂၅) Euro အား (၂၂၀) ႐ူဘယ္(လ္) ေလာက္ျဖင့္ ရရွိၿပီး (၅၀) Euro အား (၄၃၀)႐ူဘယ္(လ္)ျဖင့္ရပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ထိုကဒ္မ်ားအား(၂၅) Euroအား (၃၈၀)႐ူဘယ္(လ္) ျဖင့္ေရာင္းခ်ကာ (၅၀) Euro ကဒ္အား(၆၅၀) ႐ူဘယ္(လ္)ျဖင့္ေရာင္းခ်ပါတယ္။Yahoo (၂၅) ေဒၚလာကဒ္၏ အရင္းမွာ (၂၆၀) ႐ူဘယ္(လ္) ျဖစ္ေသာ္လည္း (၃၈၀)႐ူဘယ္(လ္) ျဖင့္ေရာင္းခ်ပါတယ္။ အတိုးေပးေသာ လူမ်ားဆီမွအတိုးႏွဳန္း သက္သက္သာသာျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အိမ္မွေငြယူျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေငြစိုက္ကာ အေဆာင္အသီးသီးတြင္ အေရာင္းကိုယ္စားလွယ္မ်ား ခြဲကာေရာင္းခ်ပါတယ္။ ထို႔အျပင္အေဆာင္မ်ားတြင္ ဗီယက္နမ္ဆိုင္မ်ားဖြင့္ကာ ခ်က္ျပဳတ္ေရး မီးဖိုေဆာင္ သံုးပစၥည္းမ်ားအား ဗီယက္နမ္ေစ်းမွတဆင့္ ေရာင္းခ်ၾကပါတယ္။ လူတစ္ဦးႏွစ္ဦးမွ အားလံုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ကာ အေဆာင္မ်ားတြင္ လက္ခြဲဆိုင္မ်ားျဖင့္ ေရာင္းခ်ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ထို႔အျပင္ အေဆာင္တိုင္းတြင္လည္း ဘီယာ၊ အရက္မ်ားကိုလည္း ႀကိဳက္တဲ့ အခ်ိန္တိုင္း ၀ယ္ယူေသာက္ သံုးႏိုင္ပါတယ္။ ႐ုရွားတြင္ ပိုက္ဆံမေလာက္ၾကေသာ၊ ပိုက္ဆံမရွိၾကေသာႏွင့္ ပိုက္ဆံအပိုရွိလိုေသာ အရာရွိမ်ားသည္ ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ၾကသည္။ တစ္ေယာက္လွ်င္ အနဲဆံုး (၅၀၀)႐ူဘယ္(လ္) မွ (၁၀၀၀)ေက်ာ္အထိရၾကပါတယ္။ မည္သည့္အခန္းတြင္ ရိုက္ရသည္မသိပါ။ ကၽြႏ္ုပ္ထင္ သည္မွာေတာ့ လူမိုက္ခန္းမ်ားႏွင့္ ေ၀ေလေလအခန္းမ်ားတြင္ ႐ိုက္ရသည္ထင္ပါသည္။ ႐ုရွေရာက္ ႏိုင္ငံ့ဂုဏ္ေဆာင္ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္မ်ား ေနာင္တစ္ေခတ္၏ ေအာင္စစ္သည္မ်ားအေၾကာင္းကေတာ့ ေျပာလို႔မကုန္ႏိုင္ပါ။

၎မွာ႐ုရွေရာက္ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္မ်ား၏ အခ်င္းခ်င္း စီးပြားေရးလုပ္ေခါင္းပံုျဖတ္၊ စစ္သားခ်င္း စီးပြားေရး လုပ္မွဳမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိ မရွိမသိရေသာ္လည္း ထိုကဲ့သို႔ ခ်စ္တီးစိတ္ဓါတ္ရွိကာ စစ္သားစိတ္မရွိပဲ ကိုယ့္အက်ိဳးကိုသာ ၾကည့္ေနၾကေသာ စစ္ဗိုလ္မ်ားသာ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏အနာဂါတ္ကို စဥ္းစားၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။



(မူရင္းေရးသားေပးပို႔သူ မ်ဳိးခ်စ္ျမန္မာစစ္သည္အား ေက်းဇူးအထူးပင္ တင္ရွိပါေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ အပ္ပါသည္ခင္ဗ်ား)



အၿပည္႔အစံုဖတ္လိုလွ်င္

Articles that posted in Arts & Literature Exhibtion

ေဒၚစုကို ပံ့ပိုးေပးၾကပါ။ ကိုယ့္တာ၀န္ ကိုယ္ေက်ႏိုင္ၾကပါေစ (ေဆာင္းပါး)

ေဆာင္းပါး

ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း


Tuesday, 04 December 2007 21:32 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္



လက္ရွိ ဗမာႏိုင္ငံရဲ႕ အေျခအေနဟာ သိမ္ေမြ႔တယ္လို႔လဲ ဆိုႏိုင္တယ္။ က်ေနာ္ အျမဲတင္ျပခဲ့သလို က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ ေနာက္ဆံုးမိုင္ The last mile ကို ေဒၚစု တေယာက္ပဲ ေလွ်ာက္ႏိုင္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာနည္းနဲ႔ အေျဖရွာ ရမယ္ဆိုရင္၊ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးနဲ႔ အေျဖရွာရမယ္ဆိုရင္ လူထုကိုယ္စား၊ တိုင္းျပည္ကိုယ္စား ေဒၚစုပဲ ေနာက္ဆံုးမိုင္ကို ဦးေဆာင္ေလွ်ာက္ႏိုင္ပါတယ္။ တကမၻာလံုးနဲ႔ တျပည္လံုးက ေဒၚစုကိုပဲ ယံုၾကည္အားကိုးၾကလို႔ပါ။

ဒါေပမယ့္ လက္ခုပ္ဆိုတာ ႏွစ္ဖက္တီးမွ ျမည္ေလ့ရွိပါတယ္။ ျပည္သူအမ်ားက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ တိုင္းျပည္ တိုးတက္ေရးကို လိုလားေပမယ့္ ဓါးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္လွ်က္ရွိတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြကလည္း တုိင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအေပၚ ေစတနာရွိမွ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အေျဖရွာလို႔ ရႏိုင္ပါမယ္။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ အာဏာနဲ႔ ေရာယွက္ေနတာေၾကာင့္ အာဏာလက္ကိုင္ထားသူေတြဟာ လြယ္ လြယ္နဲ႔ အာဏာကို လႊဲေပးေလ့ မရွိပါဘူး။ ဥပါယ္တမ်ည္နဲ႔ ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ဉာဏ္ကစား လွည့္ဖ်ားၿပီး မတတ္သာမွ အေလွ်ာ့ေပးေလ့ ရွိၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိ အေျခအေနဟာ အလြန္သိမ္ေမြ႔ၿပီး ေဒၚစုေနာက္က "တသံ" တည္း ထြက္ႏိုင္မွ အင္အားျပႏိုင္မွ ေတာ္ရံုက်မယ္လို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။

လူ႔ဘ၀မွာ အခြင့္အေရး (opportunity) ဆိုတာ ႏွစ္ခါဆက္တိုက္ လာေလ့ မရွိတတ္ၾကပါဘူး။ ရေတာင့္ရခဲ အသက္ေပါင္း မ်ားစြာနဲ႔ ရင္းခဲ့ရတဲ့ အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္မသြားေစခ်င္ပါ။ လက္ရွိ အေျခအေနကို လက္ေတြ႔က်က် သံုးသပ္ၿပီး ေထာက္ခံသင့္တာကို ေထာက္ခံ၊ လုပ္သင့္တာကို လုပ္ၿပီး (အားလံုး) ကိုယ္စီ ႀကိဳးစားၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

တဘက္ကလည္း မ်က္ေစ့မွိတ္ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မပိုေစခ်င္ပါ။ ယေန႔အေျခအေနဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရာင္ျခည္သန္းတဲ့ အဆင့္ပင္ မေရာက္ေသးပါ။ ေမွ်ာ္လင့္စရာရွိႏိုင္သည့္ အေျခအေနသို႔သာ ေရာက္ပါေသးသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ (hope) ေပး ၿပီး ႏိုင္ငံေရးကစားႏိုင္သည္ကိုလည္း ေမ့၍ မရပါ။ ၁၉၈၈ (၈၈၈၈) ျပည္သူ႔အံုႂကြမႈႀကီးတုန္းကလည္း စစ္တပ္က ဒီမိုကေရစီ ေပးမည့္ပံုေယာင္ေယာင္၊ ႏိုင္ငံေရးကစားၿပီး နားလွည့္ပါးရိုက္ အားလံုးကို လွည့္စားခဲ့ဖူးပါသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ (hope) ေပးၿပီး (၈၈၈၈) ျပည္သူ႔အံုႂကြမႈႀကီးရဲ႕ အရွိန္(momentum) ကို ရိုက္ခ်ဳိးခဲ့ဖူးပါသည္။ ယေန႔လည္း ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေပးထားရံုသာ ရွိပါေသးသည္။ (အရိပ္) ကိုသာ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ အေကာင္အထည္ကို မျမင္ရေသးပါ။

အမွန္ကို သတၱိရွိရွိ ၾကည့္တတ္လွ်င္ ေဒၚစုသည္ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔၍ အနစ္နာခံကာ တိုင္းျပည္အတြက္ ေစတနာထားကာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး လမ္းေၾကာင္းမွာသာ မေျပာင္းမလဲ ေတာက္ေလွ်ာက္ ရပ္တည္ခဲ့ေသာ္လည္း (နအဖ) စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တို႔က အေလးမထားခဲ့ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ဒီပဲယင္းတြင္ လုပ္ၾကံခဲ့ၾကၿပီး ဒင္းတို႔ကပင္ မတရား ျပည္သူ႔ေခါင္းေဆာင္ကို အိမ္တြင္း အက်ဥ္းခ်ခဲ့သည္မွာ ယေန႔ထက္တိုင္ပင္ မဟုတ္ပါလား?

ဆင္းရဲမႈဒဏ္၊ အာဏာႏွင့္ မတရားဖိႏွိပ္မႈဒဏ္ကို အႏွစ္ (၄၀) ေက်ာ္ေက်ာ္ ႏွစ္ဘက္ညႇပ္ ခံေနရေသာ ျပည္သူလူထုက တဖန္လမ္းေပၚမွာ ရဲရဲႀကီး ၎တို႔၏ဆႏၵကို ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့မွ၊ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ စေတး၍ ထပ္မံေတာင္းဆိုလာမွ၊ ကမၻာ့ ပရိသတ္ကပါ ေတာင္းဆိုလာမွ ဘုရား၏သားေတာ္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္ေတာင္းဆိုလာမွ၊ မေနသာတဲ့အဆံုး UN နဲ႔ ဂမ္ဘာရီကို အသံုးျပဳၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ အရွိန္သတ္ရန္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးကဒ္ (card) ကို ဖုန္သုတ္ကာ ႏိုင္ငံေရးစင္ေပၚ တင္ျပလာရသည္ မဟုတ္ပါလား?

ဤျဖစ္ရပ္မ်ားကို သက္ေသျပဳ၍ ႏိုင္ငံေရးေတြး ေတြးမယ္ဆိုရင္ (နအဖ) စစ္ဗိုလ္ေတြ စိုးရိမ္ထိပ္လန္႔တာ၊ ျပည္သူ႔အံုႂကြမႈ တခုပဲလို႔ ေတြးဆႏိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ့ရဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေရး အျမင္တခုထဲနဲ႔ ေျပာရရင္ ျပည္သူ႔အံုႂကြမႈ ေရွ႕တလွမ္း မတိုးႏိုင္ခင္ တဖက္က ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ႏွိမ္နင္းၿပီး၊ တဖက္က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပးၿပီး အံုႂကြမႈအရွိန္ကို ရိုက္ခ်ဳိးလိုက္တာလို႔ ပဲ ရိုးရိုးသားသား သံုးသပ္မိတယ္။ ႏိုင္ငံေရးမွာ ေရမႈတ္တဖက္၊ မီးတစဖက္ လုပ္ၾကတာ လူ႔သမိုင္း ေပၚလာကတည္းကပါပဲ။

အေရးအႀကီးဆံုးက ႏိုင္ငံေရးလွည့္ကြက္ကို နားလည္ၿပီး၊ သတိရွိၾကဖို႔ပါ။ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ ထားဖို႔ပါ။

ေဒၚစုရဲ႕ ႀကီးမားတဲ့ စြန္႔လႊတ္ခ်က္ေတြကို က်ေနာ္ အေလးမျပဳဘဲ မေနႏိုင္ပါ။

ေဒၚစုရဲ႕ တိုင္းျပည္အေပၚ ေစတနာကို မေလးစားဘဲ မေနႏိုင္ပါ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဲ့သို႔ တိုင္းျပည္တာ၀န္ကို ပခံုးေပၚတင္ၿပီး သတၱိရွိရွိ ဦးေဆာင္ရဲတာကို အသိအမွတ္ျပဳ ဦးၫႊတ္ရပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚစုကို က်ေနာ္ အျမဲတမ္း ေထာက္ခံခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေဒၚစုေနာက္က တသံတည္း ထြက္ၾကဖို႔ ေတာင္းဆိုေနတာပါ။

အာဏာကိုင္ထားတဲ့ (နအဖ) စစ္ဗိုလ္ေတြနဲ႔ ဉာဏ္ကစားၾကရာမွာ အသိဉာဏ္တခုထဲ အားကိုး၍ မရပါ။ (အင္အား) လိုပါတယ္။

အာဏာယစ္မူးေနၾကတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက လူ (၅) သိန္းရွိတဲ့ စစ္တပ္ကို (အား) ယူထားပါတယ္။ တရုတ္နဲ႔ ဗမာကြန္ျမဴနစ္ေတြရဲ႕ ဘုရားသခင္ျဖစ္တဲ့ ေမာ္စီတုံး ေဟာၾကားခဲ့တဲ႔

အာဏာဟာ ေသနတ္ေျပာင္း၀က လာတယ္ဆိုတဲ့ ေဟာၾကားခ်က္ကို ႏွလံုးသြင္း ခံယူထားပါတယ္။ ေပါက္ေဖာ္ တရုတ္ႀကီးကို ရွိခိုးဂါ၀ရျပဳၿပီး တရုတ္ႀကီးရဲ႕ အရိပ္ကို ခိုလႈံလွ်က္ ရွိတယ္။

ေဒၚစုရဲ႕ အင္အား၊ က်ေနာ္တို႔အားလံုးရဲ႕ အင္အားဟာ ဘာလဲ?

မွန္ကန္ေသာ ယံုၾကည္မႈ၊ ေစတနာနဲ႔ သန္း (၅၀) ေသာ ျပည္သူေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သန္း (၅၀) ရွိေသာ ျပည္သူကို ဘာေၾကာင့္ (၅) သိန္းသာရွိတဲ့ စစ္တပ္က ဖိႏွိပ္ႏိုင္တာလဲ? ႏိုင္ငံေရးမွာ disorganized majority လို႔ဆိုတဲ့ စုစည္းမႈနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းမႈ မရွိတဲ့ (လူမ်ားစု) ကို၊ Organized minority လို႔ေခၚတဲ့ စုစည္းမႈနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းမႈရွိတဲ့ လူနည္းစုက ဗိုလ္က်အႏိုင္က်င့္ တတ္ပါတယ္။ စစ္တပ္မွာ ဖြဲ႔စည္းမႈရွိတယ္။ စည္းကမ္းရွိတယ္။ စစ္တပ္တိုင္းမွာ တေသြး၊ တသံ၊ တမိန္႔ဆိုတဲ့ အမိန္႔နာခံ ရတဲ့ ၀န္ထမ္းရွိတယ္။ ဂရစ္ စပါတာ Sparta ေခတ္ကတည္းက စစ္တပ္ဆိုတာ unit နဲ႔ တိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ (၅) သိန္း သာ ရွိတဲ့ စစ္တပ္က unit အေနနဲ႔ ရပ္တည္ႏိုင္တယ္။ ပစ္ဆိုရင္ မိုက္မိုက္ကန္းကန္း သံဃာေတာ္ေတြပါ မေရွာင္ ပစ္တာပါ။

ျပည္သူဆိုတာ သန္း (၅၀) ဆိုေပမယ့္ ဖြဲ႔စည္းမႈ မရွိဘူး။ တဖက္က စစ္တပ္က ဖြဲ႔စည္းမႈမရွိေအာင္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားသလို တဖက္ကလည္း ညီၫြတ္မွ အင္အားျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ (အသိ) ကို မေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ၾကဘူး။ ဒီ့အျပင္ လူမ်ဳိးေရးစိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔ လူမ်ဳိးေရး တိုက္ပြဲေတြ၊ မယံုၾကည္မႈေတြကို တိုင္းျပည္အက်ဳိးကို ၾကည့္ၿပီး မေဖ်ာက္ဖ်က္ႏိုင္ၾကဘူး။ ဗမာလူမ်ဳိးစုတခုထဲမွာ ေတာင္ အဖြဲ႔ေတြကြဲၿပီး အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ကြဲေနၾကျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သန္း (၅၀) ရွိေပမယ့္ (အင္အား) ဆိုတာ မျပႏိုင္ ျဖစ္ေနၾကတာပါပဲ။

က်ေနာ္တို႔ ဗမာႏိုင္ငံရဲ႕ ရာဇ၀င္ကို ေျပာင္းႏိုင္တာ အတြင္း (အင္အား) ပဲ ျဖစ္တယ္။ အျပင္ (အင္အား) ကို မေမွ်ာ္ကိုးၾကပါနဲ႔။ ႏိုင္ငံတိုင္း ကိုယ့္ႏိုင္ငံ အက်ဳိးမပါဘဲ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ မပါႏိုင္ပါဘူး။ သူ႔ရဲ့သားေကာင္း လူငယ္ေတြကို ယံုၾကည္မႈ တခုတည္းနဲ႔ မစြန္႔၀ံ့ပါဘူး။ သမတဘုရွ္ (Bush) ဟာ ဒီမိုကေရစီ ယံုၾကည္မႈအတြက္၊ ဗမာႏိုင္ငံအတြက္ သက္သက္၊ အေမ ရိကန္ စစ္သားလူငယ္ေတြရဲ႕ အသက္ကို မစြန္႔ခိုင္းပါဘူး။ ေစ်းမႀကီးတဲ့ေလနဲ႔သာ ေထာက္ခံ အားေပးေနတာပါ။ ဆူဒန္ႏိုင္ငံ၊ ဒါေဖာျပည္နယ္ (Durfur) လူသတ္ ဖိႏွိပ္မႈအတြက္ တကမၻာလံုးက ေတာင္းဆိုေနတာေတာင္ စစ္ကူမေပးခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးရံုသာ ရွိပါတယ္။

ေဒၚစုရဲ့ ျပႆနာ

လက္ရွိ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး အေျခအေန တကယ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ လိမ္မာပါးနပ္စြာ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔ အေတြးဉာဏ္ (capacity) နဲ႔ အရည္အခ်င္း ေဒၚစုမွာ ရွိတယ္လို႔ က်ေနာ္လံုး၀ ယံုၾကည္ထားတယ္။ (နအဖ) ဘက္က ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ေတြ သံုးၿပီး အမ်ဳိးမ်ဳိး လွည့္စားလိမ့္မယ္လို႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္ထားရပါမယ္။

ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး ျဖစ္ခဲ့ရင္ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တခုအတြင္း တိုးတက္မႈ ရွိဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပးၿပီး သက္သက္ အခ်ိန္ဆြဲ ကစားတာမ်ဳိး မျဖစ္သင့္ပါ။ သို႔ေသာ္ ျဖစ္ခဲ့ရင္ Plan B လို႔ေခၚတဲ့ ေနာက္ခ်န္ကြက္ တကြက္ကို ႏိုင္ငံေရးအရ အသင့္ရွိေနရပါမယ္။ ႏိုင္ငံေရးမွာ ဆိုစကားတခု ရွိပါတယ္။ Prepare to fight while you talk and prepare to talk while you fight ပါတဲ့။ ေဆြးေႏြးခ်ိန္မွာ တိုက္ပြဲအတြက္ ျပင္ထားပါ။ တိုက္ပြဲ၀င္ခ်ိန္မွာ ေဆြးေႏြးဖို႔ ျပင္ထားပါတဲ့။

က်ေနာ့္ရဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ေရး ယံုၾကည္ခ်က္ကေတာ့ ေပးရင္ေပး၊ မေပးရင္တိုက္ယူ၊ ေနာက္တခ်ီ လူထုဆႏၵအားနဲ႔ အၿပီးသတ္ တိုက္ယူရပါမယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးကို တိုက္ယူေပးခဲ့တဲ့ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ခံယူခ်က္တခုျဖစ္ခဲ့တဲ့ - ရရင္ရ မရရင္ခ်- ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ (မူ) အတိုင္းပါပဲ။

အေတြးအေခၚ ပဋိပကၡ

ဒီေနရာမွာ လက္ေတြ႔ကို အားသန္တဲ့ အေတြးအေခၚ Realism (or) Realpolitik နဲ႔ ပညာတတ္ အေတြးအေခၚလို႔ ေခၚရမယ့္ Intellectual thinking based idealism တို႔ရဲ႕ အေတြးအေခၚ ပဋိပကၡ ရွိလာပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီကို ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီၿပီး က်င့္ေနခဲ့တဲ့ အေမရိကန္နဲ႔ အဂၤလန္ႏိုင္ငံတို႔ကို အေျချပဳတဲ့ ေကာလိပ္ ေက်ာင္းႀကီးေတြျဖစ္တဲ့ ဟားဗတ္ (Harvrad) တို႔လို၊ ေအာက္စဖို႔ဒ္ (Oxford) တို႔လို ေကာလိပ္ေက်ာင္းေတြမွာ Idealism လို႔ ေခၚရမယ့္ ေခတ္မီ ေတြးေခၚမႈေတြကို အေျခခံတဲ့ အေတြးအေခၚအရ အၾကမ္းဖက္မႈ၊ သတ္ျဖတ္ရက္စက္မႈ မပါတဲ့၊ ေသြးေျမမက်တဲ့ Non-violent အေတြးအေခၚေတြဟာ ႀကီးစိုး လႊမ္းမိုးေလ့ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Harvard ကေအာင္လာတဲ့ ဗမာလူငယ္တစု ဆိုရင္ ပညာတတ္အေတြးလို႔ ဆိုႏိုင္တဲ့ compromise တို႔၊ dialogue တို႔ကို ေရွ႕တန္းတင္ ေဆြးေႏြးလာၾကတယ္ မဟုတ္ပါလား? ပညာတတ္အျမင္နဲ႔ ၾကည့္ရင္ နားလည္ႏိုင္ပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရး Human rights ကို ေရွ႕တန္းတင္ထားတဲ့ ယေန႔လို (၂၁) ရာစုမွာ ဘာေၾကာင့္ ေသြးထြက္သံယုိမႈကို စိတ္ကူး ဦးစားေပးရမွာလဲ?

ဒါေပမယ့္ ကမၻာႀကီးမွာ တတန္းထဲ ညီမွ်မႈ မရွိတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ လူ႔အခြင့္အေရးကို ဦးစားေပးျခင္း၊ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးဆိုတဲ့ Rule of law ဆိုတာ မရွိေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လူ႔အခြင့္အေရးကို အေလးမေပးတဲ့၊ စစ္ဘီလူးစိတ္၀င္ေနတဲ့ အာဏာကို စြဲမက္ေနတဲ့ (နအဖ) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို စာအုပ္ႀကီးဖြင့္ၿပီး ရွင္းျပ ေဆြးေႏြးလို႔တဖုံ၊ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြ ဖြင့္ၿပီး ေဆြးေႏြးလို႔ ရႏိုင္ပါ့မလား? ဆိုတဲ့ ျပႆနာ ေပၚလာပါတယ္။ မရရင္ ေနာက္တကြက္ ဘာလုပ္မလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးမွာ (အာဏာ) ပါလာတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံေရးဟာ အလြန္ အႏၱရာယ္ႀကီးပါတယ္။ အႏၱရာယ္နဲ႔အတူ စြန္႔လႊတ္မႈေတြ ပါလာတယ္။ (အင္အား) ၿပိဳင္တဲ့ေနရာမွာ ရင္ဆိုင္ တိုက္ခိုက္မႈ (confrontation) ကို ေရွာင္၍ မရပါ။

(နအဖ) က မည္သို႔ပင္ စြပ္စြဲေစကာမူ က်ေနာ့အျမင္အရ ေဒၚစုဟာ ေသြးထြက္သံယိုမႈကို အားမေပးခဲ့ပါ။ ၎၏ ယံုၾကည္ခ်က္ ျဖစ္သည့္ non-violence အေပၚ အစဥ္ ရပ္တည္ခဲ့သည့္အျပင္ မိခင္စိတ္ ႀကီးမားသည့္အတြက္ လူငယ္ လူရြယ္ေလးေတြရဲ႕ အသက္ကိုစြန္႔ခိုင္းရန္ မခိုင္းရက္ဟု ျမင္မိပါသည္။

သို႔ေသာ္ ေဆြးေႏြးပြဲ မျဖစ္လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပ်က္ခဲ့လ်ွင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ Plan B ေနာက္ခ်န္ကြက္ အေနႏွင့္ လူထုအားႏွင့္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ တိုက္ခိုက္ေရး confrontational people upraising ကို အားမေပးခဲ့၍ နအဖဘက္က လုပ္ႏိုင္ေျခအား မ်ားခဲ့ပါသည္။ ေဒၚစုသာ ေသမထူး၊ ေနမထူး ထခ်ၾကေလာ့ ဟု တခြန္းဟခဲ့လွ်င္ နအဖ မတုန္လႈပ္စရာ မရွိပါ။ ေဒၚစု၏ မိခင္စိတ္၊ စိတ္ ေကာင္းရွိမႈကို သိသိႀကီးႏွင့္ အသာယူခဲ့သည္ကို မခံခ်င္စိတ္ ျပင္းထန္စြာ ခံစားမိပါသည္။

ေဒၚစု၏ ခံယူခ်က္ႏွင့္ မိခင္စိတ္ကို နားလည္မိပါသည္။

အၾကမ္းဖက္နည္းကို သံုးမည္ေလာ၊ ေရွာင္မည္ေလာ ဆိုသည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ေခတ္ကတည္းက ၾကံဳလာခဲ့ၾကရပါသည္။ ဦးသိန္းေဖျမင့္ ေရးတဲ့ (ေက်ာ္ၿငိမ္း) စာအုပ္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ျပင္းတဲ့ ကိုေအာင္ဆန္း၊ ကိုႏု၊ ကို သိန္းေဖျမင့္၊ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ကိုအုန္းတို႔ဟာ ("ဃ") ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔ကေလး ဖြဲ႔ခဲ့ၾကတယ္။ ညအေမွာင္ထဲမွာ ေဆြးေႏြးၾကစဥ္က ဒီ ျပႆနာေတြကို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတယ္။ ကိုႏုက ဘာသာေရး ကိုင္းရိႈင္းတာေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္နည္းကို ကိုယ္တိုင္က်င့္သံုးဖို႔ မလိုလားဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဖဆပလ ဖြဲ႔စဥ္ကလည္းေကာင္း၊ UG ဖြဲ႔ၾကစဥ္ကလည္းေကာင္း မပါ၀င္ခဲ့ၾကဘူး။ ဒါေပမယ့္ မတားျမစ္ခဲ့ဘူး။

ေဒၚစုဟာလည္း သူရဲ႕ခံယူခ်က္ဟာ အၾကမ္းမဖက္တဲ့နည္း non-violence အေပၚ ရပ္တည္ေနတဲ့အတြက္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးကိုပဲ ေတာင္းဆိုခဲ့ေပမယ့္၊ တျခားခံယူခ်က္မ်ားကို မဟန္႔တားခဲ့ပါ။

ထို႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္၏ အျမင္ကို ရဲရဲတင္ျပရပါလွ်င္ Plan B ကို က်န္တဲ့သူေတြက ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားမွ ႏိုင္ငံအတြက္ ေဆြးေႏြးရမယ့္ ေဒၚစုမွာ (အင္အား) ပိုရွိပါမယ္။

မိုးမၿပိဳ - ၿပိဳခဲ့သည္ရွိေသာ္ဟူေသာ အေတြးႏွင့္ ေဒၚစု၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား၊ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကို (နအဖ) က ညစ္ပတ္ လွည့္စား၍ လက္မခံ ေရွာင္တိမ္းခဲ့ေသာ္ လူထုအင္အားျပရန္ အသင့္ျပင္ထားရမည္မွာ က်ေနာ္တို႔ အားလံုး၏ တာ၀န္ ျဖစ္ေပသည္။

ဖဆပလ လြတ္လပ္ေရး ေတာင္းစဥ္က၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေလးေလးနက္နက္ ေလ့လာလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ဟာ ရရင္ရ- မရရင္ခ် ဆိုတဲ့မူကို ေရွ႕က ဗန္းျပထားေပမယ့္ မခ်ဘဲနဲ႔ (အင္အား) ျပၿပီး လြတ္လပ္ေရး ေတာင္းဆိုေရးမႈကို သံုးခဲ့ၾကတယ္။ သူ႔ေခတ္ သူ႔အခါက ေနမ၀င္ အင္ပါယာႀကီးကို တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္ကို အံတုရတာ မလြယ္ခဲ့ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ ကြန္ျမဴနစ္၊ ဆိုရွယ္လစ္နဲ႔ တပ္မေတာ္ကို အားယူၿပီး ဖဆပလ အဖြဲ႔ႀကီးကို တည္ေဆာက္ခဲ့တယ္။ ၿပီး ကရင္လူငယ္စတဲ့ အဖြဲ႔ အစည္း ေပါင္းစံု၊ ဘႀကီးဘေဖကဲ့သို႔ လက္်ာသမားေတြအျပင္ ဦးႏုကဲ့သို႔ တသီးပုဂၢလ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြကို သိမ္းသြင္းၿပီး ဖဆပလႀကီးကို အားျဖည့္ခဲ့ၿပီး လူထုရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကို အရယူခဲ့တယ္။ ေနသူရိန္ အစည္းအေ၀းႀကီးလို လူထု အစည္းအေ၀းေတြ ေခၚၿပီး ဖဆပလရဲ႕ (အင္အား) ကို ျပခဲ့တယ္။ အဂၤလိပ္ အစိုးရက ရုပ္ျပေနရာေပးၿပီး ပါ၀င္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းလာေတာ့ ျငင္းဆိုခဲ့တယ္။ ဖဆပလရဲ႕ အင္အားကိုျပၿပီး အဂၤလိပ္က ေလးေလးစားစား ကမ္းလွမ္းလာမွ၊ တန္းတူ အစိုးရ အဖြဲ႔ထဲ ၀င္ခြင့္ရမွ ၀င္ခဲ့တယ္။

ဘာေၾကာင့္ အဂၤလိပ္က ကမ္းလွမ္းလာရတာလဲ?

ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႀကီးအၿပီးမွာ အဂၤလိပ္က စစ္ပန္းလ်က္ ရွိတယ္။ ခ်ာခ်ယ္ျပဳတ္ၿပီး အက္တလီ တက္လာတယ္။ အစိုးရ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္တယ္။ တခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္တဲ့ ဖဆပလ အဖြဲ႔ႀကီးေနာက္မွာ ျပည္သူေတြ တခဲနက္ရွိ တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားတယ္။ ဖဆပလေနာက္မွာ ေတာ္လွန္မႈျဖစ္က ေတာ္လွန္ႏိုင္တဲ့ စစ္တပ္ရွိတယ္။ စစ္မႈထမ္းေဟာင္း ေတြျဖစ္တဲ့ (ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္) အဖဲြ႔ေတြ ရွိတယ္။ စစ္အၿပီးမို႔ လက္နက္ကလည္း မရွားလွပါ။ ဒါေတြအားလံုးဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ဖဆပလ အဖြဲ႔ႀကီးရဲ႕ အင္အားေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးကို တႏွစ္အတြင္းေပးဆိုၿပီးရင္ေကာ့ ၿပီး ေတာင္းႏိုင္ခဲ့ၾကတာပါ။

ဒါက သူ႔အခ်ိန္နဲ႔ သူ႔အေျခအေန

ယေန႔ အေျခအေနကို ၾကည့္ရေအာင္..

ေဒၚစု သူ႔ရဲ႕ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလိုပဲ တိုင္းျပည္တာ၀န္ကို ပခံုးေပၚတင္ၿပီး ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ကာ အာဏာရွင္ စစ္အုပ္စုကို သတၱိရွိရွိ ရဲရဲႀကီး ရင္ဆိုင္ခဲ့တယ္။ ျပည္သူက တခဲနက္ ေထာက္ခံ အားေပးခဲ့ၾကတယ္။ ကမၻာက ေလးစားေထာက္ခံလာၾကရတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အေနာက္မွာ ဖဆပလ အဖြဲ႔ႀကီး ရွိရံုမက အားကိုးရတဲ့ ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရွိတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို အသိဉာဥ္ (Capacity) နဲ႔ အရည္အခ်င္းျပည့္တဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ၀ိုင္းရံထားတယ္။

ေဒၚစုေနာက္မွာ NLD ဆိုတာ ရွိေပမယ့္ အားကိုးရမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ဦးနဲ႔ ဦး၀င္းတင္တို႔လို ပုဂၢဳိလ္ေတြကို ေဒၚစုနည္းတူ ဖမ္းဆီးထားတယ္။ တိုင္းျပည္ အျပင္ဘက္ကို ေရာက္ေနတဲ့ ဗမာ ႏိုင္ငံသား အားလံုးကို စုစည္းၿပီး အင္အား တည္ေဆာက္ကာ အျပင္အားနဲ႔ အတြင္းမွာ အင္အား တည္ေဆာက္ရမယ့္အစား ႏိုင္ငံေရး နကန္းတလံုးမွ နားမလည္တဲ့ လူက ဦးေဆာင္တဲ့ အစိုးရ အဖြဲ႔ဟာ ေဒၚစုနာမည္ အလြဲသံုးစားလုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး လုပ္စားေနၾကတာေၾကာင့္ အခြင့္အေရးေတြ ဆံုးရႈံးကာ ျပည္တြင္းမွာ ႏိုင္ငံေရး အေဆာက္အအံု မတည္ေဆာက္ႏိုင္ၾကပါ။

(ႏိုင္ငံေရးမွာ တည္ေဆာက္မႈဆိုတာ ေရရွည္ကို ႀကိဳၾကည့္တတ္ၿပီး အခ်ိန္ယူ တည္ေဆာက္ရပါတယ္။ မီးခလုတ္လို လိုအပ္မွ အဖြင့္ အပိတ္လုပ္၍ မရပါ။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ကတည္းက ျပည္တြင္း UG လိုအပ္တယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ မဇၩိမမွာ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ http://www.mizzima.com/MizzimaNews/EdOp/2007/Jan/The%20Movement.html)

ေဒၚစုခမ်ာ ေနာက္လွည့္ၾကည့္လွ်င္ ရဲရဲႀကီး အားကိုးႏိုင္ေလာက္တဲ့ လူမရွိပါ။

အားလံုးက ေဒၚစုကို ေစာင့္ေနၾကပါသတဲ့...

ေဒၚစုအတြက္ ရင္နာမိပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေဒၚစုကို စစ္ဗိုလ္လူမိုက္တစု ဗိုလ္က် ေစာ္ကားလာရင္ (အင္အားျပဖို႔၊ လူထုအံုႂကြမႈကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔၊ ႏိုင္ငံေရး အေဆာက္အအံု လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံေရး အေဆာက္အအံု (political infrastructure) ကို က်ေနာ္တို႔ အားလံုး (၀ိုင္း) တည္ေဆာက္ရပါမယ္။

ဒါဟာ က်ေနာ္တို႔အားလံုးရဲ့ တာ၀န္ျဖစ္ေပသည္။


ဆက္ရန္-


ႏိုင္ငံေရးအေဆာက္အအံုကို စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္မွာ ဘယ္လိုတည္ေဆာက္ႏိုင္မွာလဲ?

(မွတ္ခ်က္။ ။. က်ေနာ္၏တင္ျပခ်က္ကို နားလည္ သေဘာေပါက္သူ ရွိသလို၊ နားမလည္ လက္မခံသူမ်ားလည္း ရွိမွာပါ။ အျပင္မွာေနၿပီး ႀကီးမက်ယ္ပါနဲ႔ ဆိုသူမ်ား ရွိမွာဧကန္ပါ။ ေ၀ဖန္ႏိုင္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ဒီမိုကေရစီကို ယံုလွ်င္ ေ၀ဖန္မႈ ကို ခရီးဦးႀကိဳ ျပဳရမွာပါ။ ေစတနာႏွင့္ ေ၀ဖန္လာလွ်င္ စဥ္းစားရပါမည္။ ေစာ္ကားလာသူရွိလွ်င္ ေစာ္ကားလာသူကိုသာ သနားရံု ရွိပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးမွာ မိမိယံုၾကည္မႈကို ရဲရဲတင္ျပႏိုင္ခြင့္ ရွိရပါမည္။


က်ေနာ္ တကၠသိုလ္ေအာင္တဲ့ႏွစ္ (၁၉၇၄) မွာ ေက်ာင္းက ေအာင္ေအာင္ခ်င္း ဦးသန္႔ အေရးအခင္းမွာ ပါ၀င္ ဦးေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္အေရးအခင္းမဆို အႏၱရာယ္ႏွင့္ မကင္းခဲ့ပါ။ အေကာင္းဆံုး အရြယ္မွာ ေထာင္ထဲမွာ (၅) ႏွစ္ ဒုကၡစရိယ က်င့္ၾကံခဲ့ရပါတယ္။ ေခတ္အလိုက္ ေပးဆပ္ခဲ့ပါတယ္။ တာ၀န္ မလစ္ဟင္းခဲ့ပါ။ က်ေနာ္ရဲ့အေတြး၊ က်ေနာ့္အေရးကို ယံုၾကည္၍သာ ေရးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)

အၿပည္႔အစံုဖတ္လိုလွ်င္

The book which i bought at the Arts & Literature Exhibition

ေနာက္ေက်ာဖုံး



အေရွ႔မ်က္ႏွာဖုံး

၉.၁၂.၂၀၀၇ ကၿပဳလုပ္ေသာ၊ ႏူိင္ငံတကာလူ႔အခြင္႔အေရးေန႔ အထိမ္းအမွတ္အၿဖစ္ ၿပဳလုပ္ေသာ ပန္း ခ်ီ၊ကာတြန္း၊ေဆာင္းပါး ႏွင္႔ အၿခား အႏွပညာရသမ်ား ခင္းက်င္းၿပသေသာပြဲ၌ ၀ယ္ၿဖစ္ခဲ႔ေသာ အမွတ္တရ စာအုပ္ေလး တစ္အုပ္ပါ.......

စာအုပ္အတြင္းရွိ ေကာင္းႏူိးရာရာမ်ားကိုလည္း ဆက္ၿပီး တင္ေပးပါ႔မယ္.....


အၿပည္႔အစံုဖတ္လိုလွ်င္

Wednesday, December 12, 2007

Photos from Arts & Literature Exhibition for International Human Rights Day















The Audience.....


ၿပပြဲကို၊စိတ္၀င္တစား လာေရာက္ႀကည္႔႐ွဳ ႀကေသာ ဧည္႔ပရိတ္သတ္မ်ား။

]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]






























ၿပပြဲမစမွီ၊အခမ္းအနားကို၊ၿပင္ဆင္ေနႀကေသာ၊ၿပည္ပေရာက္မ်ဳိးခ်စ္ၿမန္မာ ညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ား ။

အၿပည္႔အစံုဖတ္လိုလွ်င္

Description of Tree of Life in Hall of Hope





International Human Rights Day အထိမ္းအမွတ္၊ စင္ကာပူႏူိင္ငံ၌ ၉ရက္ ဒီဇင္ဘာက၊ ၿပဳလုပ္က်င္းပခဲ႔ေသာ Arts & Literature Exhibition ခန္းမ တနည္းအားၿဖင္႔ ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္းခန္းမအတြင္းရွိ၊ ႐ွင္သန္ၿခင္း သစ္ပင္၏ အဓိပၸါယ္ေဖာ္ၿပခ်က္။




အၿပည္႔အစံုဖတ္လိုလွ်င္