တိုင္းျပည္လည္း မြဲျပာက်၊ တပ္မေတာ္ႀကီးလည္း အင္အားမရွိ

ေအာင္သူၿငိမ္း
ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ဇြန္လ 11 2008 17:03 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

တိုင္းျပည္လည္း မြဲျပာက်၊ တပ္မေတာ္ႀကီးလည္း အင္အားမရွိ

၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ စစ္အစိုးရ တက္လာခ်ိန္မွစ၍ "တပ္မေတာ္ကို ေခတ္မီတပ္မေတာ္ ျဖစ္လာေအာင္ ခ်ဲ႔ထြင္ေရး" ဟူ၍ အစဥ္ တစိုက္ ေႂကြးေၾကာ္ ျပင္ဆင္လာခဲ့သည္။ ထိုထက္ ပိုဆိုးသည္မွာ "တပ္မေတာ္ အင္အားရွိမွ တိုင္းျပည္ အင္အားရွိမည္" "တပ္မေတာ္သာ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ" ဟူေသာ ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ား မတန္တရာ တင္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ တပ္မေတာ္ ေမာ္ကြန္းဌာနမွ "ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ တပ္မေတာ္၏ အခန္းက႑သမိုင္း" ဟူ၍ အတြဲမ်ားစြာ ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုး ယခု ေရးဆြဲခဲ့သည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒတြင္ပင္ "ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈ၌ တပ္မေတာ္က ပါ၀င္ တာ၀န္ယူရန္" ဟူ၍ အတိအလင္း ျပဌာန္း ထည့္သြင္းလာခဲ့ပါသည္။
ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
တင္လာခဲ့သည့္အတိုင္း စစ္တပ္ကိုလည္း တိုးခ်ဲ႔လာခဲ့သည္။ ၁၉၅၀ မွ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံက လက္နက္၀ယ္ယူ တင္သြင္းမႈမွာ တႏွစ္လွ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄ သန္းေအာက္မွာသာ ရွိခဲ့သည္။ ၁၉၇၀ မွ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ ၾကည့္လွ်င္လည္း ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ႏွစ္စဥ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၈ သန္းမွ်သာ ရွိခဲ့ပါေသးသည္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္း ခ်ိန္မွစ၍ တပ္ဖြဲ႔မ်ားကို တိုးခ်ဲ႔ ဖြဲ႔စည္းလာခဲ့သလို၊ လက္နက္ဆန္းမ်ားကိုလည္း တိုးတက္ ၀ယ္ယူလာခဲ့ပါသည္။ အာဏာသိမ္းၿပီးစ ကာလတြင္ပင္ တရုတ္ႏိုင္ငံမွ စစ္လက္နက္ ေဒၚလာသန္း ၁,၀၀၀ ေက်ာ္ဖိုး တလံုးတခဲတည္း ၀ယ္ယူတင္သြင္းခဲ့ၿပီး၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း ယူကရိန္း၊ ရုရွားႏွင့္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားမွ ၀ယ္ယူ တင္သြင္းေနခဲ့ပါသည္။ ေလတပ္တြင္ MiG-29, Chendu F-7 M, NAMC A-5C, SOKO G-4 Super Galeb, FT-7, Shenyang FT- 6 စသည့္ တိုက္ေလယာဥ္ႏွင့္ အျခားသံုး ေလယာဥ္၊ ရဟတ္ယာဥ္ အစီးေပါင္း ၁၈၀ ေက်ာ္ကို ထပ္မံ ျဖည့္ဆီးခဲ့ သည္။ ေရတပ္တြင္လည္း တရုတ္ႏိုင္ငံမွ ဟိုင္နန္ အမ်ဳိးအစား စစ္သေဘၤာမ်ား အပါအ၀င္ စစ္သေဘၤာသစ္ ၃၀ ေက်ာ္ကို ထပ္မံ ျဖည့္ဆီးခဲ့ပါသည္။

ဂ်ိန္းစ္ ကာကြယ္ေရးမဂၢဇင္း (Jane's Defence Weekly) မွ ရရွိခဲ့သည့္ ျမန္မာစစ္တပ္၏ စာရြက္စာတမ္းမ်ားအရ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ႏွစ္လည္တြင္ ၾကည္း-ေရ-ေလ စုစုေပါင္း အင္အား ၂၇၀,၀၀၀ အထိ တိုးတက္ခဲ့ၿပီး၊ အာဏာသိမ္းၿပီးခ်ိန္ ၁၉၈၈ မွစ၍ ၆၀% တိုးခ်ဲ႔ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အက်ပ္အတည္းမ်ား ေလ့လာေရးအဖြဲ႔ (ICG) ၏ အစီရင္ခံစာတခုအရ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ စစ္သည္အင္အား ၁၉၀,၀၀၀ ရွိရာမွ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္ ၄၀၀,၀၀၀ အထိ ရွိလာခဲ့သည္။ (န၀တ) စစ္အစိုးရ ကလည္း စစ္အင္အား ၅၀၀,၀၀၀ အထိ ေရာက္ေအာင္ တိုးခ်ဲ႔မည္ဟု ေျပာင္ဖြင့္ေျပာ ေၾကညာခဲ့ပါသည္။ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္က ျမန္မာ့စစ္တပ္တြင္ တပ္ရင္း (၅၀) မွ်သာ ရွိေသးၿပီး၊ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ တပ္ရင္း (၁၂၀) မွ်သာ ရွိပါေသးသည္။ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ လံုျခံဳေရးႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာ ေလ့လာေရးဌာန (IISS) ၏ အဆိုအရ ျမန္မာစစ္တပ္တြင္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ႏွစ္လယ္တြင္ တပ္ရင္း ၂၄၅ ရင္း ရွိလာၿပီး၊ ယခုအခါ တပ္ရင္းေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္အထိ တိုးခ်ဲ႔ ထားခဲ့ပါသည္။

မစ္တိုက္ေလယာဥ္အသစ္မ်ား၊ လက္နက္မ်ား ထပ္မံ ၀ယ္ယူခဲ့သလို၊ ယူကရိန္း ႏိုင္ငံႏွင့္ ရုရွား ႏိုင္ငံမ်ားမွလည္း တီ-၅၂ အမ်ဳိးအစား တင့္ကားမ်ား၊ ရဟတ္ယာဥ္မ်ား၊ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး စနစ္မ်ား၊ အင္တာနက္ ဆိုင္ဘာစစ္ဆင္ေရး အတြက္ ထိန္းခ်ဳပ္စီမံေရး ကရိယာမ်ား ထပ္မံ ၀ယ္ယူ ခဲ့ပါေသးသည္။ ထိုမွ်မက စရိတ္ ကုန္က်မႈ မ်ားျပားလွေသာ အဏုျမဴ ဓါတ္ေပါင္းဖို စီမံကိန္းမ်ားကဲ့သို႔ေသာ ကိစၥမ်ားကိုလည္း ခ်ဲ႔ထြင္ လာခဲ့ပါေသးသည္။ စစ္အသံုးစားရိတ္လည္း တစတစ တိုးတက္လာေနခဲ့သည္။

ထို႔အျပင္ စစ္တပ္ဖြဲ႔စည္းပံု၊ အမိန္႔ေပးဌာနမ်ားကိုလည္း တိုးခ်ဲ႔လာခဲ့သည္။ ယခင္က အထူး စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမႈ အဖြဲ႔ ၁ ခုသာ ရွိရာမွ ယခုအခါ ၅ ခုသို႔ တိုးခ်ဲ႔ခဲ့သည္။ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ တာ၀န္အသစ္ႏွင့္ ၾကည္း-ေရ-ေလ တပ္မ်ား၏ ပူးေပါင္းစစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲေရးမွဴးခ်ဳပ္ တာ၀န္မ်ားကိုလည္း တိုး၍ ခန္႔ထားခဲ့ေသးသည္။ ထို႔အျပင္ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ထံမွ မသိနားမလည္သူမ်ားထံ ႂကြားလံုးမ်ားလည္း ၾကားခဲ့ရေသးသည္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ေကအဲန္ယူက ဘိုကေလး ေဒသသို႔ ထိုးေဖာက္၍ တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္လာအၿပီး ကာလတြင္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ အပါအ၀င္ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားထံမွ ယခုအခါ၌ သူတို႔ထံတြင္ လိုအပ္လွ်င္ ေလေၾကာင္းခ်ီ တင္ပို႔ႏိုင္ေသာ တပ္မႀကီးမ်ား ရွိေနၿပီဟု ဆိုခဲ့ၾကေသးသည္။ အသစ္ ၀ယ္ယူထားေသာ လက္နက္မ်ားျဖင့္ စစ္ေရးျပ၍ ၾကည္း-ေရ-ေလ ပူးတြဲ စစ္ဆင္ေရး ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကၿပီး ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ စစ္သည္ အင္အား ၃၀,၀၀၀ ေက်ာ္ ပါ၀င္သည့္ ၾကည္း-ေရ-ေလ ပူးတြဲ စစ္ဆင္ေရးမ်ား ကို ဧရာ၀တီတိုင္း ေငြေဆာင္ကမ္းေျခႏွင့္ မိတၳီလာတို႔တြင္ ျပဳခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ပူးတြဲ စစ္ဆင္ေရး ေလ့က်င့္ခန္းကို "ေရႊျပည္သာ" "ေရႊျမန္မာ" စသျဖင့္ သဲေျမပံု စစ္ဆင္ေရး ေလ့က်င့္ခန္းမ်ား ၂ ခါ ေလ့က်င့္ခဲ့ၾကေသးသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ထိုမွ်မက မိန္႔ခြန္းမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံတကာတပ္မ်ား က်ဴးေက်ာ္ လာပါက ခုခံရန္ ျပည္သူ႔စစ္ မဟာဗ်ဴဟာ ျဖင့္ အသင့္ျပင္ထားေၾကာင္း ဆိုခဲ့ၾကပါေသးသည္။

အခ်ဳိ႕ေသာ ပညာရွင္မ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စစ္အသံုးစရိတ္သည္ ဘ႑ာေရး ဘတ္ဂ်က္၏ (၆၀%) မွ် ရွိမည္ဟု တြက္ခ်က္ ေနၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဆင္ႀကီးေျခမခိုင္ သကဲ့သို႔ တပ္မေတာ္က ေအာက္ေျခက ၿပိဳေနၿပီ ျဖစ္သည္။ တပ္တြင္း ဖိႏွိပ္မႈ၊ အခြင့္အေရး တန္းတူညီမွ် မရွိမႈမ်ား၊ စား၀တ္ေနေရး ျပႆနာမ်ားေၾကာင့္လည္း ရဲေဘာ္မ်ား တပ္ေျပးေနၾကၿပီ။ ဂ်ိန္းစ္ ကာကြယ္ေရးဆိုင္ရာ မဂၢဇင္း (၂၀၀၆ ဧၿပီထုတ္) အဆိုအရ ၎တို႔ ရရွိခဲ့သည့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ လွ်ဳိ႔၀ွက္ မွတ္တမ္းတခု အရ (အတိအက် မသိႏိုင္ေသာ ကာလအတြင္း) တပ္ေျပးေပါင္း ၈,၇၆၀ ဦး ရွိခဲ့သည္ ဆိုသည္။ ၎တို႔ အထဲတြင္ ၄,၇၀၁ ဦးမွာ ခြင့္မဲ့ ပ်က္ကြက္ ျဖစ္ၿပီး၊ စစ္သား ၂,၀၀၀ ေက်ာ္မွာ မည္သည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ မသိရဘဲ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းခဲ့သည္ ဟု ဆိုသည္။ ၎မွတ္တမ္းအရပင္ ေဖာ္ျပထားရာ၌ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ တပ္ရင္းတခုတြင္ စစ္သား ၇၅၀ ဦး ပံုမွန္ရွိေသာ္လည္း၊ တပ္ရင္း စုစုေပါင္း ၅၀၄ ခု ရွိသည့္အနက္မွ တပ္ရင္း ၂၂၀ မွာ စစ္သား ၂၀၀ ႏွင့္ ၃၀၀ ၾကားသာ ရွိေနၿပီး၊ တပ္ရင္း ၂၈၄ ခုတြင္ စစ္သား ၂၀၀ ေအာက္ ေလွ်ာ့နည္း၍သာ ရွိေနသည္ဟု ဆိုထားသည္။ သူတို႔ ခိုင္းစားေနရသည့္ တပ္မေတာ္ကလည္း ဟန္သာ က်န္ပါေတာ့သည္။

ယခု နာဂစ္မုန္တိုင္း အၿပီးကာလတြင္ တပ္မေတာ္၏ ခ်ိနဲ႔ေနမႈ၊ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ စနစ္ ပ်က္ျပားေနမႈ အေျခအေနက ပို၍ သိသိ သာသာ ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔လာရပါသည္။ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ စစ္သားမ်ား ခ်က္ခ်င္း ေရာက္မလာခဲ့ ၾကပါ။ စစ္အင္ဂ်င္နီယာ (BEME) တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား၊ စက္ယႏၱယားမ်ား မေတြ႔မျမင္ၾကရသလို၊ စစ္ေဆးတပ္ဖြဲ႔မ်ားကိုလည္း ကပ္ေဘးသင့္ ေဒသမ်ားတြင္ မျမင္ခဲ့ၾကရပါ။ မေရွးမေႏွာင္း ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ ေမလ ၁၂ ရက္ ေျမငလွ်င္၌မူ တရုတ္ႏိုင္ငံက တရုတ္ျပည္သူ႔ တပ္မေတာ္ တပ္ဖြဲ႔၀င္ စုစုေပါင္း (၈၄,၀၀၀) ႏွင့္ ေဆး၀န္ထမ္း၊ ရဲႏွင့္ အရံတပ္ဖြဲ႔ အင္အား ၉၀,၀၀၀ ေက်ာ္ ခ်သံုးခဲ့ပါသည္။ ငလွ်င္ျဖစ္ပြားၿပီး ၂ နာရီအတြင္းမွာပင္ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သား ၁၅၀ ေက်ာ္ႏွင့္ ကယ္ဆယ္ေရး ေခြးမ်ား ေလယာဥ္ ၂ စီးျဖင့္ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။ ရာသီဥတု ဆိုးရြားမႈေၾကာင့္ ရဟတ္ယာဥ္ မဆင္းသက္ႏိုင္သည့္ ေဒသမ်ားသို႔လည္း ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ ေျခလွ်င္တပ္မ်ား ေစလႊတ္ခဲ့ၾကသည္။ ေမလ ၁၃ ရက္ေန႔ နံနက္တြင္မူ အမွတ္ ၁၂၇ စက္ယႏၱယားတပ္ ေျခလွ်င္တပ္မမွ စစ္သား ၅,၀၀၀၊ အမွတ္ ၁၅ ေလေၾကာင္းခ်ီတပ္မွ ေလထီးစစ္သား ၆,၄၂၀ ကို ၂၄ နာရီအတြင္း၊ စစ္တပ္ေလယာဥ္ ၂၂ စီး၊ အရပ္ဖက္သံုး ေလယာဥ္ ၁၂ စီးျဖင့္ ေလယာဥ္ ၇၉ ေခါက္တိုင္တိုင္ ႀကိဳပို႔ခဲ့ပါသည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ သမိုင္းတြင္ပင္ အႀကီးမားဆံုး ေလေၾကာင္းခ်ီ စစ္ဆင္ေရးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲ၊ ရာသီဥတု ဆိုးရြားသည့္ ေဒသမ်ားသို႔ ေလထီးမ်ားျဖင့္ပင္ ခ်ေပးခဲ့ပါသည္။ ေမလ ၁၅ ရက္ေန႔ (၃) ရက္ၾကာ ကာလ ေရာက္ေသာအခါ စစ္သားႏွင့္ အရံတပ္ဖြဲ႔၀င္ တသိန္းေက်ာ္ ကပ္ေဘးသင့္ ေဒသတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ အိုလံပစ္ပြဲတြင္ အေရးေပၚ ကပ္ေဘးသင့္ အေျခအေန ျဖစ္လာပါက တရုတ္ႏိုင္ငံက ျပင္ဆင္ထားသည့္ အေနျဖင့္ တပ္မတခုကိုလည္း ကယ္ဆယ္ေရး တပ္မအျဖစ္ ေလ့က်င့္ထားခဲ့ပါသည္။ ဤတပ္မကိုလည္း ယခု ကယ္ဆယ္ေရးတြင္ အဆင္သင့္ ခ်သံုးႏိုင္ခဲ့ပါသည္။
သို႔ေသာ္လည္း နာဂစ္ေလမုန္တိုင္း ကိစၥ၌မူ အလားတူ အေျခအေနမ်ဳိး မေတြ႔ၾကရပါ။ အမည္မေဖာ္လိုသူတဦး၏ အကဲျဖတ္ အစီရင္ခံစာအရ ေမလ ၁၄ ရက္ေန႔တိုင္ ဧရာ၀တီတိုင္း အတြင္းသို႔ တပ္မ ၆၆ ကို ေစလႊတ္ရန္ လ်ာထားရာမွ (သံုးပံုတပံု ခန္႔သာ) ေရာက္ရွိ ေသးသည္ဟု ဆိုသည္။ တပ္မ-၄၄ ကို ေစလႊတ္ရန္ လ်ာထားေသာ္လည္း မေတြ႔ရဟု ဆိုပါသည္။ (ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရန္ကုန္မွ တပ္မ-၁၁ ကို ဧရာ၀တီတိုင္းႏွင့္ ရန္ကုန္တိုင္းအစပ္ ကြမ္းျခံကုန္းေဒသသို႔ တာ၀န္ျဖင့္ ေစလႊတ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရပါသည္။) သို႔ေသာ္ လည္း ေစလႊတ္လိုက္သည့္ တပ္မ်ားအတြက္ ကယ္ဆယ္ေရး လက္နက္ ကိရိယာမ်ား ပါမလာခဲ့ပါ။ ရိကၡာအတြက္ကိုပင္ ဒုကၡသည္မ်ားထံမွ ခြဲေကၽြးေနရေၾကာင္း သတင္းမ်ားလည္း ၾကားသိရ ပါသည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ဧရာ၀တီတိုင္း ကပ္ေဘးသင့္ေဒသအတြင္း ပို႔လႊတ္ထားသည့္ တပ္မမွာ အင္အား ၂,၀၀၀ ေက်ာ္သာ အမ်ားဆံုး ရွိႏိုင္ပါသည္။ ဧရာ၀တီတိုင္းအတြင္း အေျချပဳရာ အေနာက္ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ရွိ တပ္ရင္းမ်ား (၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စာရင္းအရ ၁၃ ရင္း) ႏွင့္ပါ ေပါင္းေသာ္မွ ၄,၀၀၀ မွ ၅,၀၀၀ ၾကားတြင္သာ ရွိႏိုင္ပါသည္။ လက္ေတြ႔တြင္မူ အေရအတြက္ ယခုခန္႔မွန္းခ်က္ထက္ နည္းႏိုင္ပါေသးသည္။

အလားတူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔တြင္လည္း တပ္မေတာ္သားမ်ားကို အားကိုးဖြယ္ရာ မေတြ႔မျမင္ၾကရပါ။ ရုပ္ျမင္သံၾကား၌သာ ယူနီေဖာင္း၀တ္ အခ်ဳိ႔ သစ္ပင္ ခုတ္ျဖတ္ေနသည္၊ ရန္ကုန္ေလဆိပ္တြင္ ကယ္ဆယ္ေရး ပစၥည္းမ်ား ေလယာဥ္ေပၚမွ သယ္ခ် ေနသည္ကို ျမင္ၾကရပါသည္။ စစ္တပ္၏ အင္ဂ်င္နီယာ ယႏၱယား တပ္ဖြဲ႔မ်ားကိုလည္း မျမင္မေတြ႔ၾကရပါ။ တပ္မေတာ္ ေဆးတပ္ဖြဲ႔က ဒုကၡသည္မ်ားကို ေဆးကုေပးေနပံုကို လည္း မျမင္ၾကရပါ။ ထို႔အျပင္ ပ်က္စီးသြားသည့္ ဧရာ၀တီတိုင္းရွိ လမ္း၊ တံတားမ်ားကို စစ္တပ္ အင္ဂ်င္နီယာတပ္၏ တံတားခင္း စက္ယႏၱယားမ်ား (Armoured Bridge layers) ျဖင့္ ျပင္ဆင္ ေနၾကသည္ကိုလည္း မျမင္ၾကရပါ။ ေလေၾကာင္း ခ်ီတပ္မကို ေမွ်ာ္လင့္ရန္ကား ပို၍ ေ၀းပါေတာ့မည္။ ဧရာ၀တီတိုင္းသို႔ ေခါက္တုံ႔ျပန္ ပစၥည္းသယ္ပို႔ေနသည့္ ရဟတ္ယာဥ္သည္ပင္ ၇-၈ စီးမွ် ရွိပါသည္။

ဤသို႔ေသာ ကပ္ေဘးသင့္ အေရးေပၚ အေျခအေနတြင္ "ျပည္သူ႔စစ္ မဟာဗ်ဴဟာ" ဆိုသည့္ စစ္ဗ်ဴဟာႀကီးႏႈိး၍ ျပည္သူမ်ားကို ကယ္တင္ရန္ မသင့္ပါေသးသေလာ။ လူတသိန္းနီးပါး ေသဆံုးရ၊ သန္းေက်ာ္ အိုးအိမ္မဲ့ရသည့္ အေျခအေနသည္ အမွန္တကယ္ အေရးေပၚေနၿပီ ျဖစ္သည့္ အေျခအေန မဟုတ္ပါသေလာ။ ေမးခြန္းထုတ္ရန္ ရွိေနပါသည္။ ေလေၾကာင္းခ်ီ တပ္မႀကီးမ်ားျဖင့္ တရုတ္ႏိုင္ငံက ေဆာင္ရြက္သကဲ့သို႔ ျပည္သူမ်ား အသက္ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား မေဆာင္ရြက္ၾကေတာ့ၿပီေလာ။ တပ္မေတာ္၏ စစ္အင္ဂ်င္နီယာ တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား၊ ေဆးတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား မည္သည့္ အခ်ိန္မွ ေတြ႔ၾကရမည္ေလာ ေမးခြန္းထုတ္ရန္ ရွိေနပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေမးခြန္းသာ အဖတ္တင္ပါလိမ့္မည္။ ဓါတ္ပံုမ်ားတြင္ ေတြ႔ေနရသည္မွာ ရဟန္း သံဃာမ်ားကသာ ဦးေဆာင္၍ သစ္ပင္ခုတ္ လမ္းရွင္းသည္မွစ၍ ဒုကၡသည္ ကယ္ဆယ္ေရးအဆံုး လုပ္ေဆာင္ေနၾကပါသည္။ တပ္မေတာ္ကေတာ့ ဆႏၵခံယူပြဲ မဲအႏိုင္ ရရွိေရးအတြက္၊ ေရရွည္ အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္ လံုးပမ္းေနၾကပါသည္။

အမွန္ကေတာ့ ဖြဲ႔စည္းထားပံုအရပင္ ျပႆနာရွိေနၿပီ ျဖစ္သည္။ တပ္မမ်ား၊ စစ္ဌာနခ်ဳပ္မ်ားက အျခားႏိုင္ငံမွ တပ္မ်ား ကဲ့သို႔ ယႏၱယားတပ္ တပ္မမ်ား (Mechanised Brigades) မဟုတ္ၾကပါ။ ထို႔အျပင္ ဤသို႔အေရးေပၚ ကပ္ေဘးမ်ား ကယ္ဆယ္ႏိုင္ရန္၊ အေရးေပၚ အေျခအေနမ်ားကို တုံ႔ျပန္ႏိုင္ရန္အတြက္ ျပင္ဆင္ ေလ့က်င့္ထားျခင္းလည္း မရွိပါ။ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ဆိုလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ ဦးေဆာင္သည့္ "ေႏြဖတ္ထနား ခလင့္ထိ" ေခၚ နယ္လွည့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး တပ္ဖြဲ႔မ်ား ရွိေနပါသည္။ ထိုင္းတပ္မေတာ္၏ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ် (အင္အား ၂၀,၀၀၀ နီးပါးခန္႔) ရွိေနပါသည္။ သူတို႔က နယ္စပ္ေဒသမ်ားတြင္ စာသင္၊ ေဆးကုေပးၾကသလို ဘုရင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး စီမံခ်က္မ်ားႏွင့္ အျခား အေရးေပၚ အေျခအေနမ်ားတြင္လည္း အသံုးျပဳႏိုင္ၾကပါသည္။ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္တြင္မူ ဤမွ်အထိ ျပည္သူအေပၚ ေစတနာရွိရွိ စဥ္းစား ဖြဲ႔စည္းထားသည့္ပံု မေတြ႔ရေသးပါ။

ထို႔အျပင္ မုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပင္ပ က်ဴးေက်ာ္ရန္ကို ကာကြယ္ႏိုင္ရန္ ကာကင္းအျဖစ္ တပ္ခ်ထားသည့္ ပမၼ၀တီ ေရတပ္စခန္း ဌာနခ်ဳပ္လည္း ရစရာ မရွိေအာင္ ပ်က္စီးခဲ့ရေၾကာင္း ဧရာ၀တီ မဂၢဇင္းပါ သတင္းတပုဒ္အရ သိရွိရ ပါသည္။ ရန္လြန္းေအာင္၊ ရန္တိုင္းေအာင္၊ ရန္စစ္ေအာင္ စသည့္ A Class ကမ္းေျခကာကြယ္ေရး ေရယာဥ္မ်ား ဆံုးရႈံးရ သကဲ့သို႔၊ တရုတ္ႏိုင္ငံမွ ၀ယ္ယူထားသည့္ ခ်န္ဂီ အမ်ဳိးအစား ေရငုတ္သေဘၤာဖ်က္ ယာဥ္မ်ား (Jianghuclass frigates) လည္း ပ်က္စီးခဲ့ရပါသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ အေျခစိုက္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ကြန္ရက္အဖြဲ႔ NDD ၏ သတင္းမ်ားအရ ဆိုင္ကလံုးေၾကာင့္ ေရတပ္သေဘၤာ ၂၅ စီး နစ္ျမဳပ္ရၿပီး၊ အနည္းဆံုး အရာရွိ ၃၀ ဦးႏွင့္ ေရတပ္သား ၂၅၀ ေက်ာ္ ေပ်ာက္ဆံုးေနသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ဤအခ်က္ကပင္ စနစ္ကိုယ္တိုင္က ၿပိဳလဲ က်ဆံုးေနေၾကာင္း သိသာေစပါသည္။ ေရတပ္ သေဘၤာမ်ား ဆိုသည္မွာ ေရထဲ၊ မိုးထဲ ရွင္သန္ၾကံ့ခံေအာင္ ျပင္ဆင္ တည္ေဆာက္ထားၾကသည္ ျဖစ္ၿပီး၊ မုန္တိုင္းကဲ့သို႔ေသာ သဘာ၀ ေဘးအႏၱရာယ္သာမက၊ ရန္သူအနံ႔ခံ ေရဒါကဲ့သို႔ေသာ ကရိယာမ်ားပါ တပ္ဆင္ထားၾကပါသည္။ ဤေရ တပ္ႀကီး မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္ ၿပိဳလဲသြားသည္ကို ျမင္ရသည္မွာ မည္မွ် အားကိုးအားထားစရာ မရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပေနပါသည္။

ထိုမွ်မကပါ၊ အျခား အားကိုးခ်င္စရာ သတင္းမ်ားလည္း ရွိပါေသးသည္။ အတည္မျပဳႏိုင္ေသာ သတင္းမ်ားအရ အသစ္၀ယ္ ယူထားေသာ တင့္ကားမ်ား၊ ေလယာဥ္မ်ားလည္း အိုမင္း ၿပိဳဆင္းေနၾကၿပီ ဆိုပါသည္။ တရုတ္ႏွင့္ ယူကရိန္းမွ ၀ယ္ယူထားသည့္ T-69 II ႏွင့္ T- 63 တင့္ကားမ်ားမွာလည္း အက္ေၾကာင္း ထင္ေနၾကၿပီဟု ဆိုသည္။ အေျမာက္ပင္ စမ္း၍ မပစ္ရဲဟု ဆိုေနၾကပါသည္။ ၀ယ္ယူခဲ့သည့္ မစ္တိုက္ေလယာဥ္ ၆ အုပ္ (အစီး ၆၀ ေက်ာ္) အနက္ ၂၁ စီးမွာ ပ်က္က်ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ က်န္ အစီး ၂၀ ေက်ာ္မွာ ေျမျပင္ေပၚ ဆင္းသက္ ရပ္နားေနရၿပီး၊ အစီး ၂၀ ခန္႔သာ ပ်ံသန္းႏိုင္ပါေတာ့သည္။ ဤေလယာဥ္မ်ား အတြက္လည္း ျပဳျပင္ ထိန္းသိမ္းရန္ ပစၥည္းမ်ား အလွ်င္အျမန္ လိုအပ္ေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ အမွန္တြင္ေတာ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက တပ္မေတာ္ကိုယ္လည္း အမွန္တကယ္ အင္အားႀကီးေအာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ ေပါေခ်ာင္ေကာင္း လက္နက္မ်ားျဖင့္ ခဏတာ ႂကြားလံုးထုတ္ ဟန္ေရးျပခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

ၾသစေၾတလ်မွ ျမန္မာ့စီးပြားေရး ေလ့လာေနသူ ပညာရွင္ ေရွာင္တာနဲက တခါက သံုးသပ္ခဲ့ဖူးပါသည္။ အျခား အာဏာရွင္မ်ားကေတာ့ မာဖီးယားႏွင့္ တူသည္။ အျခားျပည္သူတို႔၏ အက်ဳိးအျမတ္မ်ားေပၚမွ အညြန္႔ဖူးကို ခူးစားရံုသာ စားသည္။ ျမန္မာ စစ္အစိုးရကေတာ့ ဖုတ္သဘက္တေစၦႏွင့္ တူသည္၊ အားလံုး ရသမွ်ကို သိမ္းက်ဳံး၍ စားေနသည္ဟု သံုးသပ္ထားခဲ့ပါသည္။ ဤသဘက္ႀကီးက ဖုတ္သက္ငင္ေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။

ဤဖုတ္သဘက္ႀကီးေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ႀကီးလည္း အင္အား ႀကီးထြားမလာခဲ့ပါ။

တိုင္းျပည္လည္း မြဲျပာက်ခ့ဲရပါသည္။

Rest of your post