ဗီယက္နမ္လို ျမန္မာ ဘာေၾကာင့္ မတိုးတက္သလဲ

11 June 2008


ကြယ္လြန္သြားခဲ့တဲ့ ဗီယက္နမ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဘိုဗန္ကီယက္က ဗီယက္နမ္ကို စီးပြားေရး ဖြင့္ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ လမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနခ်ိန္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း လြတ္လပ္တဲ့ စီးပြားေရး ေစ်းကြက္စနစ္ကို စတင္ခဲ့တာပါ။ ဗီယက္နမ္မွာက်ေတာ့ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ တုိးတက္လာေပမယ့္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ ဘာေၾကာင့္ မတုိးတက္သလဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဦးေက်ာ္ဇံသာက သံုးသပ္ျပထားပါတယ္။
ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ပထမဦးဆံုးကေတာ့ စိတ္ဓာတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗီယက္နမ္ လူမ်ိဳးေတြဟာ သိပ္ကို ရန္ညိဳးဖဲြ႔ၿပီးေတာ့ စြဲၿမဲထားတတ္တဲ့ သူေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာဆုိရင္ နယ္ခ်ဲ႕ ၿဗိတိသွ်အုပ္စိုးခဲ့တာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ေက်ာ္ေလာက္ကတည္းက ကုန္ဆံုးသြားခဲ့ပါၿပီ။ အခုထိ နယ္ခ်ဲ႕ ၿဗိတိသွ်ကို ဗမာ အာဏာပိုင္ေတြ အထူးသျဖင့္ ရန္ညိဳးဖဲြ႔ၿပီး တုိက္ခုိက္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ဗီယက္နမ္မွာ ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ္ေလာက္တြင္းက သူတုိ႔ကို ဗံုးႀကဲၿပီးေတာ့ တတုိင္းျပည္လံုး ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ ေၾကေစခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ကို သူတုိ႔ ရန္သူလုိ သေဘာမထားပါဘူး။ အခု အေမရိကန္နဲ႔ပဲ ျပန္လက္တဲြၿပီးေတာ့ စီးပြားေရး လုပ္ေနပါတယ္။ အလားတူစြာပဲ တရုတ္ႏုိင္ငံဆုိရင္ ဗီယက္နမ္ကို ႏွစ္ေပါင္းတေထာင္နီးပါး လႊမ္းမုိးဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၇၀ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္မွာလည္း က်ဴးေက်ာ္ၿပီးေတာ့ စစ္တုိက္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗီယက္နမ္ေတြဟာ တရုတ္ကို ရန္သူလို သေဘာမထားဘူး။ စီးပြားေရး လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ အျဖစ္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံပါတယ္။ ဥပမာ ဗမာဆုိရင္ ထုိင္းႏုိင္ငံကုိ တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔ကပဲ ႏုိင္ေန ခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ ထုိင္းကို အခုထိရန္သူလို သေဘာထားတယ္။ ထုိင္း ယဥ္ေက်းမႈအရ လက္အုပ္ခ်ီ ၿပီးေတာ့ အျပန္အလွန္ ရွိခုိးတာေတာင္ ထိုင္းဘက္ကသာ ရွိခုိးတယ္ ဗမာဘက္က အာဏာပိုင္ အသိုင္းအ၀ုိင္းေတြမွာ တခါမွ ျပန္ရွိခုိးတာ မေတြ႔ရပါဘူး။ ဒီလုိ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳး ဗီယက္နမ္မွာ မရွိပါဘူး။

ဒုတိယ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္တခုကေတာ့ ဗီယက္နမ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အရပ္သားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၀င္ေတြဟာ စစ္သားေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဗမာ စစ္ဗိုလ္ေတြ ၾကည့္သလုိ အရာရာကို စစ္ေရး ရႈေထာင့္က မၾကည့္ပါဘူး။ စစ္ရဟတ္ယာဥ္ပဲလာလာ၊ ဘယ္ ေလယာဥ္လာလာ၊ စစ္သေဘၤာလာလာ သူတို႔မွာ ကူညီမယ္ ဆက္ဆံေရး လုပ္မယ္ဆုိရင္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း လက္ခံပါတယ္။

ေနာက္တခုကေတာ့ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကို ဗီယက္နမ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္တာ သိပ္အ့ံၾသဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္။ အတုိက္အခံ ပါတီမရွိေပမယ့္ ေတာင္ပိုင္းနဲ႕ ေျမာက္ပုိင္းအၾကား လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆုိေတာ့ ေတာင္ပိုင္းဟာ အေမရိကန္နဲ႔ နီးစပ္တယ္။ ေျမာက္ပိုင္းက ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ျဖစ္တယ္။ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတာင္ပိုင္းသားေတြကို ေနရာမေပးဘူး။ အခုအခါမွာ ေပၚလစ္ဗ်ဴရုိ ေနရာမိ်ဳးမွာ ေတာင္ပိုင္းသားေတြကို ေနရာေပးတဲ့အတြက္ ေတာင္ပိုင္း၊ ေျမာက္ပုိင္း အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ျပႆနာဟာ ေျပလည္သြားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးတခုကေတာ့ လူဦးေရနဲ႔ ပတ္သက္ပါတယ္။ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံမွာ လူဦးေရရဲ႕ ၇၀ရာခုိင္ႏႈန္း ေက်ာ္ေက်ာ္ဟာ အသက္သံုးဆယ္ေအာက္ လူငယ္ေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိေတာ့ အစုိးရက စစ္မွန္တဲ့ မူ၀ါဒလမ္းစဥ္ေတြနဲ႔ လမ္းဖြင့္ေပးေတာ့ လူငယ္ေတြဟာ အားသစ္ မာန္သစ္နဲ႔ တက္တက္ႂကြႂကြ ႀကိဳးစားတာကို ၾကည့္ရပါတယ္။

ဒါေတြဟာ အဓိကအားျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ မဖြင့္ၿဖိဳး၊ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး စနစ္ကို က်င့္သံုးတယ္ ဆုိေပမယ့္ တကယ္ဖြင့္ၿဖိဳးခ်င္း၊ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲခ်င္းမရွိဘဲနဲ႔ ဗီယက္နမ္က်ေတာ့ တကယ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲတဲ့အတြက္ တုိးတက္သြားတယ္လုိ႔ ဆုိရပါမယ္။