မေမႊးႏိုင္ေတာ့တဲ့ ညေမႊးပန္းကေလးမ်ား

ေအာင္သက္ဝိုင္း/ရန္ကုန္ ဇူလိုင္ ၄၊ ၂၀၀၈

ရန္ကုန္ - ျပည္လမ္းမ ေဘးတေနရာ၊ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ေရွ႕ တံတားျဖဴ မွတ္တိုင္နားက မႈန္ပ်ပ် လမ္းမီးတိုင္ ေအာက္မွာ အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ မိန္းကေလးတဦး တစုံတရာကို ေမွ်ာ္လင့္ ေစာင့္စားေနပါတယ္။ ည၈ နာရီ ေက်ာ္ခ်ိန္ျဖစ္လို႔ လူအသြားအလာ နည္းပါး ေနေပမယ့္ မိန္းကေလးငယ္ကေတာ့ အေၾကာက္အလန္႔ ရွိပုံမရပါဘူး။
ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ေဖြးဆြတ္ေနတဲ႕အျဖဴေရာင္ အက်ႌ၊ အနက္ေရာင္ စကတ္ကို ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ႕ ပါးျပင္ထက္မွာသနပ္ခါး ပါးကြက္ႀကီးႏွစ္ခုကို ခပ္ထူထူ လိမ္းထားတယ္။ ညာဘက္လက္မွာ ခ်ာလီထီး တေခ်ာင္းကိုင္ထားၿပီး သူ႔မ်က္လုံးေတြ ကေတာ့ လမ္းမေပၚ ျဖတ္သန္း သြားလာေနတဲ့ ေမာ္ေတာ္ကားတိုင္းကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ေနပါတယ္။

လမ္းမေပၚကို ေမွ်ာ္ေငးၾကည့္ေနတုန္း ႐ုတ္တရက္ ဆိုသလို တကၠစီအငွားယာဥ္တစီး ဟြန္းသံေပးရင္း သူ႔နားမွာရပ္လိုက္ တယ္။ ကားေပၚက ခပ္၀၀ အမ်ဳိးသားႀကီးတဦး ဆင္းလာၿပီး သူ႔နားကို တိုးကပ္လာေပမယ့္ ေကာင္မေလးက စိုးရိမ္ ထိတ္လန္႔ဟန္မျပဘဲ ရဲတင္းစြာနဲ႔ အမ်ဳိးသားႀကီးနားကို ခ်ဥ္းကပ္သြားပါတယ္။

“တခါေလွ်ာ့ (လိင္ဆက္ဆံခ်ိန္တနာရီနီးပါးခန္႔ကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္) ရင္ ၄၅၀၀။ တညလုံးဆိုရင္ေတာ့ ၁၅၀၀၀။ စိတ္တုိင္း က်ေစရမယ္။ စိတ္တိုင္းမက်ရင္ ေငြမေပးနဲ႔။ လူႏွစ္ေယာက္ထိလက္ခံတယ္” လို႔ိ္ ေကာင္မေလးဆီက စကားသံ က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ ထြက္ေပၚလာခ်ိန္မွာ ခပ္၀၀ အမ်ဴိးသားက ခႏၶာကိုယ္ သိမ့္သိမ့္တုန္ေအာင္ ရယ္ေမာရင္း ရီေ၀တဲ့ မ်က္လုံး ေတြနဲ႔ ေကာင္မေလးကို စိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။

ခဏအၾကာမွာ ေကာင္မေလးရဲ႕ ပုခုံးကို သူ႔ညာလက္နဲ႕သိုင္းဖက္လို႔ တကၠစီ ဆီ ေခၚသြား တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ တကၠစီ ကားဟာ အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းေနရာတခုဆီ ဦးတည္ ထြက္ခြာသြားပါေတာ့တယ္။ အဌားယာဥ္ေပၚမွာ လိုက္ပါ သြားတဲ့ ေကာင္မေလးကေတာ့ ညေမႊးပန္းလို႔ အမ်ားေခၚၾက တဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ျပည့္တန္ဆာမေလး တဦးပါပဲ။

စား၀တ္ေနေရး အဆင္မေျပမႈ၊ စီးပြားေရးၾကပ္တည္းမႈေတြနဲ႔ အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးမႈ ေတြေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ လမ္းမႀကီး ေတြ၊ အခ်က္အခ်ာက် လမ္းဆုံလမ္းခြေတြ၊ ႐ုပ္ရွင္႐ံုေတြ၊ ပန္းၿခံနဲ႔ ကားဂိတ္္ေတြမွာ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ အသက္ေမြး ၀မ္းေၾကာင္းျပဳလာတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ အမ်ဳိးသမီးငယ္ေတြ တေန႔တျခား တိုးပြားမ်ားျပားလာတာကို ေတြ႕ရွိေနရပါတယ္။

လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးလုပ္ငန္းေတြနဲ႔ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းၾကတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ မိန္းကေလးေတြကေတာ့ နယ္ၿမိဳ႕ ေတြနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ဆင္ေျခဖုံးရပ္ကြက္ေတြက အမ်ားဆုံးျဖစ္ၿပီး နာဂစ္မုန္တိုင္း ျမန္မာႏုိင္ငံကို ၀င္ေရာက္တုိက္ခတ္ၿပီးခ်ိန္ မွာေတာ့ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္တဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ မိန္းကေလးငယ္ ေတြနဲ႔ အျခားအသက္ အရြယ္စုံ အမ်ဳိးသမီးေတြ အေရအတြက္အားျဖင့္ ပိုၿပီးမ်ားလာတယ္လို႕ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံေတြကေျပာပါတယ္။

ညေန ၄ နာရီအခ်ိန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕အခ်က္အခ်ာက် ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လမ္းမႀကီး ေဘးမွာရွိတဲ့ သြင္ ႐ုပ္ရွင္ရုံအနီး ကေန က်ေနာ္ လမ္းေလွ်ာက္သြားေနတုန္း “အကို ဘာလိုခ်င္လဲ ေျပာၾကည့္ေလ။ ဒီမွာ အရြယ္စံု ဆုိက္မ်ဳိးစုံရွိတယ္။ ႀကိဳက္တာေရြးလို႔ရတယ္။ အျပဳအစုေကာင္းတယ္” ဆိုတဲ့ စကားသံနဲ႔အတူ အသက္ ၄၅ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ဳိးသမီးႀကီးတဦး ခ်ဥ္းကပ္လာတယ္။

အမ်ဳိးသမီးႀကီးရဲ႕ေနာက္မွာအသက္ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္ကေန အသက္ ၃၀ ေက်ာ္အရြယ္ထိ အမ်ဳိးသမီး ၉ ဦးေလာက္ ကပ္လ်က္ လိုက္လာတယ္။ သူတို႔ေတြရဲ႕မ်က္လုံးေတြက ၀ါက်င္က်င္အေရာင္ေပါက္ေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြမွာ အနီေရာင္ရင့္ရင့္ ႏႈတ္ခမ္းနီ ေတြ ရဲပေတာင္းခတ္လို႔ေနတယ္။

မ်က္ႏွာ ေတြက ေခ်ာင္က်ေနၿပီး အသားအေရက မြဲေျခာက္ေျခာက္ ရွိေနေပမယ့္ သူတို႔ အားလုံးက က်ေနာ့္ကို ေလ်ာ့တိ ေလ်ာ့ရဲ ဟန္ေဆာင္အၿပဳံးေတြနဲ႔ ႀကိဳဆိုေနေလရဲ႕။ သူတို႔ဆီက ေစ်းခပ္ေပါေပါ ကုလားေရေမႊးနံ႔က ႏွာေခါင္းထဲအရွိန္ျပင္ျပင္း တုိးေ၀ွ႔ ၀င္လာတယ္။

အသားအေရ အျဖဴေရာင္သန္းၿပီး အရပ္ ၅ ေပေက်ာ္နဲ႔ ၾကည့္ေပ်ာ္႐ႈေပ်ာ္႐ုပ္ရည္ရွိတဲ့ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္အရြယ္ မိန္းကေလး တဦးကို ေရြးခ်ယ္ ေခၚေဆာင္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲ ဆိပ္ကမ္းသာ လမ္း အထက္ဘေလာက္ မွာရွိတဲ့ တည္းခုိခန္းတခုကို ေရာက္ရွိခ်ိန္မွာ ည ၈ နာရီ ေလာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ္။ တည္းခိုခန္းက အထပ္ျမင့္ တိုက္တခုရဲ႕ ဒုတိယထပ္မွာ ဖြင့္ထားၿပီး အထဲ၀င္လိုက္တာနဲ႔ ကိုးေပပတ္လည္ အခန္းက်ဥ္း အခု ၃၀ ေလာက္ေတြ႕ရတယ္။

တခ်ဳိ႕အခန္းေတြမွာ မွိန္ပ်ပ်အနီေရာင္မီးလုံးကေလးေတြ ထြန္းထားတာေတြ႕ရၿပီး တခ်ဳိ႕အခန္း၀မွာေတာ့ အတြင္းခံပဲပါတဲ့ ကိုယ္လုံးတီးသာသာ ေကာင္မေလးေတြ မတ္တပ္ရပ္ရင္း တစုံတဦးကို ေစာင့္ဆိုင္းေနဟန္ ျမင္ေတြ႕ရတယ္။ ႏုိင္ငံျခားရုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားေတြမွာပဲ ျမင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ျမင္ကြင္းမ်ဳိးပါ။

တည္းခုိခ အေနနဲ႔ အခန္းတခန္းကို နာရီနဲ႔ ငွားရင္ တနာရီ က်ပ္ ၂ ေထာင္ က်သင့္မွာျဖစ္ၿပီး တညလုံးငွားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ က်ပ္ ၅၀၀၀ ေပးရမယ္လို႔ တည္းခိုခန္း မန္ေနဂ်ာက ေျပာတယ္။

ငွားလို႔ရတဲ့ အခန္း နံပါတ္၂၁ ရွိရာသြားဖို႔ တျခားအခန္းေတြကို ျဖတ္သန္းသြားတဲ႕အခ်ိန္မွာ အခန္းက်ဥ္း ေလးေတြထဲက ညည္းသံသဲ့သဲ့ၾကားရတယ္။ ေဆးလိပ္မီးခိုးေငြ႕ေတြ၊ အရက္နံ႔၊ ဘီယာန႔ံေတြနဲ႔ အေပါစားေရေမႊးနံ႔ေတြ ေထာင္းေထာင္း ထလို႕ေနတယ္။

အခန္းထဲေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ “က်မက မိသားစု ၃ ဦး၊ အေမ၊ ေမာင္ေလးနဲ႔ က်မ စုစုေပါင္း ၃ ေယာက္ေပါ့။ အေဖက ဆုံးသြားတာၾကာၿပီ။ မိသားစု၀မ္းေရးအတြက္ က်မ ဒီအလုပ္ကို လုပ္ေနတာ” လို႔ ေကာင္မေလးက လိုရင္းတိုရွင္း မိတ္ဆက္ တယ္။ သူ႔နာမည္ ျမေဝတဲ့။

အဲဒီေကာင္မေလးက ၾကည္႕ျမင္တိုင္ ညေစ်းနားက ရပ္ကြက္တခု မွာေနၿပီး သူ႔အေမကေတာ့ အသက္ ၆၀ေက်ာ္ အရြယ္ နာတာရွည္ ေရာဂါခံစားေနရတယ္၊ သူ႔ ေမာင္ေလးကေတာ့ ေျခတဘက္ က်ံဳလွီေနတဲ့ ပိုလီယို ေရာဂါေ၀ဒနာရွင္ေလးျဖစ္ တယ္လို႔ ရွင္းျပတယ္။

“အေမနဲ႔ ေမာင္ေလးအတြက္ ဒီအလုပ္မွ မလုပ္ရင္ က်မ ဘယ္လိုမွ လုံေလာက္တဲ့ ေငြရွာႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ တညကို အိမ္ကိုျပန္တဲ့ တကၠစီခ ႏုတ္ၿပီး အနည္းဆုံး ၁၀၀၀၀ ေလာက္ရမွတေန႔ စားဖို႔နဲ႔ အေမ့ေဆးဖိုး ကာမိတယ္” လို႔ ျမေ၀က ေျပာတယ္။

ျမေ၀ဟာ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးလုပ္ငန္းမွာ အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္က စတင္၀င္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး အဲဒီအလုပ္မလုပ္ ခင္က ကာရာအိုေကဆိုင္ေတြနဲ႔ အႏွိပ္ခန္းေတြမွာ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာေအာင္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

“ကာရာအိုေက ဆိုင္မွာ ၃ လလုပ္ဖူးတယ္။ အဓိကလုပ္ရတာက ဆိုင္မွာ သီခ်င္း လာဆိုရင္ အရက္ေသာက္တဲ့ သူေတြေဘး မွာထုိင္ အရက္ငွဲ႔ေပး၊ သီခ်င္းကူဆိုေပးရတယ္။ ဧည့္သည္က သေဘာက်ရင္ ေဘာက္ဆူးေပးတယ္။ ဧည့္သည္သေဘာ က်ေအာင္ သူတို႔ ဟိုကိုင္ သည္ကိုင္ လုပ္သမွ် ခံရတယ္” လို႕ေျပာျပတယ္။

ကာရာအိုေကဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္စဥ္က သူ တလ က်ပ္ ၁၅၀၀၀ လစာရၿပီး၊ ဧည့္သည္ကို ေဖ်ာ္ေျဖေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ တနာရီ ၄၀၀ ရတယ္လို႔ သူကေျပာျပတယ္။ ရတဲ့ ေဘာက္ဆူးကို ေတာ့ ဆိုင္နဲ႔ သူ ငါးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းဆီ ခြဲေ၀ယူရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

“ဧည့္သည္တဦး ကာရာအိုေကဆိုင္မွာ အပန္းလာေျဖရင္ ဆိုင္က တနာရီကုိ က်ပ္ ၅၅၀၀ ကစၿပီး ၁၅၀၀၀ ထိ ၀န္ေဆာင္မႈ အလိုက္ ေစ်းအမ်ဳိးမ်ဳိးယူတယ္။ ဧည့္သည္ကို ေဖ်ာ္ေျဖ ေပးရတဲ့ က်မတို႔ကေတာ့ ေငြနည္းနည္းပဲ ရတယ္။ တလ ကို က်ပ္ ၆၀၀၀၀ ေလာက္ပဲရေတာ့ မိသားစုအတြက္ ဘယ္လိုမွမလုံေလာက္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ၀ါးတန္းလမ္းက အႏွိပ္ခန္းတခုမွာ အလုပ္ သြားလုပ္တယ္” လို႕ ျမေ၀က စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရွင္းျပတယ္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕အခ်က္အခ်ာက် လမ္းမေတာ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ၀ါးတန္းလမ္းမွာရွိတဲ့ အႏွိပ္ခန္းတခုမွာ ၀င္အလုပ္လုပ္လိုက္ တာဟာ သူ႔ဘ၀ရဲ႕အခ်ဳိးအေကြ႔ႀကီးတခု ျဖစ္ၿပီး လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္ငန္းအတြင္းကို ၀င္ေရာက္မိေစတဲ့ ပထမဆုံး ေျခလွမ္း ျဖစ္တယ္လို႔ ျမေ၀က ဆိုပါတယ္။

“အႏွိပ္ခန္းမွာ အလုုပ္၀င္ၿပီး ၂ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ အႏွိပ္ခန္း ေထာင္ထားတဲ့ မာမီက ညည္း အလုပ္တခု လုပ္ရမယ္၊ ေငြ ၃ ေသာင္းေလာက္ရမယ္ လို႔ေျပာၿပီး ဟုိတယ္တခု ပို႔ ေပးတယ္” လို႕ သူ႔ဘ၀ရဲ႕ပထမဆုံး လိင္ေဖ်ာ္ေျဖမႈေပးခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ အပ်က္ကို ရွင္းျပတယ္။

ျမေ၀ဟာ ဟုိတယ္မွာ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္အရြယ္ တ႐ုုတ္နုိ္င္ငံသားတဦးနဲ႔ တညတာ လိင္ဆက္ဆံ ခဲ့ရၿပီး အဲဒီညဟာ သူမ အတြက္ ငရဲခန္းတခုကို ေရာက္သြားသလို ခံစားရတယ္လို႔ သူရဲ႕ပထမဆုံး အေတြ႕အႀကဳံကို မဲ့ၿပဳံးၿပဳံးရင္း ရွုင္းျပတယ္။

“ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ တ႐ုတ္တေယာက္နဲ႔ ေတြ႕ရတယ္။ သူေျပာတာ က်မနားမလည္၊ က်မေျပာတာ သူနားမလည္နဲ႔ေပါ့။ ဆက္ဆံတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ ပထမဆုံးဆိုေတာ့ အရမ္းနာတယ္။ ငုိၿပီး ေတာင္းပန္တာ။ မရဘူး” လို႔ ျမေ၀က ေျပာတယ္။

သူမရဲ႕ပထမဆုံးလိင္ဆက္ဆံဖက္ တ႐ုတ္အမ်ဳိးသားဟာ သူ႔ရဲ႕လိင္အဂၤါကို ပုံမွန္မဟုတ္ေအာင္ ျပဳျပင္ထားတာေၾကာင့္ အပ်ဳိစင္တဦးျဖစ္တဲ့ ျမေဝအဖို႔ အသည္းခုိက္ေအာင္ နာက်င္ခဲ့ရတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။

“တိရစၦာန္တေကာင္လို ပုံစံမ်ဳိးစုံနဲ႔ ဆက္ဆံခံခဲ့ရတာ။ အဲဒီတ႐ုတ္နဲ႔ ဆက္ဆံၿပီး က်မ တပတ္ေလာက္ ေကာင္းေကာင္း လမ္းမေလွ်ာက္ႏုိ္င္ဘူူး။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့လည္း ႐ိုးသြားၿပီ” လို႔ ျမေ၀က ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔ က်ေနာ့္ကုိေျပာတယ္။

ျမေ၀နဲ႔က်ေနာ္ အခန္းကျပန္ထြက္လာခ်ိန္မွာ ည ၁၁ နာရီတိတိရွိေနၿပီ။ တည္းခိုခန္း ဧည့္ႀကိဳေကာင္တာမွာ ေငြရွင္းေနတုန္း ႐ုတ္တရက္ ၀တ္စုံျပည့္ ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ ရဲႏွစ္ဦး တည္းခိုခန္းထဲ ၀င္လာတဲ့အတြက္ က်ေနာ္ေရာ၊ ျမေ၀ပါ ေခါင္းနပန္းႀကီး စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ တည္းခိုခန္း မန္ေနဂ်ာကေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႕ဟန္ မျပတဲ့အျပင္ ရဲေတြကို ေဖာ္ေရြတဲ့ အၿပဳံးနဲ႔ ဆီးႀကိဳတာ ေတြ႕ရတယ္။

“ဆရာတို႔ လာပါ။ ထုိင္ပါ” လို႔ မန္ေနဂ်ာကေျပာၿပီး တည္းခိုခန္း ဧည့္ႀကဳိ ေကာင္တာေဘးက ပလတ္စတစ္ ထိုင္ခုံေတြမွာ ေနရာခ်ထားေပးလိုက္တယ္။ ခဏအၾကာမွာ မန္ေနဂ်ာက ေငြစကၠဴေတြ ထည့္ထားဟန္ရွိတဲ့ ခပ္ထူထူ စာအိတ္ႀကီးတလုံး ရဲေတြဆီကိုု လွမ္းေပး လိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ ရဲႏွစ္ဦးဟာ မန္ေနဂ်ာကို ႏႈတ္ဆက္လို႔ တည္းခုိခန္းထဲကေန ထြက္ခြာ သြားပါတယ္။

“မစိုးရိမ္ပါနဲ႔။ က်ေနာ့္အသိ ရဲေတြပါ” လို႔ တည္းခိုခန္း မန္ေနဂ်ာက က်ေနာ္နဲ႔ ျမေ၀ကို ေျပာဆိုႏွစ္သိမ့္တယ္။ တည္းခိုခန္းက အျပင္ကို ေရာက္ရွိခ်ိန္မွာေတာ့ ည ၁၁ နာရီ ၂၅ မိနစ္ရွိေနပါၿပီ။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးလုပ္ငန္း ဦးစားေပးလုပ္ကိုင္ၾကတဲ့ တည္းခိုခန္း၊ ကာရာအိုေကဆိုင္၊ အႏွိပ္ခန္းနဲ႔ အလွျပင္ဆုိင္ေတြြ တေန႔တျခား တိုးပြားမ်ားျပား လာတာကို ေတြ႕ေနရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ တည္းခိုခန္း ဖြင့္လွစ္ လုပ္ကိုင္သူေတြ အလြန္မ်ားျပား လာပါတယ္။

မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္၊ တာေမြၿမိဳ႕နယ္၊ ေက်ာက္တံတား၊ ဗိုလ္တေထာင္၊ မဂၤလာေတာင္ညြန္႔၊ လမ္းမေတာ္အပါအ၀င္ ၿမိဳ႕တြင္း လူဦးေရထူထပ္တဲ့ ၿမိဳ႕နယ္ကစလို႔ ေရႊျပည္သာ၊ အင္းစိန္၊ လႈိင္သာယာ၊ ဒဂုံၿမိဳ႕သစ္လိုု ၿမိဳ႕ဆင္ေျခဖုံး ေနရာေတြမွာ တည္းခိုခန္းေတြကို အေရအတြက္ မ်ားမ်ား ေတြ႕ရတယ္။

“အေအးခန္း တည္းခိုရိပ္သာ” ဆိုတဲ့ သေဘာတရားက ရပ္ေ၀းက လာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြ ေခတၱ အဆင္ေျပတည္းခိုေစဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဖြင့္လွစ္လုပ္ကိုင္ေစတာ ဆိုေပမယ့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ တည္းခုိခန္းေတြက အဲဒီသေဘာတရားကို ဖီလာ ဆန္႔က်င္လို႔လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္ငန္းေတြ အဓိကလုပ္ကိုင္ရာ ဌာနႀကီးေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။

“တည္းခိုခန္း လိုင္စင္ရဖို႔ စည္ပင္၊ ရဲနဲ႔ နယ္ေျမ မယက ေတြရဲ႕ ေထာက္ခံခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ယူရတယ္။ လြယ္လြယ္နဲ႔ မရဘူး” လို႔ အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္က တည္းခိုခန္း ပိုင္ရွင္တဦးက ေျပာတယ္။

တည္းခိုခန္း လိုင္စင္လြယ္လြယ္မရႏုိင္ဘူး ဆိုေပမယ့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ “အေအးခန္း တည္းခိုရိပ္သာ”၊ “တည္းခိုရိပ္မြန္”၊ “ဧည့္ရိပ္သာစခန္း” စတဲ့ နာမည္ဆိုင္းဘုတ္ေတြတပ္ၿပီး ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ တည္းခိုခန္း ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ ဒီတည္းခိုေတြမွာ ေန႔ေရာ၊ ညပါ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္ကိုင္တဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္နဲ႔ အရြယ္စုံ ျပည့္တန္ဆာေတြ အမ်ားအျပား ရႏုိ္င္တယ္လို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံ လူငယ္ေတြက ေျပာပါတယ္။

“လိုင္းေၾကးဆိုတာရွိတယ္။ တည္းခိုခန္းဖြင့္ထားတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္ကိုိလိုက္ၿပီး လိုင္းေၾကးက အနည္းဆုံး တလ ၃ သိန္းကေန ၁၀ သိန္းထိရွိတယ္” လို႔ တည္းခိုခန္းမွာ ၀င္ေရာက္ အလုပ္လုပ္ဖူးတဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သားလူငယ္တဦးက ေျပာျပတယ္။

တည္းခိုခန္းေတြဟာ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ သက္ဆိုင္ရာၿမိဳ႕နယ္ ရဲစခန္းေတြနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ အဆက္အသြယ္ရွိၿပီး တကယ္လို႔ တိုင္းရဲ တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ ေရွာင္တခင္စစ္ေဆးမႈေတြ ရွိမယ္ဆိုရင္ ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းေတြက အေၾကာင္းၾကားေပးတာေၾကာင့္ ျပည့္တန္ဆာေတြ ႀကိဳတင္ ဖယ္ရွားၾကတဲ့အတြက္ ဖမ္းဆီးအေရးယူဖို႕ ဆိုတာမျဖစ္ႏုိ္င္ဘူး လို႕ အဲဒီလူငယ္ကဆိုတယ္။

“ေအာက္ေျခ ၿမိဳ႕နယ္ရဲနဲ႔ အပိုင္ေပါင္းထားေတာ့ အထက္ကဘယ္ေလာက္ပဲ စစ္ေဆးေရးေတြ လုပ္လုပ္ လြတ္ၾကတာမ်ား တယ္”လို႔ လႈိင္သာယာ ဒဂုံဧရာအေ၀းေျပး ၀န္းအနီးက ေရႊေကာင္းကင္ တည္းခုိခန္းမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ လူငယ္တဦးက ေျပာျပတယ္။

တည္းခိုခန္းေတြဟာ အရြယ္စုံျပည့္တန္ဆာ အမ်ဳိးသမီးေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိၿပီး တခ်ဳိ႕တည္းခိုခန္း ေတြကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ျပည့္တန္ဆာေတြ ထားၾကတယ္လို႔ တည္းခိုခန္း လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြနဲ႔ နီးစပ္သူေတြက ေျပာျပတယ္။

“အမ်ားစုကေတာ့ ပစၥည္းေတြ (ျပည့္တန္ဆာ) နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး လုပ္ၾကတာ။ အေကာင္ႀကီးႀကီး (ရာထူးႀကီးမားသည့္ စစ္အရာရွိ၊ ရဲအရာရွိမ်ား) ေတြနဲ႔ ပိုင္တဲ့ တည္းခိုခန္းေတြကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ ပစၥည္းေတြေမြးထားတယ္” လို႔ လမ္းမေတာ္ၿမိဳ႕ နယ္အတြင္းမွာ တည္းခိုခန္း ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ စီးပြားေရးသမားတဦးနဲ႔နီးစပ္သူ တဦးက ရွင္းျပတယ္။

လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး အဓိကထားလုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ တည္းခိုခန္းေတြဟာ တေန႔ကို ေငြ က်ပ္ ၇ သိန္း ေက်ာ္အျမတ္ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

“တည္းခိုခန္းရဲ႕၀န္ေဆာင္မႈနဲ႔ လုပ္ႏုိင္စြမ္းေပၚမွာ မူတည္ၿပီး အျမတ္က မတူဘူး။ သာမန္ ပစၥည္းေတြေခၚေပးၿပီး အခန္းငွား တဲ့ တည္းခိုခန္းတခု ဆိုရင္ေတာင္ အျမတ္ေငြ ၅ သိန္းနဲ႔ ၇ သိန္းေလာက္ ၀င္ေငြရွိတယ္။ လုပ္ငန္းအႀကီး (ကိုယ္ပိုင္ ျပည့္တန္ဆာရွိၿပီး အခန္း ၅၀ အထက္ရွိတဲ့ တည္းခိုခန္း)လုပ္ႏုိင္တဲ့ သူေတြရဲ႕ အျမတ္ကေတာ့ က်ပ္သိန္း ဆယ္ဂဏန္း အထက္မွာရွိတယ္” လို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံ ကားပြဲစားတဦးက ဆိုပါတယ္။

တည္းခိုခန္းေတြလိုပဲ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးအဓိကထားလုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ကာရာအိုေက ဆိုင္ေတြ၊ အႏွိပ္ခန္းေတြ၊ အလွျပင္ဆိုင္ ေတြလည္း အျမတ္ေငြ တေန႔ သိန္းဆယ္ဂဏန္း အထက္မွာ ရွိတယ္လို႔ အဲဒီကားပြဲစားက ရွင္းျပတယ္။

“ႏုိက္ကလပ္ေတြ၊ ဘားေတြလည္း ပစၥည္းေတြနဲ႔ စီးပြားရွာရတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကလပ္နဲ႔ ဘားက်ေတာ့ လူႀကီး သားသမီးေတြ နဲ႔ ခ်မ္းသာတဲ့သူေတြပဲ အဓိကလာၾကတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာႏိုက္ကလပ္နဲ႔ ဘားေတြက လက္ခ်ဳိးေရလို႔ရေအာင္ နည္းတယ္” လို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ပိုင္အိုးနီးယားကလပ္က စားပြဲထိုး လူငယ္တဦးက ေျပာျပတယ္။

ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္အပါအဝင္ အသက္အရြယ္မ်ဳိး စုံျပည့္တန္ဆာေတြကို တည္းခိုခန္း၊ ကာရာအိုေက၊ အလွျပင္ဆိုင္၊ ႏုိက္ကလပ္နဲ႔ ဘားေတြမွာသာ မကရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ လမ္းမႀကီးေတြ၊ ပန္းၿခံေတြ၊ ႐ုပ္ရွင္႐ံုေတြ ကားဂိတ္ေတြ၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြနဲ႔ လူစည္ကားရာ ေစ်းေတြမွာလည္း အလြယ္တကူ ရွာေဖြ ေတြ႕ႏုိ္င္တယ္လို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံ ကားပြဲစား ေတြနဲ႔ တကၠစီအငွားယာဥ္ ဒရုိင္ဘာေတြက ေျပာပါတယ္။

“ၿမိဳ႕ထဲမွာဆိုရင္ လမ္း၄၀၊ ပန္းဆိုးတန္း၊ သိမ္ႀကီးေစ်းတ၀ိုက္။ ၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းနဲ႔ သြင္၊ ၀ဇီရာ၊ ဆုထူးပန္၊ ၿမိဳ႕မနဲ႔ တျခား႐ုပ္ရွင္႐ံုေအာက္ေတြမွာ ေန႔ေရာညပါ ဇယားေတြ (ျပည့္တန္ဆာေတြြ) ရွိတယ္” လို႔ အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ေနထုိင္တဲ့ တကၠစီ ဒရုိင္ဘာတဦးက ေျပာပါတယ္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လမ္းမေတြနဲ႔ လူစည္ကားရာ ေနရာေတြမွာ ေတြ႕ရတဲ့ ျပည့္တန္ဆာေတြ ကေတာ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ မိန္းကေလးေတြ အမ်ားဆုံးျဖစ္ၿပီး သူတို႔ေတြရဲ႕ အသြင္အျပင္က ျပည့္တန္ဆာမွန္း ျမင္႐ံုနဲ႔ သိႏုိ္င္တယ္လို႔ ဟံသာ၀တီ ကားပြဲစား တန္းက ပြဲစားတဦးက ရွင္းျပတယ္။

ေသာင္းဂဏန္းခ်ီရွိေနတဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လမ္းမေတြေပၚက ျပည့္တန္ဆာေတြရဲ႕ ဘ၀ကလည္း လြယ္ကူလွတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဧည့္သည္ရဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း ရဲေတြရဲ႕အဖမ္းအဆီးကို လြတ္ေအာင္ေရွာင္ရတယ္လို႔ ကမၻာေအး ဘုရားလမ္း၊ ျမကၽြန္းသာပန္းၿခံနားမွာ ပုံမွန္ အလုပ္လုပ္ေလ့ရွိတဲ့ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္အမ်ဳိးသမီးငယ္ေလး တဦးက ေျပာျပတယ္။

“ရဲကိုလည္း ေရွာင္ရ၊ မူး႐ူးၿပီးအုပ္စုလိုက္ ေငြမေပးဘဲ ဆက္ဆံတဲ့ သူေတြလည္း ေရွာင္ရတယ္။ အေရွာင္မတတ္လို႔ လြန္ခဲတဲ့ လက က်မ ရဲဖမ္းခံရတယ္။ ေငြ ၇ ေသာင္း ေပးၿပီးျပန္လြတ္လာတာ။ ေငြမေပးႏုိင္တဲ့ က်မ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ပုဒ္မ ၃ (ခ) ျပည့္တန္ဆာပုဒ္မနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ တႏွစ္ထိက်ကုန္တယ္” လို႕ အဲဒီအမ်ဳိးသမီးက ဆိုပါတယ္။

ျပည့္တန္ဆာေတြဟာ ခုခံအားက်ဆင္းမႈေရာဂါအေၾကာင္း သိရွိနားလည္ၾကၿပီး ဧည့္သည္နဲ႔ လိင္ဆက္ဆံတဲ့ အခါမွာ ကြန္ဒုံး အသုံးျပဳခိုင္းတယ္လို႔ က်ေနာ္ေမးျမန္းခဲ့တဲ့ ျပည့္တန္ဆာ ၂၀ ေက်ာ္ကေျပာတယ္။

“ကြိဳင္(ကြန္ဒုံး) သုံးခုိင္းတယ္။ ကြိဳင္မသုံးရင္ က်မကေတာ့ မဆက္ဆံဘူး။ ဒါေပမယ့္ တခါတေလ အရမ္းမူးေနတဲ့သူေတြ ဆိုရင္ ေျပာမရ ဆိုမရနဲ႔ ဆက္ဆံခံံရတာမ်ဳိးကေတာ့ ႁခြင္းခ်က္ေပါ့” လို႔ အသက္ ၂၇ ႏွစ္အရြယ္ လိႈင္သာယာ ၿမိဳ႕နယ္က အမ်ဳိးသမီးတဦးက ဆိုပါတယ္။

နာဂစ္မုန္တုိင္း တုိက္ခတ္ၿပီးေနာက္ပုိင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ျပည့္တန္ဆာ အမ်ဳိးသမီးေတြ ပိုမို မ်ားျပားလာ တာကို ေတြ႕ရၿပီး ေစ်းလည္း က်လာတယ္လို႔ သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။

“အၿပိဳင္အဆိုင္ ဧည့္သည္ရွာရတယ္။ အရင္တုန္းက တခါဆက္ဆံရင္ က်ပ္ ၄၅၀၀၊ ၅၀၀၀ အခုေတာ့ ၃၀၀၀ ဆိုရင္လည္း လိုက္ရတာပဲ။ အဲလိုမွမလိုက္ရင္ အလုပ္မျဖစ္ဘူး။ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ထမင္းေကၽြးရင္ ေတာ္ၿပီဆိုၿပီး လိုက္တဲ့သူေတြေတာင္ ရွိေနေတာ့ ေစ်းု အရမ္းကိုင္လို႔မရဘူး” လို႔ အဲဒီ အမ်ဳိးသမီးကေျပာျပပါတယ္။