25 June 2008
ဦးေက်ာ္ေအာင္လြင္
ကုလသမဂၢရဲ ႔အစီအစဥ္နဲ႔ဒုကၡသည္စခန္းေတြကေန တတိယႏိုင္ငံကိုအေျခခ်ဖို႔ေရႊ ႔ေျပာင္းၾကသူေတြထဲမွာ ျမန္မာဒုကၡ သည္ေတြကအမ်ားဆံုးပဲလို႔ UNHCR ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ မဟာမင္းႀကီးရံုးကေျပာလိုက္ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ ႔ ဇာတိေျမမွာျဖစ္ပြါးေနတဲ့တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္ကိုထြက္ေျပးလာၾကတဲ့သူေတြဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံက ဒုကၡသည္ စခန္းေတြမွာ အၿမဲတန္းေနထိုင္ဖို႔ကလည္းမျဖစ္ႏိုင္၊ ျမန္မာျပည္ကိုမၾကာခင္ျပန္ရဖို႔ကလည္းလမ္းမျမင္ရလို႔တတိယႏိုင္ငံ မွာအေျခခ်ဖို႔စီစဥ္ရတာလို႔ဆိုပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ဦးေက်ာ္ေအာင္လြင္ကတင္ျပေပးပါမယ္။
ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္မွာရွိတဲ့ဒုကၡသည္စခန္း ၉ခုကေန ျမန္မာဒုကၡသည္ေတြကို တတိယႏိုင္ငံမွာအေျခခ်ေရးကုလသမဂၢ ဘက္က ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ဆန္းပိုင္းကစၿပီးစီစဥ္လာခဲ့တာ အခုဆိ္ုရင္ ဒုကၡသည္ေပါင္း ၃၀၁၄၄ ေယာက္ရွိသြားၿပီျဖစ္လို႔ဒီ အေရ အတြက္ဟာ ကမၻာမွာအမ်ားဆံုးေရႊ ႔ေျပာင္းေနထိုင္ၾကတာပဲျဖစ္တယ္လို႔ UNHCR အဖြဲ ႔ကေျပာပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္း ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႈးခ်ဳပ္ရံုးရဲ ႔ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ မစ္ရွဲ မြန္းတတ္စ္ကလည္း မေန႔ကသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေျပာဆိုခဲ့ ပါတယ္။
“သူတို႔ရဲ ႔ဇာတိေျမမွာျဖစ္ပြါးေနတဲ့ တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ထြက္ေျပးလာခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာဒုကၡသည္ေတြအတြက္ မၾကာခင္မွာ ကိုယ့္ဇာတိေျမကို ျပန္ႏိုင္ဖို႔အေရးကလည္း မေရရာ။ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း အၿမဲတန္းေနထိုင္ဖို႔အေရးကလည္းမျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ UNHCR ကေျပာပါတယ္။ အခုတပါတ္အတြင္းထိရရိွတဲ့စာရင္းအရာ ျမန္မာဒုကၡသည္ သံုးေသာင္းေက်ာ္ တတိယႏိုင္မွာ အေျခခ် ေနထိုင္ဖို႔စီစဥ္ႏိုင္ခဲ့လို႔ ဒါဟာ ကမၻာမွာ အမ်ားဆံုးေရႊ ႔ေျပာင္းမႈအျဖစ္ထူးျခားတယ္လို႔ဆိုရမွာပါ”
ေရႊ ႔ေျပာင္းလာတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြထဲက ၂၁၅၀၀ေလာက္ဟာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၊ ၃၄၀၀က ၾသစေတးလ်၊ ၂၆၀၀က ကေနဒါႏိုင္ငံတို႔ကေန လက္ခံၾကတယ္လို႔ ေအပီသတင္းမွာ ေဖၚျပထားပါတယ္။ တျခား လက္ခံတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ ကေတာ့ ၿဗိတိန္။ ဖင္လန္။ အိုင္ရာလန္။ နယ္သာလန္။ နယူးဇီလန္။ ေနာ္ေ၀နဲ႔ ဆြီဒင္ႏိုင္ငံေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ ဒုကၡသည္ေတြကိုအမ်ား ဆံုးလက္ခံတဲ့ အေမရီကန္ႏိုင္ငံက IRCလို႔ေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ဒုကၡသည္မ်ား ကူညီ ကယ္ဆယ္ေရး ေကာ္မတီမွာ တာ၀န္ယူ လုပ္ကိုင္ေနသူတဦးျဖစ္တဲ့ ကိုထြန္းထြန္းသန္းကို ကၽြန္ေတာ္ဆက္သြယ္ၿပီး ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ အေျခခ် ေနထိုင္ေရးမွာ ထူးျခားခ်က္ေတြဘာေတြရွိသလဲဆိုတာကို ေမးျမန္းထားပါတယ္။
ကိုထြန္းထြန္းသန္းတုိ႔ရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳအရ ျမန္မာဒုကၡသည္ေတြ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံကို အေျခခ် ေရြ႕ေျပာင္းလာတဲ့အခါမွည အဓိက ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ ေကာင္းတာ ဆုိးတာေတြကို ရွင္းျပပါခင္ဗ်။
”အဓိက ႀကံဳေတြ႔ရတဲ့ အခက္အခဲက စားေရး ၀တ္ေရး ေနေရးေပါ့။ အဲဒါေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးရတာ သူတို႔အတြက္ အရမ္းခက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစုိးရကလည္း ကူညီေပးတယ္။ ဒုကၡသည္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အဖဲြ႔ေတြက ေျဖရွင္း ေပးလို႔ ႀကီးႀကီးမားမားေတာ့ မရွိၾကေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္တခုက ဘာသာစကားက ျပႆနာရွိတယ္။ အခက္အခဲရွိတယ္။ သူတုိ႔က ဒီႏုိင္ငံမွာ ႀကီးတဲ့သူမဟုတ္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ဒီစနစ္ႀကီးနဲ႔ တအားလုပ္ရတာေပါ့။ အဲဒါမွာ သူတုိ႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ယူရပါတယ္။”
စေရာက္ခါစ ျမန္မာ ဒုကၡသည္ေတြ အေနနဲ႔က စနစ္သစ္၊ လူသစ္၊ ပတ္၀န္းက်င္အသစ္မွာ သူတုိ႔ မေပ်ာ္ၾကဘူးဆုိတဲ့ သေဘာလားခင္ဗ်။
“စေရာက္ခါမွာေတာ့ သူတုိ႔ ေၾကာက္တာေပါ့။ ေၾကာက္တယ္ဆုိတာက အႏုိင္က်င့္ ခံရမွာမ်ိဳး၊ ဘာသာစကား မကၽြမ္းက်င္တဲ့ အခါက်ေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္မွာ ျပႆနာတတ္မွာ သူတုိ႔ ေၾကာက္တယ္။ ေနာက္တခုက သူတုိ႔ အိမ္မိသားစု ေပါ့။ အိမ္လခေတြက သိပ္ေစ်းႀကီးေတာ့ အလုပ္လုပ္ေနရင္နဲ႔ အလုပ္ ျပဳတ္သြားမွာ ေၾကာက္တယ္။”
ဒီတည္ၿငိမ္တဲ့ဘ၀ကို ေရာက္လာဖုိ႔အတြက္ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ယူရပါလဲ။
“အဲဒါကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ျဖတ္သန္းလာတဲ့ ေနာက္ခံသမုိင္းေပၚမွာ မူတည္တယ္။ တခ်ိဳ႕လူငယ္ေတြ ေခတ္ပညာတတ္ေတြ ထြက္လာတာရွိတယ္။ အဲဒီလူေတြက်ေတာ့ ျမန္တယ္။ သူတုိ႔ေတာင္မွ အနည္းဆံုး ငါးႏွစ္၊ အမ်ားဆံုး ရွစ္ႏွစ္ေပါ့။ တခ်ိဳ႕ က်ေတာ့ ေတာထဲ ေတာင္ထဲမွာပဲ တသက္လံုး ေနလာတယ္။ စစ္ေဘးဒဏ္ခံရတဲ့သူေတြရွိတယ္။ ဒုကၡသည္ စခန္းထဲ မွာလည္း ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ေနလာတယ္။ ေရာဂါဘယေတြနဲ႔၊ ကေလးေတြကလည္း ခဲအဆိပ္သင့္ထားတဲ့ မိသားစုေတြ ရွိတယ္။ ဘာသာစကားကလည္း မကၽြမ္းက်င္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္အခက္အခဲႀကီးပါတယ္။”
အခုလုိ တတိယႏုိင္ငံကို ေရာက္လာတာဟာ ကိုယ္ရဲ႕ ဇာတိေျမမွာထက္ ပိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဘ၀ကို ေရာက္လာ တယ္။ ပိုကံေကာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာလို႔ မရဘူးလားခင္ဗ်။
“ဒီဘက္ကုိေရာက္တာက သူတုိ႔ ကံေကာင္းလို႔ ေရာက္လာတယ္လို႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မေျပာခ်င္ဘူးေပါ့။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ မိကြဲဖကဲြ၊ ကုိယ့္ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႔ ကုိယ့္တုိင္းျပည္ကို ခဲြၿပီးလာရေတာ့ ဒါဟာ ကံဆုိးတာေပါ့ဗ်ာ။”
Rest of your post
ဦးေက်ာ္ေအာင္လြင္
ကုလသမဂၢရဲ ႔အစီအစဥ္နဲ႔ဒုကၡသည္စခန္းေတြကေန တတိယႏိုင္ငံကိုအေျခခ်ဖို႔ေရႊ ႔ေျပာင္းၾကသူေတြထဲမွာ ျမန္မာဒုကၡ သည္ေတြကအမ်ားဆံုးပဲလို႔ UNHCR ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ မဟာမင္းႀကီးရံုးကေျပာလိုက္ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ ႔ ဇာတိေျမမွာျဖစ္ပြါးေနတဲ့တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္ကိုထြက္ေျပးလာၾကတဲ့သူေတြဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံက ဒုကၡသည္ စခန္းေတြမွာ အၿမဲတန္းေနထိုင္ဖို႔ကလည္းမျဖစ္ႏိုင္၊ ျမန္မာျပည္ကိုမၾကာခင္ျပန္ရဖို႔ကလည္းလမ္းမျမင္ရလို႔တတိယႏိုင္ငံ မွာအေျခခ်ဖို႔စီစဥ္ရတာလို႔ဆိုပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ဦးေက်ာ္ေအာင္လြင္ကတင္ျပေပးပါမယ္။
ဆက္ဖတ္ရန္ အၿပည္႔အစံု ကို Click ႏွိပ္ပါ။
ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္မွာရွိတဲ့ဒုကၡသည္စခန္း ၉ခုကေန ျမန္မာဒုကၡသည္ေတြကို တတိယႏိုင္ငံမွာအေျခခ်ေရးကုလသမဂၢ ဘက္က ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ဆန္းပိုင္းကစၿပီးစီစဥ္လာခဲ့တာ အခုဆိ္ုရင္ ဒုကၡသည္ေပါင္း ၃၀၁၄၄ ေယာက္ရွိသြားၿပီျဖစ္လို႔ဒီ အေရ အတြက္ဟာ ကမၻာမွာအမ်ားဆံုးေရႊ ႔ေျပာင္းေနထိုင္ၾကတာပဲျဖစ္တယ္လို႔ UNHCR အဖြဲ ႔ကေျပာပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္း ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႈးခ်ဳပ္ရံုးရဲ ႔ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ မစ္ရွဲ မြန္းတတ္စ္ကလည္း မေန႔ကသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေျပာဆိုခဲ့ ပါတယ္။
“သူတို႔ရဲ ႔ဇာတိေျမမွာျဖစ္ပြါးေနတဲ့ တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ထြက္ေျပးလာခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာဒုကၡသည္ေတြအတြက္ မၾကာခင္မွာ ကိုယ့္ဇာတိေျမကို ျပန္ႏိုင္ဖို႔အေရးကလည္း မေရရာ။ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း အၿမဲတန္းေနထိုင္ဖို႔အေရးကလည္းမျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ UNHCR ကေျပာပါတယ္။ အခုတပါတ္အတြင္းထိရရိွတဲ့စာရင္းအရာ ျမန္မာဒုကၡသည္ သံုးေသာင္းေက်ာ္ တတိယႏိုင္မွာ အေျခခ် ေနထိုင္ဖို႔စီစဥ္ႏိုင္ခဲ့လို႔ ဒါဟာ ကမၻာမွာ အမ်ားဆံုးေရႊ ႔ေျပာင္းမႈအျဖစ္ထူးျခားတယ္လို႔ဆိုရမွာပါ”
ေရႊ ႔ေျပာင္းလာတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြထဲက ၂၁၅၀၀ေလာက္ဟာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၊ ၃၄၀၀က ၾသစေတးလ်၊ ၂၆၀၀က ကေနဒါႏိုင္ငံတို႔ကေန လက္ခံၾကတယ္လို႔ ေအပီသတင္းမွာ ေဖၚျပထားပါတယ္။ တျခား လက္ခံတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ ကေတာ့ ၿဗိတိန္။ ဖင္လန္။ အိုင္ရာလန္။ နယ္သာလန္။ နယူးဇီလန္။ ေနာ္ေ၀နဲ႔ ဆြီဒင္ႏိုင္ငံေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ ဒုကၡသည္ေတြကိုအမ်ား ဆံုးလက္ခံတဲ့ အေမရီကန္ႏိုင္ငံက IRCလို႔ေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ဒုကၡသည္မ်ား ကူညီ ကယ္ဆယ္ေရး ေကာ္မတီမွာ တာ၀န္ယူ လုပ္ကိုင္ေနသူတဦးျဖစ္တဲ့ ကိုထြန္းထြန္းသန္းကို ကၽြန္ေတာ္ဆက္သြယ္ၿပီး ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ အေျခခ် ေနထိုင္ေရးမွာ ထူးျခားခ်က္ေတြဘာေတြရွိသလဲဆိုတာကို ေမးျမန္းထားပါတယ္။
ကိုထြန္းထြန္းသန္းတုိ႔ရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳအရ ျမန္မာဒုကၡသည္ေတြ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံကို အေျခခ် ေရြ႕ေျပာင္းလာတဲ့အခါမွည အဓိက ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ ေကာင္းတာ ဆုိးတာေတြကို ရွင္းျပပါခင္ဗ်။
”အဓိက ႀကံဳေတြ႔ရတဲ့ အခက္အခဲက စားေရး ၀တ္ေရး ေနေရးေပါ့။ အဲဒါေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးရတာ သူတို႔အတြက္ အရမ္းခက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစုိးရကလည္း ကူညီေပးတယ္။ ဒုကၡသည္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အဖဲြ႔ေတြက ေျဖရွင္း ေပးလို႔ ႀကီးႀကီးမားမားေတာ့ မရွိၾကေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္တခုက ဘာသာစကားက ျပႆနာရွိတယ္။ အခက္အခဲရွိတယ္။ သူတုိ႔က ဒီႏုိင္ငံမွာ ႀကီးတဲ့သူမဟုတ္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ဒီစနစ္ႀကီးနဲ႔ တအားလုပ္ရတာေပါ့။ အဲဒါမွာ သူတုိ႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ယူရပါတယ္။”
စေရာက္ခါစ ျမန္မာ ဒုကၡသည္ေတြ အေနနဲ႔က စနစ္သစ္၊ လူသစ္၊ ပတ္၀န္းက်င္အသစ္မွာ သူတုိ႔ မေပ်ာ္ၾကဘူးဆုိတဲ့ သေဘာလားခင္ဗ်။
“စေရာက္ခါမွာေတာ့ သူတုိ႔ ေၾကာက္တာေပါ့။ ေၾကာက္တယ္ဆုိတာက အႏုိင္က်င့္ ခံရမွာမ်ိဳး၊ ဘာသာစကား မကၽြမ္းက်င္တဲ့ အခါက်ေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္မွာ ျပႆနာတတ္မွာ သူတုိ႔ ေၾကာက္တယ္။ ေနာက္တခုက သူတုိ႔ အိမ္မိသားစု ေပါ့။ အိမ္လခေတြက သိပ္ေစ်းႀကီးေတာ့ အလုပ္လုပ္ေနရင္နဲ႔ အလုပ္ ျပဳတ္သြားမွာ ေၾကာက္တယ္။”
ဒီတည္ၿငိမ္တဲ့ဘ၀ကို ေရာက္လာဖုိ႔အတြက္ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ယူရပါလဲ။
“အဲဒါကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ျဖတ္သန္းလာတဲ့ ေနာက္ခံသမုိင္းေပၚမွာ မူတည္တယ္။ တခ်ိဳ႕လူငယ္ေတြ ေခတ္ပညာတတ္ေတြ ထြက္လာတာရွိတယ္။ အဲဒီလူေတြက်ေတာ့ ျမန္တယ္။ သူတုိ႔ေတာင္မွ အနည္းဆံုး ငါးႏွစ္၊ အမ်ားဆံုး ရွစ္ႏွစ္ေပါ့။ တခ်ိဳ႕ က်ေတာ့ ေတာထဲ ေတာင္ထဲမွာပဲ တသက္လံုး ေနလာတယ္။ စစ္ေဘးဒဏ္ခံရတဲ့သူေတြရွိတယ္။ ဒုကၡသည္ စခန္းထဲ မွာလည္း ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ေနလာတယ္။ ေရာဂါဘယေတြနဲ႔၊ ကေလးေတြကလည္း ခဲအဆိပ္သင့္ထားတဲ့ မိသားစုေတြ ရွိတယ္။ ဘာသာစကားကလည္း မကၽြမ္းက်င္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္အခက္အခဲႀကီးပါတယ္။”
အခုလုိ တတိယႏုိင္ငံကို ေရာက္လာတာဟာ ကိုယ္ရဲ႕ ဇာတိေျမမွာထက္ ပိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဘ၀ကို ေရာက္လာ တယ္။ ပိုကံေကာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာလို႔ မရဘူးလားခင္ဗ်။
“ဒီဘက္ကုိေရာက္တာက သူတုိ႔ ကံေကာင္းလို႔ ေရာက္လာတယ္လို႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မေျပာခ်င္ဘူးေပါ့။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ မိကြဲဖကဲြ၊ ကုိယ့္ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႔ ကုိယ့္တုိင္းျပည္ကို ခဲြၿပီးလာရေတာ့ ဒါဟာ ကံဆုိးတာေပါ့ဗ်ာ။”
Rest of your post
No comments:
Post a Comment